ලොරි රියැදුරකුට අමානුෂික ලෙස පහරදුන් මහරගම පොලීසියේ රථවාහන අංශයට අනුයුක්තව සේවය කළ කොස්තාපල්වරයා අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කර ඇත.
ලොරි රියැදුරාට අධිකරණය ඇප ලබාදී ඇති අතර ඔහු රෝහල්ගතව ප්‍රතිකාර ලබයි. මෙම පහරදීමට හේතුව වශයෙන් සඳහන් වූයේ රථවාහන රාජකාරියේ යෙදී සිටි ස්ථානාධිපතිවරයා හප්පාගෙන ලොරිය ධාවනය වීමය. මෙම සිද්ධියට අදාළ දර්ශන නරඹන විට පෙනෙන්නේ පාර බෙදා ඇති පටු තීරුවක අනතුරුදායක ලෙස අනතුරට ලක්වූ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා ගමන් කරන බවය.
මෙම සිද්ධිය මේ ආකාරයට කතාබහට ලක්වන්නේ හා එම කොස්තාපල්වරයා අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන්නේ එය සමාජ මාධ්‍ය මගින් ප්‍රචාරය වීම නිසාය. ස්මාර්ට් දුරකථන ජනතාව අත නොතිබුණේ නම් මෙම සිද්ධියත් පොලීසියේ සුපුරුදු පහර දීමට ලක්වී මතු නොවූ තවත් සිද්ධියක් වන්නට ඉඩ තිබුණි. පොලීසියේ මෙම සුපුරුදු පහරදීම් විටින් විට මතු වූවා නම් එසේ මතුවූයේ ඒවා ප්‍රභූ පුද්ගලයන්ට එරෙහිව සිදුවූ නිසාය. නිර්ප්‍රභූන්ට පහර දෙන්නට පොලීසිය කිසිවිටකත් පැකිලෙන්නේ නැත. මෙම සිද්ධියේදීත් ස්ථානාධිපතිවරයා හප්පන්නේ සුපිරි රථයක් නම් මෙය මේ ආකාරයෙන් සිදුනොවන්නට ඉඩ තිබුණි. මෙම සිද්ධියෙන් පසු ඒ ආකාරයට පොලීසියේ පහරදීම්වලට ලක්වූ උදවිය සමාජ මාධ්‍ය ඔස්සේ එම අත්දැකීම් විස්තර කරන්නේ ඒ නිසාය.
පොල්ලේ දමා ගැසීම හෝ ධර්ම චක්‍ර ගැසීම ලෙස හඳුන්වන අතිඅමානුෂික පොලිස් පහරදීම් තවමත් අවසන් වී නැත. මේ ආකාරයටම නොවුණත් බන්ධනාගාරයද නිර්ප්‍රභූ පුද්ගලයන්ට පහරදීම සම්බන්ධයෙන් කප් ගසා ඇත. මේ පහරදීම් කිසිවක් මේ පහරකෑමට ලක්වන පිරිස් නිර්ප්‍රභූන් නිසාම අභියෝගයට ලක්වන්නේ නැත.
පොලීසියටවත් බන්ධනාගාරයටවත් පුද්ගලයන්ට පහරදීමේ අයිතියක් නැත. යම් වරදක් සම්බන්ධයෙන් දඬුවම් දීමේ බලය ඇත්තේ අධිකරණයට පමණය. එහෙත් අදටත් අපරාධ විමර්ශනය කිරීමේ ශ්‍රී ලංකාවේ පොලීසියේ ක්‍රමවේදය වී ඇත්තේ පහර දී පාපොච්චාරණය කර ගැනීමය. දියුණු සාක්ෂි මගින් අපරාධ අනාවරණය කර ගැනීමේ ක්‍රමවේදයකට පොලීසිය මාරු කළ යුතුමය. ඒ සඳහා ප්‍රමා වී ඇතත් මෙම සිදුවීම් අපට කියන්නේ ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය කෝවේ දමා මකා ගත යුතු බවය.■
