බදාදා සවස, අපගේ ජංගම දූරකථනයට ඇමතුමක් ලැබිණි. ‘අර කරාපිටියේ දොස්තර මහත්තයාගේ බේත විකුණන්න තියෙනවා ද ඔබ ළඟ?’ අනෙක් පසින් ප්‍රශ්නයක් නැගිණ. ‘මොන බේත ද?’ අපි විමසීමු. ‘අර කොරෝනා හොඳ කරන්න, කරාපිටියේ දොස්තර මහත්තයා හදපු බෙහෙත.’
කිසියම් ප්‍රමාද දෝෂයක් සිදු වී ඇති බව තේරුණෙන්, අප ළඟ එවැනි බෙහෙතක් නැති බවත්, දූරකථන අංකය වැරදි විය හැකි බවත් පවසා ඇමතුම විසන්ධි කළෙමු.
ඊළඟ මිනිත්තුවේ දී, අපට පැහැදිලි වුණේ, තවත් ජාවාරමක් ඇරඹී තිබෙන බව ය.
නිවෙසේ කවුළුවලින් පවා එබිකම් කරන කෝවිඩ් වසංගතයෙන් බේරෙන්නට මිනිසුන්ට අවශ්‍ය ය. එහෙත්, මහජනතාවට ප්‍රතිශක්තිකරණ එන්නත් ලබාදීමේ විධිමත් වැඩපිළිවෙළක් ආණ්ඩුවට නැත. මිනිසුන්ට සිදු වී තිබෙන්නේ, කොහෙන් හෝ කොරෝනාවලින් බේරීමට පිහිටක් යදින්නට ය. ඒ ඇසිල්ලේ, විවිධ ජාවාරම්කාරයෝ වීදි බැස ඇත්තාහ. මේ මිනිසුන්ගේ අසරණකමත්, ආණ්ඩුවේ අසමත්කමත්, මේ ජාවාරම්කාරයන්ට කප්රුක බවට දැන් පත් වී තිබේ.
මේ අවබෝධයෙන් ටික වේලාවකට පසුව, වැරදීමකින් අපට කතා කළ අයට නැවත ඇමතුමක් ගත්තෙමු. ‘අර ඔබතුමා මීට ඉස්සෙල්ලා වැරදීමකින් කෝල්එක ගත්තේ මට. මමත් උනන්දුයි ඒ බේත ගන්න. ඔබතුමාට හොයා ගන්න පුළුවන් වුණා ද හරි තැන?’ අපි විමසීමු. ‘ඔව්. මම එක අංකයක් වරද්දාගෙනයි ඔබට කතා කරලා තියෙන්නේ. හරි අංකෙට පස්සෙ කතා කළා. තලවතුගොඩ පැත්තේ තැනක්. ඒත් බේත් දැන් ඉවරයිලු. තව දවස් දෙකකින් විතර තොග එනවාලු. එක්කෙනකුගෙ ඩෝස් එක තුන්දාහක් විතර කිව්වා.’ ස්ථානයේ දූරකථන අංකය හා විස්තර පත්‍රිකාවක් ද එවන්නට ඔහු පොරොන්දු විය.
මේ ද ධම්මික පැණිය, සුදර්ශන පැණිය වැනි ම වූ මහා ප්‍රෝඩාවකි.
කිසි ම පිළිගත් ක්‍රමවේදයක් නැති ව, කිසි ම සායනික පරීක්‍ෂණයක් නැතිව, කිසි ම ඖෂධ නියාමන අධිකාරියක අධීක්‍ෂණයට ලක් නොවී, කිසි ම විද්වත් පරීක්‍ෂාවකට භාජනය නොවී, කිසි ම බලය ලත් ලියාපදිංචි ආයතනයක ලියාපදිංචි නොවී කරාපිටිය ශික්‍ෂණ රෝහලේ වෛද්‍යවරයකු ඇතුළු පිරිසක් නිදහසේ තවත් මහා ප්‍රෝඩාවක් කර ගෙන යති. ඒ වෙනුවෙන් රටේ කීර්තිමත් රෝහලක නම ආවරණයක් ලෙස යොදා ගනිති. ඒ ගැන සමහර මාධ්‍යවේදීන් කළ සොයා බැලීම්වලදී හෙළි වී ඇත්තේ, පසුගිය කාලයේ පොහොට්ටු වේදිකාවේ බැබළුණු ඇතැම් නිළියන් ද මේ ජාවාරමේ ‘වෙළඳ ප්‍රචාරණය’ ක්‍රියාත්මක කරන්නට යහමින් හවුල් බව ය. ඒ මදිවාට, ඕනෑ ම ප්‍රෝඩාකාරයකුගෙන් මුදල් අය කර තමන්ගේ යූටියුබ් නාලිකා හරහා ප්‍රචාරය ලබා දෙන, මේ පල්වල ඉහගෙන කන ඇතැම් මාධ්‍යකාරයෝ ද මේ ප්‍රෝඩාවට ප්‍රචාරණය සපයමින් සිටිති. සති අන්ත පුවත්පත් ද පිටු බාගයේ ලිපි පළ කරමින්, මේ ජාවාරම්කාරයන්ගේ ජාවාරමට උඩ ගෙඩි දෙයි.
ධම්මික පැණිය ගැන කතුවැකිය තීරුවේ මීට පෙර ලියූ අයුරින් ම අපි මේ කොරෝනා සුව කරන කරල් ගැන ද ලියමු. ‘මේ ද මහා ප්‍රෝඩාවකි. වංචාවකි.’
මේ කතා කරන්නේ ප්ලාස්ටික් සෙල්ලම් බඩුවක් ගැන නොවේ. කොවිඩ් වසංගතයෙන් බේරීමට හැකි වනු ඇතැ’යි කියන විශ්වාසයෙන් මහජනතාව තම ශරීරය තුළට ඇතුළු කර ගන්නා ඖෂධයක් වැනි දෙයක් ගැන ය. මේ ප්‍රෝඩාකාරයෝ, වරෙක ඊට ඖෂධයක් යැයි කියති. ඒ ගැන ප්‍රශ්න කරන විට, එය ආහාර අතිරේකයක් යැයි කියති. ඒ කුමන වේශයකින් ආවත්, පොදු ගුණාකාරය නම්, මිනිසුන් එය සිරුරට ඇතුළත් කර ගන්නා බවයි.
එසේ ඇතුළත් කර ගන්නා ඊනියා ඖෂධය හෝ, ආහාර අතිරේකය නිසා කොරෝනා රෝගයෙන් ඇති වන සංකුලතා සමනය වීමක් සිදු වන්නේ දැයි කිසි ම සායනික පරීක්‍ෂණයක් පවත්වා නැති බව කෙසේ වුවත්, මේ ඖෂධය හෝ ආහාර අතිරේකය හෝ නිසා මිනිස් ශරීරයට වෙනත් ලෙඩ රෝග වැළඳෙන්නේ දැයි සොයා බලා වත් නැත. කිසි ම ආණ්ඩුවේ ආයතනයක් මේ ප්‍රෝඩාකාරයන්ගේ නිෂ්පාදනය ගැන විමර්ශනයක් ද කර නැත.
ඒ අල්ල පනල්ලේ, සමාජ මාධ්‍යවලින් මෙන් ම, ඉහත කී පුවත්පත්වලින් මෙන් ම, කටින් කට යන ප්‍රචාරයෙන් ද තොරතුරු ලබා ගන්නා මහජනතාව, දන්නා තැන්වලින්, දන්නා අයගෙන් මුදල් දී එය ගෙන පානය කරති. මෙය සිදු වන්නේ මහජනතාවගේ අනුවණකම නිසා යැයි ආණ්ඩුවේ ඇමතිවරුන් මෙන් තීන්දු කර අත පිස දා ගන්නට හැකියාවක් නැත. කවර මොහොතක හෝ කොවිඩ් විෂබීජය තමන්ගේ දොරට තට්ටු කරාවි යැයි මිනිස්සු බියෙන් පසුවෙති. ඊට අවශ්‍ය ප්‍රතිශක්තිකරණය සඳහා එන්නත් ලබා ගැනීමට කිසි ම ක්‍රමයක් සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට නැත. සෞඛ්‍ය අංශ ඇතුළු අත්‍යවශ්‍ය සේවා, වැඩිහිටි ජනගහනය වැනි විශේෂිත කුලකවලට සීමා සහිත ලෙස එන්නත් ලැබී ඇති නමුත්, එදිනෙදා බස්රියේ, කෝච්චියේ වැඩට යන එන, නිෂ්පාදනයේ හා සේවාවල යෙදී සිටින කෝටි සංඛ්‍යාත රටේ වැඩ කරන ජනතාවට එන්නත් නැත. එනයින් ම ප්‍රතිශක්තිකරණය ද නැත. එහි ප්‍රතිඵලය වන්නේ ඕනෑ ම ප්‍රෝඩාකාරයකු පසුපස පිහිටක් පතා යන තරමට සමාජය අසරණ වීමයි.
මෙවැනි රටකත් ආණ්ඩුවක් කියා දෙයක් තිබේ.■
