පසුගිය ආණ්ඩු කාලයේ රජයේ සේවකයන් වෙත සිදු වුණු දේශපාලන පළිගැනීම් ඇතොත් සොයා බලා අවශ්‍ය නිර්දේශ සහිත වාර්තාවක් තමා වෙත ඉදිරිපත් කරන ලෙස නියම කර, ජනාධිපතිතුමා විසින් පත් කරන ලද ජනාධිපති කොමිසමට, ‘කැළෑ උසාවියක්’ යැයි කියා අපහාස කළා යැයි චෝදනා කොට, විපක්‍ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් පස්දෙනකු තමා අභිමුඛයට කැඳවූ එම කොමිසමේ සභාපතිතුමා, ඔවුන්ට විරුද්ධව අභියාචනාධිකරණයට පැමිණිලි කරන බව දැනුම් දුන්නේ පසුගිය සතියේ ය.
කොමිසම කැළෑ උසාවියක් යැයි කීමෙන් මේ විපක්‍ෂ මන්ත්‍රීවරුන් පස්දෙනා වරදක් කර ඇතැ’යි අපගේ ද නිගමනයයි.
තමන් කළ වරද ගැන දැන්වත් අවබෝධ කර ගන්නට තරම් දැනුමක් මේ මන්ත්‍රීවරුන් පස්දෙනාට ඇතැ’යි සිතන බැවින්, කැළෑ උසාවියක් හැටියට ඇත්ත වශයෙන් ම සැලකිය හැක්කේ කුමන විදියේ උසාවියක් දැ’යි කෙටියෙන් පැහැදිලි කිරීමට කල්පනා කරමු.
නියම උසාවියකට එය පවත්වාගෙන යෑමට උදව් වන පිළිගත් නීතියක් පවතින නමුත්, කැළෑ උසාවියකට, එහි පැවැත්ම හා කාර්ය පටිපාටිය පාලනය කරන නීතියක්, රීතියක් හෝ පිළිවෙළක් නැත. එහි ඇති එක ම රීතිය වන්නේ ‘හපා කෑමේ’ රීතියයි. තමන් පත් කර ඇත්තේ කවරෙක් ද, ඔහුට හෝ ඇයට වුවමනා විදියට, ඔහු හෝ ඇය පෙන්වා දෙනවුන්, හැකි තරම් වැර යොදා හපා කෑම කැළෑ උසාවියේ නඩුකාරයන්ගේ සිරිතයි. ජේත්තුවට හැඳ පැළඳ සිටියත්, ඒ ඇඳුම් යටින් මේ වන-චාරී නඩුකාරයන්ගේ නිරුවත හොඳින් දිටිය හැකි ය. එවැනි උසාවියක රජයන්නේ, වන-චරයන්ගේ නීතියයි. අපරාධ නඩුවල පැමිණිලිකරු මේ කැළෑ උසාවියේ දී හපාකෑමට ලක් වේ. විත්තිකරු බුහුමනට ලක් වේ.
කැළෑ උසාවියක අනෙක් ලක්‍ෂණය නම්, විරුද්ධවුන් හපා කා, කැළෑ රජාගේවුන් රටේ නීතියෙන් බේරාගැනීමයි. ඔවුන් අතර මිනීමරුවෝ, කප්පම්කාරයෝ, දරුවන් පැහැරගත්තාහු, ජාත්‍යන්තර තලයේ චෞරයෝ, අලි හොරු වැන්නෝ යහමින් වෙති.
එහි නඩුකාරයන් බවට පත් කෙරෙන්නේ, තම වෘත්තීය හා පෞද්ගලික ඉතිහාසය පුරා, වසුරුවලින් නා ගත් පුද්ගලයන්, ඒ නා ගැනීම කොයි තරම් හොඳින් කළා ද යන මිනුම් දණ්ඩ මත තෝරා ගෙන ය. තමා, පෙර කල විනිසුරු දිවියක් ගත කෙළේ නම්, ඒ කාලය තුළ නීතිය හොඳින් ම නැවූ අය, කැළෑ උසාවියේ විනිසුරුවරුන් වීමට ඉහළින් ම සුදුසුකම් ලබති. තමන්ට වුවමනාවුන් රැකීම සඳහා එසේ නීතිය නැවීම නිසා, නීතිය අනුව දඬුවම් ලැබුවෝ, සේවයෙන් පහ කරනු ලැබුවෝ, තමන්ගේ අපකීර්තිමත් ස්වාමීන්ගේ පිහිටෙන් සේවය යළි ලද්දෝ, කැළෑ උසාවියක නඩුකාරයන් වීමට හොඳින් ම සුදුසුකම් ලද්දෝ වෙති. මතු නොව, තමන් රාජකාරි කළ කාලයේ, පත්වීම්, උසස්වීම් දෙන්නට දියණියන් වැනි කාන්තාවන්ගෙන් ලිංගික අල්ලස් ඉල්ලූ, කාර්යාලයේදීත් ලබා ගත්, ලිංගික සැප ලැබීම මත ම සියල්ල තීරණය කළ ප්‍රසිද්ධ, පූර්ණකාලීන ස්ත්‍රී අපයෝජකයෝ ද, මෙවැනි කැළෑ උසාවිවල නඩුකාර තැන්වලට සුදුස්සෝ ය. ඊටත් අමතරව, තමන්ගේ රාජකාරි හරිහැටි නොකිරීම හා වෘත්තීය දූෂණයේ යෙදුණාහු ද කැළෑ උසාවිවල නඩුකාරයන් හැටියට නිතරගයෙන් මෙන් පත්වෙති.
එවැනි (අව)නඩුකාරයන්ට, ඕනෑ ම කාලයක, ඕනෑ ම කැළෑ රජකු යටතේ කැළෑ උසාවිවල නඩු අහන්නට කැඳවීම් ලැබේ. එවැනි උසාවිවල හපා කෑම ම මිසෙක, නඩු ඇසීමක් නැති බැවිනි. එවැනි නඩුකාරයන්, කැළෑ උසාවි දමන්නට බලාපොරොත්තු වන කැළෑ රජවරුන්ට නම්, මහත් ම සම්පතෙකි.
ඉතින්, මෙවැනි කැළෑ නඩුකාරයෝ, සිය වන-චර කාර්යභාරය, මහත් ජාතික මෙහෙවරෙකැ’යි කියා හැකි උපරිම සංදර්ශන පවත්වමින් කැපවීමෙන් ඉටු කරති. දකින දකිනවුන් හපා කති. ඔවුන් ඊට බලාපොරොත්තු වන ප්‍රතිලාභ නම් මොනවා ද? මියෙන තෙක්, දෛනිකව යෙදී සිටින්නට සුදුසු ඕනෑ ම ආකාරයක පහත් වැඩකි.
මේ කිසි ම ලක්‍ෂණයක්, ඉහත කී ජනාධිපති කොමිසමේ දකින්නට නැති බව මොළයක් තියෙන කාට වුණත් පැහැදිලි වනු ඇත. ඉතින්, එය නම් කැළෑ උසාවියක් නොවේ.■
