මේ ආණ්ඩුවට ඕනෑ කෙවිටක් අරගෙන දක්කාගෙන යන්න පුළුවන් අයයි
රාජ්‍ය අමාත්‍ය
සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත

■ ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික

රට විශාල අර්බුදයකට මුහුණදීලා තිබෙන මෙවැනි මොහොතක පාර්ලිමේන්තු වාරය අවසන් කරලා මැති ඇමතිවරු රට සවාරි යාම ගැන මොකද ඔබ හිතෙන්නෙ?

පාර්ලිමේන්තු වාර අවසන් කිරීමෙන් ඉතාමත් හොඳින් කරගෙන ආ කමිටු නැවත අලුතෙන් පටන් ගන්න වෙලා තියෙනවා. පාර්ලිමේන්තු වාර අවසන් කිරීමේ අවශ්‍යතාව මොකද්ද කියලා අපිවත් දන්නේ නැහැ. නමුත් ජනාධිපතිතුමාට ඒ සඳහා බලයක් තියෙනවා. පාර්ලිමේන්තුව නැවත ජනවාරි 11 පටන් ගන්න තිබුණ එක තමයි තවත් සතියකින් කල් ගියේ.

නමුත් තියෙන ප්‍රශ්නය තමයි පාර්ලිමේන්තු වාරාවසාන කිරීම ගැසට් නිවේදනයක් මඟින් කළාම කලින් තිබුණ කමිටු සියල්ල අහෝසිවෙලා ගිහිල්ලා නැවත අලුතෙන් පටන් ගන්න සිදුවීම. මේ මොහොතේ ආහාර පිළිබඳව ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා, කෘෂිකර්මය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා, විදේශ සංචිත පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා, ගෑස්, තෙල් මේ වගේ ප්‍රශ්න ගණනාවක වෙලිලා තියෙන වෙලාවක මම හිතන්නේ පාර්ලිමේන්තුව තමයි හොඳම තැන මේ ප්‍රශ්න ගැන කතා කරන්න. මම හිතන්නේ විදේශගත වුණ ගොඩක් මන්ත්‍රීවරුන්ට ඒ රටවල ඩොලර් තියෙනවා ඇති. ඒ හින්දා තමයි විදේශගත වෙන්න ඇත්තේ.

රටේ දැවැන්ත මූල්‍ය අර්බුදයකට මුහුණ දීලා ඉන්න වෙලාවක මුදල් ඇමතිත් නිවාඩුවක් ගතකරන්න ඇමරිකාවට ගිහිල්ලා තියෙනවා.

එතුමා ඩොලර් හොයාගෙන එන්න ගියාද දන්නේත් නැහැ. මොකද ඇමරිකාවෙනේ ඩොලර් තියෙන්නේ.

ආණ්ඩුවේ වැරදි තීරණ නිසා කබලෙන් ළිපට වැටිලා ඉන්න ගොවියාට වහ කුප්පියක් බොන්න තමයි දැන් වෙලා තියෙන්නේ.

අද ගොවියාට මුහුණ දෙන්න වෙලා තියෙන්නේ ඉතාම ඛේදජනක තත්වයකට. මේ රටේ අපි දන්න ඉතිහාසය තුළ නියඟ ඇති වෙච්ච අවස්ථා තිබුණා, ජල ගැලීම් වෙච්ච අවස්ථා තිබුණා, නමුත් ඒ කිසිම අවස්ථාවක අද අපි මුහුණ දීලා තිබෙන අන්දමේ තත්වයකට පත් වුණේ නැහැ. එක පාර ප්‍රතිපත්තිමය තීන්දුවක් ගත්තාට ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී අදියරයන්ගෙන් තමයි ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕනෑ. ඒ වෙනුවට එක රැයින් රසායනික පොහොරයි, කෘමිනාශකයි, වල් පැළ නාශකයි ගෙනඒම නවත්වලා, එක පාර කිව්වා කාබනික පොහොරවලට යන්න කියලා.

කාබනික පොහොර කියල හුඟ දෙනා කළේ නගර සභාවල තිබුණ කුණු ටික අරන් ගිහිල්ලා ඒක කොම්පෝස්ට් කළා. ඒවා කාබනික පොහොර නෙවෙයි. ඒ වගේ අපි දැක්කා කාබනික පොහොර හදපු විදිහ. කාබනික පොහොර කියලා කළු පස් දුන්නා, ටයර් පුච්චලා කුඩු අරන් ගිහින් දුන්නා. මේ අර්බුදය එනකොට අන්තිමේට යූරියාත් නැහැ, කෘමි නාශකත් නැහැ, වල් පැළ නාශකත් නැහැ. ගොවියන්ට කිව්වා කාබනික වගාවට අවශ්‍ය පොහොර දෙනවා කියලා, හැබැයි අන්තිමේට වුණේ ගෙනාව පොහොර නැව හරවලා අරින්න සිද්ධ වුණා වන්දිත් ගෙවලා.

අනිත් පැත්තෙන් නැනෝ යූරියා කියලා එකක් ගෙනාව ඉන්දියාවෙන්. ඒක අවශෝෂණය වෙන්නෙ පත්‍රවලට. මුලට නෙවෙයි. මම විද්‍යා හා තාක්ෂණ ඇමතිවරයා ලෙස ඉන්න කාලෙ නැනෝ තාක්ෂණ විද්‍යාගාරයේ මේ ගැන පරීක්ෂණ කළා. ඒ පොහොර පත්‍රිකාවලට නෙමෙයි මුලට ගහන්න පුළුවන්. ඒ පොහොරවලින් හදපු බෝගවල සාමාන්‍ය ඒවාට වඩා ඵලදාවත් ආවා. දැන් කොහොමහරි නැනෝ පොහොරත් නැහැ. චීන පොහොර නැවත් නැහැ. දියරයක් හදලා තියෙනවා, ඒක ගොවියො පාවිච්චි කරන්නේ නැහැ. ඒක පුපුරනවා කියලාත් කියනවා. අවසාන වශයෙන් වුණේ සාම්ප්‍රදායිකව වී ගොවිතැනේ සහ එළවළු ගොවිතැනේ හිටපු ගොවියා, රටට බරක් වෙන්නෙ නැතිව භාණ්ඩාගාරයට බරක් වෙන්නෙ නැතිව රටටම අවශ්‍ය එළවළු, පලතුරු සහ වී නිෂ්පාදනය කරපු ගොවියා, අසරණ වෙලා තියෙනවා.

ආණ්ඩුවේ ක්‍රියාමාර්ග ගැන කවුරුහරි නිලධාරියෙක් අඩු පාඩුවක් පෙන්නලා දුන්නොත් ඒ දේ නිවැරදි කර ගන්නවා වෙනුවට, ආණ්ඩුව කරන්නේ ඒ නිලධාරීන්ගෙන් පෞද්ගලිකව පළිගන්න එක. ඒ සඳහා හොඳම උදාහරණය තමයි දවස් කිහිපයකට කලින් ඉවත් කළ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්.

කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශයේ ඉවත් කළ ලේකම්තුමා මහාචාර්යවරයෙක්. එතුමා උපකුලපතිවරයෙක්. ඔහු ඒ තනතුරුත් දාලා තමයි මෙතෙන්ට ආවෙ එතුමාගෙ දැනුම සහ නිපුණතාව දේශීය වශයෙන් වගේම ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ලබා දෙන්න. එතුමා වැඩ කරන්න ඕනෑ ඒ අනුව. දේශපාලනඥයා කියන විදිහට වැඩ කරන්න බැහැ විද්‍යාඥයාට. එතුමාව ඉවත් කරපු ආකාරයෙන් ඒ මට්ටමේ හිටිය සියලුම උගතුන් කළකිරීමකට පත් වුණා. මේක පළවෙනි අවස්ථාව නෙවෙයි.

මහ බැංකු අධිපතිවරයා විදිහට කලින් හිටියෙ ලංකාවෙ හිටිය හොඳම ආර්ථික විශේෂඥයා කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ මහාචාර්ය ඩබ්ලිව්. ඩී. ලක්ෂ්මන්. එතුමා ඉවත් වෙද්දිත් කොයි තරම් කළකිරීමෙන්ද ඉවත් වුණේ කියන එක ඔහු ඉවත් වෙද්දි කළ ප්‍රකාශයෙන්ම දැක්කා. මේ ආණ්ඩුව බලයට එනකොට කොහොමද අපි කිව්වෙ? උගතුන්, වියතුන්, පළපුරුද්ද තියෙන පිරිස් එක්ක මේ රට තිබුණ තැනින් ගොඩට ගේන්න ඕනෑ කියන අදහසින් ආවෙ. අද ඒ සියලුම දෙනා අපේක්ෂා භංගත්වයට පත් වෙලා තියෙන්නේ.

දැන් තෙල් මිල තීරණය කරන නිර්ණායකය වෙලා තියෙන්නේ රටේ ඩොලර් සංචිත ප්‍රමාණවත් ද නැද්ද කියන සාධකය.

ඒක මහ බොළඳ වැඩක්නේ. මෙතන වෙලා තියෙන්නේ, තෙල් ආනයනය කිරීම හා ඒවා යොදා ගැනීම පිළිබඳව අත්දකීම් නැති පිරිසක් තමයි වැඩ කරන්නේ. තෙල් මිල අඩු වෙලා තිබුණ කාලයේ කළ යුතුව තිබුණ දේවල් එදා කළේ නහැ. කළේ නැත්තේ අත්දැකීම් සහ දැනුමක් නොමැතිකම නිසා. තව තර්කයක් ගොඩනගනවා, තෙල් මිල ඉහළ දාලා රටේ ආර්ථික ප්‍රශ්න විසඳන්න කියලා. තෙල් මිල ඉහළ දැම්මාම වැඩි වෙන්නේ රුපියල්නේ. මිනිස්සු ඩොලර් දීලා තෙල් ගහන්නේ නැහැ. මේ හැම එකක්ම ප්‍රවීණතාවක් නැතිකම, පළපුරුද්දක් නැතිකම, දැනුමක් නැතිකම සහ පළවෙනි වතාවට මේ අය තමයි මේක කරන්නේ කියලා හිතාගෙන ඉන්නවා.

තවමත් ගෑස් ප්‍රශ්නෙට විසඳුමක් නැහැ.

ලිට්ට්‍රො ගෑස් සමාගමේ කොටස් 98%ක්ම තියෙන්නේ රක්ෂණ සංස්ථාවට. රක්ෂණ සංස්ථාවෙ කොටස් 98%ක තියෙන්නේ මහජන මුදල්. රක්ෂණ සංස්ථාවෙ අනුබද්ධ ආයතනයක් විදිහට ලිට්ට්‍රෝ එකට ගිහිල්ලා තියෙන්නෙත් මහජන මුදල්. එතකොට 50%ට වැඩිය තියෙන ඒවා විගණකාධිපති විගණනය කරන්න ඕනෑ. මහජන මුදල් තමයි එතන තියෙන්නෙ. හැබැයි ලිට්ට්‍රො සමාගමේ පාලනාධිකාරිය විගණකාධිපතිට විගණනය කරන්න දුන්නේ නැහැ ඒ වෙලාවෙ ලිට්ට්‍රො සමාගමේ අවසාන ගිණුම් වාර්තාව. විගණකාධිපති විගණනය කළා නම් ඔය ඔක්කොම එළියට එනවා. කිලෝග්‍රම් 12.5ට තිබුණ සිලින්ඩරය ලීටර් 18ට ගෙනාවා. ඒ වෙලාවෙ තමයි තියෙන ප්‍රතිශතයන් වෙනස් වුණා කියන්නේ ප්‍රොපේන් සහ බියුටේන්වල. ජනාධිපති පත් කළ කමිටු වාර්තාවෙම කියන්නෙ සංයුතිය වෙනස් කිරීම නිසා තමයි පීඩනය වැඩිවෙලා ගෑස් කාන්දු ඇති වෙනවා කියන එක. මේකෙන් රටේ මිනිස්සුන්ට මැරෙන්න සිද්ධ වුණා. හැබැයි ඒවාට වගකීම බාරගෙන මිනිසුන්ට වන්දි ගෙවලා සමාව ගන්න ඕනෑ පුද්ගලයො ඒවාට වෙන වෙන හේතු කියනවා. අද රටේ පවතින්නේ එක රටක් එක නීතියක් නම් මේකට වහාම සී.අයි.ඩී පරීක්ෂණයක් කරන්න ඕනෑ.

ඔබ පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිවරයෙක්නිකමටවත් ඔබ කියන දේවල්වලට ආණ්ඩුවේ තීන්දු තීරණ ගන්න උදවිය ඇහුම්කන් දීමක් කරන්නේ නැද්ද?

එහෙම කරන පාටක් නම් පේන්න නෑ. අඩුම තරමේ රාජ්‍ය ඇමතිවරු ටිකවත් මාස තුන හතරකින් හම්බවෙලා නැහැ. මේ ආණ්ඩුවට ඕනෑ උගත් බුද්ධිමත් පරිණතභාවය තියෙන පිරිස් නෙවෙයි. මේ ආණ්ඩුවට ඕනෑ කෙවිටක් අරගෙන දක්කාගෙන යන්න පුළුවන් පුද්ගලයෝ. ඒගොල්ලොත් එහෙම යනවා. අපට වෙලා තියෙන්නේ නරඹන්නො වෙලා බලාගෙන ඉන්න.

නමුත් ඔබත් ඔය කියන ආණ්ඩුවේම රාජ්‍ය ඇමතිවරයෙක්. යම්කිසි දවසක මේ ආණ්ඩුව කරන දේවල්වල වගකීමෙන් කොටසක් එනවා. ඒ වගේම ජනතාවගෙනුත් ඒ චෝදනාව එනවා.

අපිට මේ ප්‍රශ්න වෙන කියන්න තැනක් නැහැ. කණ්ඩායම් රැස්වීම්වලදී සාකච්ඡා වෙන්නෙ නැත්නම්, අපිව කැඳවලා සාකච්ඡා කරන්නේ නැත්නම් අපිට කියන්න තියෙන්නේ ජනතාව ඉදිරියට ඇවිල්ලා විතරයි. දැන් ඔය ඇමතිවරු තුන් දෙනෙක්ම දොට්ට බහැලා මහජන සභා තියන්නේ. එකෙන් පේන්නේ ඇමති මණ්ඩලයේ කියන දේවල්වලටවත් ඇහුම්කන් දෙන්නේ නෑ කියන එකනේ.

පහු ගිය කාලය පුරාම ආණ්ඩුවට හිතවත් සහ ආණ්ඩුවේම ඉන්න මැති ඇමතිවරුන්ට තියෙන නඩු ඉවත් කර ගන්නවා සහ නිදොස් කොට නිදහස් වෙනවා.

එක රටක් එක නීතියක් කරන්න හැදුවාට තියෙන නීතියවත් ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ නැහැ. අපරාධකාරයන්ට සමාව දෙනවා, දීලා තනතුරුත් දෙනවා. ලෝකයේ වෙන කිසිම රටක් නැහැ අපරාධකරුවන්ට සමාව දීලා රජයේම තනතුරුත් දෙන. පහුගිය කාලය තුළ සමාජයේ අපරාධ ප්‍රමාණය ඉහළ ගිහින් තියෙනවා. ඒකට හේතුව තමයි මිනිස්සු නීතියට බය නැහැ. මොකද නීතිය කාටවත් එක සමාන නැහැ. මේ නිසා එක රටක් එක නීතියක් කියලා රට පුරා සංදර්ශන තියලා රටේ නීතිය හදන්න බැහැ.

නව ව්‍යවස්ථාවක් ගැනත් විවිධ කතාබහ මතු වෙනවා. ව්‍යවස්ථාව සම්පදනය කිරීමේ වගකීම බාරදීලා තියෙන්නෙ ව්‍යවස්ථාදායකයෙන් බාහිර පාර්ශ්වයකට.

මම ඒකට එකඟ නහැ. ව්‍යවස්ථාදායකය කියන්නේ නීති සම්පාදනය කරන තැන. නීති පනවන තැන කරන්න ඕනෑ වැඩේ වෙන කෙනෙකුට පවරලා හරියන්නෙ නැහැ. එයින් පිට යනවා නම් එකඟ වෙන්න බැහැ.

දින කිහිපයකට කලින් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ උපාධි ප්‍රදානෝත්සවයේදි මුරුත්තෙට්ටුවේ ආනන්ද හාමුදුරුවන්ගෙන් උපාධිය ලබා ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කළා. මේ වගේ දේවල්වලින් ජෝක් එකක් වෙන්නෙ ආණ්ඩුව නේද?

උපාධිධාරියෙක්ගේ සංවේදීතාවය සමාජයේ එක් පැතිකඩක ආකල්පය පෙන්නන තැනක්. මේවා දේශපාලනඥයෝ කියවාගන්න ඕනෑ. දේශපාලනඥයෝ නොවන අය රටේ නායකයො වුණාම මේ දේවල් කියවාගන්න බැහැ.

රට වැටිලා තිබෙන තත්වයෙන් ගොඩ එන්න මොකද්ද තියෙන කෙටිකාලීන විසඳුම?

එක්කෝ මේ ආණ්ඩුවේ නායකයෝ තීන්දු කරන්න ඕනෑ හරි පුද්ගලයෝ හරි තැන්වලට දාලා, ප්‍රතිපත්ති මාලාවකට අනුව වැඩ කරන්න. දැන් වෙලා තියෙන්නේ ආණ්ඩුව එක පැත්තක. ජනතාව තවත් පැත්තක.■