පළාත් සභා රෝහල් සියල්ල මධ්‍යම රජයට පවරා ගන්නා ලෙස රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය ඉල්ලා සිටින බවත්, රජය ඒ ඉල්ලීම ගැන ක්‍රියාත්මක වන බවත් මේ සතියේ මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබිණ.
බැලූබැල්මට, පළාත් සභා රෝහල් මධ්‍යම රජයට පවරා ගැනීම රටේ බොහෝ දෙනා අසන්නට කැමති ප්‍රවෘත්තියකි. එසේ කළ යුත්තේ ඇයි කියන ප්‍රශ්නයට සෑහෙන හේතු ද ඒ හැම කෙනකුට ම තිබෙනවා වන්නට පිළිවන. රෝහල්වල ඖෂධ හිඟය, වෛද්‍යවරුන් හා කාර්ය මණ්ඩල හිඟය, පරිපාලන අවුල්, භෞතික පහසුකම්වල තිබෙන ඌනතා යනාදි දෙසැටක් හේතු විවිධ තැන්වලින් පෙන්වා දෙන්නට පිළිවන. මේ හේතු මධ්‍යම රජයෙන් පාලනය වන ජාතික රෝහල්වල දකින්නට නැති දැ’යි නිකමට මෙන් ඇසුවොත්, ඒ සියලු දෙනාට ම, ඒවායේත් ඒ අවුල් ටික ම තිබෙන බව කියන්නට සිදු වනු ඇත. ඉතින්, දැනටමත් කප්පරක් අවුල් තියෙන මධ්‍යම රජයට පළාත් සභා රෝහල් ද පවරා ගැනීමෙන් වන සෙත කුමක්ද ? ඒ ප්‍රශ්නය අසන විට ද අවුල් පිළිතුරක් ලැබෙන්නට හොඳට ම ඉඩ ඇත.
පළාත් සභා රෝහල්, පාසල් මධ්‍යම රජයට පවරා ගන්නට යැයි කියන්නේ අද ඊයේක සිට නොවේ. විවිධ කාලවල, විවිධ පළාත්වල ඒ ඉල්ලීම පැන නගින්නේ ය. ඒ අනුව, රෝහල් මෙන් ම පාසල් ගණනාවක් ද වරින් වර මධ්‍යම රජයට පවරා ගෙන ඒවා ජාතික පාසල් හැටියට හඳුන්වා දී තිබේ. එහෙත්, ඒවා ගැන සොයා බැලුවහොත්, පළාත් සභා පාසලකට වඩා ජාතික පාසලක, එහි බෝඩ් ලෑල්ලට වඩා, කිසි ම වෙනසක් වී නැති බව ද පෙනී යනු ඇත.
පළාත් සභා පිහිටුවන ලද්දේ 1987දී ය. ලංකාවේ දමිළ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ අරගලයට මේ වන තෙක් අපට දෙන්නට හැකි වුණු දියුණු ම පිළිතුර වන පළාත් සභා පිහිටුවීමෙන් පසු, එතෙක් මධ්‍යම රජය යටතේ තිබුණු විවිධ විෂයන් පළාත් සභාවලට පවරනු ලැබිණ. සමහර විෂයන් මධ්‍යම රජයට පමණක් පරිහරණය සීමා කර ඒවා සංවෘත ලැයිස්තුවේ විෂයන් ලෙස හඳුන්වන ලදි. පළාත් සභාවලට වෙන් කරන ලද විෂයන් පළාත් සභා ලැයිස්තුවට ඇතුළත් කරන ලදි. මේ ආයතන දෙකට ම සමගාමී බලයක් ඇති විෂයන් ලැයිස්තුවක් ද සැකසුණු අතර, ඒවා සමගාමී ලැයිස්තුවට ඇතුළත් කරන ලදි. සෞඛ්‍යය වනාහි සමගාමී ලැයිස්තුවේ විෂයකි. ඒ නිසා රෝහල් සම්බන්ධයෙන් මධ්‍යම රජයට මෙන් ම පළාත් සභාවලට ද බලයක් තිබේ. පළාත් සභා රෝහල් හෝ පාසල් හෝ මධ්‍යම රජයට පවරා ගැනීමේ දී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කිරීමක් අවශ්‍ය නොවන්නේ එබැවිනි.
පළාත් සභාවට අයත් රෝහල් හා පාසල්වල විවිධ අඩුපාඩුකම්, ප්‍රශ්න තිබෙන බව ඇත්ත ය. එහෙත් ඒවා පෙර කිවූ පරිදි ජාතික රෝහල් හෝ පාසල්වලින් එතරම් වෙනස් නොවේ. මේ අඩුපාඩු නිසා, මධ්‍යම රජයට ඒවා පවරා ගන්නා ලෙස කියන විට, ඒ කියන අයට අප මතක් කර දිය යුතු කාරණයක් ද වෙයි. එනම්, සෞඛ්‍ය විෂය, සමගාමී ලැයිස්තුවට දමා පළාත් සභාවලට ද අයිති විෂයක් කැරුණේ, රටේ මධ්‍යගත රාජ්‍ය බලය බෙදා හදාගැනීමේ ප්‍රයත්නයේ කොටසක් හැටියට බව ය. ඒ නිසා, විචාරයකින් තොරව, පළාත් සභාවලට අයත් ආයතන නැවතත් මධ්‍යම රජයට පවරා ගන්නා විට, අප කටයුතු කරන්නේ බලය බෙදා හදා ගැනීමේ අරමුණට ප්‍රතිපක්‍ෂ ව බව තේරුම් ගත යුතු ය. බලය බෙදා හදා ගැනීම යනු, දමිළ ජනතාව ලෙයින්, මරණයෙන් යම් දුරකට හෝ අත්පත් කරගත් අයිතිවාසිකමක් නිසා, මේ ක්‍රියාවලිය හරහා අප වැඩ කරන්නේ ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම්වලට එරෙහිව බව ද අප මතක තබා ගත යුතු ය.
මේ ආණ්ඩුව සමස්තයක් ලෙස ගත් විට දමිළ ජනතාව සමග බලය බෙදා හදා ගැනීමට ද, එනයින් පළාත් සභාවලට ද විරුද්ධ ය. බාධාවකින් තොර ව ඒවා අහෝසි කර දැමිය හැකි නම් ඊට වඩාත් කැමති ය.
රෝහල් හෝ පාසල්වලට ප්‍රමාණවත් තරම් සම්පත් නොලැබීම හෝ දුර්වල කළමනාකරණය තිබේ නම්, කළ යුත්තේ ඒවා මධ්‍යම රජයට පවරා ගෙන දැනටමත් හිස ගිනි ගෙන තිබෙන මධ්‍යම රජයේ විනාශය ඉක්මන් කිරීම නොවේ. පළාත් සභාවලට ද මුදල්, සම්පත් ලැබෙන නිසි කළමනාකරණයක් කෙරෙන, ඒවා අධීක්‍ෂණය කෙරෙන ක්‍රමවේද ඇති කිරීම ය. ඒ වෙනුවට කෝකටත් තෛලය ලෙස මධ්‍යම රජයට පවරා ගැනීම නම්, ඉඳුරුවේ ආචාරින්ගෙන් කඩතොලු වසා ගැනීමට යාමට දෙවැනි නොවේ.■
සමාව අයැදීම: ගිය සතියේ කතුවැකියේ පාකිස්තාන ජනාධිපති වසීම් අක්‍රම් යනුවෙන් දක්වා තිබුණේ ප්‍රමාද දෝෂයකිනි. එය පාකිස්තාන ජනාධිපති ඉම්රාන් ඛාන් යනුවෙන් නිවැරදි විය යුතු ය. ඒ ප්‍රමාද දෝෂය ගැන සමාව අයදිමු.
