පසුගිය මහමැතිවරණයෙන් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු ගණනාවක් නැවත තේරී පත් නොවූහ. විවිධ දිස්ත්‍රික්කවලින් ඉදිරිපත් වූ අය මෙන්ම ජාතික ලැයිස්තුවෙන් ඉදිරිපත් වූ හිටපු මන්ත්‍රීවරුද එලෙස තේරී පත් නොවූ අය අතර සිටිති. මේ මැතිවරණයෙන් තේරී පත් නොවූ හිටපු මන්ත්‍රීවරුන් කිහිපදෙනෙකු තම දේශපාලන අනාගතය ගැන දැක්වූ අදහස්ය.
මුස්ලිම් ජනතාවට නායකත්වය දෙනවා
ඒ.එච්.එම්. ෆවුසි – සමගි ජන බලවේගය
දිනන්න බැරිවුණේ මට ආසනයක් තිබුණේ නැති නිසා. ආසනයක් තිබුණා නම් මම නිකන්ම කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයෙන් දෙවැනියා වෙනවා. මට ලැබුණේ ඡන්ද අටදාහක්. ඒවායින් බහුතරය පෞද්ගලිකව මා හඳුනන අය දාපු ඡන්ද. මා තේරී පත්වෙන්න ඕනෑ බව හිතමින් ඔවුන් ඡන්දය පාවිච්චි කරලා තිබුණා. මුස්ලිම් ජනතාව මට වැඩිපුර ඡන්දය පාවිච්චි කරන්න ඇති.
ඒත් මනාප ක්‍රමය යටතේ වුණත්, යම් අපේක්ෂකයෙකු තේරී පත්වෙන්නට නම්, යම් ආසනයක් ඕනෑ. ඒ ආසනයේ අයගේ මනාප පදනම මත තමයි දිස්ත්‍රික්කයේ අනෙක් අයගේත් ඡන්දය එකතුවෙලා යම් කෙනෙක් මැතිවරණය දිනන්නේ. ඒක තමයි මහපොළොවේ යථාර්ථය.
පාර්ලිමේන්තු නොගියාට මම දැනුත් දේශපාලනය කරනවා. මහජනතාව අතර දුක සැප සෙවීමට මම මැදිහත් වෙනවා. ඊයේ පෙරේදා ග්‍රෑන්ඞ්පාස් ප්‍රදේශයේ මාස අටක් තිස්සේ වතුර නොලැබුණු පිරිසක් හිටියා. මම මැතිවරණය ඉවරවුණාට පස්සේ වත්තට ගිහින් ඒ මිනිසුන්ගේ ප්‍රශ්නය දිහා බැලුවා. ඊට පස්සේ සනත් නිශාන්ත රාජ්‍ය ඇමතිවරයාට කතාකළා. ඔහු නිලධාරීන් එවලා ප්‍රශ්නය විසඳා දීලා තිබුණා. මම අගෝස්තු 25 වැනිදා එම වත්තට ගියාම දැන් වතුර තියෙනවා. මේ වගේ මිනිසුන්ගේ අවශ්‍යතා සම්පූර්ණ කරන්න අනාගතයේත් මට මැදිහත් වෙන්න සිද්ධවේවි. දෙයියන්ගේ පිහිටෙන් ලංකාවේ ඕනෑම නායකයෙක් එක්ක සාකච්ඡා කරන්න තරම් බලයක්, ගෞරවයක් මට තියෙනවා. කිසිම ජාති භේදයක් නැතිව මට ගරු කරන මිනිසුන් ඉන්නවා. අගමැතිතුමා, ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු ඕනෑ කෙනෙකුගේ පිළිගැනීම මට තියෙනවා.
මම පසුගිය පාර්ලිමේන්තුවේ මුස්ලිම් මන්ත්‍රීවරුන්ගේ නායකයෙකු ලෙස කටයුතු කරමින් හිටියා. මුස්ලිම් ජනතාවගේ ඕනෑම ප්‍රශ්නයකට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව විසඳුම් ලබාගැනීම සඳහා නායකත්වය දෙන්නත් මම සූදානම්. ඒ සඳහා මුස්ලිම් නායකයන් කැඳවා සාකච්ඡාවක් පවත්වන්නත් මම බලාපොරොත්තු වෙනවා.
වෘත්තීයමය පැත්ත ගැන හිතනවා
මහාචාර්ය ආශු මාරසිංහ – එක්සත් ජාතික පක්ෂය
මම මින් ඉදිරියට මගේ වෘත්තීයමය පැත්ත ගැන වැඩිපුර අවධානය යොමු කරන්න හිතුවා. පාර්ලිමේන්තුවේ හිටපු කාලයේ පාර්ලිමේන්තුවේම සිටි කෙනෙක් මම. ඒ කියන්නේ හැමදාම පාර්ලිමේන්තු ගිය මන්ත්‍රීවරයෙක්. පාර්ලිමේන්තුවේ රැඳී සිටිමින්, මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස මගේ කාර්යභාරය උපරිමයෙන් කරන්න උත්සාහ කළ කෙනෙක්.
මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ලැයිස්තුගත කිරීම් අනුව පාර්ලිමේන්තුවට වැඩිපුරම පැමිණි මන්ත්‍රීවරයා මම. පාර්ලිමේන්තුවේ කාර්යභාරය ඇගයීමට ලක් කිරීමේදී මන්ත්‍රීවරුන් 225ක් අතරින් මම විසිවැනි ස්ථානයේ ඉන්නවා. ඒ ආදි වශයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ හිටපු කාලය දිහා හැරී බලනකොට මම ඉතාමත් සතුටට පත්වෙනවා. උදාහරණයක් විදියට අධ්‍යාපනය පිළිබඳ ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභාවේදී මගේ සභාපතිත්වයෙන් අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ විසඳුමක් නැතිව පල් වූ ප්‍රශ්න විසඳන්න හැකි වුණා. මඩකලපු විශ්වවිද්‍යාලය පිළිබඳ ඉදිරිපත් කළ වාර්තාවත් මගේ මැදිහත්වීමෙන් කළ එකක්. ඒ නිසා මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස මගේ කාර්යභාරය පිළිබඳ සන්තෝෂ විය හැකියි.
කෙසේවෙතත් දේශපාලනය තියෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ පමණක් නොවෙයි. අනෙක් අතට දේශපාලනය තියෙන්නේ පක්ෂ දේශපාලනයෙහි පමණක්ම නොවන බවත් කිව යුතුයි. මම මින් ඉදිරියට වෘත්තිකයෙක් හැටියට මේ රටේ රාජ්‍ය නොවන විශ්වවිද්‍යාල ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රමිතිය ඉහළට ගෙනෙන වැඩසටහනකට සම්බන්ධ වෙන්න කැමතියි. දේශපාලන හේතු නිසා මට රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාලවලට සම්බන්ධවෙන්න බැරිවේවි. ඒ සඳහා රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියෙන් මට අවස්ථාවක් නොලැබේවි.
ඒකට කමක් නැහැ. රාජ්‍ය නොවන විශ්වවිද්‍යාලවල මට කළ හැකි කාර්යභාරයක් තියෙනවා. ඇත්තටම අපි වගේ අයගේ සහයෝගය රාජ්‍ය නොවන විශ්වවිද්‍යාලවලට ලැබෙන්න ඕනෑ. දේශපාලනයෙහි මෙන්ම අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයෙහි අපේ අත්දැකීම් විශ්වවිද්‍යාල ක්ෂේත්‍රයේ දියුණුවට පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්. රාජ්‍ය නොවන විශ්වවිද්‍යාල දියුණු විය යුතු බව කවුරු පිළිගත්තත් නැතත් වසරකට විසිදහසකට වඩා උපාධි ලබන්න විදේශගත වෙන බව අමතක කරන්න බැහැ.
මේ දිනවල මම උනන්දුවෙමින් ඉන්නවා අසර්බයිජානයේ හිරවෙලා ඉන්න ළමයින් පිරිසක් ලංකාවට ගෙන්වාගැනීම සඳහා. එතකොට මම කල්පනා කළේ ඒ වගේ රටවලට ගිහින් ඉගෙනගන්න ළමයින්ට අපේ රටේ පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක ඉගෙනගන්න බැරි ඇයිද කියලා. අපේ ළමයි පිටරටට සල්ලි ගෙවාගෙන ඒ විදියට දුක් විඳින්නේ ඇයි? තව පැත්තක් තියෙනවා. වෙනත් රටවල ළමයින්ට හොඳ අධ්‍යාපන සේවාවක් ලබාදෙන්න අපට බැරි ඇයි? කුහක විදියට බලන්නේ නැතිව පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලවල ප්‍රමිතිය වැඩි කරන්න ඕනෑ.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අරගලයේ යෙදෙනවා
චතුර සේනාරත්න – සමගි ජන බලවේගය
ආණ්ඩුවට විරුද්ධව කතාකළ, තරුණ, අනාගතයක් තියෙන විපක්ෂයේ නායක නායිකාවන් කිහිපදෙනෙක්ම මේ මැතිවරණයේදී පරාජය වෙලා ඉන්නවා. ඒක කාගේ හරි සැලසුමක්ද කියලාත් හිතෙනවා. කොහොම වුණත්, පාර්ලිමේන්තුවට නොගියාට ඒ අයට කාර්යභාරයක් තියෙනවා.
මේ දිනවල මම ගමින් ගමට යමින් ඉන්නේ. ඒ මට ඡන්දය ලබාදුන් අයට ස්තූතිය පළ කරන්නට. අපි අනාගත බලාපොරොත්තු ඇතිව දේශපාලනය කරන තරුණ දේශපාලනඥයන්. ඒ නිසා ඉදිරි මැතිවරණ ගැන කල්පනා කරමින් බලමුළු ශක්තිමත් කරන්නට අපට පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ. ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයෙහි ජනතාව එක්ක සමීප වෙන්න මේක අවස්ථාවක් කරගන්න පුළුවන්. එක් පසුබෑමකින් අපේ දේශපාලන ගමන අහවර වෙන්නේ නැහැ. මේ මැතිවරණය පිළිබඳ නොයෙකුත් සැකසංකා හැම පාර්ශ්වයකින්ම පාහේ තියෙනවා. ඒවා යටපත් වෙන්නේ නැහැ. මම මේ ප්‍රතිඵලය ගැන සෑහීමට පත්වෙන්නේත් නැහැ. ගැටලුවක් තිබෙනවා නම්, ඒවා හෙළිදරව් වේවි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා.
මම සමගි ජන බලවේගය හැර, වෙනම දේශපාලන පක්ෂයක් නියෝජනය කරන්නේ නැහැ. එහෙත් මම සිවිල් ව්‍යාපාරයක් නියෝජනය කරනවා. මීට කලින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජාතික පෙරමුණ නමින් මගේ නායකත්වයෙන් දේශපාලන පක්ෂයක් ලෙස ලියාපදිංචි වෙලා හිටියා. ඒ ලියාපදිංචිය පසුව ඉවත් කරගත්තා. තවත් දේශපාලන පක්ෂ නෙවෙයි අපට අවශ්‍ය. මිනිසුන් අතර වැඩකරන සිවිල් ව්‍යාපාර ඕනෑ. ඒ අනුව දැන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජාතික ව්‍යාපාරය ලෙස සිවිල් ව්‍යාපාරයක් ලෙස කටයුතු කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා.
මම මුල්වරට මැතිවරණයෙන් තේරී පත්වෙනකොටත් මේ රටේ ප්‍රධාන සිවිල් සංවිධාන කිහිපයක ඉහළ තනතුරු දරපු කෙනෙක්. දේශපාලනයේ තිරය පසුපස කාර්යභාරයක් කළ කෙනෙක්. ඉදිරියේදී සිවිල් ව්‍යාපාර ඒකරාශි කරමින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අරගලයෙහි යෙදෙන්න අපට සිද්ධවෙනවා. 2015 දී ආරම්භ කළ සටන ඉදිරියට අරගෙන යෑමේ වගකීමක් අපට තියෙනවා.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජාතික ව්‍යාපාරය එක්ක උතුරු නැගෙනහිර ඇතුළු රටේ විවිධ ප්‍රදේශවල නායකයන් එකතුවෙලා ඉන්නවා. ඔවුන් එක්ක වැඩ කරන්න මම බලාපොරොත්තු වෙනවා. තරුණ නායකයන් ඒකරාශි කරගෙන සාකච්ඡා මාලාවක් ආරම්භ කිරීම ඒ වැඩපිළිවෙළෙහි මුල් සැලසුමක් විදියට පවතිනවා. අලුත් විදියට හිතන කණ්ඩායම් එකතු කරගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙනවා. 2015 ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අරගලය ඉදිරියට ගෙනයෑමේ බලාපොරොත්තුවක් තියෙන කණ්ඩායම්වලට අපි එක්ක එකතු වෙන්න කියලාත් අපි ඉල්ලනවා.
ශ්‍රීලනිපය සංවිධාන කරන්න ඕනෑ
වීරකුමාර දිසානායක – ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය
පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කිරීමයි, ජනමතයයි කියන්නේ දෙකක්. අපි ඡන්දය ඉල්ලන පක්ෂයට කැමති අය තමයි පක්ෂෙට ඡන්දය දෙන්නේ. වෙනත් පක්ෂයක වුණත් අපට කැමති අය ඉන්න පුළුවන්. එහෙත්, පක්ෂයෙන් පවතින සීමා නිසා ඒ අයගේ සහයෝගය නොලැබෙන්න ඉඩ තියෙනවා. සැබෑ ජනමතය සහ ඡන්දයෙන් ප්‍රකාශයට පත්වෙන ජනමතය හරියටම සමාන බව හිතන්න ඕනෑ නැහැ. මැතිවරණ දේශපාලනය කියන්නේ වෙනම වැඩක්. මේ මැතිවරණයේදී මම පොඞ්ඩක් පසුබෑවා.
පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ, විවිධ පුද්ගලයන්ගේ ක්‍රියාකලාප නිසා ගැටලු ඇතිවෙනවා. සමහර දේවල් ජනතාව දන්නේත් නැහැ. මැතිවරණයෙන් තේරී පත් නොවූ අපි වගේ අයට එළියේ කාර්යභාරයක් තියෙනවා. මහජන නියෝජිතයෙකු ලෙස පාර්ලිමේන්තුවේ කාර්යභාරය කරන්න බැරිවුණාට මහජන සේවකයෙකු ලෙස එළියේ වැඩ කරන්න පුළුවන්. අපේ ජනතාවට තියෙන ප්‍රධාන ප්‍රශ්නයක් තමයි රාජ්‍ය ආයතන එක්ක වැඩකටයුතු කරගනිද්දී, තමන්ගේ දැනුම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් නැතිකම. මන්ත්‍රීවරුන් කරන්නේ ඔවුන්ට වැඩ ටික කරගන්න මඟ පෙන්වීම. පාර්ලිමේන්තු නොගියත් ඒක කරන්න ඕනෑ.
අනෙක අපි ශ්‍රීලනිපය සංවිධාන කරන්න ඕනෑ. ජනාධිපතිතුමාගේ සහ අගමැතිතුමාගේ වැඩපිළිවෙළ ශක්තිමත් කරන්න තියෙනවා. දෙතුන්දාහක් ඡන්දය ඉල්ලනවානේ. එහෙත් දිනන්නේ දෙසිය ගණනක්. තේරී පත් නොවුණ අයට කරන්න දෙයක් හැමවෙලාවෙම තියෙනවා. ඡන්දය පැරදුණාම වැඩ කටයුතු අත්හරින අය ඉන්නවා නම් ඔවුන් ප්‍රතික්ෂේප කරන්න ඕනෑ. පැරදුණත්, ජනතාව අතරේ ඉන්නේ කවුද කියලා ජනතාව බලන්න ඕනෑ.
ලියුම් ඉල්ලාගෙන අපි ළඟට එනවා
ටී.බී. ඒකනායක – ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ
අපි දශක ගණනක් දේශපාලනය කළ අය. දින්නත් පැරදුණත් අපි ගමට වෙලා ජනතාව අතර ඉන්නවා. අපේ පරාජයට විවිධ හේතු බලපෑවා. මනාප ක්‍රමය කියන්නේ ජරාජීර්ණ ක්‍රමයක්. එක පැත්තේ අය අතරත් ගැටුම් ඇතිවෙනවා. අපි වගේ අයට ඒවා බලපානවා. පාර්ලිමේන්තු ගියත්, අපි හැමදාම ආපහු ගමට එන අය. එහෙත් සමහරු පිටින් කුරුණෑගලට ඇවිත් ඡන්දය අරගෙන ගියා. කුරුණෑගල ජනතාවත් පිටින් ආ අයට ඡන්දය දුන්නා. දැන් කුරුණෑගල ගල්ගමුව ආශ්‍රිත ආසන දෙකකටම පාර්ලිමේන්තු නියෝජනයක් නැහැ. ඒ ප්‍රදේශවලට නියෝජිතයෙක් ලෙස කටයුතු කරන්න මට පුළුවන්. කමක් නැහැ, මිනිසුන්ට මහජන නියෝජිතයන් ඕනෑ වෙනකොට අපි මිනිසුන් ළඟ ඉන්නවා.
මම දස වැදෑරුම් ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයක් ඡන්දෙට කලින් බෙදුවා. ඒක මහජන නියෝජිතයෙක් විදියට කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන දේවල් ඇතුළත් ප්‍රකාශයක්. මන්ත්‍රීවරයෙක් නොවුණත්, ඒකේ තියෙන කරුණු ඉටු කරන්න මම වැඩ කරනවා. ඒ අනුව අපේ ප්‍රදේශවල තියෙන වල් අලි ප්‍රශ්නයට විසඳුම් සකස් කරන්නට මම මැදිහත් වෙනවා. ඊට අමතරව අපේ ප්‍රදේශයට කර්මාන්තපුරයක් ඇති කරන්නත් බලාපොරොත්තු වෙනවා.
මම පළාත් සභා මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන්නේ නැහැ. ඒ සඳහා ඉදිරිපත් වීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් දෙවැනි පෙළ නායකයන් ඉන්න නිසා අපි ඉදිරිපත් වෙලා වැඩක් නැහැ. අපි බලන්න ඕනෑ මිනිසුන් එක්ක වැඩ කරන්නේ කොහොමද කියලයි. ඡන්දයේදී අපි ළඟට නොආ අය පවා දැන් රැකියාවකට හරි, වෙනත් කටයුත්තකට හරි ලියුම් ඉල්ලාගෙන අපි ළඟට එනවා. ඒ අයගේ වුවමනා ඉටු කරන්න ඕනෑ.■
