■ ඉසුරු මාපා
ලංකා ගුරු සංගමය මේ දිනවල වෙනදාටත් වඩා භූමියේදී ජනතාව මුණගැහෙනවා. මෙය විශේෂ තත්වයක්ද?
ජුලි 12 වැනිදා, අදත් අපි විරෝධතාවක හිටියේ. ඒ නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා සිසුජන ව්‍යාපාරය විදියට. එහිදී ප්‍රධාන සටන්පාඨ දෙකක් යටතේ විරෝධතාව කළා. නිදහස් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කරන සහ මිලිටරීකරණය කරන කොතලාවල පනත හකුලාගන්න, අනීතිකව, ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධීව නිරෝධායන දඬුවමට යටත්කර තිබෙන සියලු දෙනාම වහාම ආපසු කැඳවන්න.
එක පැත්තකින් මේ ආණ්ඩුව ගොවියන්ට, සාමාන්‍ය ජනතාවට, වෘත්තීය සමිති නායකයන්ට, ශිෂ්‍යයන්ට, මර්දනය මුදා හැර තිබෙනවා. ගොවියන්ගේ පොහොර ප්‍රශ්නයට ඔවුන්ට විසඳුම් නෑ. ඒ නිසා ගොවියන් මර්දනය කරමින් බියවද්දන්නට උත්සහ කරනවා. රටේ සාමාන්‍ය ජනතාව විවිධ ඉල්ලීම් කරනවා. අධ්‍යාපන ප්‍රශ්න, බඩුමිල ඉහළ දැමීමට එරෙහිව උද්ඝෝෂණ මේ සියල්ලක්ම. ඔවුන්වත් අත්අඩංගුවට ගනිමින්, බියවද්දමින් කටයුතු කරනවා. ඒ වගේම වෘත්තීය සමිති විසින් විවිධ කරුණු පදනම් කරගෙන උද්ඝෝෂණ කරමින් සිටිනවා.
කොතලාවල පනතට එරෙහිව පසුගිය 8 වනදා කරපු උද්ඝෝෂණයේදීත් වෘත්තීය සමිති නායකයන්, ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීන් තිස් එකක් අත්අඩංගුවට ගනිමින්, බියවද්දමින් කටයුතු කරනවා. මේ සියලු දෙනා සැම උසාවියකින්ම ඇප මත මුදා හැරියා. නමුත් ඉන් පසුව ආණ්ඩුව තමන්ගේ පොලීසිය යොදවලා නීති විරෝධී ලෙස ඔවුන්ව බලහත්කාරයෙන් අල්ලා ගන්නවා.
පසුගිය ජුලි 13 දින චක්‍රලේඛයක හැඩයෙන් පොලිස්පති නිවේදනයක් නිකුත්කර තිබෙනවා. පසුගිය කාලය පුරාම මුකවාඩම් නැති අය ඔසවාගෙන ගිහින් බස්රථවලට දාගත්තා. පොදුවේ මේ හැමෝම එක බස් රථයකට දාගන්න කොට කෝවිඩ් ආසාදිතයෙකු සිටියහොත් ඒ අනිත් අයටත් කෝවිඩ් බෝවෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම පොලිස් නිලධාරීන්ටත් අනතුරක් තියෙනවා. ඒ නිසා ඔය වැඩේ කරන්න එපා යනුවෙන් එහි සඳහන්වෙනවා. නමුත් පොලිස්පතිවරයාගේ නියෝගවලටත් පිටින් යමින් තමා පොලිසිය මේ වැඩේ කරන්නේ. අපි දෙයක් අහනවා, පොලිස්පතිවරයාගේ නියෝග කැඩූ නිලධාරීන්ට මොකක්ද ගන්න පියවර? එහෙම උස්සන් ගිහින් උසාවියෙන් නිදහස්වෙලා එනකොට නැවත බලහත්කාරයෙන් රැගෙන යනවා. මේක ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ නිරෝධායන රෙගුලාසිවලටත් පටහැණියි. මෙම උද්ඝෝෂකයන් මීටරයේ පරතරය, මුඛ ආවරණ පැළඳගෙනයි විරෝධතාව කළේ. පොලීසිය ඒ අවස්ථාවේ පොරකමින් හැසිරී තමා නිරෝධායන නීති කඩන්නේ. මේක නිරෝධායන හිරකුඩුවක දැමීමක් විදියටයි අපි දකින්නේ. එම නිසා මෙය ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධීයි, නීති විරෝධීයි.
කොතලාවල පනත සම්බන්ධයෙන් අදහස මම නැවත දැනගන්න කැමතියි..
කොතලාවල පනත හරහා අපේ රටේ නිදහස් අධ්‍යාපන අයිතිය සහමුලින්ම වළදානවා. පහුගිය කාලයේ මේ ආණ්ඩුවම, මේ ආණ්ඩුවේ දැන් ඇමතිකම් දරන ප්‍රබලයෝම සයිටම් සටනට එකතුවුණා. සයිටම් එක කියන්නේ එක පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක්. වෛද්‍ය විද්‍යාලයක්. නමුත් මේ කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාල පනත හරහා එකක් නොවෙයි එවැනි විශාල ප්‍රමාණයක් ආරම්භ කිරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව හරහා රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල පාලනය වෙනවා වාගේ, මේ කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාල පනත හරහා පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියක් නිර්මාණය වෙනවා. එහි පැහැදිලිවම තිබෙනවා උපාධි ආයතන රට පුරා පිහිටුවන්නට හා පාසල්ද ආරම්භ කරන්නට පුළුවන් බව. මේ සියල්ල පාලනය වන්නේ හමුදාව බහුතරයක් ඉන්න මණ්ඩලයකින්. පාලක මණ්ඩලයේ නවයෙන් හතක් හමුදාව. මෙහි හමුදා නීතිය ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, නිදහස අහිමි වෙනවා. මේ සටනේ එක පියවරක් අපි ජයග්‍රහණය කර තියෙනවා.ඒ ආණ්ඩුව ජුලි 8 පාර්ලිමේන්තුවේදී මෙය සම්මත කිරීමටයි හිටියේ. නමුත් අගෝස්තු දක්වා මෙය කල් ගියා. මේ ආපු විරෝධයත් එක්ක මෙය ආපස්සට ගන්න සිදුවුණා. ඔවුන්ට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය තියෙනවා. එයින් මෙය සම්මත කළත් අපි මේ ගැන අදහසක් තියෙන අයගෙන් ඉල්ලීමක් කරනවා මෙයට අත ඉස්සීමෙන් වළකින ලෙසට. එහෙම අත උස්සන අයට විරුද්ධව අපි ජනතාව පෙළගස්වනවා. ඔවුන්ට ගම්වලට එන්නට බැරිවෙන විදියටම. මෙය පාර්ලිමේන්තුවේදී බැරි වුණත් මහ පාරේදී පරාද කරන්න අපි සූදානම්.
ජූලි 12 සිට ඔන්ලයින් නෑ. මේ ක්‍රියාමාර්ගය තෝරාගන්නේ ඇයි ?
ජූලි 12 ඉඳන් ඔන්ලයින් ඉගැන්වීම්වලින් ගුරුවරු ඉවත් වුණා. එය ඉතාමත් සාර්ථක ක්‍රියාමාර්ගයක්. රටේ 100% වගේ ක්‍රියාත්මක වෙනවා. එක ගුරුවරයෙක් දෙන්නෙක් කළත් බලපෑමක් නෑ අපේ ක්‍රියාමාර්ගයට. මේ හරහා අපි ආණ්ඩුවට බලපෑම් කරනවා කරුණු කිහිපයක්ම. අත්අඩංගුවට ගෙන තිබෙන වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාකාරීන් වහා නිදහස් කරන්න, ගුරු විදුහල්පති වැටුප් විසමතා විසඳන්න, ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනය සඳහා අවශ්‍ය පහසුකම් ලබා දෙන්න, ගුරුවරුන්ට ශිෂ්‍යයන්ට පහසුකම් ලබාදෙන්න, ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනය බලහත්කාරයෙන් අධීක්ෂණය නවත්වන්න. එය ගුරුවරුනට හා ශිෂ්‍යයන්ට කරන බලපෑමක් විදියටයි පෙනෙන්නේ. තවත් කරුණක් තමා සිග්නල්, ඩේටා, උපකරණ මේ හැම දෙයක් එක්කම ගුරුවරු ළමයි පීඩා විඳිනවා.මේ සියල්ලක්ම නිසා අපි ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනයෙන් ඉවත් වුණා.
ලංකාව තුළ විශාල ප්‍රශ්න ප්‍රමාණයක් ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනයේ අපි දකිනවා. ඒ පිළිබද ජාත්‍යන්තරයේ අත්දැකීම මොන වගේද?
පසුගිය කාලයේ යුරෝපා රටවල මේ පිළිබඳව සමීක්ෂණයක් කළා. ළමයින්ගෙන් 49%කට ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනය සඳහා අවශ්‍ය පහසුකම් නෑ. ගුරුවරුන්ගෙන් 34%කට ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනය සඳහා අවශ්‍ය පහසුකම්නෑ. මේ දියුණුයි සම්මත යුරෝපා රටවල තත්වය. ලෝකයේ බොහෝ රටවල ඔන්ලයින් අධ්‍යාපනය අසාර්ථකයි. ලෝකයේ මේ කෝවිඩ් තත්වය හමුවේ 13%ක් අධ්‍යාපනයෙන් පිටමං වෙලා ඉන්නවා. කෝවිඩ් එන්නත් ලෝකයේ බොහෝ දියුණු රාජ්‍යයන් තමන්ගේ ජනගහනයට වඩා විශාල ප්‍රමාණයෙන් එකතු කරගෙන ඉන්නවා. මැදි ආදායම් ලබන රටවල් සහ පහළ අදායම් ලබන රටවල් අවශ්‍ය තරම්වත් එන්නත් නැතිව ඉන්නවා. ඒත් එක්ක ඇති නැති පරතරය විශාල වශයෙන් ඉහළ යනවා.
මේ කාලය පුරාවටම අපි දකින කාරණයක් තමයි විවිධ වෘත්තීය සමිති, දේශපාලන පක්ෂ, සමාජ ක්‍රියාකාරීන්, බහුජන ව්‍යපාර එකම වේදිකාවක සටන්කරනවා. මේ තත්වය දිගුකාලීනවද? කෙටිකාලීනවද?
මේකේ පැති දෙකක් තියෙනවා. එකක් මර්දනය. මර්දනයට එරෙහිව අපිට මොන වෙනස්කම් තිබුණත් එකඟවෙන්න පුළුවන්. ඒ මත අපි ජුලි 11 දින මේ රටේ වෘත්තීය, බහුජන සංවිධාන රාශියක් එකතු වුණා විවිධ දේශපාලන කඳවුරුවල ඉන්න, විවිධ මතිමතාන්තර දරන උදවිය. ඒ නිසාම අපි ජනාධිපති රාජපක්ෂට ස්තුතිවන්ත වෙනවා මේ විවිධ මතිමතාන්තරවල ඉන්න අය එක වේදිකාවකට එන්නට මර්දනකාරී ආණ්ඩුවෙන් ලැබුණු පිටිවහලට. ඒ මර්දනය නිසාම වෘත්තීය සමිති සහ බහුජන සංවිධානවල එකමුතුවෙන් ආණ්ඩුවේ මර්දනයට එරෙහි එකමුතුවක් අපි සංවිධානය කරගෙන තියෙනවා. ඒ හරහා අපි ක්‍රියාමාර්ග සැලසුම්කර තිබෙනවා.
අනෙක අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණය කියන කාරණයේදී අපි දන්නවා ප්‍රධානයැයි කියන කඳවුරේ පක්ෂ ඔවුන් විපක්ෂයේදී පමණක් මේවාට විරුද්ධ වන බව. මොකද රනිල්, මෛත්‍රි, සජිත් ආණ්ඩුවෙන් තමා කොතලාවල පනත 2018 දී ගේන්නෙත්. අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණයේදී, රටේ සම්පත් විකිණීමේදී උනුත් එකයි, මුනුත් එකයි. එම නිසා අපි අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණය කියන කාරණයේදී කා සමඟද යා යුත්තේ ඉදිරියේදී තීරණය කරනවා. අනෙක් කාරණය තමා මෙහිදී මර්දනයට එරෙහි කණ්ඩායමක් එකතු වී සිටිනවා. ඒ වුණත් නැවත එකතු නොවීමක් සිදුවෙන්නේ නෑ. මේ ගොඩනගන එකමුතුව සදාකාලික ලෙස විශ්වාස කළ යුතුත් නෑ. අපි හැමෝටම එකතුවිය හැකි පොදු සතුරෙක් ඉන්නවා. ඊට එරෙහිව අපි සංවිධානය වී සටන් කරනවා.
මෙහි අවසාන විසඳුම කොතැනද?
අවසානය විය යුත්තේ මෙවැනි මර්දනකාරී ආණ්ඩු වෙනුවට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අගයන ආණ්ඩුවක් ගොඩනගන එක. ඒ වගේම අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණය කරන, රාජ්‍ය සම්පත් විකුණන ,රාජ්‍ය දේපළ විකුණන ආණ්ඩුවක් වෙනුවට එසේ නොවන ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කිරීම. විශේෂයෙන්ම නව ලිබරල් ප්‍රතිපත්ති මත ක්‍රියාත්මක වන ආණ්ඩුවක් වෙනුවට ජනතාවාදී ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මක කරන ආණ්ඩුවක් බිහි කිරීම අවසාන අරමුණයි. අපේ යෝජනාව ජනතාවාදී පාලනයක් ගොඩනැගීම. රාජ්‍ය අංශයට හා පෞද්ගලික අංශයට සමානව සැලකීම. පෞද්ගලික අංශයට සමානව සැලකීම නම් රාජ්‍ය සම්පත් විකිණීමකින් තොරව පෞද්ගලික ආයෝජන කැඳවමින් කරන ආකාරයයි. එවැනි පාලනයක් ගොඩනගමින් ජනතාවාදී පාලනයක් ගොඩනැගීම අපේ අරමුණ වෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් අපේ වෘත්තීය සමිතිය නිරන්තරයෙන් වෙහෙස මහන්සියෙන් කටයුතු කරනවා.■
