ශානරයක මරණය කබාලි

‘මාස්ටර්’ චිත්‍රපටිය දෙමළ රංගන ශිල්පී විජේට විශේෂයි. ඒ ඔහුට ‘කැරැක්ටර් ආර්ක්’ එකක් ලැබීම නිසා.
මුලින් බේබදු, මන්දෝත්සාහී චරිතයක්. ඒත්, තීරණාත්මක අත්දැකීමක් නිසා ඔහු වෙනස් වෙනවා. සාමාන්‍යයෙන් විජේ රඟපාන චරිත ඒ විදියට වෙනස් වෙන්නේ නෑ. මුල සිට අග වෙන තුරුම ඔහුගේ ප්‍රතිපත්ති, හිතන විදිය, වීරත්වය එක වාගෙයි. මුල ඉඳන් අග වෙන තුරු කරන දේවල් නිවැරදියි. වෙනස් වෙන්නේ වටේ ඉන්න චරිත. ඒ තමයි අපේ කලාපයේ සිනමා ‘වීරයා’. ඒ වීරයා වන්දනීයයි. එම්ජීආර්ලා, විජය කුමාරතුංගලා බොහෝ විට නියෝජනය කළේ එවැනි වීරයන්. දෙමළ සිනමාවේ පාවිච්චි කරන වචනය ‘මාස් හීරෝ’.
රැජිණිකාන්ත් අසූව, අනූව දශකවල සිට අද දක්වාම මාස් හීරෝ කෙනෙකු වී සිටියා.
මේ සිනමා වීරයා තිරයෙන් පිටතදීත් ඒ ‘වීරත්වය’ රැකගන්න ඕනෑ. ඒත්, අද ධනුෂ්, කාර්ති, විජේ සේදුපති ආදි බොහෝ නළුවන් මේ ‘මාස් හීරෝ’ තත්වය රැකගන්න දඟලන්නේ නෑ. ඒ වෙනුවට ඔවුන් හොඳ චිත්‍රපටි පිටපත් හොයමින් ඒවායේ ‘ප්‍රධාන චරිත’ රඟපාන්න උත්සාහ කරනවා. ප්‍රධාන චරිතයක් හා වීරයෙක් එකිනෙකට වෙනස්. ප්‍රධාන චරිතයක් රැඳෙන්නේ තිර පිටපතේ විශිෂ්ටත්වය අනුව.
වීරයාගේ චිත්‍රපටි දුවන්නේ සිනමා තරුවේ ජනප්‍රියත්වය මත. ඒ තරුව වටේට ගීත, විහිළු ජවනිකා, සටන් සහ පෙම් ජවනිකා එකතු කිරීමෙන් ‘මසාලා’ වට්ටෝරුවේ චිත්‍රපටියක් හැදෙනවා. වීරයාගේ ‘ස්ටයිල් එක’, වීරයාගේ ‘පන්ච් ඩයලොග්’ චිත්‍රපටියේ හමුවෙනවා. රසිකයන් එක්රොක් වී ඒ දෙබස්වලට, සටන්වලට හා විහිළුවලට විසිල් නාද කරමින් චිත්‍රපටිය නරඹනවා. විශාල ආදායම් උපයනවා. ඒ තමයි මසාලා ආකෘතිය.
මෑත ඉතිහාසයේ අසාර්ථක වූ මසාලා චිත්‍රපටි ගණනාවක් නිසා ඒ ආකෘතිය ක්‍රමයෙන් කඩා වැටෙනවා. ඒ කඩාවැටීමේ සලකුණු දෙමළ සිනමා කර්මාන්තයේ දැවැන්ත විචාරකයන්, නිෂ්පාදකවරුන්, අධ්‍යක්ෂවරුන් මෙන්ම සිනමා තරු පවා හොඳින් තේරුම් අරගෙන හමාරයි.
මෑත ඉතිහාසයේ අජිත් කුමාර් ‘පින්ක්’ නම් හින්දි චිත්‍රපටිය ඇසුරෙන් තැනූ ‘නේර්කොන්ඩ පාර්වෙයි’ චිත්‍රපටියේ නීතිඥයෙක්ට රඟපෑවා. ඒ පන්ච් ඩයලොග් කියනවා වෙනුවට උසාවියේ නීතිඥයෙකු ලෙස තර්ක කරමින්. සූර්යා ‘සූරරයි පොට්රු’ චිත්‍රපටියේ රඟපෑවේ දුෂ්ටයන්ට අතින් පයින් පහරදෙන ‘සිංගම්’ පන්නයේ වීරයා වෙනුවට දුෂ්ටයන්ගේ උපක්‍රම හමුවේ අසරණ වෙමින්. දෙමළ සිනමාවේ දැවැන්තම චරිත වී සිටි ඔවුන්, සුපුරුදු මසාලා චිත්‍රපටි වෙනුවට හොඳ තිර පිටපත් හොයන්න පටන් අරන්. ආකර්ෂණීය කතා සොයන්නට පටන් අරන්.
තවමත් පන්ච් ඩයලොග් මත, නැටුම් මත, වීරයා මත චිත්‍රපටි දුවවන්නට සමත්ව ඉන්නේ විජේ පමණක් බව ඇතැම් විචාරකයන් කියනවා. ‘අවසන් සුපර්හීරෝ’ ලෙස ඔහු හඳුන්වනවා.
මේ සටහන දුවන්නේ මසාලා ශානරයේ මරණය කල් තියා නිවේදනය කළ දෙමළ චිත්‍රපටිය ගැන. ඒ තමයි 2016 දී තිරගත වූ ‘කබාලි’ චිත්‍රපටිය.
රැජිණිකාන්ත් ප්‍රධාන චරිතය රඟපෑ කබාලි චිත්‍රපටිය අධ්‍යක්ෂණය කළේ පා රංජිත් නම් තරුණ අධ්‍යක්ෂවරයා. කබාලි චිත්‍රපටිය මසාලා ආකෘතියෙන් විතැන් වූ එකක් නෙවෙයි. බොහෝ පැතිවලින් එය මසාලා චිත්‍රපටියක්.
කබාලි එකේ එක් දෙබසක් මෙහෙමයි. ‘අවුරුදු විසිපහකට කලින් හිටපු කෙනා ඒ විදියටම ඇවිත් ඉන්නවා කියන්න.’ ඒ දෙබස කබාලි, මැරයන් පිරිසකට කී දෙබසක්. ඒත්, ඊට යටින් ඒක රැජිණිකාන්ත් සිනමා රසිකයන්ට කී දෙබසක්.
අවුරුදු විසිපහකට කලින් කබාලි ගැන රසිකයන් නොදැන සිටියත් රැජිණි ගැන රසිකයන් දන්නවා. ඒ වීරයා ගැන අතීතකාමයෙන්, ඒ කොටස නරඹන රසිකයන් වහල උඩ යන ලෙස විසිල් ගහනවා. ඒ නිසා එය මසාලා චිත්‍රපටිවල දකින්න ලැබෙන විදියේ පන්ච් ඩයලොග් එකක් තමයි.
එහෙත්, සුපුරුදු රැජිණිකාන්ත් සිනමාව සම්පූර්ණයෙන්ම අමතක කර වියපත් වීරයෙකු ලෙස රැජිණිකාන්ත් යළි හැඩගන්වන්නට පා රංජිත් උත්සාහ කළ බව චිත්‍රපටියේ තැන් ගණනාවක පේනවා. කබාලිහි හමුවෙන වීරයාගේ ‘හොඳම කාලය’ හමාර බව පේනවා.
අවුරුදු විසිපහකට කලින් සිටි රැජිණි ඒ විදියටම බව කියද්දී විසිල් ගැහුවත්, එදා තිබුණු තාරුණ්‍යය, ජවය අද නැහැ. මේක සිනමා වීරයෙකුගේ අනාගතය ගැන කතාවක් නෙවෙයි. හිටපු වීරයෙකුගේ අවසන් මෙහෙයුම ගැන කතාවක්.
එක්තරා විදියකට මෙය හොලිවුඩයේ ‘වෙස්ටර්න්’ (කව්බෝයි) සිනමා ශානරයේ අවසන් කාලය සිහිපත් කරනවා. ක්ලින්ට් ඊස්වුඩ් වැනි වෙස්ටර්න් සිනමා වීරයෙකු අවසන් මෙහෙයුමකට එකතු වූ හැටි සිහිපත් කරනවා. නැත්නම් අසූ ගණන්වල හා අනූ ගණන්වල ආනෝල්ඩ් ශ්වාසෙනේගර්ලා, සිල්වෙස්ටර් ස්ටැලෝන්ලා, චක් නෝරිස්ලා රඟපෑ ‘රම්බෝ’ පන්නයේ සටන් ජවනිකා චිත්‍රපටිවල අවසානය සිහිපත් කරනවා. වියපත් ස්ටැලෝන්, ආනෝල්ඩ් වැනි අය සිහිපත් කරනවා.
අසූ ගණන්වල රැජිණිගේ ඕනෑ චිත්‍රපටියක් නවතින්නේ සතුටුදායක අවසානයකින්. වීරයා හිංසනය පාවිච්චි කරමින් ජයගන්නවා. ඒත් එවැනි තැනකින් අවසන් වන්නේ චිත්‍රපටියක් පමණයි. සැබෑ ජීවිතයක් ඉන් එහා කොතැනට ගමන් කරනු ඇතිද? හිංසනයෙන් සැබෑ ජයග්‍රහණයක් ලබාගන්න පුළුවන්ද? ඒ වීරයා පසුපස ඒ අතීතය එන්නේ නැතිද? සතුටුදායක ජීවිතයක් ගත් කරන්න පුළුවන්ද?
කබාලි චිත්‍රපටියේ එන්නේ එහෙම වීරයෙකුගේ අවසානය. ඔහුගේම හිංසනය ඔහු පසුපස හඹා ඇවිත්. බිරිඳගෙන්, දරුවන්ගෙන් ඔහු වෙන්වෙලා. සිරගත වෙලා.
කබාලි හුදු මසාලා චිත්‍රපටියක් නොවෙන්නේ ඒ ගති ලක්ෂණ නිසා. කබාලි චිත්‍රපටියේදී වීරයා හඳුන්වාදෙන මුල්ම ගීතය එස්.පී. බාලසුබ්‍රනියම් ගායනා කළේ නෑ. ඒක සුපුරුදු රැජිණි සම්ප්‍රදාය කැඩීමක්. සුපුරුදු වට්ටෝරුව අත්හරින්න ඕනෑ බව පා රංජිත් තීන්දු කර තිබුණා. සුපර්ස්ටාර් රැජිණිකාන්ත් එය පිළිඅරන් තිබුණා. මේ දෙන්නා නැවත එක් වූ ‘කාලා’ චිත්‍රපටියත් ඒ වාගෙයි.
2016 අවුරුද්දේ වැඩිම ආදායම් ඉපැයූ චිත්‍රපටිය ‘කබාලි’. දෙවැන්න විජේ රඟපෑ ‘තෙරි’. තුන්වැන්න සූර්යාගේ ‘24’. සිව්වැන්න වික්‍රම්ගේ ‘ඉරු මුගන්’. ඒවා මසාලා චිත්‍රපටි.
ඒත්, 2017 දී පැහැදිලිව වෙනස පෙනුණා. 2017 අවුරුද්දෙත් බොක්ස් ඔෆිස් ලැයිස්තුවේ ඉහළින්ම හිටියේ විජේගේ ‘මෙර්සල්’, අජිත්ගේ ‘විවේගන්’ චිත්‍රපටි දෙක වුණත්, අවුරුද්දේ සාර්ථකම චිත්‍රපටි අතරට ‘වික්‍රම් වේදා’ සහ ‘ධීරන් අධිගාරම් ඔන්ඩ්රු’ එකතු වුණා.
ඒ වසරේදී ‘අරුවි, ඔරු කිඩයින් කරුනයි මනු, කුරංගු බොම්මයි, මානගරම්, ආරම්’ කියන චිත්‍රපටි වසරේ සාර්ථකම ඒවා අතරට එක් වුණා. ඒ චිත්‍රපටි එකකවත් සුපුරුදු ‘වීරයන්’ රඟපෑවේ නෑ. (එදා මානගරම් අධ්‍යක්ෂණය කළ අධ්‍යක්ෂවරයා තමයි විජේගේ මාස්ටර් අධ්‍යක්ෂණය කළේ.)
2019 වර්ෂය වෙද්දී, ඒ ප්‍රවණතාව තවත් තීව්‍ර වුණා. අජිත් පළමු වරට තමන්ගේ සුපුරුදු මසාලා ආකෘතිය අත්හැර ‘නේර්කොන්ඩ පාර්වෙයි’ චිත්‍රපටියේ රඟපෑවා. අනෙක් ප්‍රධාන සිනමා වීරයන් බොහොමයක් තමන්ට සුපුරුදු ආකෘති අත්හැරියා. වසරේ සාර්ථකම චිත්‍රපටි අතරට අතිශය කලාත්මක චිත්‍රපටියක් වූ ‘සුපර් ඩිලුක්ස්’ එකතු වුණා. සුපර් ඩිලුක්ස්හි විජේ සේදුපති රඟපෑවේ සාරියක් ඇඳගත් සංක්‍රාන්ති ලිංගික කාන්තා චරිතයක්.
බොලිවුඩ් සිනමාව පවා පසුගිය වසර කිහිපයක් තිස්සේ සුපුරුදු වට්ටෝරු සිනමාවේ කඩාවැටීමකට මුහුණදුන්නා. ෂාරුක් ඛාන් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ චිත්‍රපටියක් බාර නොගෙන සිටින තැනටත් ඒක පත් වුණා.
විශේෂත්වය තමයි කර්මාන්තයේ මේ වෙනස රැජිණිකාන්ත් කල් තියා හඳුනාගැනීම. ඔහු රඟපෑ 2014 වසරේ ‘ලිංගා’ චිත්‍රපටිය සුපුරුදු වට්ටෝරුවේ චිත්‍රපටියක්. එය අසාර්ථක වීමෙන් ඔහු අවුල තේරුම් ගත් බව හිතන්න පුළුවන්. තරුණ අධ්‍යක්ෂවරුන් කිහිපදෙනෙක් හා එක්ව වැඩ කළේ එයින් පසු.
රැජිණිකාන්ත්ගේ රසික සමාජය තවමත් අතිදැවැන්ත නිසා ඔහු අමිතාබ් බච්චන් කළා වාගේ සම්පූර්ණයෙන්ම ඒ ආකෘතියෙන් ඉවත් වෙලා නැහැ. ඔහු ඒ ආකෘතිය සම්පූර්ණයෙන් අත්හරිනවාට රසික සමාජය කැමති වෙන්නේත් නෑ. විසිල් ගසන්නට එන අය තවමත් ඉන්නවා.
ඒත් දැන් ධනුෂ්, විජේ සේදුපති, කාර්ති, විසාල්, ආර්යා, සිවකාර්තිකේයන් යන තරුණ සිනමා තරු සම්පූර්ණයෙන්ම අලුත් චරිත හොයමින් ඉන්නවා. අභියෝග භාරගන්නට උත්සාහ කරනවා.
සිනමා ශානරයක් මරණයට පත් වූ පසු, අපට අතීතයට ගොස් එවැනි චිත්‍රපටියක් නැවත නැරඹීමේ අවස්ථාව තියෙනවා. එවැනි ආකෘතියකින් ආභාසය ගත් නවීන චිත්‍රපටි නැරඹීමේ අවස්ථාව තියෙනවා. එහෙත්, ශානරයක මරණය අලුත් යුගයකට දොරටු විවෘත කිරීමක්. ඒ වෙනස තමයි වඩා රසවත්.■