ජනාධිපති සමාව

තමන්ගෙන් හා ආණ්ඩුවෙන් ජනතාව අපේක්ෂා කළ සාර්ථකත්වය අත් නොවූ බවත් ඊට ජනතාවගෙන් සමාව ඉල්ලා සිටින බවත් ජනපතිවරයා කියා තිබුණි.

ජනතාව ආණ්ඩුවට සමාව දේද නැද්ද යන්න නිර්ණය කළ හැක්කේ මැතිවරණ ප්‍රතිඵල තුළින් පමණි. වඩා වැදගත් කාරණාව නම් ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනය තම විනාශකාරී හා විකෘති ගමන් මගින් බැහැර වේද යන්නය.

ජනපතිවරයාගේ කතාව විමසන විට පෙනී යනුයේ එවැනි වෙනසක් අපේක්ෂා කළ නොහැකි බවය. මන්ද ඔහු වරදට හේතුව දකිනුයේ ක්‍රියාත්මකයේ විනා ප්‍රතිපත්තිවල නොවන බැවිනි.

කොවිඩ් – 19 වසංගතය නොවුණා නම් හා වත්මන් මාර්ගයේම වඩාත් වේගයෙන් ගමන් කළා නම් ආණ්ඩුවත් රටත් අපේක්ෂිත සාර්ථකත්වය ඉහළින්ම අත් කරගන්නා බව ජනපතිවරයාගේ විශ්වාසය ලෙස පෙනේ.

නමුත් වරද ඇත්තේ ගමන් වේගයේ නොව ගමන් පථයේය. වත්මන් පාලනය ගමන් කරන මාර්ගය කෙළවර වනුයේ දේශපාලන-ආර්ථික-සමාජීය කඩා වැටීමකිනි. වසංගතය තිබුණත් නැතත් ඒ ගමනාන්තයේ වෙනසක් නොමැත. වෙනස ඇත්තේ කාල රාමුවේ පමණි. වසංගතය නොතිබුණා නම් අද අප වැටී ඇති අගාධයට ළඟාවීමට තව වසරක් දෙකක් ගතවනු ඇත.

වෙනස එපමණය.

2019 ජනපතිවරණ ජයග්‍රහණයෙන් පසු ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනය වැඩ ඇල්ලුවේ ඍජු හා වක්‍ර බදු විශාල ලෙස කපා හැරීමෙනි. වැට් බද්ද 15% සිට 8% දක්වා අඩු කෙරුණු අතර තවත් බදු වර්ග 7ක් අහෝසි කිරීමට නව කැබිනට් මණ්ඩලය තම මුල් රැස්වීමේදීම තීන්දු කළේය. රුපියල් මිලියන 300ක් දක්වා වූ ණය මුදල්වල පොලී හා වාරික අය කිරීම සඳහා වසරක සහන කාලයක් දෙන්නැයි ජනපති-අගමැති යුගල බැංකුවලට නියෝග කළේ කිසිදු පෙර දැනුම්දීමකින් හෝ සාකච්ඡාවකින් තොරවය. 2020 වසර සඳහා වූ ණය දීමේදී CRIB වාර්තාව නොසලකා හැරීමටද රාජපක්ෂ සහෝදර සමාගම බැංකුවලට අණ කළේය.

නව ආණ්ඩුවේ මෙම ප්‍රතිපත්ති නිසා ආර්ථිකයටත්, ජනජීවිතයටත් කණකොකා හඬන බවට අනතුරු හැඟවීම් පළවූයේ 2019 නොවැම්බර් අවසන-දෙසැම්බර් මුල සිටය. එනම් කොවිඩ් වසංගතයක ඉඟියක් හෝ එළි දකින්නට පෙර ජාත්‍යන්තර ආර්ථිකය බෙහෙවින් සාමාන්‍ය තත්ත්වයක පවතින විටය.

Fitch Ratings ආයතනය 2019 දෙසැම්බරයේදී ලංකාවේ ණය ගෙවීමේ හැකියාව ස්ථායි (stable) තත්ත්වයේ සිට ඍණ (negative) තත්වය දක්වා අඩු කළේය. ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනය මෙයට ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ Fitch Ratings ආයතනය විවේචනය කිරීම තුළිනි.

විශ්‍රාම වැටුප වැඩි කරමින් තමන්ම නිකුත් කළ ගැසට් නිවේදනය දින කිහිපයකින් තවත් ගැසට් නිවේදනයකින් හකුළා ගැනීමට ආණ්ඩුවට සිදුවූයේ 2020 ජනවාරියේය. ආණ්ඩුව අතමාරු සඳහා හදිසි ණයක් (emergency loan) චීනයෙන් ඉල්ලා සිටියේද 2020 ජනවාරියේය.

2020 පෙබරවාරි වනවිට මූල්‍ය අර්බුදය කෙතරම් උග්‍ර වූවාද යත් ද්විපාර්ශ්වීය ණය සඳහා තෙවසරක සහන කාලයක් ලබාදෙන්නැයි අගමැතිවරයා ඉන්දියාවෙන් ඉල්ලා සිටියේය.
මේ සියල්ල වසංගතය ලංකාව ආක්‍රමණය කිරීමට පෙරය.

2020 පළමුවන කාර්තුව (ජනවාරි/පෙබරවාරි/මාර්තු) තුළ රජයේ බදු ආදායම 26%කින් එනම් රුපියල් බිලියන 143කින් පහත වැටුණි. වසංගතයට රට වැසුවේ 2020 මාර්තු සිව්වන සතියේය. එබැවින් මෙලෙස බදු ආදායම පහළ වැටීමට ප්‍රධානතම හේතුව වසංගතය හෝ රට වැසීම නොව ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනයේ අදූර්දර්ශී බදු පිළිවෙතයි.

ආණ්ඩුවක් අනාගන්නා විට ඇනෙන්නේ රටයි; ජනතාවගේ ජීවිතයි. ආණ්ඩුවක් කරන වැරදිවලට වන්දි ගෙවන්නේ වත්මන් හා අනාගත රටවැසියායි. ජනපතිවරයා තම කතාවේ තමන්ගේ කාබනික කෘෂි පිළිවෙත ගැන උජාරුවෙන් කතා කිරීමෙන් පෙනී යනුයේ වරද කොතනදැයි පාලකයන්ට තවමත් අවබෝධ නොමැති බවය. අනාගැනීම යළි යළිත් නොනවත්වා සිදුවන බවය.

පොහොර උන්මාදය

ඩැනියෙල් කානෙමාන් (Daniel Kahneman) යනු ආර්ථික විද්‍යාව පිළිබඳ නොබෙල් ත්‍යාගලාභියෙකි; මනෝ විද්‍යාඥයෙකි. ඔහු තම ඔයසබන Think Fast and Slow නම් ග්‍රන්ථයේ පුද්ගලයකුගේ චින්තන ක්‍රියාවලිය කොටස් දෙකකට වර්ගීකරණය කරයි. පළමුවන ක්‍රමය නම් පුරුද්දට හා හැඟෙන ආකාරයට ක්‍රියාත්මක වීමයි. මේ සඳහා උදාහරණයක් ලෙස ඔහු දක්වනුයේ ගිනි නිවන භටයෙකි. දෙවන ක්‍රමය නම් සවිඥානිකව, හොඳින් සිතා බලා ක්‍රියාත්මක වීමයි.

රාජ්‍ය පාලකයකු තුළ තිබිය යුත්තේ මේ දෙවැනි වර්ගයේ චින්තන ක්‍රියාවලියයි. මන්ද ඔහුගේ/ඇයගේ තීන්දු තීරණ රටේ සමස්ත ජනතාවටම බලපාන බැවිනි.

රාජපක්ෂවරුන් රාජ්‍ය පාලනය කරනුයේ තමන්ගේ තීන්දු තීරණවල ඉදිරිය බලා නොව ඒ මොහොතේ හැඟෙන ආකාරයටය. මෙරට ඉතිහාසයේ කිසි කලක නුවූ විරූ අයුරින් උදේට නිකුත් කරන ගැසෙට්ටුව අවලංගු කරමින් රෑට වෙනත් ගැසෙට්ටුවක් නිකුත් කරන තරමට රාජ්‍ය පාලනය අවුල් ජාලයක්ව ඇත්තේ එබැවිනි.

ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් රාජ්‍ය පාලනයේ දුර නොදකින, දුර නොබලන චින්තන ක්‍රියාදාමයට හොඳම උදාහරණය පොහොර අර්බුදයයි.

රසායනික පොහොරවලින් දිගුකාලීනව පසට පමණක් නොව සමස්ත පරිසර පද්ධතීන්ටම ඉමහත් හානියක් වන බව අවිවාදිතය. කෘත්‍රිම රසායනික කෘෂිකර්මයෙන් කාබනික කෘෂිකර්මයට මාරුවීමද හොඳ ක්‍රියාවකි. නමුත් එය හිතුමතයට කෙටි කලකින් කළ හැකි නොවේ. රසායනික පොහොරවලට හුරුවූ ගොවිබිම් කාබනික පොහොර භාවිතයට හුරු කිරීම වසර ගණනක් ගතවන ක්‍රියාවලියකි. එය කළ යුතු වන්නේ සුළු පරිමාණයෙන් හා ක්‍රම ක්‍රමයෙනි; වගාකරුවන් දැනුවත් කොට නව ක්‍රමයට කැමති කරවා ගැනීමෙනි. අඩුම තරමින් රසායනික පොහොර ආනයනය තහනම් කිරීමට පෙර රට තුළ අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට අවශ්‍ය වර්ගයේ කාබනික පොහොර නිෂ්පාදනය සැලසුම් කොට ක්‍රියාත්මක කළ යුතුව තිබුණි.

නමුත් ආණ්ඩුව මේ කිසිවක් කළේ නැත. රසායනික පොහොර ආනයනය තහනම් කොට ඊළඟ කන්නයේ සිට කාබනික පොහොර භාවිත කරනවා යැයි රටට ලෝකයට උජාරුවට කතා කිරීමට අමතරව කාබනික පොහොර සපයාගන්නේ කෙලෙසද යන්න ගැනවත් කල්පනා කළේ නැත.

1941 ජූනි මස ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර්ගේ නට්සි ජ’මනිය සෝවියට් දේශය ආක්‍රමණය කළේය. හිට්ලර් සිතා සිටියේ සති කිහිපයකින් ජර්මන් හමුදාව මොස්කව්, ලෙනින්ග්‍රාඩ් හා ස්ටාලින්ග්‍රාඩ් නගර අල්ලාගෙන සමස්ත සෝවියට් දේශයම තම ග්‍රහණයට ගන්නවාය යන්නයි. ශීත ඍතුවට- විශේෂයෙන්ම රුසියාවේ දැඩි ශීතලට – තම හමුදාව සූදානම් කරවීම සඳහා හිට්ලර් කිසිදු උනන්දුවක් උත්සාහයක් නොගත්තේ ක්ෂණික ජයග්‍රහණය මත විශ්වාස තබමිනි.

නමුත් මොස්කව්, ලෙනින්ග්‍රාඩ් හා ස්ටාලින්ග්‍රාඩ් නගර යටත් කිරීමට ජ’මන් හමුදාව අසමත් විය. ජ’මන් භටයන්ට ශීත ඍතුවට මුහුණදීමට සිදුවූයේ නිසි ඇඳුම් පවා නොමැතිවය.

හිට්ලර් කෙනකු වෙලා හෝ රට දියුණු කරන්නැයි වෙඬරුවේ උපාලි අනුනාහිමියන් වරක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට අනුශාසනා කළේය. වත්මන් ආණ්ඩුවේ බදු පිළිවෙත, මුදල් අච්චු ගැසීමේ උන්මාදය මාස ගණනාවකින් කාබනික කෘෂිකර්මයක් කරා පරිවර්තනය වීමේ තීන්දුව සිහිකරනුයේ හිට්ලර් සෝවියට් දේශය ආක්‍රමණය කිරීමේදී ක්‍රියා කළ ආකාරයයි.

අද වන විට ලංකාවේ කෘෂි ක්ෂේත්‍රයේ හා ඒ මත යැපෙන ජනතාවගේ අනාගතය අවිනිශ්චිතය. විශේෂයෙන්ම සුළු පරිමාණ වී හා අනෙකුත් වගාවන් කරන ගොවීහු තමන්ගේ මුළු ජීවිතයම කඩා වැටීමේ අවදානමකට මුහුණ දී සිටිති. එහෙත් ඔවුන්ගේ භීතිය, වේදනාව හා කෝපය පාලකයන්ට නොදැනෙන බව ජනපතිවරයාගේ කතාවෙන් යළිත් වරක් පැහැදිලි වේ. මේ සරල කාරණය වටහා ගැනීමට නොහැකි තරම් පාලකයන් අඳබාල නම් ඔවුන් මත බලාපොරොත්තු තබාගැනීම අර්ථශූන්‍ය නොවන්නේද? ආණ්ඩුවේ මෙම කාබනික කෘෂි උන්මාදය නිමාවනු ඇත්තේ කෘෂි ක්ෂේත්‍රය ජීවනෝපාය කොටගත් ලාංකිකයන් විශාල පිරිසකට රැකියාව හා ආදායම් මාර්ගත්, තමන්ට හිමි ඉඩම් සොච්චමත් අහිමිවීමෙන්ද?

විජ්ජාකරුවකු තොප්පියකින් හාවෙක් ගන්නාක් මෙන් කෘෂි ක්ෂේත්‍රය ක්ෂණිකව රසායනික පොහොරවල සිට කාබනික පොහොරවලට පරිවර්තනය කිරීමේ ළදරු උත්සාහය අත්නොහැරියහොත් රටේ දරිද්‍රතාව, විරැකියාව, ඇති – නැති පරතරය වඩ වඩාත් ඉහළ යනු ඇත. කෘෂි අපනයනවලින් ලැබෙන විදෙස් විනිමය අඩුවීමෙන් දැනටත් ඉහ වහා ගොස් ඇති විදේශ සංචිත අර්බුදය තවත් දරුණු වනු ඇත. මේ ගමන් මග වහාම වෙනස් නොවුණහොත් රාජපක්ෂවරුන් මෙරට දේශපාලන භූමියෙන් අතුගෑවී යනු ඇත්තේ වසර 50කට වත් විසඳිය නොහැකි තරම් අවුල් ජාලයක් ඉතිරි කරමිනි.
2001-2018 දක්වා හටගත් වසංගත 5ක සමාජ-ආර්ථික-දේශපාලන ප්‍රතිවිපාක අධ්‍යයනය කිරීමේ පරීක්ෂණයක් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගවේෂකයන් දෙදෙනෙකු විසින් සිදු කෙරිණි.SARS (2003), H1N1 (2009), MERS (2012), Ebola (2014)හා ’සන් (2016) යන වසංගත පහ රටවල් 113කට බලපෑ ආකාරය මෙයින් අධ්‍යයනය කෙරිණි. වසංගතයට ගොදුරු වූ රටවල වසංගතය මෙන් සාමාන්‍යයෙන් මාස 14ක් පමණ ගතවූ පසු සමාජ අස්ථායිතාව ඉහළ ගිය බව අධ්‍යයනයෙන් පෙනී ගියේය. ඉහළ ආදායම් විසමතාවක් සහිත රටවල් (එනම් ශුද්ධ ගිනි Net Gini – අගය 0.4ට වැඩි රටවල්) මෙලෙස සමාජ කැළඹීම්වලට ගොදුරුවීමේ වැඩි අවදානමක් පවතින බවද පරීක්ෂණයෙන් හෙළිවිය.

ලංකාව අයත් වනුයේ ඉහළ ආදායම් විසමතාවක් සහිත රටවල් ගණයටය. වසංගතය නිසා අනිවාර්යයෙන්ම ඉහළ යන අපේ ඇති-නැති පරතරය වත්මන් පාලනයේ අදූරදර්ශී පිළිවෙත් නිසා තවත් වර්ධනය වනු ඇත. ග්‍රාමීය මැද පන්තියේ සිටින වී හා සුළු බෝග වගාකරුවන්ට තම ජීවනෝපායන් හා ඉඩකඩම් පවා අහිමි වුවහොත් එයින් මධ්‍යම පන්තිය ඛාදනය වී, ආදායම් පරතරය පුළුල් වී ග්‍රාමීය අසහනකාරී තත්වයක් නිර්මාණය වනු ඇත. දැරිය නොහැකි තරමට ඉහළට යන බඩු මිල නිසා නගරවල බෝවන අසහනයද සමග එක් වූ විට අප මේ ගමන් කරමින් සිටිනුයේ සමාජ-දේශපාලනික වශයෙන් අතිශය අවදානම්කාරී ස්ථානයකට බව අවිවාදිතය.

චීන මුගුර

ඉරානයේ මොහොමඩ් මොසාඩෙග් පාලනයට අත්වූ ඉරණම ශීතල යුද්ධය තුළ හටගත් ඛේදජනකම සිදුවීමකි. මහමැතිවරණයකින් ආණ්ඩු බලයට පත් මොසාඩෙග් පාලනය ඉරාකයේ තෙල් සම්පත ජනසතු කිරීමට පියවර ගත්තේය. ඒ වන විට ඉරානයේ තෙල් නිධිවලින් වැඩි කොටසක් අයත්ව තිබුණේ බි්‍රතාන්‍යයේAnglo-Persian Oil Company (පසුව BP) නම් වූ සමාගමටය. ඇමරිකාවද ඉරානයේ තෙල් සම්පත දෙස දෑස් යොමා සිටියේය.

තම රටවල සමාගම්වල ලාභයත් තමන්ගේ දේශපාලන උවමනා එපාකමුත් උදෙසා ඉරානයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී (හා වාමාංශයට නැඹුරු, අනාගමික) ආණ්ඩුව හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් පෙරළා දැමීමට ඇමරිකාවත් බි්‍රතාන්‍යයත් ක්‍රියා කළෝය. CIA හා M-16 රහස් ඔත්තු සේවාවන් සංවිධානය කළ Operation Ajax නම් මෙහෙයුමෙන් ඉරානයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා ඉදිරිගාමී දේශපාලන ගමන විනාශ විය. ෂා රජු යළිත් සියලු බලය සියතට ගත් අතර තෙල් සමාගම්වලට තම ලාභය තවත් වර්ධනය කරගැනීමට ඉඩ සැලසිණ.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා අනාගමික (secular) දේශපාලන බලවේගයන් වැනසීමෙන් නිර්මාණය වූ රික්තය පිරවුණේ ආගමික අන්තවාදයෙනි. ඉරාන ජනතාව අදත් පෙළන අතිශය ඒකාධිකාරී හා අන්තවාදී ඉස්ලාමීය පාලනයක් බිහිවීමට මග සැලසුණේ එසේය.

ඇමරිකාව හා එංගලන්තය තම සමාගම්වල ලාභය හා තම දේශපාලන බලය වෙනුවෙන් මොසාඩෙග් පාලනය පෙරළා නොදැමුවා නම් මැදපෙරදිග හා ගෝලීය දේශපාලනය අදට වඩා බෙහෙවින් සාධනීය හා සාමකාමී මගක් ගැනීමට ඉඩ තිබුණි.

තම සමාගම්වල ලාභවලට බාධා කරන රටවල අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට ඇඟිලි ගැසීම ශීතල යුද්ධය තුළ ඇමරිකාවේ පුරුද්දක් විය. බටහිර හා චීනය අතර දිගහැරෙමින් පවතින නව ශීතල යුද්ධය තුළ චීනයද මෙවැනිම විනාශකාරී හා ස්වයං විනාශකාරී ක්‍රියා පිළිවෙතකට අවතීර්ණ වේද යයි බියක් හටගෙන තිබේ. ලංකාව චීනයේ උපග්‍රහයකු, මූල්‍යමය ගැත්තකු බවට පත්කිරීමේ රාජපක්ෂ පිළිවෙත නිසා චීනය කිසිදු වසන් කිරීමකින් තොරව ඍජුවම හා විවෘතවම මෙරට අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට මැදිහත් වන තත්ත්වයක් නිර්මාණය වෙමින් පවතී.

ලංකාවේ ස්වෛරීත්වය මෙලෙස ඇස් ඉදිරිපිටම සෝදාපාලු වීම දැකිය හැක්කේ චීනයෙන් කාබනික පොහොර ආනයනය කිරීමේ උත්සාහය තුළිනි.

වැහි නැති අහසකින් හෙණයක් වදින්නාක් මෙන් රාජපක්ෂ පාලනය රසායනික පොහොර තහනම් කිරීමත් සමගම චීනයෙන් ‘කාබනික’ පොහොර ආනයනය කිරීමේ උත්සාහයන් ඇරඹුණි. ආණ්ඩුව රසායනික පොහොර ආනයනය තහනම් කළේ තමන්ම නිර්මාණය කළ විදේශ විනිමය අර්බුදයට ප්‍රතිචාරයක් ලෙසින්ද යන ප්‍රශ්නය මතුවන්නේ මෙම සිද්ධිදාමය සලකා බලන විටය. ආණ්ඩුවේ සැලැස්ම වූයේ චීනයෙන් රෙන්මින්බි (Renminbi) ණයක් ලබාගෙන චීනයෙන් ‘කාබනික’ පොහොර ආනයනය කිරීමටද? ලංකාවේ කාබනික පොහොර නිෂ්පාදනය කිරීමට පාලකයන්ට සැබෑ උවමනාවක් නොතිබුණේ මෙම යටි සැලසුම නිසාද?

දැනට මාධ්‍ය හරහා හෙළිදරව් වී ඇති කතාව අනුව ආණ්ඩුව 2021 අගෝස්තු මස චීනයේ Qingdao Seawin Biotech Group Ltd සමාගමින් ඩොලර් මිලියන 63ක කාබනික පොහොර ඇණවුම් කළේය. නමුත් මෙරට නීති ප්‍රකාර පොහොර සාම්පලයක් පරීක්ෂණය කිරීමේදී අපේ පරිසරයට අහිතකර ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් එහි අඩංගු බව අනාවරණය විය.

ප්‍රතිඵලයේ වැරැද්දක් ඇතැයි කියා තවත් සාම්පලයක් ගෙන්වාගෙන එයද පරීක්ෂා කෙරිණි. ප්‍රතිඵලය එසේම විය. සමාජයෙන් නැඟුණු විරෝධය නිසා මෙම චීන පොහොර ආනයනය නොකරන බව ප්‍රකාශ කිරීමට බලධාරීන්ට සිදුවිය.

මෙරට චීන තානාපති කාර්යාලය විවෘතවම හා නිල වශයෙන්ම මෙම ප්‍රශ්නයට මැදිහත් වූයේ ඉන්පසුවය. මේ පොහොරවල කිසිදු අහිතකර බැක්ටීරියාවක් නොමැති බවත් වරද ඇත්තේ පොහොර සාම්පලය පිළිබඳව වූ පරීක්ෂණවල බවත් තානාපති කාර්යාලය නිල නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේය. මෙම චීන පොහොර ආනයනය නතර කළහොත් ඉන් දෙරට සබඳතාවලට බාධාවක් ඇතිවිය හැකි බවටද නිවේදනයෙන් කියැවිණි.

පණිවුඩය පැහැදිලිය. අපේ රටේ යහපත උදෙසා චීන සමාගමකට පාඩුවන තීන්දුවක් ගැනීමට ලංකා ආණ්ඩුවට අයිතියක් දැන් නොමැත. චීනයේ අතවැස්සන් වූ අප චීනයේ පදයට නැටිය යුතුය. නැතහොත් චීනයේ උදහසට මුහුණදීමට ලංකාවට සිදුවනු ඇත.
රට, ජාතිය, ආගම ගැන හඬ තලමින් බලයට පත් රාජපක්ෂවරුන්ගේ මූඪ පිළිවෙත් නිසා ලංකාවේ ස්වෛරීත්වය, මෙරට ජනතාව ආරක්ෂා කිරීමට ලක් රජයට ඇති සැබෑ හැකියාව බින්දුවටම වැටී ඇති අයුරු මෙයින් පැහැදිලි වේ.

චීනයේ වාග් යගදාවට ලංකා ආණ්ඩුව බෙල්ල නමයිද? පාරිසරික, ආර්ථිකමය හා දේශපාලනික ප්‍රතිවිපාක කවරක් වේද? බටහිර හා චීනය අතර දිග හැරෙන නව ශීතල යුද්ධයේ කේන්ද්‍රය බවට පත්ව ඇත්තේ නැගෙනහිර හා දකුණු ආසියානු කලාපයි. චීනයේ බලපෑම්වලට නතුවීමට ලංකාවට සිදුවන්නේ නම් අප කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් එම ශීතල යුද්ධයේ පාර්ශ්වකරුවකු බවට පත්වනු ඇත. එය මෙරට ජනතාවගේ හිත සුව පිණිස නොවනු බව වටහාගත නොහැක්කේ රාජපක්ෂවරුන්ට පමණකි.

තමන්ගේ පිළිවෙත් නිසා රට වැටී ඇති අතිශය අනාරක්ෂිත තත්ත්වය ගැන රාජපක්ෂවරුන්ට තැකීමක් නොමැත්තේ බුද්ධිමය ඌනතාවක් නිසාම නොවේ. තමන්ගේ පැවැත්ම ඔවුන්ගේ එකම උවමනාව වන බැවිනි. රට, ජාතිය, ආගම යනු ඔවුන්ට සටන් පාඨයකි; ධජයකි; ආභරණයකි; අවියකි; පළිහකි. ඔවුන්ගේ සැබෑ උවමනාව පවුල් පාලනය තවත් ශක්තිමත් කොට චිරාත් කාලයක් පවත්වා ගැනීමයි.

හිටපු ඇමරිකානු ජනපතිවරයාගේ බිරිඳ වූ මෙලානියා ට්‍රම්ප් මහත්මිය ළමා සංක්‍රමණිකයන් සිර කොට ඇති ආයතනයකට ගිය ගමනකදී ඇගේ කබායේ පිටුපස තිබූ වැකිය එරට ඉමහත් ආන්දෝලනයකට හේතුවිය. එහි සඳහන් වූයේ I really don’t care. Do u?(මට නම් ගණනක් නෑ. ඔබටත් එහෙමද?) යන්නය.

රාජපක්ෂ පාලනයේ තේමා පාඨයද මෙයට සමානය. රටේ ඇති සැබෑ ප්‍රශ්න පිළිබඳ ඔවුන්ට වගක් නොමැත. වටහා ගැනීමට උවමනාවක්ද නොමැත. ජනපතිවරයාගේ කතාවෙන් හෙළිවන්නේද මෙයමය.

ජනතාවට ඉන්න රටක් සහතික කිරීම රාජපක්ෂ මැතිවරණ වේදිකාවල දුන් ප්‍රතිඥාව විය. 69 ලක්ෂයක් ඡන්දය දුන්නේ ඒ පොරොන්දුවටය. ඉන් විශාල පිරිසක් කුසගින්නේ පෙළෙන, වහ කන තත්ත්වයට පත්ව ඇත.

රාජපක්ෂවරුන් දැන්වත් වටහාගත යුතු සරල සත්‍යයක් තිබේ. එනම් චිරාත් කාලයක් රාජශ්‍රීයෙන් වැජඹීමට නම් ලංකාවක් ඉතිරි විය යුතුය. පවුලේ අනාගතය වෙනුවෙන්වත් රටත් ජනතාවත් පිළිබඳව යම් අවධානයක් දැන්වත් ඔවුන් යොමු කළ යුතුය. නැතහොත් ජනපතිවරයාටත් ඔහුගේ අගමැති- ඇමති සොහොයුරන් හා ඥාති ප්‍රභූන්ටත් ඉතිහාසයෙන් නම් සමාවක් නොලැබෙනු ඇත. ■