■ තිසරණි ගුණසේකර
69 ලක්‍ෂයක බලාපොරොත්තු මතින් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ජනපති ධුරයට පියනගා වසරක් ගතව ඇත. ගෙවුණු වසර තුළ තම දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රයේ මූලික කරුණු සියල්ලම වාගේ සාක්‍ෂාත් කරගැනීමට රාජපක්‍ෂවරුන් සමත් ව තිබේ. රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ පවුලේ පක්‍ෂය වූ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙක් බලයක් හිමිය. 20 වන සංශෝධනය යථාර්ථයක් වී හමාරය. ජනපති, අගමැති ධුරයන්ද ඇතුළුව බලගතු ඇමති පදවි බොහොමයක්ම පවුලේ සාමාජිකයන් සතුය. වැඩි කල් නොයා බැසිල් රාජපක්‍ෂ මහතාද පාර්ලිමේන්තුවටත් කැබිනට් මණ්ඩලයටත් සම්ප්‍රාප්ත වනු නියතය. එවිට පවුලේ වර්තමානය තවත් ශක්තිමත්වී එහි අනාගතය පිළිබඳව ඇති සියලුම අවිනිශ්චිතතා ඉවත්වනු ඇත. මන්ද අයියාගෙන් මල්ලීටත්, බාප්පාගෙන් ඥාති පුතාටත් බලය සුමටව මාරුවීමට මග තැනී අවසන් වන බැවිනි.
ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාගේ ජනපතිවරණ ජයග්‍රහණයෙන් පසු ගෙවුණ වසර රාජපක්‍ෂ පවුලේ සිතුම්, පැතුම් සියල්ලම පාහේ ඉටුවුණු සුබ කාලයකි.
ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාගේ ජනපතිවරණ ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරය තුළ ඔහුව හැඳින්වුණේ ‘වැඩ කරන විරුවා’ ලෙසය. ‘වැඩ කරන රටක්’ ගොඩනැගීම ඔහුගේ මූලික පොරොන්දුව විය. ඔහු ජනපතිවරණය ජයගත් විට රටට යළිත් ශක්තිමත් නායකත්වයක් ලැබුණායැයි රාජපක්‍ෂ අනුගාමිකයෝ උදම් ඇනූහ.
නමුත් ජනපතිවරණයෙන් වසරක් ගත වූ තැන රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ සෞභාග්‍යයේ දැක්ම රටේ අභාග්‍යයේ දැක්ම බවට පත්ව ඇත.
රටේ බහින කලාව ආරම්භ වූයේ කොරෝනා වසංගතයේ ආගමනයට පෙරය. රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ කතාව සහ කෙරුවාව අතරැති පරතරය මුලින්ම විද්‍යමාන වූයේ ආර්ථික ක්‍ෂේත්‍රයේය. සහෝදර-පාලකයන්ගේ බැරිකම සංඛ්‍යා දත්ත තුළින් මෙන්ම ජනතාවගෙත් ජීවන අත්දැකීම් හරහාද හෙළිවන්නට විය.
ජනපති වී සති කිහිපයක් ගතවන්නටත් පෙර ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා නාරාහේන්පිට ආර්ථික මධ්‍යස්ථානයට ගොස්, සහල් වෙළඳසැලක වාඩි වී සහල් මිල පාලනය කිරීමට උපදෙස් දුන්නේය. සහල් මිල ගැසට්ටුවේ කෙසේ වෙතත් යථාර්ථයේදී පාලනය නොවුණි. මාස 11ක් ගතවූ පසුවත් සහල් මිල තීරණය වන්නේ මහා පරිමාණ සහල් මෝල් හිමියන් කිහිප දෙනකුගේ හිතුමතයටය. සහල් මිල කථාව වැඩ බැරි පාලනයක් පිළිබඳව පෙරනිමිත්තක් විය.
2020 මුල් තෙමස අවසන් වන විට, රටේ සමස්ත ආර්ථිකය යොමුවී තිබුණේ අවගමන දිශාවකටය. මේ තෙමස තුළ ආර්ථික වෘද්ධි වේගය 1.5%කින් පහත වැටී තිබුණි. රජයේ බදු ආදායම 26%කින්ද, රජයේ ආයෝජනය 44%කින්ද පහත වැටී තිබුණි. මෙම කඩාවැටීමට ප්‍රධානතම හේතුව වූයේ වසංගතය නොව ජනපති ධුරයට පත්වූ වහාම ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ක්‍රියාත්මක කළ බදු ප්‍රතිපත්තියයි.
මේ තත්වයන් මැද වුවද පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් විශිෂ්ට ජයක් ලැබීමට පොදු ජන පෙරමුණට හැකි වූයේ කාරණා දෙකක් හේතුවෙනි. එකක් නම්, එජාපය බෙදීමයි. රනිල්-සජිත් ගැටුම නිසා කලකිරුණු විපක්‍ෂයට හිතවත් ඡන්දදායකයන් සැලකිය යුතු පිරිසක් අගෝස්තු 5 වෙනිදා ඡන්දය දැමුවේ නැත. ජනපතිවරණයේදී ලත් ඡන්ද ප්‍රමාණයට වඩා මඳකින් අඩු ඡන්ද ප්‍රමාණයක් ලබා වුවද, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් -දෙකකට ආසන්න බලයක් දිනාගැනීමට පොදු ජන පෙරමුණ සමත් වූයේ එජාපයේ බෙදීමත් සමස්තයක් වශයෙන් විපක්‍ෂයේ ඉච්ඡා භංගත්වයත් හේතුවෙනි.
රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ පාර්ලිමේන්තු ජයට පාදකවූ අනෙක් හේතුව වූයේ වසංගත උවදුරෙන් ඔවුන් රට බේරා ගත්තායැයි ජනතාව තුළ තිබූ විශ්වාසයයි. වසංගත උවදුරට මුහුණ දීමේදී රාජපක්‍ෂ පාලනය මුලින් යම් සාර්ථකත්වයක් දැක්වූ බව සැබෑය. රට වසා දමා තිබු කාලය තුළ ජනතාවට සහන සැපයීම තුළින් තම ජනප්‍රියත්වය රැකගැනීමට රාජපක්‍ෂවරු සමත් වූහ.
වසංගතයට රාජපක්‍ෂ පාලනය දැක්වූ ප්‍රතිචාරය තුළ අන්තර්ගත වු ප්‍රධාන දුර්වලතාවන් දෙකක් විය. එකක් නම්, පීසීආර් පරීක්‍ෂණ ප්‍රමාණවත් තරමින් නොකිරීමත්, සමාජය තුළ අහඹු ලෙස පරීක්‍ෂණ නොකිරීමත්ය. අනෙක නම්, මෙම උත්සාහයේ නායකත්වය වෛද්‍ය විශේෂඥයකුට නොව හමුදාපතිවරයාට පැවරීමය.
වසංගත මර්දනයට හමුදාව සහාය කර ගැනීමත් වසංගත මර්දනය හමුදාවට පැවරීමත් යනු එකක් නොව දෙකකි. රාජපක්‍ෂවරුන් අනුගමනය කළේ දෙවන ක්‍රමයයි. ඒ තුළ වෛද්‍යවරුන්ට හිමිවූයේ සහාය රංගනයක් හා අතිරේක චරිත පමණි.
හඳුනාගත් රෝගි පොකුරු පාලනය කළ පසු වසංගතයම පාලනය කළායැයි රාජපක්‍ෂවරු උදම් ඇනූහ. මෙය ඔවුන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ මූලික පුරසාරමක් විය. සමාජය තුළ අහඹු ලෙස පීසීආර් පරීක්‍ෂණ සිදු නොකොට වසංගතය පාලනය කළායැයි කීම අතිශයෝක්තියක් බව වෛද්‍ය නිලධාරීන් දැන සිටින්නට ඇත. සිරිසේන-වික්‍රමසිංහ පාලන සමයේ මෙවැන්නක් වූවා නම් වෛද්‍ය බලධාරීන් මේ පිළිබඳව එළිපිටම කතාකරනවා හා ආණ්ඩුව විවේචනය කරනුවා නියතය. නිවැරදි ප්‍රතිචාරය, විය යුතු ප්‍රතිචාරය එයයි.
නමුත්, රාජපක්‍ෂ පාලනය යටතේ එවැන්නක් සිදු නොවීය. ඊට හේතුව විවේචනයේ හා විරෝධයේ නිදහස අහුරා තිබීමය. වෛද්‍ය බලධාරීන්ගේ හා වෛද්‍ය වෘත්තිකයන්ගේ නිහැඬියාව අනුබල දුන්නේ රාජපක්‍ෂ දේශපාලනයට පමණක් නොවේ. වෛරසයේ ව්‍යාප්තියටද ඉන් ලැබුණේ අත්වැලකි. වසංගතය, නිමාවීයැයි දේශපාලනඥයන් හා හමුදා නායකයන් කළ ප්‍රකාශයන්ට වෛද්‍යවරුන්ද අනුගත නොවූවා නම් පොදු ජනතාව මෙයට වඩා පරීක්‍ෂාකාරීව කටයුතු කිරීමට ඉඩ තිබුණි. නායකයන්ගේ පුරාජේරුවත්, ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය නීති රීතිවලට පටහැණි ක්‍රියාකාරිත්වයත් වෛද්‍යවරුන්ගේ නිහැඬියාවත් එක්තැන් වූ කල රාජපක්‍ෂවරුන් කොටි පරාජය කොට ඇතැයි යන මතය ජන විඥානය තුළ මුල් ඇදීම පුදුමයක් නොවේ.
2020 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් පාලකයන් ලත් මහා ජයට ප්‍රධාන හේතුවක් වූයේ මෙම මිථ්‍යාවයි. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාගේ පදවි ප්‍රාප්තියේ පළමුවන සංවත්සරය රෝගි රටක සමරන්නට මග සකස් කළේද මෙම මිථ්‍යාවයි.
සෞභාග්‍යයේ දැක්ම තුළින් අභාග්‍යයේ යථාර්ථයට
ඇමරිකානු ජනපති ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් මහතා 2020 ජනපතිවරණයෙන් ලැබූ පරාජයට මූලික හේතුවක් වූයේ වසංගත අර්බුදයට සාර්ථකව මුහුණ දීමට ඔහුගේ පාලනය අසමත් වීමයි. ප්‍රකට ඇමරිකානු මාධ්‍යවේදී බොබි වුඞ්වාඞ් ලියූ ඍ්ටැ (කෝපය) නම්වූ ග්‍රන්ථයට අනුව, වෛරසය මාරාන්තික බව ට්‍රම්ප් මහතා දැනසිටියත් ඒ සැබෑව ජනතාවගෙන් වසන් කිරීමට ඔහු උත්සාහ කළේය. වුඞ්වාඞ් මහතා සමග කළ පටිගත කෙරුණු කතාබහේදී ‘මට ඕනා එය (වසංගත තර්ජනය) අඩුකරලා පෙන්වන්න’ (ෂ ්කඅ්හි අ්බඑැා එද චක්හ සඑ ාදඅබ) යයි ට්‍රම්ප් මහතා යළි යළිත් කියා සිටියේය. පීසීආර් පරීක්‍ෂණ හැකිතාක් අඩුවෙන් කිරීම තුළින් රෝගීන් සංඛ්‍යාව සැඟවීමට ඔහුට අවශ්‍ය විය. එරට සෞඛ්‍ය බලධාරීන් එම උත්සාහයන්ට අකුල් හෙලූ විට ඇමරිකාවේ රෝගීන් විශාල ප්‍රමාණයක් සිටින බව ලෝකයට පෙනෙනුයේ පීසීආර් පරීක්‍ෂණ වැඩිපුර කරන නිසායැයි ඔහු ප්‍රසිද්ධ වේදිකාවේ චෝදනා කළේය. වසංගතයේ ව්‍යාප්තිය පිළිබඳ තොරතුරු වසන් කිරීම තුළින් ඇමරිකානු ජනතාව තුළ තමන් ආරක්‍ෂිතය යන ව්‍යාජ විශ්වාසය ජනිත කරවීම ට්‍රම්ප් මහතාගේ අරමුණ විය. එරට සොෟඛ්‍ය බලධාරීන්-විශේෂයෙන්ම වසංගත රෝග අංශ ප්‍රධානි වෛද්‍ය ඇන්තනි ෆවුඞ් මහතා- ඊට අනුගත නොවූ විට ඔහු මැතිවරණ වේදිකාවල ඔවුන්ට දෝෂාරෝපණය කරමින් ඔවුන් රැකියාවෙන් පන්නන බවට තර්ජනය කළේය.
ඇමරිකානු ජනපති ධුරය යනු ලොව බලගතුම තනතුරයි. ඒ තනතුර හෙබවූ ට්‍රම්ප් මහතාට කළ නොහැකිවූ ඇතැම් දේ මෙරට පාලකයන්ට කළ හැකිවූයේ අපේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතන ව්‍යුහයේ ඇති දුර්වලතාවන් නිසාය. ඔක්තෝබර් මස මුල් සතියේ වත්මන් කෝවිඞ් රැල්ල ආරම්භ වන විට වෛරසය සමාජගතව නැතැයි යන රාජපක්‍ෂ මතයට පටහැනි අදහසක් ඉදිරිපත් කළ වෛද්‍ය ජයරුවන් බණ්ඩාර මහතා තනතුරෙන් පහ කිරීමට පාලකයන්ට හැකිවූයේ එබැවිනි.
ජයරුවන් බණ්ඩාර මහතාගේ ඉරණම සෙසු වෛද්‍ය නිලධාරීන්ට පූර්වාදර්ශයක් සැපයීය. පාලකයන්ගේ මතයට එරෙහි වීම තමන්ගේ පැවැත්මට හානියක්ය යන පාඩම එතුළින් ඔවුන්ට අවබෝධ වූවා නම් එය පුදුමයක් නොවේ.
මිනුවන්ගොඩ රෝගි පොකුර දිනෙන් දිනම වර්ධනය වන විට දිස්ත්‍රික්ක අතර සංචරණ සීමා පැනවීම වැනි පියවර ගත්තා නම් වෛරසයේ ව්‍යාප්තිය මොට කිරීමේ හැකියාව තිබුණි. නමුත් ඒ වන විට රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ සමස්ත අවධානය යොමුව තිබුණේ ජනතාවගේ සෞඛ්‍යය කෙරෙහි නොව 20වන සංශෝධනය තුළින් තම පවුල් බලය ශක්තිමත් කොට චිරාත් කාලයක් ආරක්‍ෂා කිරීම කෙරෙහිය. වෛරසය නැති කළායැයි මාස ගණනක් පුරාජේරු කතා කී පාලකයන්ට වෛරසය යළි ව්‍යාප්ත වීමේ අවදානමක් ඇති බව පිළිගැනීම මදිකමක් වන්නට ඇත.
මේ වන විට දිනකට රෝගීන් අවම වශයෙන් තුන් හාරසියයක් හමුවන තත්වයක්, මරණ ප්‍රමාණය ශීඝ්‍රයෙන් ඉහළ යන තත්වයක් නිර්මාණය වූයේ මිනුවන්ගොඩ පොකුර ගැන දැනුවත්වූ වහාම ඊට ප්‍රතික්‍රියා කිරීමට පාලකයන් මැලිවූ නිසාය. රට වසංගතයෙන් ආරක්‍ෂා කිරීමට වඩා 20වන සංශෝධනය සම්මත කර ගැනීමට පාලකයන් ප්‍රමුඛතාව දුන් නිසාය.
දැන් මෙරට රෝහල් පද්ධතියට දරාගැනීමට බැරි තරමට වසංගතය ව්‍යාප්ත වී හමාරය. තමන්ගෙන් වූ වරද පිළිගන්නවා වෙනුවට පාලකයන් කරනුයේ ජනතාව මත වරද පැටවීමය. වත්මන් වසංගත තත්වයට වගකිව යුත්තේ මාධ්‍යය හා ජනතාව යැයි ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශය මෙම සතියේ කළ ප්‍රකාශය තුළින් මෙය පැහැදිලි වේ.
රට වැසීමෙන් ආර්ථිකය කඩා වැටෙනවායැයි පාලකයෝ කියති. ආර්ථිකය කඩා වැටීම ඇරඹුණේ ගෝඨාභය- මහින්ද පාලනයේ අදූරදර්ශී හා අඥාන බදු ප්‍රතිපත්තිය නිසාය.
රෝගි රටක නිරෝගි ආර්ථිකයක් පවත්වා ගැනීම කළ නොහැකිය. මෙරට ඇඟලුම් ක්‍ෂෙත්‍රයට අත්වෙමින් පවතින ඉරණම ඊට උදාහරණයකි. රෝගය කම්හලෙන් කම්හලට ව්‍යාප්ත වූයේ රෝග ව්‍යාප්තියට කිසිදු බාධකයක් පැනවීමට තීරණාත්මක මුල් සති කිහිපය තුළ පාලකයන් ක්‍රියා නොකළ නිසාය. මේ වන විට කම්හල් ගණනාවක් අක්‍රිය වී ඇති අතර සේවකයන්ගේ පැමිණීම අඩුවීම නිසා අනෙක් බොහෝ කම්හල්වලටද නිෂ්පාදන කටයුතු නිසි ලෙස කිරීමට නොහැකිව ඇත.
ධීවර ක්‍ෂෙත්‍රය තුළින් ඊළඟ වසංගත රැල්ලක් මතුවිය හැකි බවට එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ප්‍රසිද්ධියේම අනතුරු හැඟවූයේ 2020 මාර්තු මාසයේය. නමුත් පාලකයන් ඊට අවධානය යොමු කළේ නැත. පෑලියගොඩ මත්ස්‍ය වෙළඳ සංකීර්ණයේ රෝගි පොකුර නිරාවරණය වූයේද අහම්බයෙනි. වික්‍රමමිංහ මහතා කළ අනතුරු හැඟවීම සැලකිල්ලට ගෙන පෑලියගොඩ මත්ස්‍ය වෙළෙඳ සංකීර්ණයේත් රට පුරා විසිර ඇති ලොකු කුඩා ධීවර වරායන්වලත් විටින් විට අහඹු පීසීආර් පරීක්‍ෂණ කළා නම්, ප්‍රශ්නය මුල් අවධියේම හඳුනා ගැනීමට හැකියාව තිබුණි. සමස්ත ධීවර කර්මාන්තයම කඩා වැටෙන තැනට වසංගතය ඔඩු දිව්වේ පාලකයන්ගේ වැඩ බැරිකම නිසාය.
වසංගත අර්බුදයේ ඊළඟ ගොදුර විය හැක්කේ වතුකරයයි. මිනුවන්ගොඩ රෝගි පොකුර නිරාවරණය වූ වහාම වතු ආර්ථිකයේ මර්මස්ථානයන් වූ නුවරඑළිය, බදුල්ල, රත්නපුර හා කෑගල්ල යන දිස්ත්‍රික්කවලටවත් සංචරණ සීමාවන් පැනවූවා නම් වෛරසයෙන් වතුකරය රැකගැනීමේ සැබෑ හැකියාවක් තිබුණි. නමුත් එය සිදුවූයේ නැත. වතුකරයේ අහඹු පීසීආර් පරීක්‍ෂණ කිරීම තුළින් ප්‍රශ්නකාරී ස්ථාන හඳුනාගෙන ඊට පිළියම් යෙදීමට තවමත් ඉඩ ඇත. නමුත් එවැනි පියවරක් ගන්නා බව මෙතෙක් නොපෙනේ. මේ තත්වය ඉදිරියටත් පැවැතුණහොත් ධීවර කර්මාන්තයට හා ඇඟලුම් කර්මාන්තයට අත්වූ ඉරණමට වඩා භයානක ඉරණමක් වතුකරයට අත්විය හැක.
ආණ්ඩුව බස්නාහිර පළාත දින 10කට වසා දැම්මේය. ඉන්පසු කිසිදු සාධාරණ හේතුවකින් තොරව එය විවෘත කළේය. බස්නාහිර පළාත විවෘත කෙරුණු 9වෙනි සඳුදාට පෙර පළාතේ සියලු රෝගීන් හඳුනාගන්නැයි ජනපතිවරයා හමුදාපතිවරයාට උපදෙස් දුන් බව රාජපාක්‍ෂික ලංකාසීනිව්ස් වෙබ් අඩවිය වාර්තා කළේය. ජනපතිවරයා එවැනි උපදෙසක් දුන්නා නම් එයින් ඉඟි කෙරෙනුයේ වෛරසයක යථාර්ථය පිළිබඳ හතේ පන්තියේ ළමයකුට ඇති අවබෝධයවත් ඔහුට නැති බව නොවේද? බස්නාහිර පළාතේ සියලුම රෝගීන් හඳුනා ගැනීමට නම් (චීනය වතාවක් වුහාන්හි කළාක් මෙන්) එහි සියලුම පදිංචිකරුවන්ට පීසීආර් පරීක්‍ෂණ කළ යුතුය. එවැන්නක් කිරීමට තරම් හැකියාවක් ලංකාවට නොමැත. මේ සරල සත්‍යයන් වටහා ගැනීමට පවා පාලකයන් අසමත් නම් රටට හිමිවනු ඇත්තේ පොරොන්දු වු සෞභාග්‍යය නොව ඉමහත් අභාග්‍යයකි.
අන්ධභාවයේ දැක්ම
ප්‍රකට ඇමරිකානු හාස්‍යොත්පාදකයෙක් (ජදපැාසදබ) වරක් ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් පාලනය අශ්වයකු රෝහලකට පැමිණි විට හටගන්නා තත්වයට සමාන කළේය. අශ්වයා කුමක් කරයිදැයි අප දන්නේ නැත. අශ්වයා කුමක් කරයිදැයි අශ්වයා දන්නේද නැත. එවන් තත්වයක් තුළ කිසිවක් පුරෝකථනය කිරීම අපහසුය. මන්ද සිදු නොවිය හැක්කක් නොමැති බැවිනි.
ගෝඨාභය-මහින්ද පාලනය 2021 වසර සඳහා සෞඛ්‍යය විෂයට වෙන්කොට ඇත්තේ බිලියන 159කි. එනම් මහාමාර්ගවලට වෙන් කළාට වඩා අඩකටද අඩුවෙනි. පමණක් නොවේ. 2019 වසරට සාපේක්‍ෂව 2021 වසර සඳහා සෞඛ්‍යයට වෙන් කොට ඇති මුදලේ බිලියන 29ක අඩුවක් ඇත.
ගෝලීය වසංගත තත්වයක් තුළ සෞඛ්‍යයට වෙන්කරන ප්‍රතිපාදන අඩු කරනුයේ කවර නම් පාලනයක්ද?
එපමණක් නොවේ. ඔයැ ඵදරබසබට පුවත්පත හෙළි කළ පරිදි 2020 මාර්තු මාසයේ සිට මේ දක්වා එකුදු කෘත්‍රිම ශ්වසන යන්ත්‍රයක් (ඩැබඑසක්එදර) හෝ අයිසීයූ ඇඳක් හෝ අලුතින් නිපදවීමට හෝ ආනයනය කිරීමට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය ක්‍රියා කොට නොමැත.
පාලකයන් මෙතරම් අදූරදර්ශී වූ විට රටක් රැකේද? ජනතාව අද පත්ව ඇති ‘තමන්ගේ ආරක්‍ෂාව තමන්ම සලසා ගන්නා’ අතිශය අනාරක්‍ෂාකාරී තත්වය පාලකයන්ගේ මේ බුද්ධි හීනත්වයේ ප්‍රතිඵලයක් නොවේද?
2020 වසර තුළ ලංකාවේ වෘද්ධි වේගය 4.6%කින් පහත වැටිය හැකි බව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ පුරෝකථනයයි. ලෝක බැංකුව කියනුයේ ලංකාවේ ආර්ථික වෘද්ධි වේගය 6.7%කින් පහත වැටිය හැකි බවය.
ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිචාරය 2020 දෙවන කාර්තුවේ ආර්ථික දත්ත ප්‍රකාශයට පත්කිරීම කල් දැමීමයි.
ආණ්ඩුවට අවශ්‍ය කටුක යථාර්ථයට මුහුණ දීමට නොව සුන්දර මායාවක තමනුත් ගිලී රටත් ගිල්ලවීමයි.
2021දී ණය ගෙවීමට නොහැකි වීමේ වැඩි සම්භාවිතාවක් ඇති රටවල් ලෙස ඨදකාප්බ ි්ජයි ආයතනය ඉරාකය, ශ්‍රී ලංකාව, ඇංගෝලාව හා ගැබොන් රාජ්‍යය හඳුන්වා ඇත. පාලකයන් මෙම තත්වයට දක්වන ප්‍රතිචාරය නම් තවත් ඩොලර් මිලියන 700ක ණය මුදලක් චීනයෙන් ලබාගැනීමට සාකච්ඡා ආරම්භ කිරීමයි.
අතිශය දැවැන්ත මූල්‍ය, ආර්ථික සහ සෞඛ්‍ය අර්බුදයක වෙලී ඇති ලංකාවේ පාලකයන්ගේ ප්‍රමුඛතාව කුමක්ද? රාගම පේරලන්ද තෙත්බිමට මායිම්ව දැවැන්ත විනෝද උයනක් ඉදිකිරීමයි. මෙම යෝජනාව මෙම සතියේ කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළේ අගමැතිවරයාය. කැබිනට් මණ්ඩලයෙන් ඊට පූර්ණ අනුමැතිය ලැබී ඇති බව භැඅිඅසරු වෙබ් අඩවිය වාර්තා කරයි.
මාය ලෝකවල ජීවත්වන පාලකයන් රැළකගෙන් සැබෑ ලෝකයේ ප්‍රශ්නවලට පිළියම් අපේක්‍ෂා කිරීම උන්මාදයක් නොවන්නේද?
සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය කප්පිත්තෙකු නොමැති නැවක් වැනියැයි රෝහිණී කවිරත්න මන්ත්‍රීවරිය සඳහන් කළාය. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයට කප්පිත්තෙක් ඇත. නමුත් කප්පිත්තා නැවක් ගැනවත් මුහුද ගැනවත් මෙලෝ හසරක් නොදන්නා අයෙකි. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ අරාජිකත්වය සමස්ත රටේ අරාජිකත්වයේම පිළිබිඹුවකි. පාලකයන් පාලනය කරනුයේ අප ජීවත්වන රට නොව ඔවුන් මනසින් නිර්මාණය කරගත් රටකි.
වසංගත හා ආර්ථික අර්බුදයෙන් බැටකන සාමාන්‍ය ජනතාවට පාලකයන් කදිම ත්‍යාගයක් දී ඇත. ඒ බස් ගාස්තු ඉහළ දැමීය. බස් ගාස්තු ඉහළ දමා ඇත්තේද පුදුමාකාර ක්‍රමයකටය. සමාජ දුරස්ථභාවය පවත්වා ගන්නා බස්වලට ඉහළ ගාස්තුවක් අය කිරීමට වරම් ඇත.
මෙහි ප්‍රතිඵලය පැහැදිලිය. සාපේක්‍ෂ වශයෙන් ආර්ථික හැකියාවක් ඇති මගීන් වැඩි මුදලක් ගෙවා සමාජ දුරස්ථභාවය රකින බසයක ගමන් කරනු ඇත. එවැනි හැකියාවක් නැති මගීන් සාඩින් පැටවුවාක් මෙන් තෙරපී යනු ඇත.
වෛරසයක් මිනිසා මෙන් ඇති-නැති පරතරය සලකනු ඇතැයි පාලකයන් සිතන බව මෙම තීරණයෙන් පැහැදිලිය. ලොව පුරා වෛරසයෙන් වැඩියෙන්ම බැට කා ඇත්තේ නැති බැරි ජනතාව බව ඇත්තකි. නමුත් ධනවතුන්ට හා බලවතුන්ටත් ඉන් ගැලවීමක් නොමැත. ඇමරිකානු ජනපතිවරයාටත් බි්‍රතාන්‍යයේ ඔටුන්න හිමි කුමාරයාටත් ජ’මන් අගමැතිවරියටත් කෝවිඞ් 19 වැළඳීමෙන් පැහැදිලි වනුයේ බලය හා ධනය වෛරසයට බාධාවක් නොවන බවය. සාඩින් මෙන් තෙරපී බස්වල ගමන් කරන නැති බැරි ජනතාව වෛරසයට ගොදුරු වීම රටේ සියල්ලන්ටම ඇති අවදානම තවත් තීව්ර කරන බව වටහා ගැනීමට බුද්ධියක් නැති පාලකයන් සිටින රටකට කාගේ පිහිටක්ද?
විද්‍යාව නොදන්නා, යථාර්ථය නොදකින, මායා ලෝකවල ජීවත්වන පාලකයන් වසංගතයක් පාලනය කිරීමට කළගෙඩි සෙල්ලම් කිරීම පුදුමයක්ද?
ගෝඨාභය-මහින්ද පාලනයෙන් වසරක් ගතවන විට ලංකාව සිටිනුයේ 2019 නොවැම්බරයේ සිටියාට වඩා සැතප්ම ගණනක් පහළිනි.
ජෝ බයිඩන් හා කමලා හැරිස් ජයග්‍රහණය නිසා තවත් දින 70කින් ට්‍රම්ප් පාලනයෙන් නිදහස් වීමට ඇමරිකානු ජනතාවට හැකිවනු ඇත. නමුත් ගෝඨාභය-මහින්ද පාලනය කවදා නිමාවේදැයි කීම අසීරුය. ගතවූ වසර තුළ රාජපක්‍ෂ සොයුරන්ගේ කෙරුවාව බලන විට රටත් ජනතාවත් රාජපක්‍ෂවරුන් නිර්මාණය කළ මිරිඟු දියේ හිසවටක් ගිලෙන දිනය වැඩි ඈතක නොව බව නම් අනුමාන කළ හැක. ■
