- පෙනෙන්නේ, රාජපක්‍ෂවරුන් විසින් ඉහළට ඔසොවන ලද ජාතික ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ න්‍යාය පත්‍රය මත මේ සියලු දේශපාලන පක්‍ෂ හා නායකයන් වැඩ කරන බවය.
බත්තරමුල්ල, ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව මාවතේ යන එන්නකුට විශේෂයෙන් ඇස ගැසෙන දර්ශන දෙකක් තිබේ. එකක්, මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය ඉදිරිපිට, නව ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ගොඩනැගිල්ල ප්‍රවේශ මාර්ගය ආරම්භයේ ස්ථානගත කර ඇති යුද ටැංකි දෙකය. අනෙක, මාර්ගයේ තවත් කෙළවරක, දියවන්නා ඔයේ නවත්වා ඇති නාවික හමුදාවට අයත් කුඩා ප්‍රහාරක බෝට්ටු කිහිපයය.
ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයට අයත් අලුත් ගොඩනැගිල්ල භාවිතයට ගැනීමෙන් පසු, එහි ආරක්‍ෂාව සඳහාත්, එහි යන එන සිටින හමුදා ප්‍රධානීන්ගේ ආරක්‍ෂාව සඳහාත් බාගෙවිට අලංකාරය සඳහාත් අමාත්‍යාංශ ගොඩනැගිල්ලේ භූමි සැලසුම් අනුව මේ යුද උපකරණ ස්ථාපනය කර තිබෙනවා වන්නට පුළුවන.
එහෙත්, මීට පෙර එවැනි දර්ශන දැක නැති අයට පෙනෙන්නේ, රටේ කිසියම් ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් තිබෙනු ඇති බවය. මේ ගැන කළ සොයාබැලීම්වලදී, තවත් සමහර තදාසන්න හමුදා කඳවුරුවල පිටතට පෙනෙන්නට යුද ටැංකි ආදිය (පරණ හෝ අලුත්) ස්ථානගත කර තිබෙන බව දැනගත හැකි විය.
කුමන හේතුවක් මත මේවා ස්ථානගත කළත්, එයින් මහජන සිතීමේ අවකාශයට කිසියම් බලපෑමක් කරන බව, ඊට අදාළ බලධාරීන් නොදැන සිටින්නට නොහැකිය. යුද්ධය අවසන් වූ පසුව, නුගේගොඩ ප්‍රදේශයේ අලුතින් ඇතිකළ මහජන උද්‍යානයක තැනින් තැන යුද ටැංකි ස්ථානගත කළ අන්දමද ඒ ගැන කල්පනා කරන විට අපට සිහි වේ.
ඊට අමතරව, පසුගිය සතියේ, ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාවට අලුත් ප්‍රහාරක යානා කිහිපයක් මිලදී ගැනීමටද වැඩපිළිවෙළක් තිබෙන බව මාධ්‍ය වාර්තා කළේය.
අපට දැනෙන තරමට නම් මේ වන විට ලංකාවේ ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ජාතික ප්‍රශ්නයක් නැත. අප වෙනත් රටක් සමග යුද්ධයක පැටලී නැත. වෙනත් රටක් කොයි මොහොතක හෝ ලංකාව ආක්‍රමණය කරාවියැයි සැලසුමක් ගැනද දැන ගන්නට නැත. ලංකාව තුළ සිවිල් අරගලයක්ද නැත. රජයට එරෙහි කැරලි ගසන ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමක් ගැනද වාර්තා වන්නේ නැත. මේ හැම පැත්තෙන්ම බලන කල, අපට පෙනෙන්නේ, කිසිම යුදමය වාතාවරණයක් නැතිව, මේ යුද උපකරණ මහජන අවකාශයට ගෙනැවිත් ඇති බවය.
ඒ සඳහා ඇති ආණ්ඩුවේ පිළිවෙත ගැන පුදුම විය යුතු නැත. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ බලයට පත්වන්නේ ම රටේ ජාතික ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්නය මුල් කරගෙනය. එසේ බලයට පැමිණුනු ජනාධිපතිවරයකු හා ඔහුගේ රජය, ඒ ජාතික ආරක්‍ෂාව ගැන බිය හැම තිස්සේම මහජනතාව තුළ රඳවා ගැනීමට උත්සාහ දැරීම පුදුමයක් නොවේ. වරින් වර ජාතික ආරක්‍ෂාව ගැන බියක් මහජනතාව තුළ උත්සන්න වන ආකාරයෙන් සිදුවීම් මැවීමද, සමහර සිදුවීම් නිර්මාණය කිරීමද, ඒවාට විශාල ප්‍රචාරයක් ලබාදීමද, නිකරුණේ අත්අඩංගුවට ගැනීම්ද ලංකාවේ නැතත් බොහෝ රටවල සිදුවී ඇති බවට උදාහරණ අපට ඇත.
පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු නැවත වටයකින් උඩට ආ ජාතික ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්නය මත අලුත් ආණ්ඩුවක් බලයට ආවා, ඔවුන් ජාතික ආරක්‍ෂාව මහජන අවධානයේ ඉහළින්ම තබාගන්නට වෙර දරනවා යනාදියට අමතරව, සිදුවී ඇති තවත් දෙයක් වන්නෙ, මේ ආණ්ඩුවෙන් පසු බලය ගන්නට බලා සිටින විරුද්ධ පක්‍ෂයේ උදවියද, ජාතික ආරක්‍ෂාව ගැන මහත් සංවේදී වීමයි. එය ප්‍රමුඛත්වයේ ලා තම වැඩපිළිවෙළ, උපාය මාර්ග ආදිය ගැන කතාකිරීමයි. වෙන විදියකට කිවහොත්, විරුද්ධ පක්‍ෂ පවා, තමන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයේ අංක එක ලෙස පවත්වාගෙන යන්නේ ජාතික ආරක්‍ෂාවයි. පසුගිය කාලයේ විවිධ අපරාධවලට චෝදනා ලද හමුදා නිලධාරීන් පවා කොන්දේසි විරහිතව ආරක්‍ෂා කරන බව, ආණ්ඩුව සමග හරි හරියට විපක්‍ෂයේ නායකයනුත් කියන්නේ ජාතික ආරක්‍ෂාව සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් දක්වන අවධාරණය නිසාය.
එහෙත්, පැත්තක වී සිටින විට පෙනෙන්නේ, රාජපක්‍ෂවරුන් විසින් ඉහළට ඔසොවන ලද ජාතික ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ න්‍යාය පත්‍රය මත මේ සියලු දේශපාලන පක්‍ෂ හා නායකයන් වැඩ කරන බවය. තමන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයට ගැළපෙන ලෙස විපක්‍ෂය හසුරුවා ගැනීමට හැකිවීම ගැන ඒ අතින් ආණ්ඩුව ආඩම්බර විය යුතුය.
ඒ නිසාම, ජාතික ආරක්‍ෂාව සහ මානව අයිතිවාසිකම් එකිනෙකට සියයට පනහ ගණනේ සමතුලනය කිරීම ගැනද අදහස් ඉදිරිපත් වේ. ආණ්ඩුවේ න්‍යාය පත්‍රයට පිටතින් හිතන දක්මකින් නම් කළ යුතුව ඇත්තේ, මානව අයිතිවාසිකම් සපුරා සහතික කිරීමෙන් ඇතිකරගන්නා ජාතික ආරක්‍ෂාවක් ගැන මිස, සියයට පනහට මේ දෙක එකට මුසු කරන්නේ කෙසේද යන්න නොවන බව අපේ තේරුම් ගැනීමයි.■
කෝවිඩ් පාලනය අතහැරි ආණ්ඩුව
දැන් කෝවිඩ් වසංගතය පැතිරී යන්නේ තමන්ට වුවමනා විදියට මිසක් ආණ්ඩුවේ පාලනය යටතේ නොවේ. මේ සතියේ මියගිය වෛද්‍යවරයාගේ කතාව පෙන්වා දෙන්නේ එක අතකින් කොවිඩ් මර්දනයේදී අප ඉන්නා තැනය. වසංගත රෝගය වැළඳීමෙන් ඊට ප්‍රතිකාර කරමින් සිටි වෛද්‍යවරයකු මියයාම සරල දෙයක් නොවේ. අනෙක් අතින් මෙයින් පෙනෙන්නේ ආණ්ඩුව කොතරම් දුරට අත්‍යවශ්‍ය සෞඛ්‍ය උපකරණ ගැනවත් සංවේදීද යන්නය.
වෛද්‍යවරයා වෙනුවට වෙනත් සාමාන්‍ය රෝගියකු මියගියේ නම්, කරාපිටිය රෝහලේ පමණක් තිබෙන රුධිරයට ඔක්සිජන් සැපයීමේ විශේෂ යන්ත්‍රය ගැන හෙළිදරව් නොවනවා ඇත. සාමන්‍ය අයකු මියගියා නම්, එය සාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස සලකා ඔහු යන්ත්‍රයෙන් මුදා හැර අවසන් කටයුතු කරනවා ඇත. එහෙත් වෛද්‍යවරයා මියගිය බැවින්, ලංකාවේ සෞඛ්‍ය පහසුක්ම් ගැන අවලස්සන කතාවක් ද එළියට ආවේය.
මේ සුවිහේෂ උපකරණය තිබෙන්නේ ලංකාවටම එකක් බවත්, ඒ කරාපිටිය රෝහලේ බවත් කියන්නේ, මහින්ද රාජපක්‍ෂ අගමැතිගේ නමින් මැණික් කුලුනු හදන්නට, ජනාධිපතිවරයාගේ ගම සමග පිළිසඳර නමින් සිය ගණනින් රාජ්‍ය නිලධාරීන් හා ජනතාව එකතු කොට මහා විදයමක් දරා ජනපති ජංගම හමු තියන්නට සැලසුම් කරන රටකය.
කෝවිඩ් 19 යනු ශ්වසන පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝගයක් බව දැන දැනත්, කිසිවකු ඒ අවස්ථාව දක්වා රෝගය උත්සන්න විය හැකි බව දැනදැනත්, පෙර සූදානමක් වශයෙන් එම අත්‍යවශ්‍ය වෛද්‍ය උපකරණ සූදානම් නොකළේ ඇයිදැයි සාමාන්‍ය මිනිසකුට දැනෙනු ඇති ප්‍රශ්නයයි. මිලියන ගණනින් මුදල් එකතු වන කෝවිඩ් අරමුදලේ ඒ සඳහා මුදල් නොමැතිවීද?
එයින් පෙනෙන්නේ ආණ්ඩුවේ සූදානම් නැතිකමය. ඒ අතර දවසකට රෝගය ආසාදනය වන සංඛ්‍යාව 700-800 අතර ඉතාමත් ඉහළ අගයක දැන් පවතී. සිදුවී ඇති මරණ සංඛ්‍යාව දැනට 332කි. කෝවිඩ් මැඬලීම ගැන තමන්ට ගෞරවය දෙන්නේ නැත්තේ ඇයිදැයි එදා ඇසූ අය මේ අගෞරවය ගැනත් ගැන වගකීම බාරගනිත්ද?■
