නිරෝධායන පනත යටතේ වරදක් කළ බවට චෝදනා කරමින් අසේල සම්පත් අත්අඩංගුවට ගන්නට පැමිණි අපරාධ පරීක්ෂණ දේපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් අසේල සම්පත් හතර ගාතයෙන් කුදලාගෙන වායු සමීකරණය කළ වෑන් රථයක පටවාගෙන යන්නේ ඔහුට මුව ආවරණයක් ලබා ගැනීමටවත් ඉඩ නොතබා ගෙදරට ඇඳ සිටි සරම පිටිනි.
පාරිභෝගික අයිතීන් සුරැකීමේ ජාතික ව්‍යාපාරයේ සභාපති අසේල සම්පත් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් පිරිසක් පැමිණ අත්අඩංගුවට ගත්තේ ජුනි 25 වන දාය. 26 වනදා ඔහු කොළඹ අලුත්කඩේ අංක 4 මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු ඇප මත නිදහස් කර තිබේ. ඔහු වෙනුවෙන් නීතිඥ සේනක පෙරේරා, මංජුල පතිරාජ ඇතුළු නීතිඥවරුන් පිරිසක් ඉදිරිපත් වී තිබිණි.
ජුනි 25 වන දා රාත්‍රී 8.30 ට ජනාධිපතිවරයා විද්‍යුත් මාධ්‍ය මගින් සජීවීව ජාතිය ඇමතීමට නියමිතව තිබිණි. අසේල සම්පත් සිටියේ පන්නිපිටියේ තවමත් සාදා නිම නොකළ තම නිවසේ බිත්ති නැග්ගීම සඳහා පෙදරේරුවන්ට අත් උදව් දෙමිනි. අසේල සම්පත්ගේ බිරිඳ, දියණියෝ දෙදෙනා හා පිරිමි දරුවෝ දෙදෙනා ද නිවසේ රැඳී සිටියෝය.
දෙදෙනෙකු යතුරු පැදියකින් ඔහුගේ නිවස පිහිටා ඇති කුඩා පාරේ පැමිණ ඔහුගේ නිවස ඉදිරිපිටින් හරවාගෙන ආපසු හැරී ගියද අසේල සම්පත් එය ඒ හැටි ගණන් ගත්තේ නැත. ජනාධිපතිවරයාගේ කතාව ඇරඹීමට මිනිත්තු 4ක් තිබිය දී යළිත් යතුරු පැදියක දෙදෙනෙක් පැමිණියෝය. තමන්ගේ හිතවතෙක් පැමිණියේදැයි සැක කළ අසේල සම්පත් මිදුලට බැස ඔවුන් දෙස බැලුවේය. ‘හා අසේල මහත්තයා කොහොමද’ කියා යතුරු පැදියේ පැමිණි එක් පුද්ගලයෙක් ඔහුගෙන් ඇසුවේය. කරුවල නිසා ඔවුන් නිශ්චිතව හඳුනාගත නොහැකි වූ බැවින් අසේල සම්පත් තවත් ඔවුන් සමීපයට ගියේය. එතැන් සිට ඔහුට සිදු වූයේ කුමක්දැයි ඔහු විස්තර කළේ මෙසේය.
“එතකොට පාර පැත්තේ ඉඳලා විශාල පිරිසක් ඉක්මනින් අපේ පැත්තට එනවා දැක්කා. ඒ අතරින් කෙනෙක් ඇවිත් කාඩ් එකක් පෙන්නලා අපි සීඅයිඩී කියලා කීවා. ‘ඇයි මේ වෙලාවේ ආවේ, මොකක්ද මම කරපු වරද?’ කියලා මම ඔවුන්ගෙන් ඇහුවා. හැඳුනුම්පත ඇරෙන්න කිසි ලියවිල්ලක් ඔවුන් මට පෙන්නුවේ නෑ. ඒ වෙලාවේ මගේ ලොකු පුතා හෑන්ඩ් ෆ්‍රී එකක් ගහගෙන ඔන්ලයින් පන්තියකට සම්බන්ධ වෙලා හිටියේ. ‘මේ අය මාව ගෙනියන්න හදනවා ඉක්මනින් ලයිව් වීඩියෝ එකක් ගන්න’ කියලා මම ළමයින්ට කෑගහලා කිව්වා. ඒත් එක්කම මගේ අත් දෙක පිටිපස්සට කරලා, පහත් කරලා බෙල්ලෙන් අල්ල ගත්තා. ඊට පස්සේ කිහිප දෙනෙක් එක් වෙලා මාව උස්ස ගත්තා. සරම විතරයි මම ඇඳලා හිටියේ. ‘මෙන්න සීඅයිඩී එකෙන් මාව මරන්න ගෙනියනවෝ’ කියලා මම කෑගැහුවා. කෑගහනකොට කෙනෙක් මගේ කට හයියෙන් තද කරලා මට පහර දුන්නා. මගේ ගෙදර ඉඳලා කුඩා පාරට වැටෙන තැන සුදු පාට කේඩීඑච් වෑන් රථයක් පැත්තේ දොර ඇරලා නවත්තලා තිබුණා. ඒකේ පිටිපස්සේ සීට් එකට මාව වීසි කළා. මට හුස්ම ගන්න බැරි වෙන්න ආයෙත් කෙනෙක් මගේ මුහුණ අතින් තද කරගෙන හිටියා. ඒ වෙනකොට මගේ අතකට මාංචු දාලා තිබුණේ. මම හයියෙන් දඟලනකොට ‘යමංකෝ උඹට දෙන්න’ කියලා මාව අතෑරියා. දොර වහලා වෑන් එක වේගයෙන් පල්ලමට බැහැලා ගම ඇතුළ පැත්තට ගියා.”
එතැනින් පසු කතාව වෙනස් වෙන්නේ සුදු වෑන් රථයකින් 20 දෙනෙකු පැමිණ තම පියා පැහැහැරගෙන ගිය බවට පවසා, උදව් කරන්නැයි ඉල්ලමින් ඒ මොහොතේම අසේල සම්පත්ගේ දියණිය මුහුණු පොතට සජීවී වීඩියෝවක් මුදා හැරීමත් සමගය.
සෙනසුරාදා දිනයක් වූ බැවින් ඒ මොහොතේම බොහෝ පිරිසක් ඒ වීඩියෝව නරඹා තිබුණු අතර අසේල සම්පත් අත්අඩංගුවට ගත් පුවත වේගයෙන් සමාජය පුරා පැතිර ගියේය. ඒ අතරවාරයේ වෑන් රථය තුළ සිදු වූ සිදුවීම අසේල සම්පත් විස්තර කළේ මෙසේය.
“මාව මරනවා නම් මරන්න. කොරෝනා නිසා රට වහලා තිබිලා ඇරිය ගමන් මම සීඅයිඩීයට පැමිණිල්ලක් භාර දෙන්නත් ගියා. ඒ වෙලාවේ මාව ගන්න තිබුණානේ? උඹලා රෑ ආවේ ඇයි උඹලා බකමූණොද? කියලා මම ඇහුවා. ඒ කියලා වැඩි දුරක් යන්න වුණේ නෑ. එක නිලධාරියෙකුට කෝල් එකක් ආවා. ‘හරි සර්, නෑ.. නෑ. අපි ගාව ඉන්නවා.’ කියලා නිලධාරියා කිව්වා. එතැනින් පස්සේ ඒ අයගේ සැර බාල වුණා. ඊට පස්සේ දිගටම කෝල් එන්න ගත්තා. ‘අරගොල්ලන්ට කියන්න විත්ඩ්‍රෝ වෙන්න කියලා. පොලීසියට මැසේජ් එකක් දෙන්න කියලා කියන්න.’ ඒ නිලධාරියා ළඟ හිටපු කෙනෙක්ට කිව්වා. මාව ගෙනියන්න ගියේ කොළඹ පැත්තට නෙමේ අනික් පැත්තට. ඒත් කෝල් එකෙන් පස්සේ මාව කෙලින්ම කොළඹ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ගෙනිච්චා.’
ඕනෑම වෙලාවක පුද්ගලයෙක් අත්අඩංගුවට ගන්නට රහස් පොලීසියට බලයක් ඇති බව පැහැදිලිය. ඇතැම් වැරදි සම්බන්ධයෙන් වරෙන්තුවක් ඇතුවත්, ඇතැම් වැරදි සම්බන්ධයෙන් වරෙන්තු නැතිවත් පුද්ගලයෙකු අත්අඩංගුවට ගත හැකි බවත් සැබෑවකි. එසේ වුවත් රාත්‍රි කාලයේ, විශාල නිලධාරීන් පිරිසක් සුදු වෑන් රථයකින් ගොස් නිවස වටලා අත්අඩංගුවට ගන්නට තරම් වරදක් අප දන්නා තරමින් අසේල සම්පත් කර තිබුණේ නැත. අනෙක් අතට ඔහුට දිනයක් නියම කර අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හමුවේ පෙනී සිටින්නැයි දූරකථන ඇමතුමක් දී පැවසුවේ නම් එය මගහරින්නට තරම් හේතුවක් හෝ වරදකාරී හැඟීමක් සිවිල් ක්‍රියාකාරිකයෙකු වූ ඔහුට තිබෙන්නේ දැයි අප දන්නේ නැත.
26 වෙනිදා ඔහු වෙනුවෙන් අධිකරණයේ පෙනී සිටි නීතිඥ කණ්ඩායමේ නීතිඥ සේනක පෙරේරා පැවසුවේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව අසේල සම්පත් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ නිරෝධායන පනත යටතේ බවය. ඒ ‘ජුනි 15 වන දා අසේල සම්පත් තම නිවසේ මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් පවත්වා කොවිඩ් එන්නත් සම්බන්ධයෙන් සමාජය නොමග යවනසුලු වරදක් සිදු කිරීම’ යන චෝදනාවටය.
නිරෝධායන පනත යටතේ වරදක් කළ බවට චෝදනා කරමින් අසේල සම්පත් අත්අඩංගුවට ගන්නට පැමිණි අපරාධ පරීක්ෂණ දේපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් අසේල සම්පත් හතර ගාතයෙන් කුදලාගෙන වායු සමීකරණය කළ වෑන් රථයක පටවාගෙන යන්නේ ඔහුට මුව ආවරණයක් ලබා ගැනීමටවත් ඉඩ නොතබා ගෙදරට ඇඳ සිටි සරම පිටිනි. අසේල සම්පත් පවසන ආකාරයට ඔහුට මුව ආවරණයක් ලැබී තිබෙන්නේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේදී තමන්ට මුව ආවරණයක් දෙන්නැයි ඉල්ලා සිටියාට පසුවය.
“සීඅයිඩියේදී මට කන්න ගෙනාවා. මම එපා කීවා. මට මුව ආවරණයක් දෙන්න කිව්වාම ගෙනැල්ලා දුන්නා. මට ගෙදරත් එක්ක හෝ නීතිඥයෙක් එක්ක කතා කරන්න දුන්නේ නෑ. චීනයෙන් කෙමිකල් ගෙනැත් පල්ලේකැලේ පුරවන එන්නත විස වෙන්න පුළුවන් කියලා මම කියපු කතාවේ වීඩියෝව දාලා මාව ප්‍රශ්න කරන්න පටන් ගත්තා. මේවා කියන්න වෛද්‍ය දැනුමක් තියෙනවාද කියලා මගෙන් ඇහුවා. සංවිධාන කීයක් තියෙනවාද කියලා ඇහුවා. සංවිධාන 7ක් තියෙනවා කියලා මම කිව්වා. කව්ද ඒක පිටිපස්සේ ඉන්නේ කියලා ඇහුවා.”
අසේල සම්පත් සිය නිවසේ පැවැත් වූ මාධ්‍ය හමුව රූගත කිරීමට ගිය විද්‍යුත් මාධ්‍ය ආයතන දෙකක් මාධ්‍යවේදීන් දෙදෙනෙකුගෙන්ද ජුනි 25 වන දා උදේ වරුවේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් කට උත්තර ලබාගෙන තිබේ.
මහජනයා පීඩාවට පත්වන අවස්ථාවල අසේල සම්පත් විටින් විට මාධ්‍ය හමු පවත්වමින් නොබියව අදහස් දක්වන සමාජ ක්‍රියාකාරිකයෙකි. ඇතැම් විට ඔහු එසේ කරන්නේ ඔහුට අභිමත දේශපාලන අදහසක් වෙනුවෙන්ද විය හැකිය.
මීට පෙර අප්‍රේල් මාසයේ 13 වන දා ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළේ මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් පවත්වමින් පාරිභෝගික අධිකාරිය සම්බන්ධයෙන් ඔහු කළ ප්‍රකාශක් නිසාය. ඒ අවස්ථාවේ බන්දුල ගුණවර්ධන ඇමතිවරයාගේ මග පෙන්වීම මත සතොස ආයතනයෙන් ලබා දුන් බඩුමල්ලේ අඩුපාඩු ඔහු නිර්දය ලෙස විවේචනය කරමින් බන්දුල ගුණවර්ධන ඇමතිවරයා සමග ගැටුණේය. කොවිඩ් පාලනය කිරීමේ ක්‍රියාවලිය තුළ පවතින දුර්වලතා පෙන්වා දෙමින් ඖෂධ නිෂ්පාදනය සැපයීම හා නියාමන රාජ්‍ය අමාත්‍ය චන්න ජයසුමනට දැඩි චෝදනා එල්ල කළේය. ඒවාට එම අමාත්‍යවරුන්ද ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රතිචාර දක්වා තිබිණි.
කෙසේ නමුත් මේ තරම් ඔහුට හිරිහැර කරන්නට හේතු වී තිබෙන්නේ පොලීසිය, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වැනි ආයතනවලට එම අමාත්‍යවරුන්ගෙන් එල්ලවන බලපෑම් නිසාදෝ යන සාධාරණ සැකයක් අප තුළ ඇති වන්නේ නම් එය සාධාරණය. සත්‍ය තත්වය එසේ නම් ලංකාවේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන ගැන අපට අමුතුවෙන් හිතන්නට සිදුවන කාලය වැඩි ඈතක නොවනු ඇත.
අසේල සම්පත් අත්අඩංගුවට ගන්නට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් පන්නිපිටියේ ඔහුගේ නිවසට ගිය අවස්ථාවේ ඔවුන් හැසිරුණු ආකාරය ගැන ඔහුගේ බිරිඳ අපට විස්තර කළේ මෙසේය.
“මම කුස්සියේ උයන ගමන් හිටියේ. අසේල ඉස්සරහ මේසන් බාස්ලාට උදව් කර කර හිටියේ. පොඩි දුවත් ලොකු දුවත් කාමරේ හිටියේ. ලොකු පුතා ඔන්ලයින් පන්තියක. හිටපු ගමන් දෙවෙනි පුතා කුස්සියට දුවලා ඇවිත් ‘අම්මේ තාත්තා පොලීසියෙන් අරන් යන්න හදනවා’ කිව්වා. මම ඉස්සරහට දුවගෙන ගියා. දුවලා දෙන්නත් දුවගෙන ආවා. ලොකු පුතාත් ආවා. එතකොට කිහිප දෙනෙක් අසේලගේ බෙල්ලෙන් අල්ලගෙන පහත් කරගෙන හිටියා.
එතකොට ලොකු පුතා අතේ ෆෝන් එක තිබුණා. ‘පුතේ වීඩියෝ කරන්න’ කියලා අසේල කෑ ගහලා කිව්වා. ඒත් එක්කම එක නිලධාරියෙක් ඇවිත් පුතාගේ අතේ තිබුණු ෆෝන් එක උදුරගන්න හැදුවා. මමයි, දුවලා දෙන්නයි, පුතායි එයාගේ අතේ එල්ලිලා කෑගැහුවා. ඒ අතර තවත් නිලධාරියෙක් එතනට ආවා. පුතාට ගහපු පාරට පුතා ගිහින් බිත්තියේ හැප්පුණා. අපි ඔක්කොම වැටුණා. අර නිලධාරියා අනෙක් නිලධාරියාගේ සහාය ඇතිව පුතාගේ ෆෝන් එක අරන් ගියා. ගමේ මිනිස්සු ඔක්කොම පාර ගාවට ආවා. ‘මුන් මාව මරන්න ගෙනියනවා කාට හරි කතා කරලා කියන්න’ කියලා අපිට හිතවත් අසල්වැසියෙකුට අසේල කිව්වා. එයා සාක්කුවෙන් ෆෝන් එක අතට ගත්තාම එක නිලධාරියෙක් එයාට ගහන්න ගියා.”
සමාජ අසාධාරණයන් පිළිබඳව නොබියව අදහස් දක්වන පුද්ගලයෙකුගේ නිවසට 15 ක් 20 ක් පැමිණ එම පුද්ගලයා කුදලාගෙන යන විට එම පුද්ගලයාටත්, ඔහුගේ පවුලේ අයටත් භීතියක් හා සැක සංකා ඇති වීම වැළැක්විය නොහැකිය. මේ රටේ එවැනි කුදලාගෙන යාම් බොහෝමයක් කෙළවර වූයේ එක්කෝ රැගෙන ගිය පුද්ගලයා අතුරුදන්වීමෙනි. නැත්නම් ඝාතනය කිරීමෙනි. අසේල සම්පත්ගේ ක්‍රියාකලාපයන් ගැන අපට විවේචනයන් තිබුණත් ජූනි 25 වන දා ඔහුට එවන් දෙයක් සිදු නොවීම ගැන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහසට ගරු කරන අපට සතුටු විය හැකිය.■
