තරගකාරී ආගමික දේශපාලන වෛරසය

■ කිතුසර කණ්ඩායම

වික්ටර් රත්නායක මහතා කිතුනු පාස්ටර්වරයෙකුගේ සුව මෙහෙයකට සහභාගිවීම ඇසුරින් පැරණි ප්‍රශ්නයක් නව වටයකින් ඉස්මතු වී ඇත.
ඒ ප්‍රශ්නය සාමාන්‍යයෙන් හැඳින්වෙන්නේ කූට උපක්‍රම මගින් ආගමට හරවා ගැනීම ලෙසයි. නැත්නම් අලුත් නිකායන් සභාවන් වෙත පැරණි නිකායන්, සභාවන්, ආගම්වල අය ඇදීයාම හෙවත් ආගම පාවාදීමක් ලෙසයි. මෙසේ පාවා දෙන්නන්ට හා එවැනි අලුත නිකායන්වලට එරෙහිව වාචිකව හෝ ක්‍රියාවෙන් ප්‍රචණ්ඩත්වය මුදා හැරීමට යොමු විය හැකි ආමන්ත්‍රණයක් ඉස්මතු ව තිබීම විනාශකාරීයි. අධාර්මිකයි.
මෙම සංසිද්ධිය නිමිති කොට ගෙන ගිහි පැවිදි පූජක බොහෝ දෙනෙකු විවිධ අදහස් දැක්වීම්, විවිධ ප්‍රකාශන නිකුත් කිරීම් සිදු කර ඇත. ඒවා කොටස් දෙකකට වෙන් කළ හැක. පළමු වර්ගය වන්නේ, බහුතර ආගමික කණ්ඩායම්වලට අයත්වූවන්ගේ අදහස් දැක්වීම්ය. ඒවායේ ඇති පොදු කරුණු මෙසේය.
1. තම ආගම, තම සභාව පිළිගත් නියම සම්ප්‍රදායක් ඇති ආගමයි. ඒ නිසා වෙනත් අය පසු පස යන්න එපා. ලෞකික වරප්‍රසාද මත ආත්මය පාවා දෙන්න එපා.
2. සුවය සහනය ද්‍රව්‍ය ආධාර මූල්‍ය ආධාරවලට ආගම ලඝු කිරීම ආගමික ශාස්තෘවරුන්ට කරන නිග්‍රහයක්ග එසේ කරන්නෝ ප්‍රෝඩාකාරී පාපිෂ්ට පිරිස් වෙති.
3. මෙම නව සභාවල ප්‍රවණතාවල අරමුණ මේ රටේ ආගමික සහජීවනය සංහිඳියාව විනාශ කිරීම විය හැකිය. වහාම ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් නතර කළ යුතුයි.
4. රජය මේ පිරිස්වලට මුදල් එන මාර්ග ඇතුළු සියල්ල සොයා බලා නියාමනය කර මේ තත්වය වහාම වෙනස් කිරීමට පියවර ගත යුතුයි.
දෙවැනි පිරිස වන මෙම නව ප්‍රවණතා, නව සභාවන්වලට අයත් පිරිසගේ අදහස් දැක්වීම්වල ඇති පොදු කරුණු කීපයක් මෙසේය.
1. ඉතිහාසය තුළ සියලු ආගම් කණ්ඩායම් තම ආගම ප්‍රචාරය කිරීමට සාමාජිකයන් බඳවා ගැනීමට ක්‍රියා කර ඇත. ඒවා සමහර අවස්ථාවලදී ප්‍රචණ්ඩකාරී ලෙස හෝ බලහත්කාරයෙන් හෝ විවිධ වරප්‍රසාද, තාන්න මාන්න දෙමින් හෝ සිදු කර ඇත.
2. කිසිදු ආගමක සභාවකට සංස්ථාවකට බුදුන් ජේසුන් හෝ කවර ආගමික ශාස්තෘවරයෙකු සම්බන්ධයෙන්වත් පේටන්ට් බලපත්‍ර තිබිය නොහැක.
3. ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට තමන් කැමති ආගමකට සභාවකට බැඳීමේ නිදහස තිබිය යුතුය. නිදසුනක් ලෙස වික්ටර් රත්නායක මහතා අදාළ කිතුනු පිළිවෙතට සහභාගි වී ඇත්තේ ස්වකැමැත්තෙනි. තව බොහෝ ධනවත් උගත් ප්‍රභූවරුද එසේ කරමින් සිටිති.
අප මෙම කරුණු ගැන ජේසුතුමන්ගේ ප්‍රේමයේ දහම තුළ මඳක් විමසා බලමු.
සැබැවින්ම මුළු සමාජ ක්‍රමයම ක්‍රියාත්මක වන්නේ කූට උපක්‍රම මගින් සියල්ල සිදු කරන තත්වයකය. මෙරට දේශපාලනය යනු කූට උපක්‍රම මගින් බලය ලබා ගැනීමය. මෙරට ආර්ථීකය යනු කූට උපක්‍රම මගින් ලාභය වැඩි කර ගැනීමය. මෙරට බොහෝ දෙනෙකුගේ ආගමිකත්වය යනු ද කූට උපක්‍රම මගින් නිවන ස්වර්ගය පැතීම බවට පත් ව ඇත. පල්ලි, පන්සල්, කෝවිල් බහුතරය පෙර කී කූට දේශපාලනයේ කූට ආර්ථීකයේ ඵල ප්‍රයෝජන ලබාගනී. ඉතිං කූට උපක්‍රම ගැන නියම ධාර්මික අර්ථයෙන් සලකා බැලූ විට අනෙකා වෙත ඇඟිල්ල දිගු කරන විට තමන් වෙත ද ඇඟිලි කීපයක් දිගුවීම යථාර්ථයකි. එය දැකීමට අවංක විය යුතුය.
දිනපතා, සතිපතා සාම්ප්‍රදායික ආගම්වල දහස් ගණන් බැතිමතුන් අනිකුත් ආගමික ස්ථාන කරා පූජ්‍ය පූජක පක්ෂය කරා විවිධ කායික මානසික අවශ්‍යතා සඳහා වැඳුම් පිඳුම් කිරීමට ඇදීයති. ඒ බව සියල්ලෝ දනිති. එවැනි පසුබිමක වික්ටර් රත්නායක මහතාගේ ප්‍රශ්නය මේසා ගැටලුවක් වී ඇත්තේ ඇයි? වික්ටර් රත්නායක මහතා සිංහල බෞද්ධ උරුමය සභ්‍යත්වය ගැන පෙනීසිටි තරු වර්ගයේ පුද්ගලයෙකු වීමත්, ඔහු එසේ යාම ආගම වෙනස් කිරීමක් ලෙස ඇතැමුන් හුවා දැක්වීමත් පාස්ටර්වරයා ඔහුගේ පැමිණීම සමාජ මාධ්‍යයේ ප්‍රසිද්ධ කිරීමත් ඊට හේතු කාරණා වේ.
මේ සිදුවීම මෙරට ආගමික බහුතරය වන බොදුනුවන්ගේ ඇතැම් භික්ෂුන් වහන්සේලා හා ගිහියන්ට තම ආගමිකයෙකු අන් ආගමක සහය පැතීමෙන් ආගම හෑල්ලු වීමක් සේ දැනී ඇති නිසා ඔවුන් කලබල වී ප්‍රතිචාර දැක්වීමට පටන් ගෙන තිබේ.
ඒ වැරැද්ද කර ඇත්තේ කිතුනු පාස්ටර්වරයෙකු නිසා දෝෂාරෝපණය කිතුනුවන්ට එල්ල වෙද්දී කිතුනුවන් අතර බහුතරය වන කතෝලිකයන්ද, කතෝලිකයන් නොවන කිතුනුවන් අතර බහුතරය වන ප්‍රධාන සභාවන්ට අයිති අනිකුත් කිතුනුවන් ද කලබල වී ඇත. ඒ නිසා ඔවුන් මේ පාදිලිවරයා හා ඔහු අයත් ආගමික ආයතනය (සභාව/නිකාය) අපේ නොවේ යැයි කීමටද තමන්ටද තර්ජනයක් වී ඇති නිසා රජය ලවා එවැනි සභාවන්ට බලපෑම් කිරීමටද මෙය අවස්ථාවක් කර ගන්නට උත්සාහ කරන බව පෙනේ. ඇත්තටම මේ ප්‍රතිචාර තුළ තිබෙන්නේ ආගම් විසින් කරන බල දේශපාලනයයි.
මෙවැනි සිදුවීම්, පුද්ගලයන්, කණ්ඩායම් ගැන බුදුන් වහන්සේ, සේසුස් වහන්සේ ක්‍රියා කළ ආකාරය දෙස බැලුවොත් මේ ආගමික නායකයන්ගේ ප්‍රතිචාරය කිසිසේත් ඒ ආගමික ශාස්තෘවරුන්ගේ ප්‍රතිචාරයට අනුකූල නොවේ.
ජේසුස් වහන්සෙගේ ශ්‍රාවකයන් වරක් තමන්ට විරෝධය දැක් වූ ජුදා නොවන, ජුදා සමාජය කොන් කළ සුළුතර ජනවර්ගයක් වූ සමාරිය ජාතිකයන්ගේ ගම්වලට ගිනි වැස්සීමට යෝජනා කළ විට එතුමා ඊට විරුද්ධ විය. එය වැලැක් විය. (ලූක් 9:51-56). තවත් විටක සුළුතර ආගමික කණ්ඩායමක් ජේසු ස්වාමීන් වහන්සෙගේ නාමයෙන් රෝග සුව කිරීම, යකුන් දුරු කිරීම වැනි ක්‍රියාවල යෙදෙද්දී ඔවුන්ට විරුද්ධව ක්‍රියා කිරීමට ශ්‍රාවකයන් උත්සාහ කළ විට ජේසුස් වහන්සේ එසේ නොකරන ලෙස අවවාද කොට එය වැළැක්විය. (මාක් 9:38-41). එසේම එවැනි පිරිස්වලට එරෙහිව කටයුතු කිරීමට කූට උපායන් මගින් තම පැවැත්ම තහවුරු කරගෙන සිටි එකල සිටි දේශපාලන නායකයන්ගේ සහය ජේසුතුමා ඉල්ලා සිටියේ නැත. ජේසුස් වහන්සේද එදා නව ධර්මයක් දේශනා කළේද පැවති සාම්ප්‍රදායික ජුදා ආගමික සංස්ථාවේ කෙණෙහිලිකම් මැදය. උන්වහන්සෙගේ ශ්‍රාවකයන්ටද ඒවා අත්දැකීමට සිදුවිය.
නිදහසට පසු ලංකාව යනු තරඟකාරී ජාතිවාදී, ආගම්වාදී, කුලවාදී, පක්ෂවාදී, කල්ලිවාදී දේශපාලනයෙන් බෙදී විනාශ වූ රටකි.
ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යනු රට තුළ වේවා, පළාත තුළ වේවා, ආයතන තුළ , බහුතරයේ බලය හා ප්‍රචණ්ඩත්වය යුක්තිය වශයෙන් පිළිගැනුණු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් බව නිවැරදි සිහියෙන් බලා අවබෝධ කර ගත යුතුය.
දැන් මේ සිදුවීම හරහාද ප්‍රකාශ වෙමින් පවතින්නේ බහුතර බලය පිළිබඳ එකී වැරදි භාවිතයයි. සම්ප්‍රදායයි. අන් ආගමිකයෙකු බොදුනුවෙකු වීම, කුඩා සභාවක අයෙකු කතෝලික වීම හා ප්‍රධාන සභාවක එක්වීම, ධනවතෙකු බලවතෙකු කීර්තිමතෙකු තම ආගමට, සභාවට පැමිණිම ගැටලුවක් නොවී, බොදුනුවෙකු අන් ආගමකට යාම, ප්‍රධාන සභාවකට අයෙකු කුඩා සභාවකට යාම, ධනවතෙකු බලවතෙකු කීර්තිමතෙකු වෙන ආගමකට යෑම ප්‍රශ්නයක් වන්නේ මේ බහුතර බල මානසිකතාව හේතුවෙනි. එසේම මෙවැනි ප්‍රශ්නවලට කිසිදු ධාර්මික භාවිතාවක් නැති දූෂිත දේශපාලන ව්‍යුහයෙන් පිළිතුරු පතන්නේද අද වන විට සියලු ආගම් තම ධාර්මික පදනම්වලින් බැහැර වූ භාවිතාවක සිටින හෙයිනි.
කාදිනල්තුමා හෝ මහනායක හිමිවරු වේවා මේ දේශපාලකයන්ගේ පිහිට පැතීම ධාර්මිකද? මේ දේශපාලකයන් යනු ඡන්ද ගොඩ සඳහා සියලු ආගම් අවභාවිත කරන්නෝ නොවෙත්ද? මේ දේශපාලකයන් රට තුළ නොව, වෙන රටවල පවා පල්ලි පන්සල් කෝවිල් ගානේ යමින් බලයට පිහිට පතන්නෝ නොවෙත්ද? මේ දේශපාලකයන් ධර්මයට අනුකූල නොවන නැකත් හාස්කම් වශී ගුරුකම් වැනි මිථ්‍යාවන්ගේ පිහිට පතන්නෝ නොවෙත්ද? මේ පාස්ටර්වරයා ළඟට පවා ගිය අය මේ දේශපාලකයන් අතර නැද්ද? වික්ටර් වැනි තරු, දේශපාලන වේදිකාවලට කැඳවා දේශපාලකයන් ඔවුන් අවභාවිත කර නැත්ද?
ඇදහිලිවතුන්ගෙන් වාසි ප්‍රයෝජනයට ආගම පාවා දෙන්න එපා කියන සමහර ආගමික නායකයන්ගේ ක්‍රියාකාරිත්වය ටිකක් විමසා බලමු.
සිමෙන්ති කොට්ට කීපයකට, පල්ලි, පන්සල්, මිදුලට අල්ලන ගල් කැට කීපයකට දේශපාලකයින්ට ප්‍රශස්ති ගැයීම මුදලට ධර්මය පාවා දීමක් නොවේද?
විවිධ ව්‍යාපෘතීන් සඳහා රාජ්‍ය මුදල්, රජයේ සහාය ලැබෙන විට ඒ රජයේ බොහෝ වැරදිවලදී නිහඬව සිටීම, මුදලට ආගම පාවාදීමක් නොවේද? – විවිධ ආගම්වලට අයත් දේශපාලකයෝ තම පක්ෂය මාරුකර වාසි ප්‍රයෝජන ලබා ගැනීම ආගම පාවා දීමක් නොවේද? ඔවුන් කරන දූෂණ වංචා ධර්මය පාවාදීමක් නොවේද?
– ආගම්වලට අයත් ඇදහිලිවතුන් ජාතිවාදීව, ආගම්වාදීව, කල්ලිවාදීව, කුලවාදීව ඡන්දය පාවිච්චි කිරීම ආගම පාවාදීමක් නොවේද?
ඉතිං ආගමික පූජ්‍ය පූජක පක්ෂය තුළ මේ අවස්ථාවේ ඇති වන පිළිකුල, වේදනාව එවැනි දේ පිළිබඳ ඇති නොවන්නේ ඇයි?
පවතින ප්‍රශ්නය පුද්ගලයෙකු හෝ සභාවක් පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් නොවේ. මුදල, ධනය දෙවියන් කරගත් සමාජ, ආර්ථීක, දේශපාලන ව්‍යුහයක් තුළ සංස්ථාගත ආගම් මුහුණ දී තිබෙන අර්බුදයේ, පිරිහීමේ ප්‍රතිඵලයකි. ඒ බව තේරුම්ගෙන ඒ බව ජනතාවට තේරුම්කර දීම වෙනුවට තමන්ගේ ගොඩ බේරා ගැනීමට වෙනත් පුද්ගලයන් හා කණ්ඩායම් වෙත ද්වේෂය, වෛරය, එල්ල වන ආකාරයේ ප්‍රතිචාරයන් දැක්වීම ධාර්මික ප්‍රතිචාරයක් නොවේ. එය ප්‍රචණ්ඩත්වය හා ආධිපත්‍යය පෑමට අත වැනීමකි.
ආගමික ශාස්තෘන් විසින් මතු කළ ආකාරයේ මෛත්‍රිය, ප්‍රේමය මත පදනම් වූ යුක්තිගරුක සමාජ ආර්ථීක ක්‍රමයක් ගොඩනැගීමට ආගමික පූජ්‍ය, පූජක පක්ෂය හා ගිහියන් ක්‍රියා කර තිබුණේ නම් රට තුළ සිටින ජනයා මේ තරම් කායික මානසික ප්‍රශ්නවලින් පීඩා විඳින්නේ නැත. සියලු ආගම් තුළ අවිද්‍යාව, මිථ්‍යාවල කට්ටඩි වැඩ කරනවුන්ට ඉඩකඩ ලබාදී නොතිබුණේ නම්, මේ තරම් අවිද්‍යාවන් පිටුපස මහජනයා යන්නේ නැත. ඇදහිලිවතුන් තුළ සැබෑ ආධ්‍යාත්මිකත්වයක් ගොඩනැගීමට ආගම් සමත්වූයේ නම් ඇදහිලිවතුන් මුදලට ආගම් මාරුකරන්නේ නැත. මෙම බොහෝ කිතුනු නිකායන් එක් එක් මනුෂ්‍යයාගේ පුද්ගලික අසරණභාවයන්වලට පමණක් මැදහත් වීම තම දූත මෙහෙවර කරගෙන ඇති බව පෙනේ. ජනතාව එසේ අසරණ තත්ත්වයට පත් කරන දේශපාලන ආර්ථිකය හා ඒවා මෙහෙයවන දේශපාලකයන් ගැන ඔවුන් නිහඬය. එහෙත් ජේසුස් වහන්සේ තම දූත මෙහෙවර සුව කිරීම්වලට පමණක් සීමා කළේ නැත. උන්වහන්සේ ජනතාව අසරණ තත්ත්වයට පත් කරන දේශපාලන ආගමික නායකත්වයට අභියෝගයක් වූ සේක. උන්වහන්සේගේ කුරුසියේ මරණයට හේතුව වූයේ එයය. බොහෝ කිතුනු නිකායන් උන්වහන්සේ ක්‍රියාවෙන් පැතූ සමාජ සධාරණත්වය ගැන නිහඬ අතර සාම්ප්‍රදායික සභාවන් තමන්ගේ ආයතනගත පැවැත්මට මුල් තැන දෙමින් ප්‍රමාණවත් ලෙස ඒ සඳහා තම සාමාජිකයන් නොකැඳවයි. එමනිසාම අද බහුතර ජනතාවකට ආගම ධර්මය තමන්ගේ පෞද්ගලික ප්‍රශ්න, ලෙඩ රෝග විසඳා ගැනීමට තැනක් බවට පමණක් පත්ව ඇත. ඉන් එහා ගිය පුළුල් දැක්මකට, වැඩ පිළිවෙළකට ජනතාව කැඳවීමට සාම්ප්‍රදායික වේවා නොවේවා කිසිදු ආගමික සංස්ථාවක් ප්‍රමාණවත්ව සිදු කරන්නේ නැත.
ඒ නිසා ඇත්ත පිළිගනිමු. වෛරී ප්‍රතිචාරවලින් වැළකෙමු. දූෂිත දේශපාලනයට ආගම් යටත් කිරීමට ඉඩ නොදෙමු.■