■ මහාචාර්ය රොහාන් සමරජීව
2021 සැප්තැම්බර් 8 වැනි දින නිකුත් කරන ලද 2021 අංක 12 දරන බැංකු පනත යටතේ කරන ලද නියෝගය අනුව, අත්‍යවශ්‍ය නොවන සහ හදිසි නොවන ලෙස ආණ්ඩුව සලකන භාණ්ඩ 623 ක් ආනයනය අධෛර්යමත් කිරීමට මහා බැංකුව උත්සාහ දරයි. අතීතයේ ද මෙවන් උත්සාහයන් තිබී ඇත. 2006 ඔක්තෝබරයේ දී මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා මුදල් ඇමතිවරයා වශයෙන් ලැයිස්තු ගත භාණ්ඩ 44 ක් සඳහා ඉන්වොයිසි වටිනාකමින් සියයට 50 ක ආන්තික තැන්පතුවක් අනිවාර්ය කළේ ය.
මෙවර වඩා විශාල ලැයිස්තුවක් සඳහා ආන්තික තැන්පතුව සියයට 100 කි. තැන්පතුව සඳහා ණය පහසුකම් ලබා දීම බැංකු වලට තහනම් කර ඇත. මූලික වශයෙන් සුළු පරිමාන ආනයනකරුවන්ට කණකොකා හඬවා ඇත. ඉතිරිවන මහා ආනයනකරුවන් තැන්පතු වලට මුදල් හිරකිරීමේ වියදම පාරිභෝගිකයන්ට පටවනු ඇත.
අවස්ථා දෙකේ දී ම, විදුලි පංකා සහ ශීතකරණ අත්‍යවශ්‍ය නොවන ලෙස ඔවුන් සලකා තිබිණි. එසේ වුව ද, මෙවර ඔවුන් දුරකථන සහ වෙනත් භාණ්ඩ රැසක් එකතු කොට තිබේ. තොරතුරු සහ සන්නිවේදන තාක්ෂණය උපයෝගී කරගෙන මහජනයා සහ සිසුන් නිවසේ සිට වැඩ කළ යුතු සහ ඉගෙන ගත යුතු යයි සලකන තත්ත්වයක් තුළ මෙය ඉතා සුවිශේෂී කරුණක් ලෙස පෙනී යයි.
ආණ්ඩුවට අපේ යථාර්ථය තේරේද?
මෙම රීති සම්පාදනය කරන උදවිය එම කටයුතු කරන්නේ බදු ගෙවන්නන්ගේ මුදලින් සපයන වායු සමීකරණය කල කාමර වල සිටය. නිවසේ සිට වැඩ කරන / ඉගෙන ගන්නා උදවිය විදුලි පංකාවක වටිනාකම හොඳින් දනිති. අලුතින් ම ලබා ගත හැකි ගෘහස්ත ආදායම් වියදම් සමීක්ෂණයට අනුව 2016 දී කුටුම්බවලින් සියයට 61.5 කට අඩු තරමින් එක් විදුලි පංකාවක් තිබිණි. බස්නාහිර පළාතේ කුටුම්බ සියයට 81.7 ක් තරම් ප්‍රමාණයකට එකක් තිබිණි. මේ වන විට අනූවට ආසන්න නොවේ නම් පුදුමයට පත් විය යුතු නොවේ.
විදුලි පංකාව කැඩී ඇති නිසා දරුවා අපහසුතාවයට පත්වන විට, මවුපියන් කල්පනා කරන්නේ ඒ වෙනුවට අලුත් එකක් සැපයීම අත්‍යවශ්‍ය සහ හදිසි මිල දී ගැනීමක් වශයෙනි. එසේ වුව ද ආණ්ඩුව එදත් අදත් සිතන්නේ වෙනත් ආකාරයෙනි.
වගුව 1 : ශ්‍රී ලංකාවේ තෝරාගත් උපකරණ ඇති කුටුම්බ, 1986 – 2016
| 1986 -87 | 1996-97 | 2009-10 | 2012 – 13 | 2016 | |
| රූපවාහිනී යන්ත්‍ර | 19.6 | 50.5 | 80 | 82.7 | 86.3 |
| දුරකථන | 1.4 | 4.5 | 77.1 | 87.5 | 91.5 |
| ශීතකරණ | 8.1 | 16.8 | 39.6 | 46.2 | 52.9 |
| රෙදි සෝදන යන්ත්‍ර | 0.8 | 2.9 | 13.1 | 17.2 | 20.3 |
| මහන මැෂින් | 37.2 | 41.2 | 42.7 | 41.9 | 39 |
| පරිගණක | 0 | 0.4 | 12.5 | 18.5 | 20.3 |
මුලාශ්‍රය : ගෘ ආ වී ස , විවිධ වර්ෂ
අත්‍යවශ්‍ය නොවන ලෙස ආණ්ඩුව සලකන භාණ්ඩ අතාරින් වඩාත් සුලබ දුරකථන වන අතර රූපවාහිනී කිට්ටුවෙන් පසුපසින් සිටියි.
දුරස්ථ අධ්‍යාපනය ගැන අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා කතා කරන විට ආණ්ඩුව උපකල්පනය කරන්නේ අප සියලු දෙනා සතුව දුරකථන සහ පරිගණක ඇති බව යි. ඒවා කොතරම් අත්‍යවශ්‍ය ද කියා නිවසේ සිට වැඩ කරන අය දනිති. එබඳු උපකරණයක් ක්‍රියා විරහිත වුවහොත් එයට ආදේශකයක් ලබා ගැනීම කොතරම් හදිසි දැයි අපි දනිමු. එසේ වුව ද, ආණ්ඩුවේ සිටින උදවිය සිතන්නේ ඒවා අත්‍යවශ්‍ය නොවන සහ හදිසි නොවන බව යි. එයට හේතුව ඔවුන් නිවසේ සිට වැඩ නොකිරීම ද , නැතහොත් වැඩ නොකිරීම ද? එසේත් නැතහොත් ඔවුන්ගේ උපකරණ වැඩ කරන තත්ත්වයේ තබා ගැනීමට සහ අවශ්‍ය විට ආදේශක ලබා දීමට බදු ගෙවන්නන්ගේ මුදලින් යැපෙන සේවකයින් කර දෙන නිසා ද?
අත්‍යවශ්‍ය වන්නේ මොනවාද?
ශීතකරණ සලකා බලමු. සාමාන්‍ය වශයෙන් වසර තුනකට වරක් සිදුකරන කුටුම්බ සමීක්ෂණය ක්‍රියාත්මක කිරීමට මහජන මුදල් වැය කරනු ලැබුව ද, ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින් සහ ඇත්තෙන් ම බොහෝ දෙනා ද, ශ්‍රී ලංකාවේ කුටුම්බවල වසර 2012 සිට මහන මැශින්වලට වඩා ශීතකරණ තිබෙන බව දන්නා බවක් පෙනෙන්නට නැත. මහන මැෂින් ඇති කුටුම්බ සංඛ්‍යාව අඩු වෙමින් පවතියි.
2016 දී කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේ කුටුම්බ අතරින් සියයට 75.4 ක් සතුව ශීතකරණ තිබිණි. බොහෝ ප්‍රමාද වී ඇති 2019 ගෘහස්ත ආදායම් වියදම් සමීක්ෂණයේ දත්ත නිකුත් වූ විට මෙම ප්‍රතිශතය රුපවාහිනී යන්ත්‍ර සමග 80 ගණන්වල පවතිනු ඇති බව විශ්වාස ය.
මහන මැෂින් සහ පරිගණක සඳහා ආන්තික තැන්පතු රෙගුලාසිය බලපාන්නේ නැත. එසේ වුව ද, වෙනස පෙන්වීම සඳහා මම ඒවා රඳවා ගතිමි.
2020 දී ශ්‍රී ලංකාවේ කුටුම්බ අතරින් සියයට 22.2 ක් සතුව ඩෙස්ක්ටොප් හෝ ලැප්ටොප් පරිගණක අඩු තරමින් එකක් තිබූ බව ජන ලේඛන සහ සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව වාර්තා කොට තිබිණි. මෙය 2016 සමීක්ෂණයේ වාර්තා කළ 20.3 සංඛ්‍යාවට වඩා සුළු වැඩි වීමකි. එහි තේරුම නම් අන්තර් ජාල භාවිතය වැඩි වශයෙන් සිදු වන්නේ ජංගම දුරකථන භාවිතයෙන් බව යි. අධෛර්යමත් කිරීමට ආණ්ඩුව වෙර දරන්නේ මෙම භාවිතයයි.
2011 දී අයිලීන් අගුඑරෝ, හර්ෂ ද සිල්වා ( ඔව්, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයා ) සහ ජුහී කාන්ග් විසින් සම්පාදනය කරන ලද විද්වත් ලිපියක (https://itidjournal.org/index.php/itid/article/view/758.html) මෙසේ සඳහන් වේ.
…. පකිස්ථානය ,ඉන්දියාව, ශ්‍රී ලංකාව, පිලිපීනය, සහ තායිලන්තයේ දී ජංගම දුරකථන සේවයට පිරමිඩයේ යට ම කොටසේ අවශ්‍යතාවයක ගති ලක්ෂණ ඇත. පෞද්ගලික ආදායම් ඉහළ යන විට ජංගම දුරකථන වියදමේ පංගුව අඩු වන බව අප පෙන්වා දී ඇති අතර එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ තෝරාගත් රටවල එංගල්ස්ගේ නීතිය ක්‍රියාත්මක වන බව යි. වෙනත් ආකාරයකින් කිවහොත්, කෙනෙකු දුප්පත් වන තරමට,ආහාර, සෞඛ්‍ය, සහ නිවාස වැනි වෙනත් යැපුම් භාණ්ඩ සම්බන්ධයෙන් සත්‍ය වන ආකාරයට ම, ජංගම දුරකථන සේවා සඳහා වෙන් කරන ආදායම් කොටස වැඩි වෙයි. ජංගම දුරකතන සේවාවන්හී ආදායම් නම්‍යතාවය (elasticity) පරීක්ෂාවට ලක් කිරීමෙන් අපි අපගේ සොයා ගැනීම් තහවුරු කරගත් අතර ජංගම දුරකථන සේවා ඉතාම අනම්‍ය (inelastic) බවත්, අප අධ්‍යයනයට ලක් කළ ආසියානු රටවල් හයේ දුප්පතුන්ගේ අවශ්‍යතාවයක් (necessity) ලෙස ක්‍රියාකරන බවත් තහවුරු කර ගත්තෙමු.
එබැවින්, සියල්ලන්ම පාහේ පරිභෝජනය කිරීම සහ සාමාන්‍ය බුද්ධිය මත ගොඩ නඟන තර්කයෙන් ඔබ්බට ගොස්, සමීක්ෂණ දත්ත මත පදනම් වූ ආර්ථික විශ්ලේෂණ අනුව ද ජංගම දුරකථන සේවා අත්‍යවශ්‍ය බව පෙන්වා දිය හැකි ය.
අත්‍යවශ්‍ය නොවන්නේ සහ හදිසි නොවන්නේ මොනවාද?
ගුවන හමුදාවේ කෆීර් ගුවන් යානා පද්ධතිය නවීකරණය සඳහා ඇමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 50 ක් වියදම් කිරීම අත්‍යවශ්‍ය නැත; හදිසි නැත. යුද්ධය අවසන් වී වසර 10 කට වඩා ගත වී ඇති අතර නිදහස් දිනයේ සංදර්ශන පියාසරකිරීම් හදිසි හෝ අවශ්‍ය නැත.
70 ක් පමණ වන ඇමතිවරුන්ට පරිවාර රථ අත්‍යවශ්‍ය නැත. ඔවුන්ට ද එක් වාහනයක ගමන් කළ හැකි ය. හදිසි ආරක්ෂක තර්ජන නැත. එක් එක් වර්ෂයට අනුව ආනයනවල විශාලතම හෝ දෙවන විශාලතම වර්ගය වන්නේ ඉන්ධන යි. විදේශ විනිමය ඉතිරි කර ගැනීමට නම් නිමක් නැති විවෘත කිරීම්වලට නිල ගමන් කිරීම අඩු කල යුතුය.
බිරින්දෑවරුන් ද ඇතුළු විශාල නියෝජිත කණ්ඩායමක් සමග ඉතාලියේ සර්ව ආගමික සාකච්ඡාවකට යාම වර්තමාන තත්ත්වය යටතේ අත්‍යවශ්‍ය හෝ හදිසි කටයුත්තක් නොවේ. පවතින සාක්ෂිවලට පරස්පරව සර්ව ආගමික සාකච්ඡාව ආණ්ඩුවේ ඉහළ ම ප්‍රමුඛතාවක් හිමිවන කටයුත්තක් යයි අප සිතුව ද, සහාය කාර්ය මණ්ඩලයේ දෙදෙනෙකු හෝ තිදෙනෙකු පමණක් සමග අගමැතිට එයට සහභාගී වීමට ඉඩ තිබිණි. නැත්නම් අන් ප්‍රභූන් කලා මෙන් වීඩියෝ පණිවිඩයක යවන්නට තිබුණි. ඔය හෝටල් කාමර වලට, සාද සංග්‍රහවලට වියදම් කරන්නේ සංරක්ෂණය කල යුතු යයි අපට කියන විදේශ විනිමයයි.
විදේශ විනිමය ඉතිරි කිරීම සඳහා ආණ්ඩුවට අත්හැර දැමිය හැකි වියදම් ලැයිස්තුවට තවත් එකතු කිරීමට පාඨකයින්ට හැකි බව මට විශ්වාසය.■
