‘අපිට විකල්ප තුනක් තියෙනවා. මුලු රටම කරපිව් දාලා වහන්න පුළුවන්. මුකුත් නොකර ඉන්න පුළුවන්. තුන්වෙනි එක තමයි පාලනයක් කරන ගමන් රටේ එදිනෙදා ජීවිතය ගෙනයන්න ඉඩ දෙන එක. අපි තෝරගෙන තියෙන්නේ තුන්වෙනි විකල්පය.’ මේ අදහස් ජනාධිපතිවරයා විසින් ප්‍රකාශ කරනු ලැබුයේ නොවැම්බර් 9 වැනිදා පැවති කොවිඞ් 19 මර්ධන ජනාධිපති කාර්ය සාධක බලකායේ සාමාජිකයන් අමතමින්ය. එහිදී ජනාධිපතිවරයා වැඩිදුරටත් කීවේ ’අපි මාස දෙකක් කිසිඳු ආසාදිතයෙක් නැතිව ගෙන ගියා. දෙවන රැල්ල ආවේ හැම එක්කෙනාම මේක පහසුවෙන් ගත්තා. සෞඛ්‍ය උපදෙස් පිළිපැද්දේ නැහැ. කියලා තියෙන දේවල් කළේ නෑ.’යනුවෙන්ය. ජනාධිපතිවරයා හෝ වත්මන් ආණ්ඩුව තෝරාගෙන තිබෙන එම විකල්පය ගැන අපගේ ආරෝවක් නැත. එහෙත් කොවිඞ් 19 පාලනය කිරීම සඳහා යම් ප්‍රදේශයක් වසා දැමිය යුතු නම් එය කළ යුතු බවද අපගේ මතයයි.
එහෙත් අපගේ ආරෝව ඇත්තේ දෙවන රැල්ල හෙවත් වත්මන් කොවිඞ් රැල්ලේ වගකීම ජනාධිපතිවරයා ජනතාව වෙත දමා ගැසීම නිසාය. මුලු ජනතාවම නොවුනත් සමහරුන් එය සැහැල්ලුවට ගැනීමත් සෞඛ්‍ය උපදෙස් නොපිළිපැදීමත් ඇත්ත විය හැකිය. එහෙත් ඊට අනුබල දුන්නේද ජනාධිපතිවරයා ඇතුලු ආණ්ඩුව බවද අප අමතක නොකළ යුතුය. මුව ආවරණ නොපැළඳ කටයුතු කිරීම, සෞඛ්‍ය මාර්ගෝපදේශ වලට පිටින් ජනයා ඒකරාශි කිරීම ආදිය මුල් අවස්ථාවේ කළේ ජනතාව නොව ජනාධිපතිවරයා ඇතුලු ආණ්ඩුවේ පිරිසය. දෙවෙනි රැල්ලට පෙර ’අපි කොවිඞ් මර්ධනය කළා’ ඒ සම්බන්ධයෙන් ලොව හොඳම දෙවෙනි රට අපි යැයි කියමින් ඒ ගැන කවුරුත් කතාකරන්නේ නැහැ යැයි විවේචකයන්ට දොස් කියමින් පම්පෝරි ගැසුවේ ජනතාව නොව ජනාධිපතිවරයාය.
කොවිඞ් මර්ධනයේ අතීත කීර්තිය එසේ ගත් ජනාධිපතිවරයා ඉහත සඳහන් හමුවේදී වැරදීමේ වගකීම අන් අය හට පවරන්නේ මේ ආකාරයටය.’අභියෝග බාරගන්න එක තමයි ඉහළම මට්ටමේ තීරණ ගන්න අයගේ ලොකුම වගකීම. දැන් ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්නයක් නම් මට පුලුවන් පහසුවෙන් විසඳන්න. මේක සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නයක් මේකේ වැඩි වගකීම තියෙන්නේ සෞඛ්‍ය අංශයට.’
එහිදී අපට අසන්නට සිතෙන ප්‍රශ්න කිහිපයක් මෙසේය. කොවිඞ් දෙවන රැල්ල එනතෙක් කොවිඞ් මර්ධන ජනාධිපති කාර්යසාධක බලකාය මාස දෙකකට අධික කාලයක් රැස්නොවුනේ ඇයි? දෙවන රැල්ලට පෙර මාස දෙකක කාලයක් කොවිඞ් ආසාදිතයින් හමුනොවුනේ සමාජය තුළ කොවිඞ් නොතිබුන නිසාද? නැතහොත් අහඹු කොවිඞ් සමාජ පරීක්ෂණ නොකළ නිසාද? රටේ විධායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස සියල්ලට ඉහළින් සිටින හා කටයුතු කරන ජනාධිපතිවරයා මේ කිසිවකට වගකීමෙන් බැදෙන්නේ නැත්ද? ඔහුට හැකියාව හා වගකීම ඇත්තේ ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්න විසඳීමට පමණද? අනෙකුත් ප්‍රශ්න පිළිබඳ රාජ්‍ය පාලනයට හා වගකීමට ඔහු බැඳෙන්නේ නැද්ද?■
