සමාන්‍යයෙන් නම් යම් චරිතයක් ලැබුණාම ඒ වගේ තිබෙන චිත්‍රපට බලනවා. පාරේ යන විට එවැනි චරිත දිහා බලන් ඉන්නවා. ඔවුන් හැසිරෙන විදිහ, කතා කරන විදිහ, ඇවිදින විදිහ වගේ දේවල්. ඒ විදිහට තමයි මම චරිතයකට අවශ්‍ය දේවල්
සොයාගන්නේ.
■ අමන්දිකා කුරේ
විවිධ කලා පරාසයන් යටතේ දක්ෂතාව දක්වන කලාකරුවෙකු වශයෙන් ඔබට අනුව ප්‍රේක්ෂකයන්ට කලාවෙන් ලබා දිය යුතු වන්නේ කුමනාකාරයේ දෙයක් ද?
අපි කිසිදු භේදයකින් තොරව කලාකරුවන් විසින් ප්‍රේක්ෂකයන්ට ලබා දිය යුත්තේ යහපත් පණිවුඩයක්, විඳින්න පුළුවන් දෙයක්- සමාජයට හා මිනිසුන්ට මානව හිතවාදී වීම සඳහා අවශ්‍ය දේවල් අපි දෙන්න ඕනෑ- මම කාලයක් නිවේදනය කළා, ඒ වගේ ම මම රංගනය, ගායනය, වාදනය මේ හැමදේම කරලා තිබෙනවා- අපි කලා නිර්මාණයක් කරද්දි මිනිස්සුන්ගේ මානසික පැත්තෙන් හිතලා නිර්මාණ කරන්න ඕනෑ- මම සංගීත නිර්මාණ කරනවිට සංගීත චිකිත්සාව පැත්තෙන් හිතලා නිර්මාණ කරනවා- විවිධ අත්හදාබැලීම් කරනවා- නිර්මාණයක් ඇසුරින් මිනිසුන්ට යම් මානසික වර්ධනයක්, සහනයක්, අනාගතයට යහපත් දෙයක් අපි කලාකරුවන් වශයෙන් ලබා දිය යුතුයි-
ඇතැම් අවස්ථාවල අපිට රංගනයෙන් දායක වෙන්න සිදුවෙනවා දුෂ්ටයන්ගේ චරිතවලට- මටත් ඉදිරියේදී තිරගත වීමට නියමිත චිත්‍රපටයක එවැනි චරිතයකට රංගනයෙන් දායක වෙන්න ලැබිලා තිබෙනවා- අපි එවැනි චරිත රඟපාන විට ප්‍රේක්ෂකයාට අවබෝධ විය යුතුයි රංගන ශිල්පියාට මෙවැනි පරාසයක් තිබෙනවා වගේ ම මෙවැනි චරිත සැබෑ ලෝකයේ දී තමා විසින් ම කෙතරම් විනාශයක් අත්පත් කරගන්නවාද කියලා- අපට වුණත් ප්‍රශ්නයකට මුහුණ දෙන විට සංයමයෙන් කොහොමද ඒ ප්‍රශ්නය විසඳාගත යුත්තේ කියලා වැටහෙන්න අවශ්‍යයි- ඒ වගේ ම කලාකරුවෙකු වුණා ම හොඳ පෞරුෂයක් පවත්වාගත යුතුයි- ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ පැත්තෙන් හොඳ වගේ ම නරක ප්‍රතිචාරත් ලැබෙනවා. ඒ දේවල්වලට අපි හරියට මුහුණ දෙන්න පුළුවන් වෙන්න අවශ්‍යයි-
අපි මොනවද මිනිස්සුන්ට දෙන්න ඕනෑ කියලා හිතන විට, අපි අපි තුළින් ම ගොඩනැගිලා ඉන්න අවශ්‍යයි- අපි කරන කලාව සම්බන්ධයෙන් හොඳ හැදෑරීමක් තිබිය යුතුයි- අපි තුළ හොඳ නිහතමානී පෞරුෂයක් තිබිය යුතුයි- ඒ වගේ ම කලාකරුවන් අනෙකුත් පුද්ගලයන්ගේ හදවත් සමග ගනුදෙනු කළ හැකි මානව හිතවාදියෙකු විය යුතුයි-
කලාකරුවෙකුට ප්‍රතිරූපය පවත්වාගෙන යාම සහ සාමාන්‍ය ජීවිතය ගතකිරීම අභියෝගයක් ද?
අපි ජීවත් වෙන්නෙ ම විශාල අභියෝග ගොඩක් මැද. මම ක්ෂේත්‍රයට එන්නේ ‘සමනල සංධ්වනිය’ චිත්‍රපටය හරහා. ඊට පස්සේ මට ටික ටික ප්‍රේක්ෂක ප්‍රතිචාර ලැබෙන්න පටන් ගත්තා. ඒකත් එක්ක මගේ සරලව ගෙවුණු ජීවිතය ටික ටික සංකීර්ණ වෙන්න පටන් ගත්තා. කලාව තුළ දිගටම පවතින්න නම් මම මගේ වටපිටාව ගැන හොඳ හැදෑරීමකින් ඉන්න අවශ්‍යයි. හැම දේකදිම අපිට අපි කැමති දේ කරන්න ලැබෙන්නේ නෑ. මට පෞද්ගලික දේශපාලන මතයක් තිබෙනවා නම් මම ඒ ගැන ප්‍රසිද්ධියේ කතා කරනවා නම් ඒකට හොඳ වගේ ම නරකත් අහන්න සිදු වෙන්න පුළුවන්. සමහර නිර්මාණවලට ආරාධනා නොලැබෙන්න පුළුවන් මෙයාගේ දේශපාලන මතය හරි නෑ කියලා.
අපි සාදයකට ගියත් එතැනදි අපේ සම්පූර්ණ නිදහස ලබා ගන්න අමාරු වෙලා තියෙනවා. මම ‘සල් මල් ආරාමය’ කියලා නාට්‍යයක හාමුදුරු කෙනෙක්ගේ චරිතයක් රඟදැක්වූවා. එතකොට ප්රේක්ෂකයන් අපිව දකින්නේ ඒ සීමාවෙන්. එහෙම වුණාම අපි පෞද්ගලික ජීවිතයේ කරන ඇතැම් දේවල්වලට ප්රේක්ෂකයන් අකමැති වෙන්න පුළුවන්. අපේ ප්‍රේක්ෂයන් තුළ තිබෙනවා, කෙනෙක් යම් අහිංසක චරිතයක් නිරූපණය කළොත් එයා පෞද්ගලික ජීවිතයෙන් හරි අහිංසක තැන්පත් චරිතයක් කියලා හිතන එකක්. දුෂ්ට චරිතයක් නම් ඔහු පෞද්ගලික ජීවිතෙත් එහෙම ඇති කියලා තමයි හිතන්නේ. කලාකරුවෙක්ට තමා ම වෙන්න අවස්ථාව තිබිය යුතුයි. නමුත් සමහර වෙලාවට මම මගේ සමහර දේවල් යටපත් කරගන්නවා කලාව සහ පෞද්ගලික ජීවිතය අතර සමබරතාව තියාගෙන යන්න. හැමතැනම අපිට ජීවත් වෙන්න වෙන්නේ මධ්‍යස්ථභාවයක් එක්ක. අතරමැද තැනක ජීවත් වීම තුළින් තමයි මම දකින විදිහට මේ අභියෝගවලට මුහුණ දෙන්න පුළුවන් වෙන්නේ.
ඔබ මේ වන විට විශාල නිර්මාණ සංඛ්‍යාවකට සම්බන්ධ වෙලා තිබෙනවා. යම් නිර්මාණයක් කරන විට ඒ නිර්මාණය තුළට ඔබ ඇතුළු වන්නේ කෙසේද?
මම මේ වන විට චිත්‍රපට 10ක් සහ ටෙලිනාට්‍ය 28කට සම්බන්ධ වෙලා තියෙනවා. තව ඉදිරියටත් නිර්මාණ කිහිපයකට ආරාධනා ලැබිලා තිබෙනවා. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි මහත්මයාගේ සමනල සංධ්වනිය චිත්‍රපටයේ දී රඟපෑමට පෙර මට ලැබුණු දේවල් ටිකක් තිබෙනවා. විවිධ උපායමාර්ග, කොහොමද අපි සැහැල්ලුවෙන් චරිතයට ඇතුළු වෙන්නේ, අපි ශූන්‍ය වෙන්නේ කොහොමද වගේ දේවල්. මේ දේවල් එක්ක තමයි මම නිර්මාණවලට සම්බන්ධ වෙන්නේ. කැමරාව ඉස්සරහට ගිහින් රූගත කිරීම පටන් ගත්තාට පස්සේ එතැනින් එහාට මම කියලා කෙනෙක් නෑ. එතන ඉන්නේ නාට්‍යයක චරිතයක්. මාව නාට්‍යයකට ගන්නේ ඒ චරිතයට මට සාධාරණයක් කරන්න පුළුවන් කියලා විශ්වාසයත් එක්ක. මම හිතනවා යම් චරිතයකට ඇතුළු වීමේ දී මා තුළත් යම් දක්ෂතාවක් තිබෙනවා කියලා ඒ ඒ චරිතයට අවස්ථානුකූලව හැඩගැහෙන්න. මම කලින් නම් ඇතැම් අවස්ථාවල පුහුණුවීම් කරලා තිබෙනවා. නමුත් මේ කාලයේ සම්බන්ධ වෙලා තිබෙන නිර්මාණ විශාල ප්‍රමාණයක් තිබෙන නිසා ඒ වගේ දේකට වෙලාවක් නෑ. මෙගා ටෙලිනාට්‍යයකට සම්බන්ධ වුණාම කාලය ගොඩක් අඩුයි. වෙනත් ටෙලිනාට්‍යයක් හෝ චිත්‍රපටයක් නම් අපට යම් වෙලාවක් ලබා ගන්න පුළුවන්. සමාන්‍යයෙන් නම් යම් චරිතයක් ලැබුණාම ඒ වගේ තිබෙන චිත්‍රපට බලනවා. පාරේ යන විට එවැනි චරිත දිහා බලන් ඉන්නවා. ඔවුන් හැසිරෙන විදිහ, කතා කරන විදිහ, ඇවිදින විදිහ වගේ දේවල්. ඒ විදිහට තමයි මම චරිතයකට අවශ්‍ය දේවල් සොයා ගන්නේ. මේ දවස්වල මම ටෙලිනාට්‍ය 4කට සම්බන්ධ වෙලා තිබෙනවා. දවසින් දවස රූගත කිරීම් තිබෙනවා. එතකොට දවසින් දවස තිබෙන්නේ එක එක නාට්‍ය. මම දැන් පුරුදු වෙලා තිබෙනවා ඒ ඒ චරිතවලට ඉක්මනට ම ඇතුළු වෙන විදිහ. නිර්මාණවලට සම්බන්ධ වෙලා ලබපු අත්දැකීම් එක්ක යම් පහසුවක් දැන් තිබෙනවා.
මෙගා ටෙලි නාට්‍යවලටත් ඔබ රංගනයෙන් දායක වෙනවා. මෙගා ටෙලිනාට්‍ය ඔබ දකින්නේ කෙසේද?
හොඳ නරක දෙපැත්තක් තිබෙන දෙයක්. මමත් මේ දිනවල මෙගා නාට්‍ය දෙකකට සම්බන්ධ වෙලා තියෙනවා. දැන් අවුරුදු 10කටත් වඩා වැඩි කාලයක ඉඳන් අපි මේවාට පුරුදු වෙලා. නාට්‍යය බලන අය භාරගන්න විදිහටත් ඒකෙ හොඳ නරක තීරණය වෙනවා. මම රංගනයෙන් දායක වන ‘දිවිතුරා’ කියන නාට්‍යයෙන් හොඳ පණිවුඩයක් ලබා දෙනවා. මිනිස්සු ඒක ආදරයෙන් විඳිනවා. කෙනෙක්ට නිරාකරණය කරගන්න බැරිවුණු ගැටලුවක් මේක බලලා නිරාකරණය කරගන්න පුළුවන්. නිර්මාණශීලීත්වය තියෙනවා නම් මෙගා ටෙලිනාට්‍ය කියන්නෙත්
ප්‍රේක්ෂකයන්ට හොඳ වින්දනයක් දෙන්න පුළුවන් වේදිකාවක්.
නමුත් සමහර මෙගා නාට්‍ය තියෙනවා කිසි නිර්මාණශීලීත්වයක් නැතිව ඔහේ ගලාගෙන යන ඒවා. කරන්නංවාලේ කරන දේවල් තියෙනවා. ඒ නිසා කලාකරුවන්ට වගේ ම ප්‍රේක්ෂකයන්ටත් වගකීමක් තිබෙනවා නිර්මාණ තෝරාගැනීමේ දී.
ලංකාවේ කට්ටිය සමහර සින්දු හඳුන්වනවා මල් සින්දු කියලා. ලෝකෙ කොහෙවත් එහෙම බෙදීමක් නෑ. සින්දුවේ වචන දිහා බලලා තමයි ඒක මල් සින්දුවක් කියලා කියන්නේ. අපි නිකමට එවැනි සින්දු කිහිපයක් තෝරාගෙන නැවත නැවත ඈහුවොත් ඒ සමහර සින්දු අපිට ඇත්තටම ගොඩාක් සමීප අත්දැකීම් වෙන්න පුළුවන්. ඒ නිසා මම හිතන්නේ මෙගා ටෙලිනාට්‍ය හෝ ඕනෑම දෙයක් නරඹන විට ඒ සම්බන්ධයෙන් මුල ඉඳන් ම නරක අදහසකින් බලනවාට වඩා ඒ නිර්මාණයේ හොඳක් දකින අදහසින් බලන්න ඕනෑ.
නමුත් මෙගා ටෙලිනාට්‍යයක් වුණත් කොටස් විශාල ප්‍රමාණයක් විකාශය වෙනවා නම් ඒක අපරාධයක්. ඒ කාලය ඇතුළත අපිට ප්‍රේක්ෂකයන්ට අලුත් අලුත් නිර්මාණ දෙන්න පුළුවන්. සමහර දක්ෂ තරුණ කලාකරුවන්ට ඔවුන්ගේ වටිනා නිර්මාණ ප්‍රේක්ෂකයන්ට දෙන්න අවස්ථාවක් නෑ. ඒ නිසා මම හිතන්නේ මෙගා ටෙලිනාට්‍යයක් වුණත් යම් සීමාවක් යටතේ කොටස් විකාශය කරලා තවත් අලුත් නිර්මාණවලට ඒ කාලය දෙන්න ඕනෑ කියලා.
සමහර අය ලැබෙන ආදායම ගැන පමණක් හිතලා මේ දේවල් දිගටම කරගෙන යනවා. නමුත් එහෙම නොකර කරන නිර්මාණය සමාජයට හොඳ පණිවුඩයක් දෙන ආකාරයේ ගුණාත්මක නිර්මාණයක් විය යුතුයි කියලා මම හිතනවා.
තරුණ කලාකරුවෙකු වශයෙන් ආධුනිකයන්ට දෙන්න තිබෙන පණිවුඩය කුමක් ද?
පළමුවෙන් ම ඕනෑම කෙනෙක් කලාවට එනවා නම් ඔහු තමාට ඉලක්කයක් තබා ගත යුතුයි. අපි කොයිතරම් කල් ජීවත් වෙයිද කියලා අපිට කියන්න බෑ. නමුත් මම හෙට මැරුණත් මේ වගේ දෙයක් සමාජයට කරලා තමයි යන්න ඕනෑ කියලා ඉලක්කයක් තබා ගත යුතුයි. තමන් තමන්ගේ පෞරුෂත්වයේ අඩුපාඩු ගැන අධ්‍යයනය කරන්න ඕනෑ. තමන් කවුද කියන එක අවබෝධ කරගන්න අවශ්‍යයි. තමන් කවුද කියන එක ඉතාම සංකීර්ණ කාරණයක්, ඒක අපට මරණය දක්වාම ඇතෑම් විට අවබෝධ කරගන්න බැරිවෙයි. නමුත් යම් ප්‍රමාණයකට හෝ තමා කවුද කියන එක අවබෝධ කරගත යුතුයි. තමන්ගේ දක්ෂතාවය අනුව තමන් යන්න අවශ්‍ය පාර තෝරාගත යුතුයි.
රංගන ක්ෂෙත්‍රයට එනවිට ඇතැම් අවස්ථාවල බාහිර ස්වරූපය සලකා බලනවා. බාහිර ස්වරූපය මොනවා වුණත් ඒ එන අයට හොඳ දක්ෂතාවක් සහ හොඳ ඇතුළාන්තයක් තිබෙනවා නම් රූපය කුමක් වුවත් ඔවුන්ට කලාව තුළ හොඳ ඉදිරි ගමනක් තියෙනවා. මිනිසුන්ගේ හදවතේ ගැඹුරුම තැන ස්පර්ශ කරන්න පුළුවන් වෙනවා. අපි කායික ප්‍රතිශක්තිකරණය ගැන හිතනවා වගේ ම මානසික ප්‍රතිශක්තිකරණය ගැනත් හොඳට හිතන්න අවශ්‍යයි.■
