■ පුරවැසියා
වත්මන් රාජපක්ෂ වැඩිහිටි පරම්පරාවේ දේශපාලනයේ ළාබාලතමයා වූ බැසිල් රාජපක්ෂගේ ආර්ථික මොළ හතේ සැබෑවද දැන් පෙන්නුම් කර අවසානය. ඔහුට ආර්ථික කටයුතු සම්බන්ධයෙන් මොළ හතක් ඇති යැයි කියූ අය ලබන වසරට අදාළ අයවැය ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු ඒ ගැන කියන පාටක් පෙනෙන්නට නැත. ද්විත්ව පුරවැසියන්ට පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණීමේ හැකියාව ලබාදෙමින් බැසිල් රාජපක්ෂ වෙනුවෙන්ම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ විසිවන සංශෝධනයට කළ එකතු කිරීම මේ පිරිස් දැන් මොනවා කියනු ඇතිදැයි නොදනිමි. එහෙත් ප්‍රසිද්ධියේ නොකීවත් ඔවුන් ඔවුන් අතර රහසින් ඒ ගැන කතාවනවා ඇත. දැන් දිස්වන්නේ අර්බුදයට යමින් තිබූ රටේ ආර්ථිකය ගොඩ ගැනීමට රැගෙන ආ බැසිල් රාජපක්ෂව ගොඩගත යුතු තත්වයට පත්වී ඇති බවය. ඔහුගේ අයවැය තුළ එය හොඳින්ම දිස්වූ අතර අයවැයට පෙරත් රටේ ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් විවිධ ප්‍රකාශ කරමින් ඔහු ඒ බව පෙන්නුම් කළේය. අයවැය තෙක් එම කතා ඉවසන ලෙසට අපට කළ දැනුම් දීම අයවැයත් සමඟ ඔහු රටේ ආර්ථිකය ගොඩ ගැනීමට සමත් ජගතෙක් නොවන බව සනාථ කර ඇත. එහෙත් මෙහිදී අප අමතක නොකළ යුතු කාරණය වන්නේ රටේ ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් ඔහු ඇතුළු රාජපක්ෂ අයියා මල්ලිලා අසාර්ථකත්වයක් පෙන්නුම් කළත් ඔවුන්ගේ පවුල්වල ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් නම් මෙතෙක් එවැනි අසාර්ථකත්වයක් පෙන්නුම් කර නැති බව හා ඉදිරියටත් එසේ පෙන්නුම් නොකරනු ඇති බවය.
සමහරුන්ට ක්ෂේත්‍ර කිහිපයක එක සමාන හෝ විවිධ මට්ටමේ දක්ෂතා තිබිය හැකි වූවත් බොහෝ දෙනෙකුට ඇත්තේ එක් විශේෂ දක්ෂතාවක් පමණය. ඒ සඳහා හොඳම උදාහරණයන් වන්නේ යුද්ධයේදී එල්ටීටීඊ සංවිධානය පරාජය කිරීමට දක්ෂයන් වූවායැයි කී හමුදා ඉහළ නිලධාරීන් රජයේ පරිපාලන තනතුරුවලට දැමීමේදී අසාර්ථක වීමය.
බොහෝ දෙනා සිතුවේ විවිධ ක්‍රම මගින් තම පවුලේ ආර්ථිකය ගොඩනගා ගත් බැසිල් රාජපක්ෂ රටේ ආර්ථිකයද ගොඩනගනු ඇති බවය. එහෙත් එය එසේ වන්නේ නැත්තේ හේතු දෙකක් නිසාය. එකක් තම පවුලේ ආර්ථිකය ගොඩනගා ගැනීමේ කුසලතාව රටක ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් ආදේශ කළ නොහැකි නිසාය. අනෙක තම පවුලේ ආර්ථිකය ගොඩනගාගත් නීත්‍යනුකූල නොවන කෙටි මාර්ග රටක ආර්ථිකයක් සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාත්මක කළ නොහැකි වීමය.
ඡන්ද දිනීමේ කූට උපක්‍රම ලෙස ප්‍රසාරණය කළ රටකට දරාගත නොහැකි තරමේ රාජ්‍ය සේවය දැන් විශාල බව කියන්නට ඔවුනට සිදුවී ඇත. ඡන්ද සඳහාම අඩුකළ බදු වැඩි කිරීමට දැන් සිදුවී ඇත. එහෙත් සිය සුපුරුදු කුසලතාව ප්‍රදර්ශනය කරමින් ඊලඟ ඡන්දය සඳහා අයවැය යෝජනා කිහිපයක් ඉදිරිපත් කරන්නට නම් සමත් වී ඇත. ඒ රටේ සෑම ග්‍රාම නිලධාරි වසමකටම රුපියල් මිලියන 3 බැගින් රුපියල් මිලියන 42,063ක්, සෑම පළාත් පාලන ආයතන කොට්ඨාසයකටම රුපියල් මිලියන 4 බැගින් රුපියල් මිලියන 19,668ක්, ගම්වල විහාරස්ථාන සඳහා රුපියල් මිලියන 500ක්, වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංගම් සඳහා රුපියල් මිලියන 100ක්, කාන්තා ව්‍යවසායකයන් කුඩා සුපිරි වෙළඳසැල් සඳහා රුපියල් මිලියන 1500ක්, දිළිඳු පවුල් පෝෂණ මල්ල සඳහා රුපියල් මිලියන 1500ක්, ගැබිනි මව්වරුන්ට ලබාදන පෝෂණ මල්ලට රුපියල් මිලියන 5000ක් ආදිය මගින්ය.
ඒ මගින් පෙන්නුම් කරන්නේ රටේ සාරය උරා බොමින් තවදුරටත් බලයේ සිටීමට රාජපක්ෂවරු දරන ප්‍රයත්නය අත්හැර නැති බවය. එය අපට දකින්නට ලැබෙන්නේ ඊළඟ ඡන්දය එන සමයේදීය. 2015 ජනාධිපතිවරණ සමයේදී දිවි නැගුම අරමුදල් භාවිත කර සිය අයියා වන මහින්ද රාජපක්ෂගේ මැතිවරණ කටයුතු වෙනුවෙන් කළ සෙල්ලම් මීළඟටත් වෙනත් ආකාරයකින් මතුවිය හැකිය. රාජපක්ෂවරුන්ගේ එම කුසලතාව වර්ධනය වනවා මිස අඩු වන්නේ නැත.
මහින්ද රාජපක්ෂ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වැනි වැරදි තේරීම් කළ රටේ ජනතාව කිසිඳු රාජපක්ෂවරයෙකු වෙනුවෙන් වැරදි තේරීම් කළ යුතු නැත. එය වත්මන් රාජපක්ෂ වැඩිහිටි පරම්පරාවෙන්ම අවසන් කළ යුතු එකක්ය. නාමල් රාජපක්ෂ වැනි ඊළඟ රාජපක්ෂ පරපුරකටවත් එය ලබාදිය යුතු නැත. මන්ද මෙම ඊළඟ රාජපක්ෂ පරපුරද මේ වනවිට පෙන්නුම් කර ඇත්තේ ඔවුන්ගේ කුසලතාවද වැඩිහිටි රාජපක්ෂලා මෙන් කෙටි මාර්ගවලින් තම පවුලේ ආර්ථිකයන් ගොඩදා ගැනීම වෙනුවෙන් සකස් වී ඇති බවය. නාමල් රාජපක්ෂට මෙන්ම යෝෂිත රාජපක්ෂට තිබූ ආදායම් උපදවාගත් ආකාරය පෙන්නුම් කළ නොහැකි ව්‍යාපාරික ගනුදෙනුවලට අදාළ චෝදනා පෙන්නුම් කළේ එයයි.
එමෙන්ම එහිදී අප අමතක කළ යුතු නැති අනික් කාරණය වන්නේ සිය පවුලේ ආර්ථිකය ගොඩදා ගැනීමේ මේ රාජපක්ෂ කුසලතාවන් හැමවිටම සාර්ථක ලෙස ක්‍රියාත්මක වූයේ දේශපාලන බලය ඔවුන් අත්පත් කරගත් අවස්ථාවලදී වීමය. එමනිසා රාජපක්ෂවරුන්ට සිය පවුලේ ආර්ථිකය ගොඩදා ගැනීමේ කුසලතාවන් සඳහා දේශපාලන බලය අවශ්‍යය. රටක් වශයෙන් මේ රටේ පොදු මහජනතාව ඔවුන්ට ලබානොදිය යුත්තේ එයය. එසේ නොවුණහොත් රටක් ඉතිරි නොවනු ඇති අතර රාජපක්ෂලා පමණත් ඉතිරි වනු ඇත.■
