අපරාධ හෙළිදරව් වීම නතර වෙනවා
නීතිඥ උපුල් කුමරප්පෙරුම
අත්අඩංගුවට පත්වෙන සැකකරුවෙකු සම්බන්ධයෙන් සම්පූර්ණ වගකීම පොලීසියට සතුයි. සමහර වෙලාවට සැකකාරයෙක් රැඳවුම් නියෝගයක් මත පොලීසිය නිකුත් කරනවා. රැඳවුම් නියෝගය ලබාගන්නේ ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා. ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත හෝ වෙනත් කාරණයක් මත රැඳවුම් නියෝගයක් ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා නිකුත් කළොත් ඒ පුද්ගලයාගෙන් ආරක්ෂාව සම්බන්ධ සහතිකයක් පොලීසිය දෙන්න ඕනෑ. පොලීසිය එම පුද්ගලයා ආරක්ෂා කරනු ඇතිය කියන විශ්වාසය මත තමයි ඒ අවසරය ලබාදෙන්නේ. එවැනි කෙනෙකුගේ ජීවිතාරක්ෂාව පිළිබඳ සම්පූර්ණ වගකීම පොලීසියට තියෙනවා.
සැකකරුවා වෙඩි තැබීමට මැදි වුණා, කරන්න දෙයක් නෑ වගේ දේවල් කියමින් පොලීසියට වගකීමෙන් බැහැර වෙන්න බැහැ.
පහුගිය කාලසීමාවේ අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහයේ 27 වැනි වගන්තිය යටතේ කරනු ලබන සොයාගැනීම්වලට පුද්ගලයන් විවිධ දේවල් හොයන්න ගෙන යෑමෙන් පසු මෙවැනි සිදුවීම් වුණා. ඒකට කියන්නේ ‘27 රිකවරීස්’ කියලා. ඒ කියන්නේ, එම වගන්තිය අනුව යම් අත්අඩංගුවට පත් කෙනෙකුගේ ප්‍රකාශයක් මත පදනම්ව යම් සඟවා තැබූ භාණ්ඩ හොයාගන්න පුළුවන්.
පහුගිය කාලයක් පුරා අපි දැක්කා 27 වැනි වගන්තිය යටතේ අරගෙන ගිය ගොඩක් පුද්ගලයන් මරණයට පත් වීම්. විවිධ හේතු ඒකට කියනවා. සමහරුන් කියනවා පැනලා යන්න උත්සාහ කළා, පොලීසියට වෙඩි තබන්න උත්සාහ කළා, මාංචු පිටින් පැනලා ගියා කියලා.
ඒ විදියට අපරාධ සැකකරුවන් පැනලා යන තත්වයක් රටේ තියෙනවානම්, අපි කළ යුතු පළවැනි දේ තමයි ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව තවත් තීව්‍ර කරන එක. මේ දේ කවදාවත් සිද්ධවෙන්නේ නැහැ. මධුෂ් කියන්නේ ජාත්‍යන්තර අපරාධ සැකකරුවෙක්. ඒ වගේ ජාත්‍යන්තර අපරාධ සැකකරුවෙක් ගෙනියද්දී පොලීසිය මීට වැඩිය වගකීමකින් වැඩ කරන්න තිබුණා. ඒත් ඒක සිද්ධවෙලා නැහැ.
මේ වගේ මරණවලින් සිද්ධවෙන්නේ මොකක්ද, මේ ආකාරයට අපරාධ සැකකරුවන් ඝාතනයට ලක් වුණාට පස්සේ අපරාධ සැකකරුවා සමාජයෙන් ඉවත් වීමට වඩා ප්‍රබල හානිදායක තත්වයක් සමාජයට ඇති වෙනවා. ඒ අපරාධ සැකකරුවන්ගේ අපරාධ හෙළිදරව් වීම සම්පූර්ණයෙන් නතර වෙනවා.
මධුෂ්ට කුඩු එන්නේ කොහෙන්ද, ඔහුගේ කුඩු ජාවාරම පසුපස ඉන්නේ කවුද, මධුෂ්ට ඉහළින් සහ පහළින් ඉන්නේ කවුද කියන කාරණා එහෙම්පිටින්ම මැකිලා යනවා. අපරාධ සැකකරුවන් මේ ආකාරයට ඉවත් කිරීමෙන් සමාජය යහපත් වෙන්නේ නැහැ. අපරාධ කියන්නේ තනි පුද්ගල වැඩක් නෙවෙයි. අපරාධකරුවන් කියන්නේ සංවිධානගත වූ ජාලයක් එක්ක වැඩ කරන පුද්ගලයන්. මේ ජාලවල ක්‍රියාකාරීත්වය, ඒවාට සම්බන්ධ පුද්ගලයන්, ඒවායෙන් කරන දේවල් ආදී සියළු සාක්ෂි අපරාධ සැකකරුවා විනාශ කිරිමෙන් නැති වෙනවා.
අනෙක යම් රටක අධිකරණ ක්‍රමයක් පවත්වාගෙන යන්නේ අපරාධකරුවාට වගේම රටේ ඉන්න අනෙක් සියළු පුද්ගලයන්ට සාධාරණ පරීක්ෂණයකින් පසු තීන්දුවක් දෙන්න. එතකොට සමහරවිට අපරාධ සැකකරුවන් නිදහස් වෙන්න පුළුවන්. තවත් සමහර වෙලාවක වරදකරුවන් වෙන්න පුළුවන්. මේ වගේ වෙලාවක අපරාධකරුවෙක් වරදකරුවෙක් කරන එක සමාජය ශෝධනය කිරීමට දෙන පණිවිඩයක්. නිසි ක්‍රමවේදයකින් අපරාධකරුවාට දඬුවම් කිරීමෙන් සමාජයට යහපතක් වෙනවා.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ පවා තියෙනවා, අපරාධකරුවාට දඬුවම් කරන්න ඕනෑ නිසි ක්‍රමවේදයකට පසු බව.
ඒ දඬුවමෙන් බලාපොරොත්තු වන බොහෝ දේ තියෙනවා. සමාජයට පණිවිඩයක් දීම, සමාජ ශෝධනය, අපරාධකරුවාට එමගින් ලැබෙන පණිවිඩය ආදිය වැදගත්. මේ සියල්ල මේ සිද්ධවෙන දෙයින් විනාශ වෙනවා. මේ වගේ දේවල්වලදි රජය පොලීසියේ කතාව විතරක් පිළිඅරගෙන කටයුතු කිරීම ඉතා බරපතල තත්වයක්.
පැරඩි සහ සැබෑව පැටලිලා
නීතිඥ සුදර්ශන ගුණවර්ධන
මාකඳුරේ මධුෂ් කියන පුද්ගලයා ඊයේ ඝාතනයට ලක් වෙනවා. එතකොටත් ඔහු වසර එකහමාරක පමණ කාලයක් තිස්සේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ රැඳවුම් භාරයේ තමයි හිටියේ. ඔහු අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමක් කළේ නැහැ. එහෙම ඉඳලා, ඔහු සීඅයිඩීයට භාරදුන්නා. ඊට පස්සේ ඔහු සීසීඩීයට හෙවත් කොළඹ අපරාධ කොට්ඨාශයට බාරදුන්නා.
ඊට පස්සේ එම අංශයෙන් ඔහු ඝාතනය වූ බව කියනවා. මේක එන්කවුන්ටර් කියන සාමාන්‍ය භාෂාවෙන් කියන ආකාරයේ සිදුවීමක්.
බැලූ බැල්මට මෙවැනි කතාවක ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. රජයේ භාරයේ හිටපු, වරදකරුවෙක් විදියට තින්දු කරලා නැති සැකකරුවෙක් ඝාතනයට ලක් වුණාම ඒ සම්බන්ධ වගකීම තියෙන්නේ ඔහු භාරව හිටපු අයගේ. ඊට පස්සේ අපට මාධ්‍යවලින් කියනවා මේ පුද්ගලයා මේ වර්ගයේ වරදකරුවෙක්, අපරාධකරුවෙක් කියලා. මේක අපි කාලයක් තිස්සේ දැකපු පිටපතක්. බැලූ අය හිතනවා මෙහෙම කරපු කෙනෙක් නම්, මැරුවාට ප්‍රශ්නයක් නැහැ කියලා. ප්‍රශ්නය තියෙන්නේ මාධ්‍යයෙන් යම් පිටපතක් හදලා කියනවා, මේ පුද්ගලයා මෙහෙම කෙනෙක් කියලා. එය පිළිගැනීමට සමාජයට සිදුවෙනවා. පිටපත හදන්නේ මාධ්‍යවලට ඕනෑ විදියට.
ඒත් පොලීසිය තියෙන්නේ වරදකරුවන් තීන්දු කරන්න නෙවෙයි. පොලීසිය තියෙන්නේ අධිකරණයක් හමුවේ සාක්ෂි මෙහෙයවන්න. ඒ නිසා මෙතැන බරපතල ගැටලුවක් තියෙනවා.
අනෙක මේ පුද්ගලයා අත්අඩංගුවට පත් වුණේ විදේශ රටකදී. ඔහු අත්අඩංගුවට ගත්තේ මත්ද්‍රව්‍ය අංශයෙන් කරපු මෙහෙයුමකදී කියලාත් කියනවා. ඒ අනුව මෙහෙන් ගිය කණ්ඩායම ඔහු බාරදෙන්න කියලා ඉල්ලීමක් කළාලු. හරියටම සිදු වූ දේ අපි දන්නේ නැහැ. ඔහු උදර්පණය කරලා ලංකාවට එව්වාද, ස්වෙච්ඡාවෙන් ආවාද කියලාත් පැහැදිලිව දන්නේ නැහැ. කොහොමහරි ඔහු අත්අඩංගුවට ගත් බව අපි දැක්කා. එවැනි තත්වයක් යටතේ උදර්පණය කළා කියලා හිතමු. එහෙම කළා නම්, ඒ සම්බන්ධ ප්‍රශ්නයක් එනවානේ. එතැන කියනවා, මොහු දේශපාලන ඝාතන සැලසුම් කළා, මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් කළා කියලා. මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරමට සම්බන්ධ පුද්ගලන් හඳුනාගත් බවත් කියනවා. ඊට පස්සේ ඔහු ඝාතනය වෙනවා. එතකොට ඔහු බාරගත් කණ්ඩායම්වල විශ්වසනීයත්වය සම්බන්ධ ප්‍රශ්නයක් එනවා.
යම් ආකාරයකින් සැකයක් තියෙන නිසා, ජාතික ආයතන මේ සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණයක් පැවැත්විය යුතුයි. ඒ කියන්නේ ජාතික පොලිස් කොමිසම, ජාතික මානව හිමිකම් කොමිසම, පොලිස්පති පරීක්ෂණ පවත්වන්න ඕනෑ. එහෙම නැතිව පොලීසිය දෙන පිටපත පිළිගැනීම නුසුදුසුයි.
මීට කලින් අඟුලාන ඝාතන වෙලාවේදීත් කිව්වේ පාතාල සාමාජිකයන් දෙන්නෙක් ආයුධ පෙන්වන්න ගිහින් සිද්ධවුණේ කියලා. පස්සේ පෙනී ගියා, එහෙම දෙයක් නොවන බව. නඩුව ඇහුවාට පස්සේ පොලීසියේ අය වරදකරුවන් කියලා තහවුරු වුණා.
ඒ අනුව මේ සිදුවීම ගැනත් විශ්වසනීයත්වය තහවුරු කරන්න ඕනෑ. එතකොට තමයි සිද්ධවුණේ මෙහෙම දෙයක් කියලා විශ්වාසය හැදෙන්නේ.
ලංකාව අතුරුදන් කරවීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබූ රටක්. ලංකාවේ ආයතනවලට පුද්ගලයන් අතුරුදන් කිරීම පිළිබඳ චෝදනා එල්ල වුණා. ඒ නිසා රටේ හොඳ නමට කැළලක් එල්ල වූ පසුබිමක, නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමට වගකීමක් තියෙනවා.
ආණ්ඩුවෙන් නිතර කියන දෙයක් තමයි රටේ කීර්තිනාමය හානි කිරීම සඳහා පිටරටවල ගිහින් කේලම් කියනවා කියලා. කේලම් කියන්න වෙන්නේ හරි තොරතුරක් නැති වුණාම. දැන් මේ ගැන කියන්න දෙයක් නෑ, දැන් මේ සිදුවීම වාර්තා වෙනවා ලෝකයට. දැන් ලෝකයේ අධිකරණයට පරිබාහිර ඝාතන ගැන සොයාබලන විශේෂ වාර්තාකරු ඉන්නවා. ඔහු මේ වගේ සිද්ධි තමන්ගේ වාර්තාවට ඇතුළත් කරනවා. ලංකාවට සිද්ධවෙනවා මේ ගැන පැහැදිලි කරන්න.
මේ වගේ වෙලාවක ජාතික ආයතන ස්වාධීනව ක්‍රියාත්මක වුණේ නැති නම්, ආපහු ජාත්‍යන්තර ආයතන තමයි මේක බලන්නේ. ජාත්‍යන්තර බලපෑම් එන්නේ ජාතික වශයෙන් ස්වාධීනව ක්‍රියා නොකළොත්. ඒක පහුගිය කාලයේත් සිද්ධවුණා.
බොහෝවිට ලංකාවට විරුද්ධ ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියා හෝ වෙනත් අපරාධ කරපු අය පිටුවහල් කරන්න කියලා ඉල්ලනවා. එහෙම අය එවන්න කියලා ජාත්‍යන්තර පොලීසියට රතු වරෙන්තු නිකුත් කරන්න කියලා ඉල්ලීම් කරපු අවස්ථා තියෙනවා. එහෙම වෙලාවක කියන්න පුළුවන් මා පිටුවහල් කරන්න එපා කියලා. යම් වෙලාවක දේශපාලන රැකවරණ යම් කෙනෙක් ඉල්ලුවොත්, ඒ රටෙන් දේශපාලන රැකවරණ දෙන්න බැරි බව කීවත්, තමන් ලංකාවට යවන්න එපා කියලා ඉල්ලන්න පුළුවන්. ඔහුට කියන්න හැකි වෙනවා මා ලංකාවේදී ඝාතනයට ලක් වෙන්න ඉඩ තියෙනවා කියලා.
ඒ නිසා මෙවැනි ක්‍රියා ගැන පරීක්ෂණයක් නැතිව යන්න දුන්නොත් විශාල ප්‍රශ්න ඇති වෙනවා. මේක එක් පුද්ගලයෙක් නිසා හෝ ඒ පුද්ගලයා අපරාධකරුවෙක් කියන කාරණයට එහා ගිය ආරක්ෂාව පිළිබඳ තැනකින් තමයි දැකිය යුත්තේ.
කවුරුහරි ෆේස්බුක් එකේ දාලා තිබුණා මේ සිදුවීම වුණේ ඔහොම නෙවෙයි, මේ විදියටයි කියලා. ඊටපස්සේ සමහරු ඒ පුද්ගලයාට බැණලා තිබුණා. ඒ පුද්ගලයා දාලා තිබුණා මම ඒ දැම්මේ ඇත්ත නෙවෙයි, පැරඩි එකක් කියලා.
එතකොට දැන් අපට මෙතැන පැරඩිය මොකක්ද, ඇත්ත මොකක්ද කියලා පැටලිලා. දැන් ඇත්තටම පැරඩි එක පොලීසිය කියපු දේද, අර පුද්ගලයා කියපු දේද කියලා හිතාගන්න අමාරු තත්වයක් ඇති වෙනවා.
අහිංසක මිනිහෙක්ට වෙඩි තැබුවත්
අත්පුඩි ගහයි
නීතිඥ චිත්‍රාල් ප්‍රනාන්දු
සමාජය ඉල්ලන්නේ මේ අය කුඩුකාරයන් විදියට අත්අඩංගුවට ගත්තාම ඒ මිනිසුන් උසාවි ගෙනියන්නේ නැතිව හිර ගේ දාලා කන්න බොන්න දෙන්නේ නැතිව මෙහෙම මරා දාන එක හොඳයි කියලා. සාමාන්‍ය සමාජයට තේරෙන්නේ ඒක. එහෙත් සමාජයේ බහුතරයක් ඉල්ලන දේ හැමවෙලාවේම හරියන්නේ නැහැ. මිනිසුන් ඡන්දය පාවිච්චි කරන්නේත් මෙවැනි දේවල් අනුමත කරලා වෙන්න ඇති.
ඒ අදහස කෙතරම් ජනප්‍රිය වුණත් අපට ඒකට එකඟ වෙන්න බැහැ. අපි විශ්වාස කරන්නේ නීතියේ පාලනය. ඕනෑ දෙයක් පාලනය වෙන්න ඕනෑ නීතියෙන්. ඔහු අධිකරණයට ගෙනැත්, දඬුවම මොකක් වුණත් ඒ දඬුවම දෙන එක ගැන තමයි අපි විශ්වාස කරන්නේ. මේ වෙච්ච දේවල් ගැන බලනකොට ලංකාවේ බහුතරයකට සිද්ධවුණේ මොකක්ද කියලා තේරෙනවා.
මේ සිද්ධියේදී අප අමතක නොකළ යුතු කාරණයක් තියෙනවා. මේ ඝාතනය මොහොතේ ඇත්තටම සිද්ධවෙච්ච දේ මොකක්ද කියලා කිසිකෙනෙක් වාද විවාද කරන්නේ නැහැ. මෙයා හිතාමතා ඝාතනය කළාද, නැතිනම් වෙඩි හුවමාරුවකට මැදි වුණාද කියලා කවුරුත් වාද විවාද කරගන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට, මිනිසුන් කතා කරන්නේ මෙහම මරලා දාන එක හොඳද, අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන එක හොඳද කියලයි.
මගේ පෞද්ගලික මතය අනුව අද හෝ හෙට අහිංසක මිනිහෙක්ට කුඩු ටිකක් දාලා වෙඩි තැබුවත් මිනිසුන් අත්පුඩි ගහන තැනට පත් වෙනවා. මේක රටකට හරියන වැඩක් නෙවෙයි.
දේශපාලන වශයෙනුත් යහපාලනය කියලා අපි ගේන්න උත්සාහ කළේ ඒ වගේ තත්වයක්. ඒත් යහපාලනය පසුව විහිළුවක් වුණා. කෙසේවෙතත් යහපාලනය කියන සංකල්පය ඇතුළේ නීතියේ පාලනයත් තියෙනවා. ලක්ෂ 69ක් ඡන්දය පාවිච්චි කරනකොටත් තේරුණා නීතියේ පාලනය ඔවුන්ට ඕනෑ නැති බව. ඔවුන්ට ඕනෑ ජනප්‍රිය සහ ලෙහෙසි මාර්ග.
මා දන්නේ නැහැ මධුෂ් කියන චරිතය ගැන. මා කතා කරන්නේ පොදුවේ. අපි ඒ සිදුවීම ගැන දන්න දේවල්වල සීමාවක් තියෙනවා. එහෙත්, කුමන පුද්ගලයෙක් එළියට අරගෙන ගියත් ඒ පුද්ගලයාගේ ආරක්ෂාව ගැන වගකීම පොලීසිය සතුයි. එහෙම නැතිව මහ පාන්දර දෙකට තුනට පුද්ගලයන් එළියට යෑමේ ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. කුඩු කිලෝ 22ක් අහු වුණා නම්, ඒවාට අදාල මිනිසුන් හොයාගන්න ඕනෑ. ඒත් ඒ අයටත් වෙඩි තබාවිද දන්නේ නැහැ. ඒ නිසා ඒ පුද්ගලයන් අධිකරණය ඉදිරියට ගෙනැල්ලා වෙච්ච දේ විභාග කරන්න ඕනෑ බව අපි කියනවා.
අපි අධිකරණයට යනවා
නීතිඥ සේනක පෙරේරා
මධුෂ් මියයනකොට අධිකරණ ක්‍රියාවලිය තුළ හිටපු කෙනෙක්. මාධ්‍යවලින් කුමක් කීවත් ඒ පුද්ගලයා වරදකරුවා කරන්න ඕනෑ අධිකරණය. ඒ පුද්ගලයා වරදකරු කරලා අධිකරණය දඬුවම් දෙන්න ඕනෑ. එහෙම තිබියදී ඒ පුද්ගලයා යම් විමර්ශන කටයුතුවලට අරගෙන ගියත් ගැටලුවක් නෑ. ඒත් ඒ පුද්ගලයන්ගේ ආරක්ෂාව, ඒ පුද්ගලයන් අපරාධවලට චෝදනා ලැබූ පමණින් හිරිහැර කරන්න, මරන්න අයිතියක් කාටවත් නෑ.
එහෙනම් මේ පුද්ගලයා සම්බන්ධ වගකීමට රජය අනිවාර්යයෙන් බැඳෙනවා. මේ පුද්ගලයාගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය රජයට තියෙනවා.
පහුගිය කාලපරිච්ඡේදයේත් මේවා හරියට සිද්ධවුණා. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ආණ්ඩුව සමයේ කිරළ කැළේදී චාමර කියන කෙනා මැරුවාම අපි ඒකට විරුද්ධවත් පැමිණිල්ලක් දැම්මා. මේ ආණ්ඩුව බලයට පත් වූ පසුවත් සිදුවීම් ගණනාවක් වුණා. ලංකාවේ සමාජය අපරාධකරුවා කීවාම ඇතිවෙන ගර්හිත තත්වය පාවිච්චි කරලා තමයි වගකිවයුත්තන් බේරෙන්නේ. අපි මැරුවේ අපරාධකරුවෙක් නිසා ගැටලුවක් නැහැ කියලා ඔවුන් කියනවා. එහෙත් එහෙම බැලීම ලොකු විකෘති මානසිකත්වයක්.
දැන් අධිකරණයෙන් මිනීමරුවෙක් කියා ඔප්පු වූ කෙනෙක් පාර්ලිමේන්තු යනකොට ඒක සුජාතයි වගේ දෙයක් මිනිසුන්ට පේනවා.
සිරකරුවෙකුටත් අයිතිවාසිකම් තියෙනවා. ජීවත්වීමේ අයිතිය හැමෝටම තියෙන එකක්. අධිකරණයෙන් එල්ලා මරන්න නියම කළොත් ඒක වෙනම කාරණයක්. එහෙත් හැමෝටම ජීවත්වීමේ අයිතිය තියෙනවා.
පාතාලකාරයා කියලා පොලීසිය, රජය හඳුන්වාදෙන්නේ ප්‍රධාන හතුරෙක් නිර්මාණය කරන්නයි. එයාලා මාධ්‍යවලින් හතුරෙක් පෙන්වනවා. ඒ හතුරා මර්දනය කරන්නට හොඳම අය අපි කියලයි ඔය නොකියා කියන්නේ. ආණ්ඩුව පාතාලයේ වැඬේ කරන්න ඕනෑ නැහැ. ආණ්ඩුවක් කියන්නේ පාතාලයක් නෙවෙයි. පාතාලය අපරාධ කරන එක වෙනම කතාවක්. ආණ්ඩුවත් ඒ වැඬේම කරනවානම්, ඒක පිළිගන්න බැහැ.
2012 දී බන්ධනාගාරයේ සිදු වූ ඝාතනවලදී කටුගෙයි කඩුව ගත්ත සමීර මලික් කියන කෙනා උසාවියේදී රහස් ප්‍රකාශයක් දෙන බව කීවා. එහෙම කියලා ප්‍රකාශය දෙන්න කලින් බන්ධනාගාරයේ ඝාතන සිද්ධවුණා. ඒ මොහොතේ මලික් ඝාතනයට ලක් වුණා. මෙවැනි සිදුවීම් නතර විය යුතුයි.
මෙයෙම පොලීසියත් ඝාතනය කළාම අපරාධ තවත් වැඩි වෙනවා. මේ පුද්ගලයන්ගේ සහෝදරයන් හිටියොත්, පළිගැනීමට පෙළඹෙනවා. එතකොට තවත් අපරාධ සිද්ධවෙනවා. අනෙක මේ මිනිසුන් රාජ්‍යයෙන් නොතකා හැරීමත් බරපතල තත්වයක්. ඔවුන්ට නීතිය සමාන නැත්නම්, ඔවුන් තව තවත් නීතිවිරෝධී පැත්වලට යොමු වෙනවා.
අපි ශ්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවට මේ පිළිබඳ පැමිණිල්ලක් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ වගේම මේ සම්බන්ධයෙන් මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ගොනු කරන්නත් බලාපොරොත්තු වෙනවා. අපට චරිතය වැඩක් නෑ. අද ඔහුට සිද්ධවෙන දේ හෙට මාධ්‍යවේදීන්ටත්, ක්‍රියාකාරීන්ටත්, අනෙකුත් පුරවැසියන්ටත් සිද්ධවෙනවා. මේ වෙලාවේ ශ්‍රී ලාංකීය සමාජය නිහඬතාවකින් හිටියාට, ඒක අනුමැතිය දීමක් බව අපි හිතන්නේ නැහැ. මිනිසුන්ගේ සිත් තුළ තියෙන විරෝධය එළියට දාන්න බැරිවයි දැන් ඉන්නේ.
දැන් තත්වය මෙහෙම නම්, 20 වන සංශෝධනය සම්මත කරගත්තොත් කොහොම කටයුතු කරයිද කියලා හිතාගන්නත් අසීරුයි.■
