මේ මොහොතේ රටේ සිටින ලොකු ම ද්‍රෝහියා හැටියට, හිටපු ආණ්ඩුකාරවරයකු වන අසාද් සාලි මහතා මාධ්‍යවලින් හංවඩු ගැහුණත්, ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීම පිටුපස තිබෙන අනීතික ක්‍රියාවලිය ගැන අවදිමත් මිනිසුන් අවධානය යොමු කළ යුතු ය.
සාලි මහතා පසුගිය දා මහජන අවධානයේ ඉස්මත්තට නැවත ආවේ, තමන් පාලනය වන්නේ ෂරියා නීතියෙන් බව මාර්තු 10 වැනි දා ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කිරීම නිසා ය. මේ නිසා ඔහු අත්අඩංගුවට ගත යුතු යැයි මාධ්‍යවලින් හා සමාජ මාධ්‍යවලින් සමහරුන් ප්‍රකාශ කළ අතර, මහජන ආරක්‍ෂාව භාර ඇමතිවරයා ද ඔහු අත්අඩංගුවට ගත යුතු යැයි කීවේ ය. කිසිවකු අත්අඩංගුවට ගැනීම හෝ නොගැනීම රටේ ආරක්‍ෂාව භාර ඇමතිවරයා කියන විදියට සිදුවීමෙන් පෙන්වන්නේ ම ඒ රටේ නීතියේ පාලනයක් නැති බවයි. මහජන ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ඇමතිවරයා ද, රටේ නීතිය යනු තමාගේ වචන බව සිතාගෙන සිටින සෙයක් දිස්වෙයි. ඒ කතාව ම කියන ජනාධිපතිවරයකු සිටින රටේ ඇමතිවරයකු එසේ හැසිරීම පුදුමයක් ද නොවේ.
එහෙත්, තමා පාලනය වන්නේ ෂරියා නීතියෙන් යැයි කීමත්, රටේ නීතිය තමාට අදාළ නොවන්නේ යැයි කීමත්, ලංකාවේ නීතියට අනුව කිසි ම වරදක්, අපරාධයක් නොවේ. එයින් ජාතීන් අතර හෝ ජනවර්ග අතර වෛරයක්, ගැටුමක් ඇති වන්නේ නැත. ඒ නිසා, අයිසීසීපීආර් පනත හෙවත් සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර සම්මුතිය පනත යටතේ ඔහු වරදක් කළ බවට කිසි ම අනුමිතියක් ද ඇති වන්නේ නැත. ඔහු වරදක් කළා යැයි කිසිවකු කියන්නේ නම්, ඊට පදනම් කර ගන්නා හේතුව, ඔහු මුසල්මානුවකු වීමත්, රටේ නීතිය මුසල්මානුවකු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළා යැයි අන් කිසිවකුට හැඟෙන ඉස්ලාමොෆෝබියා හෙවත් ‘ඉස්ලාම් භීතිකාමය’ අදහසත් ය.
සාලි මහතා හැම ආණ්ඩුවක ම සුරතලෙකි. ඔහු ආණ්ඩුවේ නායකයන් සමග සිටින තාක්, ඔහු නිසා මුස්ලිම් ඡන්ද තමන්ට ලබා ගත හැකි යැයි සිතන තාක් ඔහු තමා වෙත තබා ගැනීමට ආණ්ඩුවේ නායකයෝ කැමති ය. ඔහු සේවය කරන්නේ තමන්ගේ විරුද්ධ පක්‍ෂයට යැයි සිතෙන විට, සාලි සිටිය යුත්තේ බන්ධනාගාරයේ යැයි ඒ අය ම සිතති. හැම ආණ්ඩුවක ම අසාද් සාලි මහතා දරා ඇති විවිධ තනතුරුවලින් මේ ඇත්ත මනා ව පෙනේ.
දැන් සාලි මහතා අත්අඩංගුවේ ය. ඒ, ඔහු කළ ප්‍රකාශය මත අත්අඩංගුවට ගන්නට යැයි නීතිපතිවරයා කළ නියමය අනුව ය. ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත්තේ, ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත හා අයිසීසීපිආර් පනත යටතේ බව පොලිසිය කියයි. ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත යටතේ ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීමට හේතුව ලෙස කියැවෙන්නේ පාස්කු ප්‍රහාරය විමර්ශන ජනාධිපති කොමිසමේ නිර්දේශයන් ය. ඒ අතර ඔහුගේ වාහනයේ තිබී පිටරටක නිෂ්පාදිත පිස්තෝලයක් හා පතොරම් සොයා ගත් බව ද අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව අලුතින් ම හෙළි කළේ ය. මාර්තු 10 වැනිදා තමා කළ ප්‍රකාශයක් සම්බන්ධයෙන් රටේ පාලකයන් කුපිත වී ඇති බව දැන දැන ම, නිතර දෙවේලේ පිස්තෝලයක් තම වාහනය තුළ තබා ගැනීමෙන් අත්අඩංගුවට ගන්නා වේලාවක, අලුත් චෝදනාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට අවස්ථාවක් පොලිසියට ලබා දීමට ඔහු කල්පනා කරන්නට ඇත.
ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත යටතේ ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති නිසා, දිගින් දිගට ම රඳවා ගැනීමේ නියෝග නිකුත් කරමින් ඔහු තබා ගන්නට පොලිසියට හැකි ය. සමහර විට ඔහු ආණ්ඩුවට එකතු වී ආණ්ඩුකාර තනතුරක් ලබා ගැනීමට එකඟ වන අවස්ථාව දක්වා මේ ක්‍රියාවලිය දිගට සිදු වනු ඇතැ’යි අපට උපකල්පනය කළ හැකි ය.
අසාද් සාලි මහතා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ ක්‍රියාවලියෙන් යළිත් පෙන්නුම් කරන්නේ, එක රටක් තිබුණාට, ඒ රටේ එක නීතියක් නැති බවත්, වුවමනාව අනුව නීති නැවීම හා කැඩීම සිදු වන බවත් ය. ප්‍රකාශය ගැන අත්අඩංගුවට ගන්නා බව කීම, (ප්‍රකාශයක් කිරීම කිසි ම වරදක් නොවේ.) අත්අඩංගුවට ගැනීම ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත හා අයිසීසීපීආර් යටතේ වන බව කීම හා පිස්තෝලයේ කතාව එකට ගත් විට ඒ බව මනාව පෙනේ.
රටේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන බව පෙනෙන්නේ එකිනෙකාට වෙනස් ආකාරයට පමණක් නොවේ. සුළුතර ජනවර්ගයන් විශේෂයෙන් පීඩාවට පත් කරන අයුරෙනි. මහජන ආරක්‍ෂක ඇමතිගේ බුර්කා තහනම් වෑයම හා සාලි අත්අඩංගුවට ගැනීම ඊට උදාහරණ ය. ■
