■ ප්‍රියන්ජිත් ආලෝකබණ්ඩාර
බත්තරමුල්ල පොල්දූව පාලම අසල දියවන්නා ඔයේ මාළු අල්ලමින් සිටි ධීවරයන් දෙදෙනෙකු හමුදාවේ මෝටර් බෝට්ටුවකින් හප්පා තිබුණේ නොවැම්බර් 11 වන දා අලුයමය.
මාළු ඇල්ලීමට ගොස් තිබුණේ රාජගිරිය වැලිකඩ, බුත්ගමුව, ඇළ ඉවුර පාරේ ප්‍රකාෂ් මධුශාන් හා රාජේන්ද්‍රන් රවීන්ද්‍රන් ය. එම සිදුවීමෙන් ප්‍රකාශ් මධුශාන් දිවි ගලවා ගත් අතර රාජේන්ද්‍රන් රවීන්ද්‍රන් දියේ ගිලී අතුරුදන් වී ඇත.
ඔවුන් මාළු අල්ලමින් සිටි ස්ථානයට මීටර් කිහිපයක් ඔබ්බෙන් වූ ස්ථානයක ගොඩ ගසා තිබූ රවීන්ද්‍රන්ගේ සිරුර හමු වූයේ 12 වන දා දහවලේදීය. අනතුරින් දිවි ගලවාගත් ප්‍රකාෂ් කුඩා දරුවන් තිදෙනෙකුගේ පියෙකි. රවීන්ද්‍රන් දෙදරු පියෙකි. ඔවුන් දියවන්නාවේම අතුරු ඇළ මාර්ගයක් අද්දර අඩු පහසුකම් සහිත නිවාසවල වෙසෙමින් දියවන්නාවේ මාළු ඇල්ලීමෙන් ජීවිකාව සරි කර ගන්නා පිරිසකි.
ප්‍රකාශ්ලාට පෙර පරම්පරාවේ වැඩිහිටියන් දියවන්නාවේ මාළු අල්ලන්නේ අවුරුදු 50කට ආසන්න කාලයක් තිස්සේය. ප්‍රකාශ් පවසන ආකාරයට ඔවුන් මේ රස්සාව ආරම්භ කර දැනට වසර හතක් අටක් පමණ වේ. පොල්දූව පාලම යටින් පාර්ලිමේන්තුව පැත්තට කිසිවෙකුට යා නොහැකි ලෙස දැළක් ගසා තිබෙන බැවින් ඒ පැත්තේ මාළු ගහනය වැඩි බව ඔවුන්ගේ අත්දැකීම වී තිබේ. පාර්ලිමේන්තුවේ ආරක්ෂාවට සිටින නාවික හමුදාවේ බෝට්ටුවලට පාලම යටින් එහා මෙහා යාම සඳහා විවර කර තිබෙන කුඩා ගේට්ටුවෙන් ඔවුන් ඒ පැත්තට මාරු වී මාළු ඇල්ලීම පුරුද්දක් කර ගෙන තිබූණේ ඒ නිසාය.
එය පැහැදිලිව ‘නීති විරෝධී’ කටයුත්තකි. ඒ අනුව ඔවුන් කර ඇත්තේ වරදකි. දියවන්නා ඔය හරහා පාර්ලිමේන්තුවටත් යා හැකි බැවින් එය ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් බවත් කෙනෙකුට තර්ක කළ හැක. එහෙත්, ඔවුන් කර ඇති එම වරද නඩුත් නැතිව මරණය දඬුවමක් ලෙස ලබන්නට තරම් වරදක් නොවේ. විශේෂයෙන් ඔවුන් ආරක්ෂාව අවශ්‍ය වන පාර්ලිමේන්තුව ආසන්නයට ගමන් කර නැත. මේ හැප්පීම කර ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවේ ආරක්ෂකයන් නොව යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ ආරක්ෂකයන්ය.
අප විමසා බැලිය යුත්තේ යුද හමුදාපතිවරයාගේ ආරක්ෂකයන් මෙතැන කරන්නේ කුමක්ද කියාය. මන්ද යුද හමුදාපති නිල නිවස තිබෙන්නේ මෙතැන නොවේ. මේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ පෞද්ගලික නිවස පිහිටි ස්ථානයය.
නොවැම්බර් 11 අලුයම
සිදුවීම පිළිබඳ ප්‍රකාශ් මෙලෙස විස්තර කළේය.
“මමයි, රවින්ද්‍රනුයි ගෙදරින් පිටත් වුණේ රෑ 12ට විතර. ගෙදර ළඟ ඉඳලාම ඔරුවේ තමයි ගියේ. කෙලින්ම අපි පාලමෙන් එහා පැත්තට ගියා. පාලමෙන් එහා වම අත පැත්තේ ඉස්සෙල්ලම තියෙන්නේ පන්සල. ඊළඟට තමයි හමුදාපතිවරයාගේ ගේ තියෙන්නේ. අපි ගිය ගමන් පන්සල පිටිපස්සේ පළමුවෙනි දැළ එලුවා. හමුදාපතිගේ ගෙදර ආරක්ෂාවට හිටිය හමුදාවේ අය අපේ පැත්තට ටෝච් ගහලා ‘ඔතන මාළු අල්ලන්න එපා යන්න’ කියලා කිව්වා. ‘අපි යන්නම් සර්’ කියලා ටිකක් මෙහාට ඇවිල්ලා දැළක් ගැහුවා.
එතකොට ආයෙත් ටෝච් ගැහුවා. ඒ වෙලාවෙ පොඩි වැස්සක් වගේ තිබුණා. නිල් පාට කුඩයක් අරන් තුන්දෙනෙක් එතන තිබුණු මෝටර් බෝට්ටුවට නැග්ගා. තුන්දෙනාම හමුදා ඇඳුම් ඇඳලා හිටියේ. එතකොට පාන්දර එකට විතර ඇති. බෝට්ටුව ගොඩබිම අයින දිගේ හිමින් අවා. අපි එතකොට ඔය මැද්දේ හිටියේ. ඊට පස්සේ ඒ කට්ටිය අපේ ඔරුව පැත්තට බෝට්ටුව හරවලා ලයිට් ඕෆ් කරලා වේගයෙන් අපිව යට කරගෙන යන්න ආවා. වෙන කරන්න දෙයක් නැති නිසා අපි දෙන්නම කෑ ගහගෙන වතුරට පැන්නා. මට පීනන්න පුළුවන්. රවින්ද්‍රන්ට එච්චර බෑ. හමුදාවේ මෝටර් බෝට්ටුව අපේ බෝට්ටුව උඩින් ගියාම අපේ ඔරුව අනික් පැත්ත හැරුණා. මම වතුර යට ගිහින් කොල්ලෑව අල්ලන් උඩ ආවා. රවීන්ද්‍රන් උඩ ආවේ නෑ. මීටර් 100ක් විතර දුරින් බෝට්ටුව නවත්තලා හමුදාවේ තුන්දෙනා අපි දිහා බලාගෙන හිටියා. මම කෑ ගහලා කිව්වා ‘සර් මගේ අනික් එක්කෙනා නෑ පොඞ්ඩක් බලන්න එන්න’ කියලා. ඒත් ඒ අය ගණන් ගත්තේ නෑ.
අපට බැනගෙන ආයෙත් හමුදාපතිගේ ගේ පැත්තට ගියා. මම ඔරුවත් ඇදගෙන ගොඩබිමට ආවා. එතැන දෙන්නෙක් හිටියා. ඒ දෙන්නාට මම විස්තරේ කිව්වා. ඊට පස්සේ මම 119 ගහලා කිව්වා. එතකොට පාන්දර 2ට විතර ඇති. 3 විතර වෙනකොට පොලිසිය ඇවිල්ලා නේවි එකට කතා කළා. පාන්දර 4ට විතර නේවි එක ආවා. පොලීසියයි, නේවි එකයි ටොච් ගහලා බැලුවා. ඒත් රවීන්ද්‍රන් හිටියේ නෑ.’
ප්‍රකාශ්ගේ අදහස් දැක්වීම අනුව පෙනෙන්නේ මෙය සිතාමතා හැප්පීමක් බවත්, දියේ ගිලුණු තරුණයා පිළිබඳ නොසලකා හැර තිබෙන බවත්ය. මේ පිළිබඳ එතැන සිටි හමුදා නිලධාරීන්ගේ පැත්තේ කතාව කුමක්දැයි අප දන්නේ නැත.
පෞද්ගලික නිවස
හමුදාපතිවරයාගේ පුද්ගලික නිවස පිහිටා තිබෙන්නේ දියත උයන වට රවුමෙන් පාර්ලිමේන්තුව දෙසට ආරම්භ වන මාර්ගයේ මීටර් කිහිපයක් ගිය විට දකුණු පසට ඇති කුඹුක්ගහදූව පාරේය. එය හමුදාපතිවරයාගේ වත්මන් බිරිඳට අයත් නිවසකි. දැන් එම නිවසේ හමුදාපතිවරයා පදිංචිව සිටින අතර, නිවස අසල බෝඞ් ලෑල්ලක්ද එල්ලා තිබේ.
ඒ අසලම දියත උයන පැත්තට වෙන්නට ඇති තවත් පාරක් වන්නේ මහමෙව්නා අසපුව නම් ආගමික මධ්‍යස්ථානයට යන පාරය. පන්සල යැයි තරුණයන් කියන්නේ එයය.
හමුදාපතිගේ පෞද්ගලික නිවසේ එක් පැත්තක් තිබෙන්නේ දියවන්නාවට මුහුණලාය. දියවන්නාවට මුහුණලා ඇති කොටසේ හමුදාපතිවරයාගේ ආරක්ෂාවට හමුදා සෙබළු යොදවා සිටිති. ප්‍රකාශ්ලා මාළු අල්ලන්නට යන්නේ ඒ නිවසත් ආගමික මධ්‍යස්ථානයත් පෙනෙන මානයටය.
ආරක්ෂක අංශවල ඉහළ නිලයන්ට තෝරාගත් ප්‍රදේශවලින් නිල නිවාස ලබා දෙන්නේ එක් පැත්තකින් ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව සලකාය. අනෙක් අතට ඔවුනගේ ආරක්ෂාව සඳහා ආරක්ෂක අංශ ගන්නා වැඩපිළිවෙළ නිසා සාමාන්‍ය ජනයාට කරදර ඇති විය හැකි නිසාය.
රවීන්ද්‍රන්ට කොවිඞ්ලු
රවීන්ද්‍රන්ගේ සිරුර හමු වුණේ 12 වන දා දහවලේදීය. මරණය පිළිබඳව මහේස්ත්‍රාත් පරීක්ෂණය සිදු කර තිබුණේ අලුත්කඬේ අධිකරණයේ මහේස්ත්‍රාත්වරියක වන කාන්චනා සිල්වා විසිනි. පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණය සඳහා සිරුර යවා තිබුණේ නාරාහේන්පිට පොලිස් මෘත ශරීරාගාරයටය. රවීන්ද්‍රන්ගේ බිරිඳත්, අසල්වැසියනුත් රවීන්ද්‍රන්ගේ අවමඟුලට අවශ්‍ය කටයුතු කරමින් සිටියෝය. 13 වන දා වැලිකඩ පොලිසියේ ස්ථානාධිපතිවරයා පැමිණ පවසා තිබුණේ රවීන්ද්‍රන්ගේ දේහයෙන් ලබාගත් සාම්පලවලින් කළ පීසීආර් පරීක්ෂණයට අනුව ඔහුට කොවිඞ් 19 ආසාදනය වී ඇති බවය. ඒ නිසා සිරුර ඥාතීන්ට බාර දීමට නොහැකි බව දන්වා තිබිණි.
‘මම ඕඅයිසී මහත්තයාට වැඳලා කිව්වා අපේ මහත්තයාට කොරෝනා නෑ, මට මගේ මහත්තයාගේ මිනිය දවසක් හරි ගෙදර තියාගෙන දෙන්න’ කියලා. වයස අවුරුදු විසි තුනක් වන රවීන්ද්‍රන්ගේ බිරිඳ ඇලෝසියස් ශානිකා මධුවන්ති පැවසුවාය.
‘වත්තේ අය අල්ලන මාළු ගත්ත අයියා කෙනෙක් හිටියා. එයාට කොවිඞ් පොසිටිව් වුණා කියලා වත්තේ කිහිප දෙනෙකුට නිරෝධායනය වෙන්න කියලා තිබුණා. අපේ එක්කෙනා සති තුනකින් විතර මාළු දුන්නේ නෑ. පීඑච්අයි මහත්තයා ගෙනා ලැයිස්තුවේ අපේ එක්කෙනාගේ නම තිබුණේ නෑ. ඒත් අපේ ගෙදරත් නිරෝධායනය කළා. නොවැම්බර් 12 තමයි ගෙදර නිරෝධායන කොළේ ගලවන්න තිබුණේ. ක්ලිනික් එකට අපේ මහත්තයා ගිහින් සාම්පල් දීලා ආවා. දවස් ගාණකින් පස්සේ පීඑච්අයි මහත්තයා ඇවිත් එයාට කොරෝනා නෑ කියලා කීවා.’
පසුගිය සතියේ එම ධීවරයන් උද්ඝෝෂණ කළේ එම නිසාය.
දඬුවම මරණය
මේ නිරායුද ධීවරයන් දෙදෙනා පාර්ලිමේන්තුවේ ආරක්ෂාව සඳහා වෙන් කළ කලාපයකට ඇතුළු වී වරදක් කර ඇත. පෙනෙන අන්දමට ඔවුන් නිරෝධායන නීති පවා උල්ලංඝනය කර ඇත.
එහෙත් ඔවුන් ඝාතනය නොකර අත්අඩංගුවට ගෙන නීත්‍යනුකූලව දඬුවම් දීමට හැකියාව තිබුණි.
අනෙක් අතට එම ධීවරයන් කියන තවත් කතාවක් තිබේ. එහි සත්‍ය අසත්‍ය අපට තහවුරු කළ නොහැක. එහෙත් ඔවුන් පවසන්නේ මේ ප්‍රදේශයේ ආරක්ෂාවට යොදවා තිබුණු හමුදා නිලධාරීන් මීට පෙර කාලයේ සිට තමන් සමඟ කතාබහ කරන, තමන් මාළු අල්ලන්නට එම ප්‍රදේශයට ඇතුළුවෙන බව දන්නා පුද්ගලයන් බවය. ඇතැම්විට තමන් අල්ලන මාළු එම නිලධාරීන්ට ලබාදුන් බවද එම ධීවරයෝ කියති. ඒ නිසා මාළු ඇල්ලුවාට අනතුරක් නැති බව තමන් විශ්වාස කළ බව ධීවරයෝ කියති.
නොවැම්බර් 11 වන දා මිය ගිය රවීන්ද්‍රන් ආදාහනය කළේ නොවැම්බර් 17 වනදාය. මිය ගොස් දින 6කට පසුවය. ඒ කොවිඞ් ආසාදිතයෙකු ආදාහනය කරන ආකාරයටය.
ආදාහනය කළේ කොලෙන්නාව ආදාහනාගාරයේදීය. ඔහුගේ බිරිඳ ඇතුළු ඥාති හිතමිත්‍රාදීන් 15 දෙනෙකුට පමණ එයට සහභාග වීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබිණි. මෙවැනි සිදුවීමකින් මිය ගිය පුද්ගලයෙකුගේ සිරුරක් ආදාහනය නොකර භූමදාන කිරීම සිරිතය.
‘රවීන්ද්‍රන් සිතාමතා ඝාතනය කළ බවත්, ඒ ගැන සාක්ෂි විනාශ කිරීමේ අරමුණින් කොවිඞ් පොසිටිව් වුණා කියලා මිනිය පිච්චුවා’ යැයි ඔහුගේ බිරිඳ චෝදනා කරයි. එවැනි චෝදනා පිළිබඳ පරීක්ෂණ කිරීමට සිරුර තිබීම අවශ්‍යය. කොවිඞ්-19 රෝගීන් ආදාහනය පමණක් සිදු කිරීමට විද්‍යාත්මක හේතුවක් නොතිබියදී ආදාහනය කිරීම ගැටලුවක් වන්නේ ඔය පසුබිමේය.■
