- ‘පහුගිය ආණ්ඩුවේ හිටපු සංස්කෘතික ඇමතිවරයා තමයි සජිත් ප්‍රේමදාස. ඔහුගේ ලේකම්වරයෙක් එක්ක සුදර්ශියේ ඉඩම අපට ලබාගැනීම සඳහා කැබිනට් පත්‍රිකාවක් හැදුවා. සජිත් ප්‍රේමදාස මහත්තයාට සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයේ කටයුතුවලට මැදිහත් වෙන්න බැරි තරම් පක්ෂය ඇතුළේ වැඩ තිබුණා. අපේක්ෂකත්වය ගැනීම, ඡන්ද සටන ආදිය. ඔහුගේ අමාත්‍යාංශයේ වෙනත් වැඩ පවා තිබුණා. එහෙම තිබියදීත් ඒ කාලයේ කැබිනට් පත්‍රිකාවක් පවා හැදුවා.
සුදර්ශිය හෙවත් සිංහල සංස්කෘති ආයතනය අයත්වන ඉඩම රැකගැනීමට කලාකරුවන් පෙත්සමක් අත්සන් කිරීමට පටන්ගෙන ඇත. පෙර ආණ්ඩුවේ සංස්කෘතික ඇමතිවරයාව සිටි සජිත් ප්‍රේමදාස යටතේ මෙම ඉඩමේ අයිතිය නිරවුල් කර සුදර්ශියටම පැවරීමට කැබිනට් පත්‍රිකාවක් පවා සකස් කර තිබුණි.
‘සුදර්ශියේ ඉඩම දැන් බේරගන්න බෑ. කොහොමත් ආණ්ඩුවෙන් ගන්න තීන්දු කරලා ඉවරයි. කරන්නේ මොනවද කියලත් තීන්දු කරලා ඉවරයි. දැන් ඉතින්, මොනවාහරි ඉතිරි දෙයක් ගන්නයි තියෙන්නේ.’ මෙය කලා ක්ෂේත්‍රයේම සිටින සුළුතර පිරිසක් අතර හුවමාරු වන අදහසකි.
‘ඔය සුදර්ශියෙන් කට්ටිය හොරා කෑවා. ඉස්සර සිද්ධවුණ දේවල් ගැන අතීත කතාන්දර විතරයි දැන් තියෙන්නේ. ඒ අතීත කතාන්දර කිය කියා ඔතැන රැකගන්නේ මොකටද. ඔන්න ඔහේ ආණ්ඩුවට අරගෙන වැඩක් කරගන්න දුන්නානම් හරි. ඔතැනට අරක්ගත්ත කිහිපදෙනෙක්ට හැර කලාවට ඕක ගත්තා කියලා පාඩුවක් වෙන්නේ නෑ.’ ඒ තවත් අදහසකි.
‘ඔය ඉඩම ආණ්ඩුවට අයිති එකක්නෙ. සුදර්ශියට අයිති නෑනේ. ඕකේ බදු හරියට ගෙවලත් නෑ. ඒ නිසා ඕක කලාකාරයන්ට අයිති නෑ. එයාලා කුලීකාරයෝ. කුලිය හරියට ගෙව්වේ නැති නම් එළියට බහින්න වෙනවානේ.’ ඔය තුන්වැනි පිරිසගේ අදහසය.
ඒ සියලු කතාන්දර මැද සුදර්ශියේ ප්‍රශ්නය ගැන කතා කරන්නට අපි සුදර්ශියටම ගියෙමු. කලෙක දයානන්ද ගුණවර්ධන සිටි, තවත් ප්‍රකට කලාකරුවන් රැසක් සිටි සුදර්ශියේ කාර්යාල කාමරයේදී ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් මුණගැසුණෙමු.
කලාකරුවන් සුළුතරයක් අතර මෙවැනි අදහස් පැතිරෙද්දී, සුදර්ශිය රැකගත යුතු බව කියමින් විශාල පිරිසක් පෙරමුණට පැමිණ සිටී. එය සමාජ මාධ්‍යවල කතාබහට හේතුවක් වී තිබේ. වත්මන් ආණ්ඩුවට හිතවත් අයත්, විරුද්ධ අයත්, දේශපාලනයට සම්බන්ධයක් නැති අයත් සුදර්ශිය රැකගැනීම සඳහා පෙත්සමට අත්සන් කර ඇත.
අපට පෙනුණු ආකාරයට සුදර්ශිය රැකගත යුත්තේ අතීතකාමය නිසා නොවේ. ශ්‍රියන්ත මෙන්ඩිස්ලා, ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිලා, කමල් අද්දඅරාච්චිලා නෝබට් ජේ. මයර්ගෙන් රංගනය ඉගෙනගත්තේ සුදර්ශියේදී වූ නිසා නොවේ. බන්දුල විජේවීර සහ රෝහණ බැද්දගේ හමු වුණේ මෙතැනදී වූ නිසා නොවේ. ඒ අතීත වටිනාකම් සියල්ල මෙම ආයතනය හා බැඳී පවතින බව සැබෑවකි. එහෙත්, සුදර්ශිය රැකගත යුත්තේ අනාගතයේ කලාවෙහි යෙදීමේ ආසාවෙන් සිටි සුවහසක් අංකුර කලාකරුවන් වෙනුවෙනි. දැනටත් මෙම ස්ථානයේ මහාචාර්ය මුදියන්සේ දිසානායක, ගීත් ප්‍රේමචන්ද්‍ර ආදී නොයෙකුත් අයගෙන් කලා අධ්‍යාපනය ලබන, නාට්‍ය පුහුණුවීම් කරන සිසුන් හා කලාකරුවන් වෙනුවෙනි.
සුදර්ශිය මොකක්ද?
සුදර්ශිය කීවේ සිංහල සංස්කෘති මධ්‍යස්ථානය තිබෙන, බොරැල්ලේ බීඑම්අයිසීඑච් හෙවත් බණ්ඩාරණායක ජාත්‍යන්තර අනුස්මරණ සම්මන්ත්‍රණ ශාලාව ඉදිරිපිට තිබෙන ආයතනයය. එහි නාට්‍ය ශාලාවට සුදර්ශිය කී නිසා, සිංහල සංස්කෘති මධ්‍යස්ථානයටත් කෙටියෙන් කීවේ සුදර්ශිය කියාය. එය පාර්ලිමේන්තු පනතකින් සංස්ථාපිත, කලාකරුවන්ගේ ඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ විධායක සභාවකින් ක්‍රියාත්මක වන ආයතනයකි. අනුමණ්ඩල නවයකින් සමන්විත එහි සභාපතිවරයෙක්, ලේකම්වරුන් දෙදෙනෙක්, උප සභාපතිවරුන් දෙදෙනෙක් ඇතුළු නිලධාරී මඬුල්ලක් සිටී.
අප සමඟ කතාබහට එක් වූ, සුදර්ශිය බේරාගැනීමේ සටනේ පෙරමුණේ සිටින ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් එහි ලේකම්වරයාය. ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් හා ඩබ්ලිව්. ජයසිරි ඇතුළු අය එහි මුල්පුටුවලට පත් වුණේ 2019 දීය.
පොත් ප්‍රදර්ශනයට හෝ වෙනයම් අවස්ථාවක බීඑම්අයිසීඑච් එකට ආ කෙනෙකුට එයට පාරෙන් එහාපැත්තේ පිහිට විශාල බුදුපිළිමය සහ පන්සල මතකයේ ඇතිවාට සැක නැත. සුදර්ශිය කියන්නේ එම පන්සලට අල්ලපු ඉඩමය.
ඉතිහාස කතාව
සුදර්ශියේ ඉතිහාසය ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් අප සමඟ දීර්ඝ ලෙස විස්තර කළේය. සම්පූර්ණ කතාව මෙහි අකුරු කරන්නට ඉඩ කඩ මදි වුණත් කෙටියෙන් කතාව මෙසේය.
‘සිංහල සංස්කෘති ආයතනයේ ප්‍රථම භාණ්ඩාගාරිකවරිය සිරිමා බණ්ඩාරණායක මැතිණිය. ඇය ඇතුළු කොළඹ හතේ සිටි සිංහල කතාබහ කරන, සිංහල විදියට අඳින පළඳින ප්‍රභූ පිරිසක් තමයි මේ ආයතනය හදාගත්තේ. ඒ යම් උත්සවයකට යනකොට සිංහල ඇඳුම් ඇඳගෙන හිටපු නිසා ඔවුන්ව ප්‍රතික්ෂේප වූ පසුබිමක. සිංහල සංස්කෘති ආයතනය මෙතැනට ආවේ 1963 අවුරුද්දේ. ඊට කලින් බේරේ වැව ගාව ගාමිණී මාතා වැඩිහිටි නිවාසයේ තිබිලා තියෙන්නේ.
කල් යනකොට කොළඹ හතේ කලාකරුවන්ගෙන් මේක ගමෙන් කොළඹට ආ කලාකරුවන්ගේ තැනක් බවට පත් වුණා. සුගතපාලද සිල්වා, දයානන්ද ගුණවර්ධන, හෙන්රි ජයසේන, ධර්මසිරි බණ්ඩාරණායක ආදී කලාකරුවන් බොහෝ දෙනෙකු මෙතැනට ආවා.
මම ජාතිභේවාදියෙක් නෙවෙයි. ඒත්, ඒ කාලයේ දේශීය කලාවට කීවේ සිංහල කලාව කියලයි. ඒ පසුබිමින් තමයි සිංහල සංස්කෘති ආයතනය හැදුණේ. ඒත්, මෙතැන සිංහල අයට පමණක් කියලා දැන් නැහැ. ඕනෑම දේශීය කලාකරුවන්ට විවෘත තැනක්.’
බදු මුදල
‘අපි රජයේ බදුකරුවන් හැටියට තමයි අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ සුදර්ශිය මේ ඉඩමේ ඉන්නේ. ඒත්, අපට ඔප්පුවකින් මේක ලැබිලා නෑ. ඒ නිසා නිසි අයිතියක් නෑ.’ ලක්ෂ්මන් ඉඩමේ දැන් ප්‍රශ්නය විස්තර කරන්නට පටන්ගත්තේ එලෙසය. රජය සමඟ සාකච්ඡා කොට ඉඩමේ අයිතිය නිරවුල් කරගැනීමට මෙහි මුල් පුටුවල පෙර සිටි අය සමත් වී නැත. එහෙත් ඩබ්ලිව්. ජයසිරි සහ ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් ඇතුළු නිලධාරී මඬුල්ල සුදර්ශියේ මුල් පුටුවලට පත් වූ පසු ඉඩමේ අයිතිය නිරවුල් කරගැනීම සඳහා කණ්ඩායම් හැඟීමෙන් පියවර අරඹා තිබුණි.
‘අපි වැඩ පටන්ගත්ත ගමන් කොවිඩ් ප්‍රශ්නය ආවා. ඒත්, අපි මේ අවුල් නිරවුල් කරන්නයි හිටියේ. මේ ආයතනයට ලොකු ආදායමක් නෑ. ඉතාම පුංචි මුදලකට මේ ආයතනයේ ගොඩනැගිලි කුලියට දීලයි ආදාය් ඉපයුවේ.’
සුදර්ශියෙන් එම ඉඩම සඳහා ගෙවිය යුතු බදු මුදල්වල මිලියන 83.41ක හිඟයක් ඇත. එය ගෙවීමට වත්කමක් සුදර්ශියට නැත. එසේ නම් නීතියේ හැටියට ඉඩම පවරාගැනීමට ආණ්ඩුවට පදනමක් ඇතැයි කෙනෙකුට කිව හැක. එහෙත් මේ ඉඩමේ බදු අවුල් නිරවුල් කර, කලාකරුවන්ට ලබාගැනීම සඳහා සාකච්ඡා වට ගණනාවක් පවත්වා තිබේ.
‘අපි 2008 දක්වා රුපියල් එක්දාස් ගණන් වගේ බදු ගෙවමින් හිටියා. ඒත් 2008 දී බදු සංශෝධන පනතක් ආවා. ඒ අවුරුද්දෙන් පස්සේ ඉඩමේ වටිනාකම තක්සේරු කරලා ඒ වටිනාකමෙන් සීයට හතරක් බදු ගෙවිය යුතු වුණා. මේ ඉඩම ලංකාවේ වටිනාම ඉඩමක්නේ. මේක තක්සේරු කළාම අවුරුද්දට ලක්ෂ අසූපහක් ගෙවන්න ඕනෑ. මේ ස්ථානය, මේ ඉඩම කලාකරුවන්ට වැදගත්. ඒත්, එච්චර මුදලක් වාර්ෂිකව ගෙවන්න අපට බෑ. ඒ නිසා තමයි අපි සහනයක් ඉල්ලුවේ. අපි දිගටම නගර සභාවට වරිපනම් ගෙව්වා.
අපේ ඉල්ලීම්වලට ප්‍රතිචාර විදියට තමයි අපට සහනයක් ලැබුණේ. ඒ අනුව 2008 ඉඳලා මේ දක්වා හැම අවුරුද්දටම බදු මුදල රුපියල් ලක්ෂය බැගින් නාමික අගයකට ගණනය කරලා ගෙවන්න එකඟ වුණා. අපට ඒකටත් සල්ලි නෑ. ඒත්, අපේ දුප්පත් ස්ථාවර තැන්පතුවක් තියෙනවා. ලක්ෂ විස්සක විතර. 2008 ඉඳලා ලක්ෂ 12ක් විතර ඒකෙන් අරන් ගෙවන්න පුළුවන් නිසා අපි එකඟ වුණා.’ ඔහු කීය.
සජිත් කැමති වෙලා
‘පහුගිය ආණ්ඩුවේ හිටපු සංස්කෘතික ඇමතිවරයා තමයි සජිත් ප්‍රේමදාස. ඔහුගේ ලේකම්වරයෙක් එක්ක සුදර්ශියේ ඉඩම අපට ලබාගැනීම සඳහා කැබිනට් පත්‍රිකාවක් හැදුවා. සජිත් ප්‍රේමදාස මහත්තයාට සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයේ කටයුතුවලට මැදිහත් වෙන්න බැරි තරම් පක්ෂය ඇතුළේ වැඩ තිබුණා. අපේක්ෂකත්වය ගැනීම, ඡන්ද සටන ආදිය. ඔහුගේ අමාත්‍යාංශයේ වෙනත් වැඩ පවා තිබුණා. එහෙම තිබියදීත් ඒ කාලයේ කැබිනට් පත්‍රිකාවක් පවා හැදුවා. ජනාධිපතිවරණය සජිත් ප්‍රේමදාස දිනුවානම් සංස්කෘතික ඇමතිවරයාට අත්සන දාලා කැබිනට් එකට ඉදිරිපත් කරන්න විතරයි තිබුණේ.’ ලක්ෂ්මන් විස්තර කළේය.
කෙසේ වෙතත් ආණ්ඩුව මාරු විය. කලින් ආණ්ඩුව කාලයේ කැබිනට් පත්‍රිකාව අනුව කටයුතු කිරීමට වත්මන් ආණ්ඩුව කැමැත්තක් දක්වා තිබුණේ නැත.
අලුත් ආණ්ඩුව
‘පොහොට්ටුව දින්නාම මුලින්ම සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයට ලේකම් විදියට පත් වුණේ බන්දුල හරිස්චන්ද්‍ර කියලා මහත්මයෙක්. එතුමා අපි එක්ක අයිතිය නිරවුල් කරන්නට කතාබහ කරමින් හිටියා.’
පෙර ආණ්ඩුවේ තීන්දු ක්‍රියාත්මක කරන්නට අලුත් ආණ්ඩු අදිමදි කරයි. ඒ නිසා අමුතුවෙන් කැබිනට් පත්‍රිකාවක් හදන්නට එම ලේකම්වරයා කටයුතු අරඹා තිබුණි.
2020 ජුලි 17 වැනිදා බුද්ධ ශාසන, සංස්කෘතික සහ ආගමික කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් (බන්දුල හරිස්චන්ද්‍ර) වෙනුවට එහි සහකාර ලේකම් ඩබ්.එම්.ටී.යු. විජේරත්න ඉඩම කොමසාරිස් ජෙනරාල්වරයා වෙත ලිපියක් යවා තිබුණි.
‘කොළඹ 07 බෞද්ධාලෝක මාවත අංක 375 දරණ ස්ථානයේ පිහිටි සිංහල සංස්කෘතික ආයතන භූමිය සම්බන්ධවයි’ යනුවෙන් එහි සිරස්තලය යෙදී තිබුණි. ලිපියේ මෙසේ තිබුණි.
‘සිංහල සංස්කෘති ආයතන භූමිය නාමික අගයක් මත සහනදායී බදු පදනමක් යටතේ එම ආයතනය වෙත බදු ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය අමාත්‍ය මණ්ඩල පත්‍රිකාවක් සකස් කිරීමට එම ආයතනය සමඟ සාකච්ඡා කරමින් පවතින බව කාරුණිකව දන්වමි.
තවද එම ආයතනය පිහිටි ඉඩමට අදාලව ගෙවිය යුතු හිඟ මුදල වන රුපියල් මිලියන 83.41ක මුදල සම්බන්ධයෙන් අධ්‍යනය කොට එම මුදල ගෙවීමට සහනදායී ක්‍රමයවේදයක් හඳුනාගැනීම සඳහා පහත සඳහන් ආයතනවලින් සැදුම්ලත් කමිටුවක් මෙම අමාත්‍ය මණ්ඩල සන්දේශය සඳහා ඇතුළත් කරන බවද දන්වමි.’
එම ලිපියේ සඳහන් ආයතන 07 වන්නේ පළාත් පාලන හා පළාත් සභා අමාත්‍යාංශය, බුද්ධශාසන සංස්කෘතික හා ආගමික කටයුතු අමාත්‍යාංශය, පළාත් ඉඩම් කොමසාරිස් දෙපාර්තමේන්තුව, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව, බස්නාහිර පළාත් ප්‍රධාන ලේකම් කාර්යාලය, තිඹිරිගස්යාය ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලය, සිංහල සංස්කෘති ආයතනය යන ඒවාය. බදු ගෙවිමේ ප්‍රශ්නය විසඳාගන්නට එම ආයතන හත යෝජනා කර තිබුණි.
ඒ අනුව වත්මන් ආණ්ඩුව පෙර කැබිනට් පත්‍රිකාව අමතක කළත්, සුදර්ශියේ අයිතිය පිළිබඳ ප්‍රශ්නය නිරවුල් කිරීමට කටයුතු කරමින් සිටි බව පෙනේ.
වියත් ලේකම්
එහෙත් මහමැතිවරණයෙන් පසු බුද්ධශාසන, ආගමික හා සංස්කෘතික කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා ලෙස පත් වූ, වියත්මග සංවිධානයේ සාමාජිකයෙක්ද වන මහාචාර්ය කපිල ගුණවර්ධන සිය ස්වරය වෙනස් කර තිබේ. සුදර්ශිය රැකගැනීමට පෙත්සම් අත්සන් කිරීමට සිදුව ඇත්තේ ඒ හදිසි වෙනස්කම නිසාය.
‘මහාචාර්ය කපිල ගුණවර්ධන මහතා එක්ක සාකච්ඡා වට දෙකයි තිබුණේ. පළවැනි සාකච්ඡාවේදීම එතුමා කීවා කොළඹ තැනක් කිව්වොත් දෙන්න පුළුවන් කියලා මීට කලින් තීන්දු කරලා තිබුණා. ඒ නිසා, සුදර්ශියේ අය අනවසර පදිංචිකරුවන් බව. මම ඒකට තදබල ලෙස විරුද්ධ වෙමින් කීවා එහෙම වෙන්න දෙන්න බෑ කියලා. මේක කලාකරුවන්ට කරන ද්‍රෝහීකමක් බව කීවා. අපට බය ඇති වුණේ ලේකම්වරයාගේ මේ වෙනස නිසා. මට හිතෙන විදියට ඉඩමේ අයිතිය නිරවුල් කරන්න එපා කියලා අදිසි බලපෑමක් තියෙනවා.
අභාවප්‍රාප්ත මියුරි සමරසිංහ මහත්මිය වෙනුවෙන් සුදර්ශියේ බණක් තිබුණා. ඒ බණ ඉවරවෙලා එතැන හිටපු ඩයනා ගමගේ මන්ත්‍රීවරිය මයික් එක අතට අරගෙන කතා කළා. ඇය ඒ වෙලාවේ කීවා සුදර්ශිය පවරාගන්න බව අගමැතිතුමා ඇයට කිව්ව බව. මම නැගිටලා මයික් එක අරගෙන කීවා මේක කරන්න දෙන්නේ නෑ කියලා. ඒකෙන් තමයි අපි ඉක්මනින් විදුර වික්‍රමනායක රාජ්‍ය ඇමතිවරයාටත් ලියුමක් දුන්නේ. මේ ගැන අගමැතිවරයා එක්කත් සාකච්ඡාවක් ඉල්ලුවේ. විදුර ඇමතිවරයා කීවේ බයවෙන්න එපා, ඉඩමේ අයිතිය අපට දෙනවා කියලා.’
දූෂණ චෝදනා
සුදර්ශියේ නිලධාරීන් දූෂිත බවට එල්ලෙවන චෝදනා ගැනත් අපිද ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් මහතාගෙන් විමසුවෙමු.
‘කලින් හිටපු නිලධාරී මණ්ඩලවලට එහෙම චෝදනා තියෙනවා. අපි නිලවරණයට ඉදිරිපත්වෙලා අලුතින් බලයට පත්වෙලා ඉන්නවා. මම මේ නිලධාරී මණ්ඩලයට තරග කරලා නෑ. මට පිටකොටුවේ ව්‍යාපාරයක් තියෙනවා. පොල්හේන්ගොඩ ගෙදර. හැමදාම යන ගමන් මෙතැනට ඇවිත් තේ එකක් බොමින් කතා කරගෙන හිටියා. එතකොට මේ ආයතනය මීට වඩා දියුණු කරලා ගන්න පුළුවන් කියලා කට්ටිය අතරේ කතා වුණ හින්දයි අපි ඉදිරිපත් වුණේ.
ගොඩනැගිල්ලේ ඉඳන් තිඹිරිගස්යායේ ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයට රුපියල් දෙදාස් ගාණක ත්‍රීවීල් ගාස්තු ගත්ත නිලධාරීන් ඉඳලා තියෙනවා. ඒත්, අපි පත්වෙලා මෙතෙක් කාලෙකට ගමන් ගාස්තු අරන් නෑ. ඔය හැම සාකච්ඡාවකටම ගියේ අපේ වියදමෙන්.‘
අලුත් අනාගතයක්
එලෙස පත් වූ නිලධාරී මණ්ඩලය සැලසුම් කරමින් සිටියේ මෙම ආයතනය තරුණ කලාකරුවන්ගේ පරිහරණයට සුදුසු ආකාරයට දියුණු කිරීමටය.
‘අපි සුදර්ශි කලා ශිල්ප ශාලිකාව කියලා අධ්‍යාපන වැඩසටහන් ඇතුළත් ව්‍යාපෘතියක් සඳහා සැලසුම් සකස් කරමින් ඉන්නවා. කාලයක් තිස්සේ ඒ සැලසුම සකස් කළා. ඒක ඉදිරියේදී එළිදැක්වීමටත් අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. චිත්‍රපටි බලන්න පසුබිම හදන්න සූදානම් වෙනවා.’
සුදර්ශිය කලාකරුවන්ට දෙනු ඇතිද? වෙනත් ව්‍යාපාරිකයෙකුට දෙනු ඇතිද? චීනයට දෙනු ඇතිද? ඉඩමේ අයිතිය නිරවුල් නොකර ඉදිරියටත් පවතීවිද? යන කාරණා ඇත්තේ සංස්කෘතික ඇමතිවරයාද වන අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ, ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ කැබිනට් මණ්ඩලය අතේය. මෙය අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරුන්ගේ මට්ටමෙන් එහා ගිය, ආණ්ඩුවේ ඉහළම නායකයන්ගේ කැමැත්ත මත තීන්දු ගත යුතු ගැටලුවක් බව කලාකරුවන්ද දනී.
මීට පෙර සතියක අනිද්දා පුවත්පතෙන් හෙළිදරව් කළ ආකාරයට නාගරික සංවර්ධන අධිකාරියට සංවර්ධනය සඳහා ඉඩකඩම් රැසක් පවරාගැනීමට කැබිනට් පත්‍රිකාවක්ද ඉදිරිපත් කර ඇත. එහෙත් එම කැබිනට් පත්‍රිකාවේ සුදර්ශියේ ඉඩම ගැන නැත. ඒ අනුව ‘දැනටමත් සුදර්ශිය දීලා ඉවරයි’ වැනි කතා ළිඳ ළඟ සංගමයේ කතා පමණි. එක්ව ඉල්ලීම් කළොත් කලාකරුවන්ට සුදර්ශිය බේරාගත හැක.■
