■ පවිත්‍රා රූපසිංහ
රටේ සීඝ්‍රයෙන් කොවිඞ් වසංගතය පැතිරෙනවා. කොවිඞ් දෙවැනි රැල්ලේ ආරම්භය ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයෙන් බවයි කියැවෙන්නේ. දැන් ඔබගේ දිස්ත්‍රික්කය වසංගතය ව්‍යාප්තියේ පාලනයක් සිදුවී තිබේද?
ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ මිනුවන්ගොඩ පොකුර ගැන බොහෝ අයගේ අවදානය යොමු වුනා. ඇත්තටම මිනුවන්ගොඩ පොකුර එතනින්ම පාලනය කර ගන්න තිබුණා. ඒත් ආණ්ඩුවට ඒ පිළිබදව ඒ අවස්ථාවේ වුවමනාවක් හෝ වැඩපිළිවෙලක් තිබුණේ නැහැ. දැන් රටම බරපතල අවදානමකයි තිබෙන්නේ. ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ විතරක් නෙමෙයි, ලංකාවෙම කොවිඞ් දැන් වේගයෙන් පැතිරෙනවා. ගම්පහ පමණක් නොවෙයි, රටම අනතුරකට වැටිලා. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් ගත්තම දැන් කොවිඞ් අතහැරලායි තියෙන්නේ. කිසිම සැකයක් නැතිව කියන්න පුළුවන් අද ලංකාවේ කොවිඞ් සමාජගත වෙලා ඉවරයි. ලංකාවේ මිලියන විස්සටම කොවිඞ් ආසාදනය වුනත්, ලංකාවේ කොවිඞ් සමාජගත වෙලා නැහැ කියල තමයි මේ ආණ්ඩුව කියන්නේ. යුරෝපයේ ගත්තම එංගලන්තයේ, ස්කොට්ලන්තයේ, අයර්ලන්තය වගේ රටවල් ලොක්ඩවුන් කරලා. ඒත් අපේ රට ලොක්වඩුන් කරන්නට කිසිදු අදහසක් නැහැ. මාසයක් ලොක්ඩවුන් කිරීමෙන් යම්තාක් දුරකට මේ ප්‍රශ්නය පාලනය කළ හැකියි. ඒත් ආර්ථීක බිද වැටීම කියමින් එය වළක්වනවා. දැන් දවසක් ගානේ, කොවිඞ් ආසාදිතයින් හතර – පස්දෙනෙක් මියයමින් සිටිනවා. මරණ සිදු වනවා වාර්තා වෙන්නේ අඩුවෙන්න වෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම පන්සියයක්, හත්සියයක් අතර ප්‍රමාණයක් ආසාදිතයින් බවට හඳුනාගන්නවා. ඇත්ත කතාව නම්, මීට වඩා හත්අට ගුණයකින් මේ ආසාදිතයින්ගේ ගණන වැඩියි. පීසීආර් පරීක්ෂණ සිදු කරන්නේ ඉතා අවම මට්ටමකම නිසා තමයි මේ විදියට වාර්තා වෙන්නේ.
කොවිඞ් ආසාදිතයින්ගේ මරණ ආදාහනය කරනවාද, භූමදානය කරනවාද කියන ප්‍රශ්නය තාමත් විසඳගන්න ආණ්ඩුවට බැරිවෙලා නේද?
කොරෝනා වසංගතය ලෝකයේ මතුවෙද්දී හැම රටක්ම ආසාදිතයින්ගේ මරණ ආදාහනය කළා. ඒ වෛරසය පිළිබද අවබෝධයක් නැති නිසයි. ඒත් දැන් ලෝකයට මේ වසංගතයට එන්නත් සොයාගෙන තිබෙනවා. ලෝකයේ බොහෝ රටවල් නිපදවූ එන්නත්වලට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය අනුමැතිය ලබාදී තිබෙනවා. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය අද ආසාදිතයින්ගේ මරණ ආදාහනයටත්, භූමදානයටත් කැමති පරිදි අවස්ථාව ලබාදී තිබෙනවා. ඒත් ලංකාවේ ආදාහනය පමණයි කියන්නේ ජාතිවාදය, ආගම්වාදය ඇවිස්සීමක්. මිනිස්සුන්ගේ ඒ ඒ සංස්කෘතියට අනුව, නැත්නම් කැමැත්තට අනුව අවසාන කටයුතු සිදු කිරීම කියන්නේ ඇත්තවශයෙන්ම මිනිස් අයිතියක්. ඒ විදියට මේ ආණ්ඩුව කල්පනා කරන්නේ නැත්තේ පළිගැනීමට ඇති වුවමනාව නිසායි. අපි ආණ්ඩුවට කියනවා, රටේ ජනතාවට තමන් වෙනුවෙන් මියයන අයට භූමදානය අවශ්‍යයනම් එය ලබාදෙන්නය කියලා. මේ මානුෂීය ප්‍රශ්නය වෙනුවෙන් රටේ විද්වත්තුන් වුනත් මුනිවත රකිනවා.
‘යුක්රේන සංචාරකයින්ගේ පැමිණීම’ වසංගතය තුළ රටේ සංචාරක ව්‍යපාරය දියුණු කරන්න බැරි බවක් සනාථ වුනාද?
මුලින් කිව්වේ එක රටක්, එක නීතියක් කියලා. දැන් වෙලා තියෙන්නේ එක රටක්, නීති ගොඩක් වීමයි. රාජපක්ෂ පවුලේ අයට එක නීතියක්, රාජපක්ෂ පවුලේ ගජ මිතුරන්ට වෙනම නීතියක්, සංචාරකයින්ට වෙනම නීතියක්. පිට කොටුවේ දුක් විදින මිනිස්සුන් හරියට මාස්ක් එක දැම්මේ නැහැ කියලා අත්අඩංගුවට ගන්නවා, දඩ ගහනවා. ඒක ඒ එයට තියෙන නීතිය. ඒත් යුක්රේනයෙන් ආපු සංචාරකයින්ට මාස්ක් පැළදීම නීතියෙන් නම් කෙරිලා නැහැ. මේ කාරණේ පිටිපස්සේ ඉන්නේ උදයන්ග වීරතුංගයි. උදයංග කියන්නේ රාජපක්ෂ පවුලේ ගජ මිතුරෙක්. එක නීතියක් දැන් රටේ නැහැ. සංචාරක ව්‍යාපරය දියුණු කරන්න නෙමෙයි මේ දේවල් කරන්නේ. රට තව තවත් අර්බුදයට තල්ලු කිරීම තමයි ඇත්තටම සිදු වෙලා තියෙන්නේ.
අර්බුද තත්ත්වයක් තිබුණත් රටේ මිනිස්සු දැඩි නිහඬතාවයකයි. එය තේරුම් ගැනීමේ උනන්දුවක් විපක්ෂ පාර්ලීමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු විදියට ඔබට තිබෙනවාද?
ඔව්. මේ තත්ත්වය තුළ මිනිසුන් දැඩි නිහඬතාවක ඉන්නවා කියන එක සත්‍යයක්. එක පැත්තකින් ඊට හේතුව වෙන්නේ දුප්පත්කමයි. දරාගන්න බැරි තරම් ජීවන වියදමක මිනිස්සු හිරවෙලා. සමාජ ප්‍රශ්න කෙරේ අවධානය යොමු කරන්න මිනිස්සුන්ට ඉඩක් නැහැ. අනෙක තමයි මේ ආණ්ඩුව අදෘෂ්‍යමාන විදියට කිසියම් මර්දනයක් ව්‍යාප්ත කරමින් සිටිනවා. දැන් රටේ සිදුවෙමින් තිබෙන්නේ, 2015 වසරට කලින් සිදු වුණු දේවල්මයි. දැන් රට පුරා සියුම් විදියට මිලිටරිකරණයක් වෙමින් තිබෙනවා. රජයේ ආයතනවලට හමුදා නිලධාරීන් පත්කිරීම ගැන අද කවුරුත් දන්නවා. අනෙක් අතට පාසල්වල ගුරුවරුන් වශයෙන් හමුදා නිලධාරීන් යෙදවීමට ආණ්ඩුව කටයුතු කරමින් සිටින බවටත් රාවයක් පවතිනවා. ඉදිරියේදී කතානායකතුමාගේ අසුන ළඟත් පුටුවක් දාලා හමුදා නිලධාරියෙක් වාඩි කරවන්න පුළුවන්. රට ගමන් කරමින් සිටින්නේ මෙවැනි භයානක මට්ටමක් වෙතයි. රටම නිහඬව බලා සිටිනවා.
අනෙක් පැත්තෙන් සමාජ මාධ්‍යත් මර්දනයට හසුකරලා තියෙනවා. ආණ්ඩුවට විරුද්ධව කතා කරන ඇත්ත කතා කරන ඇත්තෝ සීඅයිඩී එකට ගෙන්වා කටඋත්තර ගන්නවා. මේ 2015ට කලින් රටේ තිබුණු තත්ත්වයයි. මාධ්‍ය ආයතන ගිනි තැබුවා. මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කළා. මාධ්‍යවේදීන්ගේ අතපය කැඩුවා. ඒවා රටේ කාට කාටත් අමතක වුණා. දැන් වේගයෙන් රට 2015 යුගයට කලින් යුගය වෙත ගමන් කරමින් සිටිනවා.
ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ විවිධ ආදායම් මට්ටම් තුළ ජන ජීවිතය ගෙවන්නන් ඉන්නවා. දිස්ත්‍රික්කයේ ජනයාගේ වර්තමාන ජන ජීවිතය පිළිබඳ යමක් කීවොත්…
ලංකාවේ සෑම පළාතකම වගේ, ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේත් ජනතාව ජීවන අරගලයකයි ඉන්නේ. විශේෂයෙන්ම මේ උසුලන්න බැරි ජීවනබරට පළමු හේතුව කොවිඞ් ගෝලීය වසංගතය අපේ රටේ ව්‍යාප්ත වීම බව කියන්න ඕනෑ. දෙවැනි කාරණය තමයි ආණ්ඩුවට මේ වසංගතය පාලනය කිරීමට හෝ තුරන් කිරීමට වැඩපිළිවෙලක් නොමැති වීම. අද මුළු ලෝකයම වෛරසයට ප්‍රතිචාර දක්වන එන්නත් ගැන අවධානය යොමු කර තියෙනවා. එනම් නිෂ්පාදනය කරලා අනුමත වුණු එන්නත් තමන්ගේ රටවලට ඇණවුම් කරමින් සිටිනවා. අපි කුමක්ද කරමින් සිටින්නේ? අප තාමත් එන්නත් ලබා ගැනීම සඳහා විවිධ ආයතනවලින්, රටවල්වලින් මුදල් ආධාර, ණය ඉල්ලමින් සිටිනවා. කල්තියා කරපු කිසිම සැලැස්මක් නැහැ.
යුරෝපයේ රටවල් පමණක් නොවෙයි, ඉන්දියාව, බංග්ලාදේශය වගේ ආසියානු, අසල්වැසි රටවලුත් දැන් එන්නත් ජනතාවට ලබාදීමට සූදානම් වෙනවා. මේවගේ වසංගත තත්ත්වයක් තුළදීවත් මේ ආණ්ඩුවට රටේ ජනතාවගේ ජීවත් වීමේ අයිතිය ලබාදීම වෙනුවෙන් පූර්ව සූදානමක් නැහැ. ඒ වෙනුවට පැණි නිෂ්පාදනය ජනතාවට යෝජනා කරනවා. ආයුර්වේද නිෂ්පාදනවලට අපි නිග්‍රහ කරන්නේ නැහැ. ඒත් පැණිය සුදුසුනම් කඩිනමින් පරීක්ෂණ කරලා ඒ පරීක්ෂණ ජනතාවට හෙළිකරලා විනිවිද පෙනෙන ආකාරයට කටයුතු කරන්න ඕනෑ. ආණ්ඩුව එහෙම කරන්නේත් නැහැ. එන්නතක් ගෙන්වීම ගැන උනන්දු වෙන්නේත් නැහැ. මේ අතර, රටට ඇමෙරිකාවෙන්, චීනයෙන්, ඉන්දියාවෙන් විවිධිකාර විදෙස් අතපෙවීම් සිදු වනවා. එහෙම වන්නේ රට තුළ වැඩෙන අඩුපාඩුකම් නිසායි. අප ශක්තිමත් නොවුණොත් ඉදිරියේදී තවත් භයානක අත්දැකීම්වලට අපට මුහුණ දෙන්න සිදු වනවා. අවසාන වශයෙන් නැවත කියන්නේ අප ශ්‍රී ලාංකිකයින් වශයෙන් එකතුවෙලා රටේ මේ වසංගත තත්ත්වයට පළමුව සාර්ථකව මුහුණ දිය යුතුයි.
ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේත් රටපුරාත් සිදුවන පරිසර සංහාරයක් ගැන කාගේත් අවධානය යොමුවුණු බවක් පේනවා…
ගම්පහ පරිසර ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. ඒත් රටේම තිබෙන ප්‍රශ්නයක් තමයි මේ ගම්පහත් තිබෙන්නේ. මේ ආණ්ඩුව දැන් රටේ මිනිස්සුන්ට විතරක් නෙමෙයි, කැලෑවේ සිටින සත්තුන්ටත් ජීවත්වීමට ඇති මූලික අයිතිය නැති කරලායි තියෙන්නේ. රටේ මිනිස්සු දැන් කැළැ එළිකරනවා. එහිදී රාජපක්ෂ පවුලේ ගජ මිතුරෝ බොහෝවිට මේ කැළෑ කැපීම්වලට සම්බන්ධයි. ගජමිතුරන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් ඉදිරියේ රාජපක්ෂලා රටේ නීතිය නමනවා. කැලෑ කපන්න, වැලි ගොඩදාන්න අවසර පත්‍ර හිතුමනාපෙට දැන් දීලා තියෙනවා. ඒ අය අනවසරයෙන් නෙමෙයි කැලෑ කපන්නේ. මේ ආණ්ඩුව බලයට එනවිටම රටේ වනාන්නර ලක්ෂ පහක් හයක් බරපතල අනතුරකට වැටුණා. සිංහරාජ රක්ෂිතය ආශ්‍රිතව ගැටළු කීපයක් පැන නැංගා. තවත් කඩොලාන ආශ්‍රිතව රක්ෂිත ගණනාවකට මේ ආණ්ඩුව අත තබලා තියෙනවා. දැන් පරිසර විනාශය නැත්නම් විශේෂයෙන්ම වනාන්තර විනාශය සිදුවන්නේ රාජ්‍ය අනුග්‍රහයෙන්.
කාන්තාවන්ගේ සනීපාරක්ෂාව පිළිබඳ විපක්ෂය පූර්ව මැතිවරණ යුගයේ කතාකළා. දැන් ආණ්ඩුව කියනවා ඒ යෝජනාව ක්‍රියාත්මක කරන බව…
ආණ්ඩුව කාන්තාවන්ගේ සහ ගැහැණු ළමුන්ගේ සනීපාරක්ෂාව වෙනුවෙන් සනීපාරක්ෂක තුවා නොමිලේ ලබාදීමට කටයුතු කරන බව පසුගිය දවස්වල කතා කරනවා ඇසුණා. මේ යෝජනාව මුලින්ම වේදිකාවට ගෙනාවේ සජිත් ප්‍රේමදාස මහතායි. ඒ වෙලාවේදී මේ අය ඒ කාරණය විහිළුවකට ලක් කලා. ඒ යෝජනාව පල්ලෙහාටම ඇදලා දාලා කතාකරමින් ජනතාව අතරේ අපව හාස්‍යයට ලක් කළා. සනීපාරක්ෂාව අවමවීම කියන්නේ ලෝකයේ බොහෝ නොදියුණු රටවල තිබෙන ප්‍රශ්නයක්. ඉතින් අපි රටේ ජනතාවගේ නියෝජිතයින් විදියට මේ ප්‍රශ්නයට උත්තර ලබාදිය යුතුයි. අපේ ආණ්ඩුවකදී සම්පූර්ණ සහාය ඒ වෙනුවෙන් යොමු කරනවා. ඒත් මේ ආණ්ඩුව එම කටයුත්ත වෙනුවෙන් යොමු වනවානම් ඒ ගැන ඇත්තටම සතුටුයි. මේ සිදු කරන්නේ මාධ්‍ය නිවේදනයක් පමණක් නම්, එසේ නොකර ක්‍රියාකාරීව මැදිහත් වෙන්න කියලා ආණ්ඩුවෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.
පළාත්සභා මැතිවරණය පැවැත්වීම දැන් කතාබහට ඇවිත්. අනෙක් පැත්තෙන් ආණ්ඩුව ෆේල් කියනවා. රට ගමන් කරමින් තිබෙන්නේ කුමන දිශාවකටද?
මා කියන්නේ නැහැ පළාත් සභා මැතිවරණය අනවශ්‍යයයි කියලා. ඒත් මේ වෙලාවේ රටේ දැවෙන ප්‍රශ්නයක් තිබෙනවා. ආණ්ඩුව සීරුවෙන් එය කල්පනා කල යුතුයි. ආණ්ඩුවේ අයවලුන් අතරත් ඒකමතික නීන්දුවක් නැතිවයි මේ පළාත් සභා මැතිවරණ පවත්වන්න කතා කරන්නේ. ආණ්ඩුවේ සමහරුන් කියනවා පළාත් සභා අවශ්‍යය නැති බවක්. තවත් අය අවශ්‍යයි කියලා බෙරිහන් දෙනවා. ආණ්ඩුව මේ අවස්ථාවේ ගැඹුරින් කල්පනා කළ යුත්තේ රටේ පවතින සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නය ගැන කියලයි මං හිතන්නේ. වසංගතයක් පැතිරෙමෙන් තිබෙද්දී, රටේ ජනතාව අසරණ වෙලා සිටිද්දී, රටක් වශයෙන් මැතිවරණයකට මුදල් වැය කිරීමට සූදානම්ද යන්න හෝ ආණ්ඩුව මේ අවස්ථාවේ සලකා බැයි යුතුයි.
දැන් රටම කියනවා ගෝඨාභය ෆෙල් කියලා. මොකද රටේ ජනතාව ගෝඨාභය ගැන ලොකු විශ්වාසයක් තැබුවා. හැටනව ලක්ෂයක ජනතාවක් එතුමා කෙරේ මහත් බලාපොරොත්තුවෙන් තමයි සිටියේ. ඒත් කණගාටුයි කියන්න අද වන විට ලක්ෂ කීපයකගේ පමණයි තවදුරටත් බලාපොරොත්තුවක් තියෙන්නේ. හැටනව ලක්ෂයේ බහුතරයක් දැන් බලපොරොත්තු සුන්වූවන් බවට පත් වෙලා. මිනිස්සුන්ගේ විශාල කළකිරීමක් තිබෙනවා. ඒ කළකිරීම එන්නේ රටේ සෑම ක්ෂේත්‍රයක්ම අවුලෙන් අවුලට පත්ව තිබෙන හින්දායි. එක් ක්ෂේත්‍රයක් ගැන හෝ ප්‍රමාණවත් වෙන්න බැහැ. මුළු රටම ආර්ථිකමය සහ සමාජමය වශයෙන් අගාධයකටයි යමින් තිබෙන්නේ.■
