‘මම දැන් දෝහාවල ඉන්න නිසා මට කලා ක්ෂේත්‍රයේ වැඩ ගොඩක් මඟහැරුණා. ටිකක් ප්‍රසිද්ධ චිත්‍රපටි කිහිපයක්ම මං වෙනුවට වෙනත් අය දාලා කරලා තියෙනවා. මම කලබල ගොඩකට මැදිවෙලා හිටියේ. මම එංගලන්තයේ නීතිය හදාරමින් ඉඳලා, ලොකු මානසික කඩාවැටීමක් එක්ක ලංකාවට ඇවිත් ඉන්න අතරේ හදිසියේ තමයි නිරූපණ වැඩකට සම්බන්ධ වුණේ. කවුරුත් විශ්වාස කරන එකක් නැහැ, මම පළවැනි වතාවේ නිරූපිකාවක් විදියට පෙනී හිටපු දවසේ තමයි මුල් වරට මොඞ්ලින් ෂෝ එකක් දැක්කේ. කවදාවත් නිරූපිකාවක් වෙන්න මා හිතුවේ නෑ. ඒත් මට තිබුණ ආතතියෙන් මිදෙන්න ඒ පැත්තට ගියා. හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබෙනකොට වැඩියෙන් ඒකට යොමු වුණා.’
අයිෂාරා අතුකෝරල සමාජ මාධ්‍යවල ඉහළම ප්‍රතිචාර ලබන නිරූපිකාවක්. රංගන ශිල්පිනියක්, නීති ශිෂ්‍යාවක් සහ මවක්. තමන්ගේ සම නිරාවරණය වෙන විදියට ඡායාරූප දමන නිරූපිකාවන් ගැන හරි ජනප්‍රිය, සාම්ප්‍රදායික අදහස් මාලාවක් ලංකාවේ තියෙනවා. ඇය කතා කළේ තමන් ඒකට මුහුණදෙන විදිය.
අයිෂාරා, ඉසුරු වීරසිංහමුදලි අධ්‍යක්ෂණය කළ ‘පැණි මකුළුවෝ’ චිත්‍රපටියෙහි සනත් ගුණතිලක සමග රංගනයේ යෙදුණා. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිගේ ‘හංකිති දහතුන’ වේදිකා නාට්‍යයේ රඟපෑවා. ප්‍රදීප් ධර්මදාසගේ ‘අයිස්ක්‍රීම්’ චිත්‍රපටියේ ප්‍රධාන චරිතයක් රඟපෑවා. ඇය අලුත් චිත්‍රපටියකට සූදානම් වෙමින් හිටියත් වසංගතයෙන් ඒ කටයුතු ඇණහිටලා.
පහුගිය සතියක ඇය තමන්ගේ ෆේස්බුක් ගිණුමේ ප්‍රසිද්ධ කර තිබුණේ අපූරු යෝජනාවක් කළ පුද්ගලයෙක් ගැන.
‘රුපියල් ලක්ෂ 10ක් දෙන්නං එයා එක්ක ඩිනර් එකකට එන්න කියලා ව්‍යාපාරිකයෙක් යෝජනාවක් කළා, එයාගේ ව්‍යාපාර ගැන විස්තර පවා තියෙද්දී. මට හිතාගන්න බැහැ, ඒ තරම් මුදලකට ගෑනු කෙනෙකුට යෝජනා කරන අය ඉන්නවාද කියලා. අනෙක, කෙලින් කතාකරලා එහෙම යෝජනාවක් කරන්නෙ කොහොමද කියලා. සමහරවිට එහෙම යන නිරූපිකාවන් ඉන්න නිසා, මාත් එහෙම කෙනෙක් කියලා හිතුවාද දන්නෑ.’
ඇය කියන විදියට, තමා වැනි නිරූපිකාවන් ගැන පොදු සමාජයේ පවතින අදහස්වලට ප්‍රතිචාර දැක්වීම ලෙහෙසි පහසු කටයුත්තක් නෙවෙයි.
මෑත දවසක සංස්කරණය කළ ඇගේ වීඩියෝවක් එක්ක ‘මදුෂ්ගේ හොර අඹුව’ යැයි සඳහන් කරමින් සමාජ මාධ්‍යවල හුවමාරු කර තිබුණා. ‘නිළියන් වාගේ පෙනී ඉන්න වෛශ්‍යාවක්’ කියා ඒ වීඩියෝව හුවමාරු කරගත් සමහර අය අදහස් පළ කර තිබුණා.
‘මම මගේ අම්මාටයි තාත්තාටයි ආදරෙයි. ඒත් මම නීතිය ඉගෙනගන්නට ලංකාවෙන් එංගලන්තයට යන්න හේතු වුණේ එයාලාත් ඇතුළුව අපේ සමාජයේ සමහර පසුගාමී අදහස් හින්දා. නැත්නම් මට ලංකාවේදී වුණත් ඉගෙනගන්න තිබුණා. ගෑනු ළමයෙක් වුණාම ප්‍රශ්න දාහක්. කොහෙද යන්නෙ, කවුද කතා කළේ, කාටද ඩාලිං කිව්වේ වගේ. ලියුමක් ආවත් මට දෙන්න කලින් කඩලා බලනවා.
එයාලාගේ අඩුව පුරවන්න, මම ආදරයක් හෙව්වා. විවාහ වුණා. ලොකු දුව ඉපදුණා. මට ලැබුණ එකම වස්තුව දුව විතරයි. අන්තිමේ තවත් පාරක් මානසිකව වැටිලා තමයි මම ලංකාවට ඇවිත් හිටියේ. ඒ අතරේ නිරූපණයටයි, රඟපාන්නයි අවස්ථාව ලැබුණා.
ගෙදරින් මට විවාහයක් හොයන්න පටන්ගත්තා. ඒ කරදරවලින් බේරෙන්න ක්‍රමයක් හොයන අතරේ මගේ දැන් සැමියා හම්බවුණා. ඔහු විවෘත අදහස් තියෙන හොඳ කෙනෙක්. තිබුණ එකම ප්‍රශ්නය තමයි එයා දෝහාවල රැකියාව කරන එක. මම විවාහ වෙලා දෝහාවලට ගියොත්, රඟපාන්න තිබුණ අවස්ථා නැතිවෙනවා. ඒත්, මම එයා එක්ක විවාහ වෙන්න තීන්දු කළා.
දැන් දෝහාවල ඉඳන් මම ඉන්නේ ඇරියස් එකක. නිතර ෆේස්බුක් එකේ ෆොටෝ දාන්නේ, මම තාමත් ක්‍රියාකාරී බව පෙන්වන්න. ඒත් නිතර ෆොටෝෂූට් දාන්න පටන්ගත්තාම, ලංකාවේ ෆේස්බුක් සමාජයේ තියෙන අසහනයත් පේන්න ගත්තා.
මං ඔබ හිතන කෙනා නෙවෙයි කියලා ඒ අසහනකාරයන්ට මම පෙන්වන්න උත්සාහ කරනවා. සමහර අය අයින් කරනවා. ඒ වගේම මම විවෘතව දේශපාලන අදහස් දානවා. සාම්ප්‍රදායික අදහස් විවේචනය කරනවා. නවීන අදහස් තියෙන, දේශපාලනිකව ක්‍රියාකාරී අය මගේ ගිණුමට එකතු කරගන්න බලනවා. මට ගැළපෙන විදියෙ නෙට්වර්ක් එකක් හදාගන්න බලනවා. ඒත් ඉතින්, අන්තිමේදී හැමෝම බලන්නේ මම දාලා තියෙන ෆොටෝස් ටික තමයි. සමහරු තමන්ගෙ හිතේ තියන අච්චුවලට මං ඇතුළු කරනවා.’■
