මේ ආණ්ඩුව වරාය නැගෙනහිර පර්යන්තය සීයට සීයක් වරායෙන් පාලනය කරනවා කියන තීන්දුවේ මුලින් හිටියේ නෑ…
මුල් කැබිනට් පත්‍රිකාව ඉදිරිපත් වෙන්න යෙදුණේ නැගෙනහිර පර්යන්තය ඉන්දියාවේ සමාගම් සමඟ හවුලේ ආයෝජනය කරලා, සීයට 49ක් ඔවුන්ට හා 51ක් අපට ලෙස අයිතිය හවුලේ බෙදාගැනීමේ යෝජනාවක්. ඒක තමයි සම්පූර්ණයෙන් ආපිට හරවලා නැගෙනහිර පර්යන්තය වරාය අධිකාරියටම තනිකර ලබා දී, එහි මෙහෙයුම් අයිතිය ලබාගැනීමේ තීරණයට පරිවර්තනය වුණේ.
ඔබ ඇතුළු නායකයන් මුල ඉඳලාම විරුද්ධ වුණාද?
නෑ. කැබිනට් මණ්ඩලය ඇතුළේදී සමහර අය ප්‍රශ්න නැගුවා. මේ තීන්දුව ගත්තේ ඇයිදැයි කරුණු විමසුවා. මේ තීන්දුව ගැන යම් සාංකාවක් යම් ප්‍රමාණයකට මතු කළා. ඒ වෙලාවේ අපි ඊට එහා ගිය විරෝධයක් ඉදිරිපත් කළේ නෑ. ඒත්, කැබිනට් පත්‍රිකාව ගැන පුවත සමාජගත වුණා. ඒකෙන් පස්සේ වෘත්තිය සමිති විරෝධය දක්වන්නට සංවිධානය වුණා. ඒ පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තුවේ යම් යම් වෙලාවල සාකච්ඡා කළා. කැබිනට් මණ්ඩලයේ සහ ආණ්ඩුවේ මන්ත්‍රීවරුන් අතර වෘත්තිය සමිතියේ පත්‍රිකාවක් ගියා. ඒ ගැන ප්‍රශ්න මතු වුණා. අයිතිය ගැන කතා කළා. සංවර්ධනය කිරීම ගැන ප්‍රශ්න කළා. ලාභය බෙදාගැනීමට තියෙන වුවමනාව මොකක්ද, පර්යන්තයේ හතරෙන් තුනක් හදලා ඉවරවුණාම ඉතිරි ටික හදාගන්න අපට පුළුවන් කියන අදහස ආවා. ඒ නිසා එහි ලාභය ඉන්දියාවේ සමාගමක් එක්ක බෙදාගැනීමේ අවශ්‍යතාවක් නැති බව කතා කළා. අපේ වරායේ අයිතිය සහ පාලනය අප සතුව තියාගන්න ඕනෑ බව හිතුවා. මොකද, 2029 දී ලංකාවට එස්ඒජීටී පර්යන්තයේ අයිතිය ලැබීමට නියමිතයි. ඒ අනුව වරායේ මුළු බලය වරාය අධිකාරිය යටතට තියාගෙන මෙහෙයුම් කටයුතු කළ යුතු බවට මත පළ කිරීම් සිද්ධ වුණා. ඒත් තීන්දුවක් ගැනුණේ නෑ. මත පල කිරීම් හා විමසීම් සිද්ධවුණා. එයින් පසු, අන්තිමේදී තමයි මේ තීරණයට එන්න හේතු තත්වයන් මතු වුණේ. ඒක වුණේ බොහෝ අදහස් පළකිරීම් අනුව. දෙවැනි කැබිනට් පත්‍රිකාවක් ගේන්න යෙදුණේ ඒ අනුවයි.
සෞභාග්‍යයේ දැක්මේ තියෙනවා දේශීය සම්පත්…
දේශීය සම්පත් රැකගැනීම ගැන පැහැදිලිව තියෙනවා. ඒ වගේම මේ වරාය පර්යන්තය ගැනත් සඳහන් වෙනවා. මේ වරායේ අයිතිය රැකගත යුතුයි කියලා තියෙනවා. ඒ වරාය සංවර්ධනය කිරීමේ කාර්යයේදී වරාය අධිකාරිය ප්‍රධාන සාධකය හැටියට ගෙන කටයුතු කරනවා කියන එක තියෙනවා. බටහිර පර්යන්තයක් අනාගතයේදී ගොඩනැගීමේදී ඉන්දියාව ඇතුලු විදෙස් ආයෝජකයන් හවුල් කරගැනීම ගැන එකඟ වෙලා ඉන්නවා.
බටහිර පර්යන්තයට විදේශ ආයෝජකයන් ගේනවා කියලා සෞභාග්‍යයේ දැක්මේ නෑ. පෞද්ගලික අංශයේ ආයෝජකයන් ගැන විතරයි තියෙන්නේ. දේශීය සම්පත් විදෙස් රටවලට නොදෙන බවට පැහැදිලිව ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයේ තියෙනවා…
ඔව්, ජාතික සම්පත් නොදෙන බව තිබුණා. ඒ වගේම විදේශ රටවලට පවරලා තියෙන ජාතික සම්පත් නැවත අයිති කරගැනීමත් පොරොන්දු වෙලා හිටියා.
එහෙම ප්‍රතිපත්තියක් තියෙද්දී, නැගෙනහිර පර්යන්තය දෙන්න තීන්දු කළේ, දැන් බටහිර පර්යන්තය දීම ගැන කතා කරන්නේ ඇයි?
මම හරියටම හේතුව දන්නේ නැහැ. මම අනුමාන කරන විදියට චීනයේ සමාගමකට එක පර්යන්තයක් දැනට ලබා දී තියෙනවා. ඉන්දියාවේ වුවමනාවක් තිබුණා ඉන්දියාවේ යම් බලයක් ඇති තවත් පර්යන්තයක් ලංකාවේ හදාගන්න. ඒක වෙනුවෙන් ලංකාවට බලපෑම ආවේ. මා හිතන විදියට ඒ ඉන්දීය බලපෑම තුළ තමයි පළවැනි කැබිනට් පත්‍රිකාව ආවේ.
ආණ්ඩුවේ තීරණය නැවත හැරවීම ආණ්ඩුවේ පරාජයක් විදියට දකිනවාද?
නෑ නෑ. මේක ආණ්ඩුවේ ජයග්‍රහණයක් විදියටයි මා දකින්නේ. ආණ්ඩුවක් කටයුතු කරන්න ඕනෑ මේ විදියටයි. ආණ්ඩුවට පුළුවන් නම් තමන්ගේම කැබිනට් මණ්ඩලයේ ඇමතිවරුන්ගේ වෙනත් මත සැලකිල්ලට ගන්න, ආණ්ඩු පක්ෂ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ මත දැක්වීම් සැලකිල්ලට ගන්න, ඒක වටිනවා. ඒවා සැලකිල්ලට අරන් අවසන් කැබිනට් පත්‍රිකාව දමන්නට තරම් නම්‍යතාවකින් යුත් ඒකකයක් විදියට වැඩ කරන්න ආණ්ඩුවට තියෙන හැකියාව මේ සිදුවීමෙන් පෙන්නුම් කළා. මහජන විරෝධතා මතුවෙද්දී ආණ්ඩුව පසුපසට අඩිය ගන්න සූදානම් බව මෙයින් පෙනුණා.
ඒක නම් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ ජයග්‍රහණයක්…
ඔව්. ඒ වගේම කම්කරු පන්තියේ සහ වෘත්තිය සමිතිවල ජයග්‍රහණයක්. මේ රටේ වාමාංශික බලවේගවල ජයග්‍රහණයක්. ආණ්ඩුව පොදුවේ මේ සියළු බලවේගවලින් සැදුම් ලත් ආණ්ඩුවක්. ඒ නිසා මේ තීන්දුව හැර වෙන තීන්දුවක් ආණ්ඩුවට ගන්න බෑ.
ආණ්ඩුව මිනිසුන්ට ඇහුම්කන් දෙන්න කැමති නැති බව ප්‍රකට මතයක් තියෙනවා. මේ සිදුවීමෙනුත්, මින් ඉදිරියටත් ජනතා හඬට ලොකු හයියක් වේවි…
ආණ්ඩුව අධිකාරීවාදී බවට එන චෝදනා පිළිගන්න බෑ. මේ ආණ්ඩුවේ මූලික දේශපාලන චරිත ලක්ෂණය ගැන මැනීමක් කරන්නට හොඳ අවස්ථාවක් ලෙස අපට මේ සිදුවීම දකින්න පුළුවන්. අපි එම්සීසී ගිවිසුම නැවැත්වුවා. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මණ්ඩලයේ අපට විරුද්ධ යෝජනාවෙන් ඉවත් වුණා. තුන්වනුව පහුගිය ආණ්ඩුව ඇති කරගත් නැගෙනහිර පර්යන්තය පිළිබඳ එකඟතාව ආපිට හරවන්න ආණ්ඩුවට හැකි වුණා. මේවා එක පෙළට තියලා ගත්තාම මේ ආණ්ඩුවේ දේශපාලන චරිත ලක්ෂණය හොඳාකාරවම පේනවා.
මේ ආණ්ඩුව හැදිලා තියෙන්නේ තනි දේශපාලන අරමුණකින් නොවීම, පරස්පර අරමුණු තියෙන ලොකු පිරිසක් එක්වීම මේ මොහොතේ පෙනුණා…
වාමාංශික පක්ෂ, ජාතිකවාදී පක්ෂ, ශ්‍රීලනිපය වැනි මැද මාවතේ පක්ෂ, දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ සහ තවත් විවිධ කණ්ඩායම් එකතුවෙලා ඉන්නවා. ඔවුන් සියලුදෙනා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කණ්ඩායම්. එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩු නොවන අනෙක් හැම ආණ්ඩුවක්ම ඉතිහාසය පුරා තිබුණේ එහෙමයි. ඒ විවිධත්වය ඇතුළේ ඒකමතික තීන්දු ගැනීම් සිද්ධවුණා. නායකයන් පාක්ෂිකයන්ට ඇහුම්කන් දුන්නා.
ඒත්, ඒ කණ්ඩායම් අතර ගැටුම් සහ ශ්‍රීලනිපය වැනි කණ්ඩායම්වල මැසිවිලි දිගටම තිබුණා…
ඒවා නම් හැමදාම තියෙනවා. මැතිවරණවලට ගියාම ඕනෑම පක්ෂයක ඒවා වෙනවා. සන්ධානවලදී කෙසේ වෙතත්, තනි පක්ෂයක් ඇතුළේ වුණත් මැසිවිලි තියෙනවා. ඉල්ලීම් වුණත් හැම කෙනාටම ඉටු කරන්න බෑ. එම නිසා මැතිවරණවලදී තියෙන ස්වභාවය සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් එකක්. ඒක ප්‍රතිපත්තිමය ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයිනේ.
ජිනීවාවලදී ලංකාව ජාත්‍යන්තරය එක්ක ගැටෙන බව පේනවා..
අපි ජිනීවාවල යෝජනාවලින් ඉවත් වුණා. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමසාරිස් වාර්තාව පිළි නොගන්නා බව කීවා. ජිනීවා සාකච්ඡා පදනම් කරගෙන අපි රජයක් හැටියට අපේම විමසුමක් කරනවා. නව කොමිසමක් මගින් එතෙක් පැවති විවිධ කොමිෂන්වලින් දුන් නිර්දේශ ක්‍රියාවට නැගීමට හැකි, ක්‍රියාවට නැගිය යුතු නිර්දේශ ගත්තා. අපි මේ රටේ සංහිඳියාවටත්, මානව හිමිකම් රැකීමටත්, වගවීම් පිළිබඳ සොයා බැලීමටත් කටයුතු කරනවා. පසුගිය කාලයේ සිවිල් යුද්ධ තත්වය ගැන හැරී බැලීමට දැනටමත් ගෙන ඇති පියවර අපි ඉදිරිපත් කරනවා. අපි ජාත්‍යන්තර වගකීම් ඉටු කරනවා. දේශීය වශයෙන්.
මානව හිමිකම් ගැන ප්‍රශ්න අමතක කරලා, ජාත්‍යන්තරය එක්ක තරහා වෙලා ඉදිරියට යන්න පුළුවන් බව හිතනවාද?
එහෙම බැහැ. අපට ජාත්‍යන්තර වගකීම් තියෙනවා. ලෝකයේ ඕනෑම රටකට එවැනි වගකීම් තියෙනවා. එක්ස්ත ජාතීන්ගේ සාමාජිකත්වය අපි දරනවා. ඒ එක්කම අපේ රටට පැනනගින වගකීම් තියෙනවා. ඒවා ඉටු කිරීමට අපට යුතුකමක් තියෙනවා. මෙතැන ප්‍රශ්නය තියෙන්නේ ඒක ඉටු කරන්නේ ජාත්‍යන්තර වශයෙන්ද, දේශීය වශයෙන්ද කියන එක. අපි දේශීයව ඒ වගකීම ඉටු කරනවා.
දේශපාලන පළිගැනීම් පිළිබඳ කොමිසමේ නිර්දේශ ඉටු කිරීම ආන්දෝලනයට ලක්වෙලා..
ඒ කොමිසම නිර්දේශ කරලා තියෙනවා යම් යම් පියවර ගන්න කියලා. ඒ කොමිසමෙන් එළිදරව් වූ යම් අපරාධ හා වැරදි පිළිබඳ. ඒ පියවර ගැනීමට අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග, වැඩපිළිවෙල හා පෙළගැස්වීම කරන්න අලුත් කොමිසමකුත් පත් කරන්න කියලා කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් වූ පත්‍රිකාවේ තියෙනවා. අපි වගවීමෙන් බැඳෙනවා ඒ වගකීම් ඉටු කරන්නට.
ජනාධිපති පත් කරන කොමිසමකින් අධිකරණයට බලපෑම් කරන්නේ කොහොමද?
ඒක නම් අධිකරණයම තීරණය කරගන්න ඕනෑ දෙයක්. කොමිසමක බලය නිර්දේශ කිරීම සහ කරුණු විමසීම. ඒ අනුව ඔවුන් නිර්දේශ ඉදිරිපත් කළාම ඒක ඉටු කරන්න ඕනෑ. ඒකෙදී හොයා බැලුවේ පළිගැනීම් තිබුණාද. ඔව්, පළිගැනීම් තිබුණා. මේ අය පළිගැනීම්වලට ගොදුරු වුණා. ඒ ගැන පළිගැනීම්වලට කටයුතු කරපු පුද්ගලයන් ගැන අවශ්‍ය අධිකරණමය පියවර ගන්න කිව්වා. මේ පළිගැනීම්වල තිබුණේ මිනිසුන්ගේ නිදහස අහිමි කරන, දඬුවම්වලට යටත් කරන පළිගැනීම්. ඒ ගැන පියවරක් නොගෙන බෑ. කොමිසමක නිර්දේශ උඩ ක්‍රියාත්මක වෙන්න බලයක් තියෙනවාද කියන එක වෙනම කතාවක්. මීට කලින් සිරිමා බණ්ඩාරණායක මැතිණිගේ ප්‍රජා අයිතිය අහෝසි කරන්න නිර්දේශ කළේ ජනාධිපති කොමිසමකින්. ඊට පස්සේ පාර්ලිමේන්තු පනතකින් තමයි ඒක සම්මත කරලා ක්‍රියාත්මක කළේ. ඒ අනුවයි ඇගේ ප්‍රජා අයිතිය අහිමි කළේ.
දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ මේ වන විට නිදහස් දිනය වර්ජනය කරනවා. මේක අනාගත ගැටුමකට හේතු වේවිද?
මා හිතන්නේ නෑ. මේක 1948 ඉඳලා තිබුණු විරෝධයක්. 1972 දී, 1977 දී ඔවුන්ගේ විරෝධතා මතු වුණා. ඒ මත තමයි යුද්ධය ඇති වුණේ. ඒ යුද්ධය අවසන්. ඒ පිළිබඳ දැන් එක්තරා තීන්දුවක් තියෙනවා. ඒකෙන් පසු ක්‍රියාදාමයේ හොඳ නරක අනුවයි අනාගතය තියෙන්නේ. ඒ පළාත්වල ජනතාවගේ කටයුතු, සංවර්ධනය, ඔවුන්ගේ බලතල, අයිතිවාසිකම්, ඉඩකඩම් ප්‍රශ්න, ජීවනෝපාය ප්‍රශ්න හා ඔවුන්ට රටේ සමාන පුරවැසියන් ලෙස තිබෙන්නා වූ අයිතිය විසඳාගන්න ඕනෑ. ඔවුන්ට රටේ වගකීම් දරණ මණ්ඩලවල කොපමණ බලයක් ලැබෙනවාද කියන එකත් මේ ප්‍රශ්නය තුනී වෙනවාද නැද්ද කියන එක තීන්දු වෙන කාරණයක්. අලුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගැනීමේදී ඔවුන්ට ඇහුම්කන් දෙන්න ඕනෑ. ඒ කාරණා මේකට අදාලයි.■
