ඩෙබෝරාට බැනලා වැඩක් නෑ ලෝක දේශපාලනය වෙනස් වේවි ලංකාව ගැන ඇමෙරිකන් යෝජනාවේ කතාව

■ අනුරංග ජයසිංහ

ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපද කොංග්‍රසයේ නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලය වෙත එහි නියෝජිත ඩෙබෝරා කේ රොස් ඉදිරිපත් කර ඇති ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ යෝජනාවට ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය විරෝධය පළ කර ඇත. ඒ එම යෝජනාව එල්ටීටීඊ හිතවාදී කල්ලියක් ගෙන ආ යෝජනාවක් බව සඳහන් කරමිනි.

‘හවුස් රෙසලූෂන් 413’ නම් අංකය යටතේ මෙම යෝජනාව මැයි 18 වැනිදා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. බිල් ජොන්සන්, ඩැනී කේ. ඩේවිස්, බ්‍රැඩ් ෂර්මන් සහ කැතී මැනින් යන නියෝජිතයන් යෝජනාවට සහයෝගය දක්වා තිබුණි. ඇමෙරිකානු කෙ මෙම යෝජනාව ‘අපේ රටට එරෙහිව’ ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය ගත් තවත් පියවරක් ලෙස බොහෝ අය වාර්තා කර තිබුණි. අපේ රටේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ නිවේදනය පවා නිකුත් කර ඇත්තේ ඒ සන්දර්භය තුළය. එහෙත් මේ යෝජනාවට ඊට එහා ගිය පුළුල් පසුබිම් කතාවක් ඇත. එය ශ්‍රී ලංකාව ගැන කතාවක් පමණක් නොව, ගෝලීය දේශපාලනයේ අනාගතය පිළිබඳ වූ කතාවකි.

විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ නිවේදනයේ සඳහන් වන්නේ එම යෝජනාවේ ඇත්තේ ‘සනාථ නොකරන ලද, පදනම් විරහිත සහ අමූලික අසත්‍ය කරුණු සහ එම යෝජනාවේ අභිප්‍රාය පිළිබඳව බරපතළ සැක මතු කරන චෝදනා’ බවය.

මෙම යෝජනාව ‘සාවද්‍ය, පක්ෂග්‍රාහී සහ ඒකපාර්ශ්වීය ස්වභාවය පිළිබඳව සලකා බැලීමේ දී, මෙය හුදු මානව හිමිකම් යෝජනාවක් නොවන බව සඳහන් කළ හැකි වන අතර, මෙය ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය ඇතුළු රටවල් 32ක ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයක් ලෙස තහනම් කර ඇති එල්ටීටීඊ සංවිධානයේ බෙදුම්වාදී න්‍යාය පත්‍රය ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා එක්සත් ජනපද කොංග්‍රසය තුළ සිටින එල්ටීටීඊ හිතවාදී කල්ලියකගේ බලපෑම මත ගෙන එන ලද්දක්’ ලෙසත් එම නිවේදනයේ සඳහන් වෙයි.

ශ්‍රී ලංකා රජයේ ප්‍රතිචාරය වොෂිංටන් ඩී.සී.හි පිහිටි ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලය හරහා, කොන්ග්‍රස් සභාවේ විදේශ කටයුතු කමිටුවේ සහ එම සභාවේ ආසියාව පිළිබඳ අනුකමිටුවේ නියෝජිතයන් වෙත සහ කොළඹ පිහිටි එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්යාලය වෙත ඉදිරිපත් කරන බවත් මෙම නිවේදනයේ සඳශන්ය.

කෙසේ වෙතත් මෙම යෝජනාව ‘එල්ටීටීඊ හිතවාදී කල්ලියක් ගෙන ආ සාවද්‍ය යෝජනාවක්’ යන ප්‍රතිචාරය දක්වා නිහඬ විය හැකි යෝජනාවක් නොවේ. රටක විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයක් මෙවැනි නිවේදන පළ කිරීම කිසිසේත්ම රාජ්‍යතාන්ත්‍රික නොවේ. මෙය දිවයින පුවත්පතේ ලිපියකට හෝ විමල් වීරවංශ වැනි දේශපාලනඥයෙකු වේදිකාවක කරන කතාවකට උචිත යෙදුමකි.

කොංග්‍රසයට ඉදිරිපත් කළ යෝජනාව පිළිබඳ පහත දිගුවෙන් කියවීමේ හැකියාව ඇත. එහි ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාවේ සිවිල් යුද්ධයට අදාල මානව හිමිකම් පිළිබඳ දීර්ඝ කාලයක් සංවාදයට ලක් වූ කරුණුය.

https://news.gettopten.com/%e0%b6%bd%e0%b6%82%e0%b6%9a%e0%b7%8f%e0%b7%80-%e0%b6%9c%e0%b7%90%e0%b6%b1-%e0%b6%a2%e0%b7%8f%e0%b6%ad%e0%b7%8a%e2%80%8d%e0%b6%ba%e0%b6%b1%e0%b7%8a%e0%b6%ad%e0%b6%bb-%e0%b6%ba%e0%b7%8f%e0%b6%b1/

ශ්‍රී ලංකාවට විතරක් නෙවෙයි
ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසයට ඉදිරිපත් කර ඇති යෝජනාව හදිසියේ සිදු වූවක් හෝ අහම්බයක් නොවේ. අප්‍රේල් මාසයේ පටන් මේ දක්වා කොංග්‍රසයේ විදේශ කටයුතු පිළිබඳ කමිටුවේ මැදිහත්වීමෙන් ලොව රටවල් ගණනාවක් ගැන මෙවැනි යෝජනා ගණනාවක් ඉදිරිපත් කර තිබුණි. කියුබාව, ඉතියෝපියාව, ලිතුවේනියාව, මියන්මාරය, වෙනිසුවේලාව, තුර්කිය ආදි රටවල් ගණනාවක මානව හිමිකම් කඩවීම් පිළිබඳ යෝජනා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. වසර ගණනාවකට පෙර සිදු වූ මානව හිමිකම් කඩකිරීම් පිටුදැකීම සහ ඒ පිළිබඳ මැදිහත්වීමේ වැදගත්කම එම යෝජනා අතර තිබුණි.

මානව හිමිකම් මැදිහත්වීම්
ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසය ගෝලීය මානව හිමිකම් වෙනුවෙන් මැදිහත්වීම එතැනට සීමා නොවේ. මැයි 28 වැනිදා ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසයට නව පනත් කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් කර තිබුණි. ඉහත කී ශ්‍ර්‍රීි ලංකාව පිළිබඳ යෝජනාව ඉදිරිපත් කළ ඩෙබෝරා කේ රොස් නම් නියෝජිතවරියද එම කෙටුම්පතට සම අනුග්‍රහය දක්වා තිබුණි.

එම පනත් කෙටුම්පත 1961 විදේශ අනුග්‍රහ පනත නම් ඇමෙරිකාවේ දැන් පවතින පනතට සංශෝධනයකි. එම සංශෝධනය අනුව මීට පෙර පැවති නීතිය වෙනස් කරමින් ලෝකයේ රටවල මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරීත්වය පිළිබඳ අධ්‍යයනය කොට වාර්ෂික වාර්තා සකස් කළ යුතු බව සඳහන් ප්‍රතිපාදන ඇතුළත් කෙරේ.

ඒ අනුව ලෝකයේ සෑම රටකම මානව හිමිකම් පිළිබඳ වැඩිපුර නිරීක්ෂණය කිරීමත්, ක්‍රියාකාරීව මැදිහත්වීමත් අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ වත්මන් ආණ්ඩුවේ ප්‍රමුඛ කටයුත්තකි.

ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ ආණ්ඩු බලය දැන් තිබෙන්නේ ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂය සතුවය. එම පක්ෂය නවීන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංකල්ප කෙරෙහි උනන්දුවක් දක්වන ලිබරල්වාදී පක්ෂයකි. මීට පෙර බලයේ සිටි රිපබ්ලිකන් පක්ෂය ගතානුගතික දේශපාලන අදහස් තිබෙන පක්ෂයකි. ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් (හිටපු) ජනාධිපතිවරයා ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිල සාමාජිකත්වයෙන් ඉවත්වීමෙන් පැහැදිලිව පෙන්වන ලද්දේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ තම ආණ්ඩුවට තැකීමක් නැති බවය. ඔහු මානව හිමිකම් නොතැකීම ගැන තවත් හොඳම උදාහරණයක් වන්නේ ජමාල් කෂෝගි ඝාතනයෙන් පසු ඒ පිළිබඳ ඇල්මැරුණු ප්‍රතිපත්ති අනුගමනය කිරීමය.

දැන් ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයේ ජනාධිපතිවරයෙක් බලයට පත් වී මාස හයකි. කළු ජාතිකයන් සහ සංක්‍රමණිකයන් ප්‍රමුඛව ඇමෙරිකානුවන්ගේ මානව හිමිකම් ගැනත්, ලෝකයේ මානව හිමිකම් ගැනත් ගෝලීය නායකත්වය ගෙන මැදිහත් වන බව එම ආණ්ඩුවේ පැහැදිලි පොරොන්දුවකි. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයට නැවත සම්බන්ධ වීම මෙන්ම මෙවැනි යෝජනා සම්මත කිරීමෙන්ද පෙනෙන්නේ ඒ වෙනසය.

ඊගල් පනත

ඇමෙරිකාව නුදුරේදී සම්මත කරගැනීමට බලාපොරොත්තුවන ප්‍රධානම පනත වන්නේ ‘ඊගල් පනත’ යන කෙටි නාමයෙන් හඳුන්වන පනතය. ‘ගෝලීය ඇමෙරිකානු නායකත්වය තහවුරු කිරීමේ පනත’ යනුවෙන් එම පනතේ දිගු නාමය සිංහලට පරිවර්තනය කළ හැක. මෙය මූලික වශයෙන් චීනය ඉලක්ක කරගත් පනතකි. පනතේ නාමය කෙටි කරන විට ඊගල් යන වචනය එන අතර ඇමෙරිකාවේ ජාතික පක්ෂියා සහ ඇමෙරිකාව සංකේතවත් කරන සත්වයා වන්නේ උකුස්සාය.

මෙම පනත ඇති කරගැනීමට ප්‍රධාන හේතුව චීනයට එරෙහි වීම වුව, ‘ජාත්‍යන්තර නීතිය’ රැකගැනීම සඳහා වන ගෝලීය නායකත්වය ගැනීම එම පනතේ මූලික අරමුණකි. ජාත්‍යන්තර මානව හිමිකම් සම්මුතීන් මෙන්ම අනෙකුත් සම්මුතීන් රැකගැනීමට මැදිහත්වීම එම පනතේ ප්‍රධාන අංගයකි.

මෙවැනි මැදිහත්වීම් පසුපස දේශපාලන හේතුවක්ද ඇත. බයිඩන් ජනාධිපතිවරයාගේ මුල් මාස කිහිපය කොවිඩ්-19 වසංගත මර්දනයට සහ එන්නත් ලබාදීමට යොමු විය. එහෙත් ඉදිරියේදී එරට දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම් අතර මුල් තැන ගනු ඇත්තේ ලෝක දේශපාලනය තුළ බලවතෙකු චීනයේ නැගී ඒම පිළිබඳය. ලෝක ආර්ථිකයට චීනය කරන බලපෑමටත් වඩා ලෝක දේශපාලනයට චීනය කරන බලපෑම ගැන ඇමෙරිකාවේ වැඩි අවධානය යොමු වනු ඇත.

ඇමෙරිකානු රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්තනි බ්ලින්කන් මෙන්ම ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසයේ විදේශ කටයුතු පිළිබඳ කමිටුවේ සභාපති ග්‍රෙගරි මීක්ස් මෑත කාලයේ සම්මුඛ සාකච්ඡාවලදී එම මැදිහත්වීමේ ස්වරූපය ගැන පැහැදිළිව කියා තිබුණි.

ඒ අනුව ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීමේ ඉතා ප්‍රමුඛ තැනක් ගනු ඇත්තේ දෙවැනි ලෝක යුද්ධයෙන් පසු ඇති කරගත් ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන් රැකගැනීමට සහ චීනය එම සම්මුතීන්ට විනාශ කරමින් කටයුතු කරන ආකාරය ගැන විරෝධය දැක්වීමටය. විශේෂයෙන් ලෝකයේ මානව හිමිකම් රැකීමේ වැදගත්තම, ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන් රැකීමේ වැදගත්කම ගැන ඇමෙරිකාව වැඩි වශයෙන් මැදිහත් වනු ඇත. චීනයට අභියෝග කළ හැකි ප්‍රධානම මාතෘකාවක් වන්නේ එයය. ඊගල් පනතේ ප්‍රධාන අවධානය එයට යොමු වේ.

චීනයේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මෙන්ම චීනයේ අනුග්‍රහය ලබන මානව හිමිකම් ආරක්ෂා නොකරන රටවල්වලට පිළිබඳ ඇමෙරිකාව වැඩි වශයෙන් මැදිහත් වනු ඇත. එය එක් අතකින් දේශපාලන උපක්‍රමයකි. ට්‍රම්ප් සමයේ ඇමෙරිකාව ජාත්‍යන්තර නීතියේ පාලනය වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටීම එරට දේශපාලන උපක්‍රම අතින් දුර්වල ක්‍රියාවකි. ඇමෙරිකාව ලෝක බලවතා ලෙස මුල සිටම සිටියේ, ලොව පුරා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතන එම නායකත්වය පිළිගත්තේ ජාත්‍යන්තර නීතිය රැකගැනීම වෙනුවෙන් ඇමෙරිකාව පෙනී සිටි නිසාය. ඒ මැදිහත්වීම් ඉවත් කළොත් ඇමෙරිකාවට ඉතිරි වන්නේ අනුන්ගේ රටවලට ඇඟිලි ගසන උද්දච්ච ලෝක බලවතෙක්ය යන ලේබලය පමණි.

‘ලෝක ආර්ථික බලවතෙකු ලෙස නැගී ආ චීන රජය අවාසනාවන්ත ලෙස තමන්ගේ බලපෑම් සහගත සහ දේශපාලන බලය තම කලාපයේ අනෙකුත් රටවලට අහිතකර ලෙස පාවිච්චි කරනවා. ජාත්‍යන්තර නීතියේ පාලනය සමඟ ගැටුම් ඇති කරගන්නවා. චීනය තමන්ගේ දේශසීමා පුළුල් කරගැනීම, සාගර කලාපය පුළුල් කරගැනීම ආදී දේවල් කරනවා.’ යනුවෙන් ඊගල් පනත පිළිබඳ පැහැදිලි කරමින් ග්‍රෙගරි මීක්ස් සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී කියා තිබුණි.

චීනය හොංකොං, තායිවානය ආදි රටවල් සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියා කරන ආකාරය ගැනත්, උයිගර් මුස්ලිම්වරුන්ගේ මානව හිමිකම් කඩකරන ආකාරයත්, මියන්මාරය සහ උතුරු කොරියාව ප්‍රමුඛව ලෝකයේ මානව හිමිකම් කඩකරන රටවල්වලට සහයෝගය දක්වන ආකාරයත් පෙන්වාදෙමින් එයට විරුද්ධ වීම ඊගල් පනතේ මූලික අංගයකි. ඒ අනුව ‘ඇමෙරිකානු ගෝලීය නායකත්වය’ වෙනුවෙන් ඉදිරියේදී එම ආණ්ඩුව වැඩි වශයෙන් කටයුතු කරනු ඇත. එය ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය ගැන අකුරක් නොදත් ට්‍රම්ප්ලාට වඩා උපක්‍රමශීලී ගෝලීය මැදිහත්වීමක් වනු ඇත. චීනයට ලෙහෙසි නොවනු ඇත. එමෙන්ම ලෝක දේශපාලනයේ අනාගතය තීරණාත්මක ලෙස වෙනස් වනු ඇත. එය සීතල යුද්ධයක් දක්වා ගමන් කරනු ඇත.

අප අනුමාන කරන ආකාරයට ළඟ ළඟ එන එම සීතල යුද්ධයේදී ශ්‍රී ලංකාවේ අපනයනවලට තිබෙන ලොකුම වෙළඳපළට මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවට වැඩිපුරම ආධාර දී ඇති රටට පයින් ගසා චීනයට ළංවීමේ ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳ නැවත සලකා බලන්නත් සිදු වනු ඇත.

‘අපි ජාත්‍යන්තර නීතියේ පාලනය රැකගැනීම වෙනුවෙන් මැදිහත් නොවුණොත් වෙනත් කවුරුන් හෝ අපේ අඩුවෙන් අයුතු වාසි ගනීවි.’ ග්‍රෙගරි මීක්ස් එසේ කියා තිබුණි.

ඩෙබොරාහ් කවුද?

යෝජනාව ඉදිරිපත් කළ ඩෙබෝරා කේ. රොස් උතුරු කැරොලිනා ප්‍රාන්තයේ නීතිඥවරියකි. ඇය දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ සිවිල් අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටි කෙනෙකි. එල්ටීටීඊ සංවිධානය වැන්නක කිසිම සම්බන්ධයක් ඇති බව කිසිදා වාර්තා වී ඇති කෙනෙක් නොවේ. (දැන් සමහරුන්ට එල්ටීටීඊ හිතවාදී ලේබල් අලවන්නට එවැනි සම්බන්ධතා අවශ්‍ය නැති බව හැබෑය. එහෙත් විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයට?) ඇය තමන්ගේ වෘත්තිය දිවිය පුරා ශ්‍රී ලංකාව ඇතුළු ලෝකයේ විවිධ රටවලින් ඇමෙරිකාව වෙත ගිය සංක්‍රමණිකයන් (ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, බැසිල් රාජපක්ෂ වැනි) වෙනුවෙන් පෙනී සිටි කෙනෙකි. එමෙන්ම ඇය ශ්‍රී ලංකාවේ මානව හිමිකම් කඩවීම් ගැන පමණක් නොව ඇමෙරිකාවේ ජෝජ් ෆ්ලොයිඩ් ඝාතනය, ඇමෙරිකාවේ ජීවත්වන ආසියා-පැසිෆික් කලාපයෙන් සංක්‍රමණය වූවන්ට එරෙහිව වසංගත සමයේ වූ අසාධාරණයන් ගැන කතා කළ කෙනෙකි.

ඒ සියල්ලට වඩා ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ යෝජනාව ඉදිරිපත් කළ දිනයේම ඇය සම අනුග්‍රහය දැක්වූ තවත් යෝජනාවක් ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසයේ සම්මත විය. ඒ ඇමෙරිකානු ඉතිහාසයේ ‘තුල්සා සංහාරය’ යනුවෙන් හඳුන්වන සිදුවීමට එරෙහිව, එහි බරපතළකම සිහිපත් කරන යෝජනාවකි. තුල්සා සංහාරය 1921 දී ඇමෙරිකාවේ සිදු වූ ප්‍රහාර මාලාවකි. ඔක්ලහෝමා ප්‍රාන්තයේ තුල්සා ප්‍රදේශයේ සිටි ධනවත් කළු ජාතිකයන් සිටින නිවාස පෙළකට සුදු ජාතිකයන් කඩා වැදී සිදු කළ ප්‍රහාරයකි. කළු ජාතිකයන් ඇමෙරිකානු සමාජයේ ධනය සහ බලය අතින් ඉදිරියට පැමිණීම වළකමින් සුදු ජාතිකයන් සිදු කළ දරුණු ජාතිවාදී ක්‍රියා අතරින් එකකි.

ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය කී පරිදි ඩෙබෝරා කේ රොස් නම් නියෝජිතවරිය හෝ ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසය උක්ත යෝජනාව සම්මත කරගත්තේ ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහිව හෝ එල්ටීටීඊ මතවාදය ඉදිරියට ගෙනයෑමට නොවේ. එම පටු දැක්මට එහා ගිය පුළුල් දැක්මක් ශ්‍රී ලංකාවට තිබිය යුතුය. ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය තුළ කරුණු කාරණා කල් තියා දැක, බුද්ධිමත් මැදිහත්වීම් කළ කුඩා රටක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට ඓතිහාසික ගෞරවයක් තිබුණි.

ඇමෙරිකාවට විරෝධය පෑවාට කමක් නැත. එහෙත් දේශපාලන උපක්‍රම අතින් සැලකුවත් මේ ප්‍රතිචාරය විහිළුසහගත සහ දුර්වල ප්‍රතිචාරයකි. අඩු තරමේ ඊගල් පනත, ඇමෙරිකාවේ ගෝලීය නායකත්වය සඳහා ඇමෙරිකානු මැදිහත්වීම් ආදි කාරණා හරිහැටි දැක ඒවා තියුණු ලෙස ප්‍රශ්න කරමින්, මේ සියලු පනත් සම්මත වෙන අතරේ ඇමෙරිකාව ඊශ්‍රායලය පිළිබඳ සිදු කළ මැදිහත්වීම් ගැනත් සඳහන් කරමින් ‘රිදෙන තැනට පහර වදින’ ආකාරයේ ප්‍රතිචාරයක් දැක්වීමටවත් ශ්‍රී ලාංකික විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය බුද්ධිමත් විය යුතුය.

ඇමෙරිකානු මැදිහත්වීම් අවංකද? ඒවායේ අඩුපාඩු තිබේද? මොන තරම් දේශපාලනිකද? ආදි ලෙස ඒවා විග්‍රහ කරගැනීම වෙනම කාරණයකි. ඇමෙරිකාව කිසිදා ආදර්ශවත්, පරිපූර්ණ ගෝලීය නායකයෙකු වී සිටියේ නැත. ඕනෑම මනුෂ්‍යයෙකු, ඕනෑම රාජ්‍යයක් මෙන් ඇමෙරිකාවේත් අඩුපාඩු බොහෝය. එහෙත් දෙවැනි ලෝක යුද්ධයට පෙර ජාත්‍යන්තර නීතියක් නොතිබුණු, රටවල් ආක්‍රමණය කරන, ජන සංහාර කරන හිට්ලර්ලාගේ සහ මුසලෝනිලාගේ කාලයට නැවත ලෝකය නොයා යුතුය. ජාත්‍යන්තර නීතිය බිඳවැටුණු රටවල් අතර යුධගිනි ඇවිලෙන ලෝකයක් උදා නොවිය යුතුය. කෙතරම් අඩුපාඩු තිබුණත් ජාත්‍යන්තර නීතිය රැකගැනීම එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට තනිව කළ නොහැක. ඒ වෙනුවෙන් දැන් සිටින ‘අඩුපාඩු සහිත’ නායකයා ඇමෙරිකාවය.■