■ ප්‍රියන්ජිත් ආලෝකබණ්ඩාර
රංගනය පටන් ගන්නේ කොහෙන්ද?
අශෝක හඳගමගේ ‘දියකැට පහණ’ ටෙලිනාට්‍යයේ සුනිලා කියන චරිතයෙන් තමයි මම පටන්ගත්තේ. රංගන ක්ෂේත්‍රයට එන එක බොහෝ තරුණ, තරුණියන්ගේ හීනයක්නේ. දියකැට පහණ රඟපෑවාට පස්සේවත් මට එහෙම හීනයක් තිබුණේ නෑ. රූගත කිරීම් ඉවරවෙලා කාලෙකට පස්සේ තමයි නාට්‍යය විකාශය වුණේ. ඊට පස්සේ ප්‍රතිචාර එන්න පටන් ගත්තා. පත්තර කිහිපයකම සුනිලා චරිතය ගැන නිසඳැස් පවා පළවෙලා තිබුණා. ඈත ගම්වල රසික, රසිකාවෝ ලියුම් එව්වා.
දියකැට පහණෙන් පස්සේ මොකද වුණේ?
ප්‍රසන්න විතානගේගේ ‘පුරහඳ කළුවර’ චිත්‍රපටයේ බණ්ඩාරගේ නංගිගේ චරිතය රඟපාන්න ලැබුණා. ප්‍රසන්න මුලින්ම කරන්න හිටිය පිටපතට අවසර ගැනීමේ ප්‍රශ්න ඇති වුණා. ඒ නිසා පිටපත වෙනස් කරලා රූගත කළේ. රූගත කරද්දී පිටපතක් තිබුණේ නෑ. එදිනෙදා ලියලියා තමයි රූගත කළේ. ප්‍රදර්ශනය වුණායින් පස්සේ තමයි අපි මුද්‍රිත පිටපත දැක්කේ. ඒ දෙකෙන් පස්සේ පරාක්‍රම නිරිඇල්ලගේ ‘සුදෝ සුදු’, ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිගේ ‘රැජන’ වගේ නාට්‍යවල රඟපාන්න ලැබුණා. තුසිත ද සිල්වා, ජයලත් මනෝරත්න, ආනන්ද අබේනායක, දයාරත්න රටගෙදර වගේ හොඳම අධ්‍යක්ෂවරු යටතේ වැඩ කරන්න ලැබුණා.
ශිල්පීන්, ශිල්පිනියන් වැඩකරන්න කැමතිම අධ්‍යක්ෂවරුන් ඔබට ලැබිලා තියෙනවා…
වැඩ කරන්න ලැබෙනවා නම් කොච්චර දෙයක්ද කියලා හිතෙන අධ්‍යක්ෂවරු එක්කමයි මට වැඩ කරන්න ලැබුණේ. කිහිප දෙනෙක් පමණයි මට මගහැරුණේ.
මෑත නාට්‍යවල ඔබේ රංගනය දකින්න ලැබුණේ නැත්තේ ඇයි?
පහුගිය සතියේ ජාතික රූපවාහිනියේ විකාශය වෙන්න පටන් ගත්ත සුමිත් රත්නායකගේ ‘මහපොළාව’ නාට්‍යයේ මට හොඳ චරිතයක් ලැබුණා. ඒක ශාන්ති දිසානායකගේ ‘වාලුකා’ නවකතාව ඇසුරෙන් කළ නාට්‍යයක්. ඒකේ පළිඟු කියන චරිතය තමයි මට ලැබුණේ. මේ වෙනකොට ස්වාධීන රූපවාහිනියේ විකාශය වෙන විමල් දේශප්‍රියගේ ‘කේතුමතී’ නාට්‍යයේ ප්‍රධාන චරිතය කරන්නේ මම. අවර ගණයේ නිර්මාණවලට නම් මම සම්බන්ධ වෙන්නේ නෑ. මම රඟපාන්නේ ජීවත් වෙන්න මුල් උපයාගන්න ඕනෑ කියන අර්ථයෙන් නෙමෙයි. නිතර නාට්‍යවල පෙනීහිටලා ප්‍රේක්ෂකයන් අතර ජනප්‍රිය නොවීම නිසා තමයි වෙනස්, වෙනස් ඉතා හොඳ චරිත කරන්න මට අවස්ථාව ලැබුණේ. පාරෙදි රසිකයෝ හම්බ වුණාමත් අහනවා ඇයි ඔයා නිතර දකින්න නැත්තේ කියලා.
ඔබ දායක වෙලා තියෙන්නේ චිත්‍රපටි පහකට විතර. ඒවා ඉතාම හොඳ චිත්‍රපට..
පුරහඳ කළුවර, බෙනට් රත්නායකගේ ‘අස්වැසුම’, සත්‍යජිත් මාඉටිපේගේ ‘බොරදිය පොකුණ’, පාලිත පෙරේරාගේ ‘තාල’, සංජීව පුෂ්පකුමාරගේ ‘දැවෙන විහඟුන්’ කියන චිත්‍රපටවල තමයි වැඩකළේ. ඒ හැම චිත්‍රපටියක්ම ජාත්‍යන්තර උළෙල නියෝජනය කළ, නම අහපු පමණින් අපේ මතකයට එන චිත්‍රපටි වීම විශේෂයි. සරසවි සම්මාන උළෙලේ හා ඕසීඅයිසී සම්මාන උළෙලේ හොඳම නවක නිළිය සම්මාන මට ලැබුණා. ඒ පුරහඳ කළුවර චිත්‍රපටයේ චරිතය සඳහා. බොරදිය පොකුණ සඳහා දෙරණ චිත්‍රපට සම්මාන උළෙලේ මමත්, ජයනි සේනානායකත්, සබීතා පෙරේරාත් සහාය නිළියට නිර්දේශ වුණා. ඒ සම්මානය ‘ඇඩ්‍රස් නෑ’ චිත්‍රපටියේ සබීතා පෙරේරාට ලැබුණේ. චිත්‍රපටි ගාන අඩු වුණාට රූපවාහිනී වැඩටහන්වලට ගියාම පූරකලා මාව හඳුන්වන්නේ සිනමා ශිල්පිනියක් කියලා.
මේ විෂය විධිමත්ව හැදෑරීම ගැන ඔබේ අදහස කොහොමද?
මම හදාරලා නෑ. ඇතැම් ශිල්පීන්, ශිල්පිනියන් මෙය හැදෑරිය යුතු විෂයක් ලෙස බරපතළව කතාකරනවා. ඒකේ වරදක් නෑ. මම එහෙම හිතලා නෑ. ආරම්භයේ ඉඳන් මට හොඳ අධ්‍යක්ෂවරු එක්ක වැඩ කරන්න ලැබිලා තියෙනවා. ඒ තුළ තමයි මගේ හැදෑරීම තිබුණේ හා තියෙන්නේ. අධ්‍යක්ෂවරයෙක් චරිතයක් දෙන්නේ මං ගැන ලොකු විශ්වාසයක් තියලා. ඒ විශ්වාසය කඩ නොකිරීම තමයි මගේ කැපවීම හා හැදෑරීම. මේ චරිතය හොඳට කළොත් මට සම්මානත් ලැබෙයි, මට ජනප්‍රියත්වයක්, පිළිගැනීමක් ලැබෙයි කියන කාරණා මම කවදාවත් හිතලා නෑ. ලැබුණු චරිතය ගැන අධ්‍යක්ෂවරයා එක්ක කතා කරනවා හැරෙන්න. මේ වගේ චරිතයක් මට කරන්න වෙලා තියෙනවා, ඒක කොහොමද කරන්නේ කියලා මම වෙන කිසි කෙනෙක් එක්ක කතා කරන්නේ නෑ. බොරදිය පොකුණ චිත්‍රපටයේදී අපි මාසයක් එක දිගට පිටපත හැදෑරුවා. තුසිත ද සිල්වාගේ ‘යකඩ දෝලි’ කරනකොටත් එහෙමයි. දිය කැට පහණේ රූගත කිරීම් ඉවර වුණාම ඔයා ඒ චරිතය හරියටම කළා කියලා හඳගම කිව්වා. අනෝමා අක්කා කිව්වේ නංගී, හඳයා එහෙම ලේසියෙන් කෙනක්ගේ රංගනයක් හොඳයි කියන්නේ නෑ කියලා. සංජීව පුෂ්පකුමාර එයාගේ ඊළඟ වැඬේට කතා කරලා තියෙනවා. මහ පොළොව නාට්‍යයේ වැඩ ඉවර වුණාම සුමිත් රත්නායක කිව්වෙත්, ප්‍රියංකා ඔයා මගේ හැම වැඩකම ඉන්න ඕනෑ කියලා. ඒ මම අර විශ්වාසය කඩ නොකිරීමේ ගුණාංගය නිසා වෙන්න ඇති.
චරිත නිරූපණය කරන්න චරිත ස්වභාවයන් හඳුනාගන්න එපැයි. ඒ වෙනුවෙන් ඔබේ අභ්‍යාසය මොකක්ද?
චරිත හැදෑරීමේ අදහසින් මම නවකතා, චිත්‍රපටි බලන්නේ නෑ. බලනවා නම් මගේ රසවින්දනයට විතරයි. දියකැට පහණ රඟපාන්නත් කලින්, මට මතකයි අක්කාගේ පුතාලා ඉංග්‍රීසි ළමා චිත්‍රපට බලනකොට ඒවායේ චරිත නිරූපණය කරන ළමයි දැක්කාම මම හිතුවා, මේ පොඩි ළමයි කොහොමද මෙච්චර හොඳට රඟපාන්නේ කියලා. මම ඉපදුණේ, හැදුණේ, වැඩුණේ මතුගම. මතුගම බස්නාහිර පළාතේ තෙත් කලාපයට අයිති. මම රඟපෑවේ වියලි කලාපයේ දුෂ්කර තත්වයන් යටතේ ජීවත් වෙන චරිත. දේශගුණික තත්වයන් වෙනස් වුණාට ගැහැනු මිනිස්සු මුහුණ දෙන ප්‍රශ්න කොහෙත් එකයි. මිනිස් හැඟීම්, චරිත ස්වභාවයන් කොහෙත් එකයි. ලංකාව ඇතුළේ විතරක් නෙමේ, ලෝකේ කොහේ වුණත් ගැහැනියක්, මිනිහෙක් හිතන්නේ එකම විදිහට. මම රඟපෑ චරිතවලට සමාන ගැහැනු මම මගේ ජීවිතේ හැබැහින් දැකලා තියෙනවා. යුරෝපයේ සිනමා කෘතියක් බලනකොට ඒකේ ගැහැනු කෙනෙක් ප්‍රශ්නයකට මුහුණ දෙන විදිහ දකිනකොට මමත් ඒ ප්‍රශ්නයට මුහුණ දෙන්නේ එහෙම නේද කියලා හිතෙනවා.■
