පළාත් සභා ක්‍රමය අහෝසි කළ යුතු බවත්, පළාත් සභා මැතිවරණය පැවැත්විය යුතු බවත් මෑත දිනවල අසන්නට ලැබුණු කතාවකි. පළාත් සභා ‘සුදු අලියෙකු’ බව ඇසේ. පළාත් සභා සහ පළාත් පාලන විෂයභාර රාජ්‍ය අමාත්‍යවරයා වන සරත් වීරසේකර පවා පළාත් සභා ක්‍රමයට එරෙහිව අදහස් දක්වා තිබුණි. ජාතිකවාදීන්ට නම් ඕනෑ පළාත් සභා සියල්ල වසා දමා, ජනාධිපති වටේට සියලු බලය ගොනු කරන්නටය.
එහෙත්, පළාත් සභා ක්‍රමය අහෝසි කිරීම කිසිසේත්ම ප්‍රායෝගිකව කළ හැක්කක් නොවේ. එසේ නොවීමට හේතු ගණනාවකි.
මීට පෙර නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ සාමාජිකත්වයෙන් ව්‍යවස්ථා සම්පාදන සභාවක් පත් කර තිබුණි. ඒ වෙත විවිධ පාර්ශ්වයන්ගේ අදහස් හා යෝජනා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. ඊට අමතරව පළාත් සභා මහඇමතිවරුන්ද තමන්ගේ යෝජනා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. එම වාර්තාවල සඳහන් ආකාරයට එම මහඇමතිවරුන්ගේ යෝජනා කියවන කෙනෙකුට පළාත් සභා ක්‍රමය තව තවත් ශක්තිමත් කිරීමේ වුවමනාව ඇත්තේ උතුරු නැගෙනහිරට පමණක් නොවන බව වැටහෙනු ඇත. පළාත් සභා අහෝසි කිරීම ගැන අතරින් පතර කතා ඇසෙද්දී, පළාත් සභාවට තේරී පත්වීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින දේශපාලනඥයන්ද බියට පත්ව සිටී. එවැනි දේශපාලනඥයන් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේත් සිටී.
පසුගිය සති අන්තයේ අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ හම්බන්තොට කසාගල රජමහා විහාරයේ පැවති දහම් පාසල් දින සැමරුම් උත්සවයට සහභාගි වී තිබුණි. එම උත්සවය අවසානයේ දකුණු පළාත් සභාවේ හිටපු සභාපති සෝමවංශ කෝදාගොඩද සිටියේය. ඔහු මහින්ද රාජපක්ෂගෙන් විමසා තිබුණේ ‘සර් පළාත් සභා අහෝසි කරලා කියලා කථාවක් යනවා.’ කියාය.
එහිදී අගමැතිවරයා පිළිතුරු දී තිබුණේ ‘රජය එහෙම තීන්දුවක් ගෙන නැහැ. පළාත් සභා අහෝසි කරන්න එහෙම ලෙහෙසි නැහැ. කඩිනමින් පළාත් සභා මැතිවරණය පැවැත්වීමට කටයුතු කරනවා.’ යනුවෙනි.
ඊට අමතරව ආණ්ඩුකාර විලී ගමගේට මහින්ද රාජපක්ෂ කියා තිබුණේ ‘ප්‍රදේශයේ සංවර්ධන කටයුතු කරන විට පළාත් සභා සභාපතිවරයාත් සම්බන්ධ කරගන්න.’ කියාය.
‘ඔව් අපි එකතු වෙලා වැඩකරමු. සංවර්ධන යෝජනා දෙන්න.’ යැයි ආණ්ඩුකාර විලී ගමගේ එහිදී කියා තිබුණි.
කරුගේ උත්තරය
කරු ජයසූරිය මහතා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වය ලබාගැනීම පිළිබඳ දක්වා ඇති අදහස පිළිබඳ අපි පසුගිය සතියේ වාර්තා කළෙමු. කරු ජයසූරිය මහතා එජාප නායකත්වය බාරගැනීමට නම් පක්ෂයේ කණ්ඩායම් දෙක එකතු කිරීමේ ව්‍යාපෘතිය ඉදිරියට යා යුතුයැයි පැවසූ බව අපි ලීවෙමු.
කෙසේ වෙතත් එක්සත් ජාතික පක්ෂය අභ්‍යන්තරයේ යම් පිරිසක් කරු ජයසූරිය මහතා නායකත්වය ලබා ගැනීම පිළිබඳ අකැමැත්තෙන් පසු වෙති. රනිල් වික්‍රමසිංහ ඒ අතර ඉදිරියෙන් සිටින බව පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ කෙනෙක් කීය.
මේ සියල්ල මැද හිටපු කථානායකවරයා තමා පක්ෂයේ නායකත්වය බාරගැනීමට සූදානම් බව ප්‍රකාශ කරමින් අගෝස්තු 24 වැනිදා නිවේදනයක් නිකුත් කර තිබුණි. අගෝස්තු 25 වැනිදා පැවති එක්සත් ජාතික පක්ෂ කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩල රැස්වීමේදී කරු ජයසූරියට නායකත්වය නොදීමේ අරමුණෙන් තීන්දු කිහිපයක් ගෙන තිබුණි. එහෙත්, එම තීන්දු ගැන නිවේදනයක් පළකිරීම හැරුණාම මාධ්‍යවලට කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩල සාමාජිකයන් අදහස් පළ නොකළ යුතු බවද තීන්දු කර තිබුණි.
මෙයට ප්‍රතිචාර ලෙස කරු ජයසූරිය මහතා නිවේදනයක් ප්‍රසිද්ධ කර තිබේ. එය සුපුරුදු ලෙස කරු ජයසූරිය මහතාට ආවේණික භාෂාවෙන් පිළිතුරු දීමකි. කෙසේ වෙතත්, එජාප නායකත්වය බාරගැනීමට ඔහු සූදානම් බව එම නිවේදනයෙන් පැහැදිලි විය. දැන් පන්දුව ඇත්තේ එජාපය පැත්තේය.
‘එක්සත් ජාතික පක්ෂය මුහුණ දී ඇති අවාසනාවන්ත ඉරණමෙන් ගලවා ගැනීම සදහා පොදු ජනතා සිතුම් පැතුම් වලට සමගාමී වන ලෙස පක්ෂයේ කඩිනම් ප්‍රතිසංවිධානයක් උදෙසා නායකත්වය දීමට තමා සූදානම් බව හිටපු කථානායක කරු ජයසුරිය මහතා නිල වශයෙන් ප්‍රකාශ කිරීමත් සමගම ඒ පිළිබඳව පළව ඇති ඇතැම් ප්‍රතිචාර පිළිබදව කරුණු පැහැදිලි කිරීම අපගේ වගකීමක් කොට සලකමු.
පසුගිය මහ මැතිවරණයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය ලද අන්ත පරාජයෙන් පසුව පක්ෂ නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා නායකත්වයෙන් ඉල්ලා අස් වන බවට පැහැදිලිව ප්‍රකාශයට පත්කෙරිණි. ඒ අනුව සමාජයේ විවිධ පාර්ශ්වයන්ගෙන් පක්ෂය නැවත ගොඩනැගීමේ කාර්යයට නායකත්වය දෙන ලෙස කරු ජයසූරිය මහතා වෙත ඉල්ලීම් ගලා එන්නට විය.
කිසිසේත් නොසලකා හළ නොහැකි තරම් වූ එම ඉල්ලීම් සියල්ල සැලකිල්ලට ගනිමින් එම දුෂ්කර වගකීම උර මතට ගෙන පක්ෂයත් පාක්ෂිකයාත් වෙනුවෙන් යුතුකම් ඉටුකිරීමට තමා සූදානම් බව පක්ෂ නායකත්වයට වාචිකව දැනුම්දුන් කරු ජයසූරිය මහතා පුවත්පත් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ස්වකීය අදහස ප්‍රකාශයට පත්කරන ලදි. මෙය පක්ෂ සාමාජිකයන් හා පක්ෂයට හිතවත් ප්‍රගතිශීලී පුරවැසියන් අතිමහත් බහුතරයකගේ එකඟත්වය මත ගනු ලැබූ තීරණයක් බවද අවධාරණය කරමු.
කරු ජයසූරිය මහතා සිය මතය ප්‍රකාශයට පත් කළ පසුව ඔහු සම්බන්ධයෙන් විවිධ අභූත හා හාස්‍යජනක චෝදනා දිගින් දිගටම එල්ලකිරීමේ ප්‍රවණතාවක් දක්න ලැබේ.
- රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට ඉතාම සමීප ව කටයුතු කළ නීතීඥ එරන්ද වැලිඅංගේ මහතා පිළිබඳව කරු ජයසූරිය මහතා කරන ලද ප්‍රකාශයක් සමගි ජන බලවේගයෙන් තරග කළ ඒ මහතාගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයට වාසි දායක වූ බැවින් කරු ජයසූරිය මහතාට එරෙහිව විනය පරීක්ෂණයක් පැවැත්වීමට කටයුතු කළ යුතු බවට රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා විසින් යෝජනා කර තිබිණි. (එහෙත්, මෙම ප්‍රකාශය සමගි ජන බලවේගය බිහිවීමට පෙර එනම්, 2019 වර්ෂයේ දී දේශපාලන අරමුණක් නොමැතිව පුද්ගලයෙකු අරභයා කරන ලද්දක් බවට තහවුරු වීමෙන් පසුව විනය පරීක්ෂණ උත්සාහය හකුලාගනු ලැබීය.)
- ඉන් පසු 2020.08.25 දින පැවති කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩල රැස්වීමේ දී කරු ජයසූරිය මහතා පිළිබදව තවත් පදනම් විරහිත හා හාස්‍යජනක ප්‍රකාශ දෙකක් සිදුකොට ඇති බව වාර්තා විය.
පළමුවැන්න නම්, කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩල සභිකයෙකු නොවන හිටපු කථානායකවරයා පක්ෂ නායකත්වයට පත්කිරීමෙහි ලා නීතිමය බාධාවක් පවතින බවයි.
පක්ෂ ව්‍යවස්ථාව අනුව හා සැබෑ අවශ්‍යතාවක් ඇත්නම්, එයට කිසිදු නීතිමය බාධාවක් නොමැති බව නීතී විශාරදයන්ගේ මතයයි.
එමෙන්ම, 2015 සැප්තැම්බර් පළමු වන දින කථානායක ධුරයට පත් වූ කරු ජයසූරිය මහතා ඊට සමගාමීව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ සභාපති පදවියද උසුලන ලදි. 2020 මාර්තු 02 දිනෙන් කථානායක ධුරය අවසන් වුවද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ සභාපති ධුරය අඛණ්ඩව 2020 අගෝස්තු 20 දින දක්වා බලපැවැත්විණි. එම උත්තරීතර ධුරයන්ගේ ස්වාධීනත්වය රැකගැනීම සඳහා කිසිදු දේශපාලන පක්ෂයක සක්‍රිය තනතුරක් නොදැරීමේ ප්‍රතිපත්තිය මත පිහිටා ඔහු කටයුතු කරන ලදි.
දෙවැනි චෝදනාව නම්, කරු ජයසූරිය මහතා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු නොවන බවයි. එයද පක්ෂ සාමාජිකත්ව ව්‍යුහය පිළිබදව හෝ අවබෝධයකින් තොරව කරන ලද පදනම් විරහිත හාස්‍යජනක ප්‍රකාශයකි.
මින් වසර 20 කට පෙර පක්ෂ නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සහ කරු ජයසූරිය මහතා එක්ව ආරම්භ කළ 1000 එම් යාවජීව පක්ෂ සාමාජිකත්වය ලබාගෙන ඇති කරු ජයසූරිය මහතාගේ පක්ෂ සාමාජිකත්වය අඛණ්ඩව බලපැවැත් වේ. තවද, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ සභාපති ධුරයට සමු දුන් වහාම නැවත 2020 අගෝස්තු 21 වන දින පක්ෂයේ සක්‍රිය සාමාජිකත්වය පිණිස වාර්ෂික පක්ෂ සාමාජිකත්වය සඳහා ද අයදුම් කළ ඒ මහතා මේ වන විට 2020 වර්ෂය සදහා පක්ෂ සාමාජිකත්වයද ලබා තිබේ.
කෙසේ වෙතත්, 2010 වසරේ සහ 2015 වසරේ දී පක්ෂයට පරිබාහිර පුද්ගලයන් ජනාධිපති අපේක්ෂකයන් ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමේ දී පවා සලකා නොබැලූ නිර්ණායක ඉදිරිපත් කරමින් මෙලෙස කටයුතු කිරීමෙන් තවදුරටත් විනාශය කරා ගමන් කරන්නේ පක්ෂය හා එයට දිවි දෙවැනි කොට ආදරය කරන පාක්ෂිකයන්මය. තවද ශ්‍රී ලංකාවට නිදහස දිනාගැනීමෙහි ලා පුරෝගාමී වූ, එදා මෙදා තුර ශ්‍රී ලාංකික ජනතාවට අභිමානවත් ජීවිතයක් සඳහා මග විවර කරන්නට කැප වූ දේශපාලන පක්ෂයක් මෙලෙස විනාශ මුඛයට ඇද දමා ඉතිහාසයට එක්කිරීමෙන් ඉටුකරනුයේ කවර පාර්ශ්වයක දේශපාලන උවමනාවක් දැයි ජනතාවට මනාව පැහැදිලි වනු ඇත.’
හකීම්ගේ ඉල්ලීම
ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය විපක්ෂයෙන් ඉවත්ව ආණ්ඩුවට එකතු වන බව කටකතාවලට ඉඩ ලබාදෙන වෙබ් අඩවි කිහිපයක පුවත් වාර්තා කර තිබුණි. එහෙත් ආණ්ඩුවට ඕනෑ තරම් පිරිස් බලය ඇති මොහොතක ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය ආණ්ඩුවට එකතුවීම පිළිබඳ කතාබහ කර තිබුණේ නැත. ආණ්ඩුවද මේ මොහොතේ මුස්ලිම් කොංග්‍රසය එකතු කරගැනීම ගැන මහා උනන්දුවක් දක්වන්නේ නැත.
ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රස් නායක රවුෆ් හකීම් සමගි ජන බලවේගයේ ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කොට, තනි නායකයෙකු වෙනුවට නායකත්ව මණ්ඩලයක් ඇති කළ යුතු බව ප්‍රකාශ කළේයැයි සන්ඬේ ඔබ්සර්වර් පුවත්පත ප්‍රවෘත්තියකින් වාර්තා කර තිබුණි. සන්ධානයෙහි විවිධත්වය, සුළුතරයේ සහ බහුතරයේ නියෝජනය තහවුරු වන ආකාරයට පක්ෂ ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කළ යුතු බවට ඔහු යෝජනා කළේයැයි එම පුවතෙහි සඳහන්ය. සාමූහිකව තීන්දු ගැනීමේ යාන්ත්‍රණයක් ඇති කළ යුතු බව ඔහු එහිදී කියා ඇත.
පසුගිය සතියේ අප පුවත්පත වාර්තා කළ, මනෝ ගනේෂන් මහතාගේ යෝජනාවද මීට සමානකම් දක්වන්නකි. ඔහු යෝජනා කර තිබුණේ සජිත් ප්‍රේමදාස ඇතුළු එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් ඉවත්ව සමගි ජන බලවේගයට එකතු වූ කණ්ඩායම වෙනම පක්ෂයක් නිර්මාණය කරගත යුතු බවය. සමගි ජන බලවේගය යනු සන්ධානයක් මිස දේශපාලන පක්ෂයක් නොවන බවය.
එම ඉල්ලීම සාධාරණ එකකි. එක්සත් ජාතික පක්ෂය දශක ගණනාවක් තිස්සේ වෙනත් පක්ෂ සමඟ සන්ධානගත වුණත්, ඔවුන් සන්ධාන දේශපාලනයට ශූරකම් දක්වන පක්ෂයක් නොවේ. එක්සත් ජාතික පක්ෂය මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වුණේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂය වන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අලියා ලකුණෙනි. අවසන් තීන්දු ගනු ලැබුවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලයෙනි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වයට විශාල බලයක් හිමිවිය. ඒ නිසා වෙනත් පක්ෂ සමඟ සන්ධානගත වුණත්, අත්තනෝමතික තීන්දු ගැනීමේ හැකියාව එජාපයට තිබුණි. ‘රනිල් වික්‍රමසිංහ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂය සන්ධාන දේශපාලනය දන්නේ නැහැ.’ මීට පෙර වතාවක් මනෝ ගනේෂන් මහතා කියා තිබුණේ එසේය.
එහෙත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ නායක නායිකාවෝ සන්ධාන දේශපාලනයට අතිදක්ෂයෝ වූහ. විවිධ නම්වලින් විවිධ කාලසීමාවලදී සන්ධාන එළිදැක්වූහ. සමගි පෙරමුණ, පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය එවැනි සන්ධාන විය. එහෙත්, දැන් ශ්‍රීලනිපය දියව ගොසිනි. ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ කලින් එජාපය වාගේ සන්ධාන දේශපාලනයට කැමැත්තක් නොදක්වයි.
මේ පසුබිමේ රවුෆ් හකීම් ඇතුළු නායකයන් සජිත් ප්‍රේමදාස වැනි නායකයන්ගෙන් ඉල්ලන්නේ හොඳ සන්ධානයකි. රටේ ව්‍යවස්ථාව, රටේ සාමූහිකත්වය ගැන කතාකරන්නට කලින් තම පක්ෂයේ ව්‍යවස්ථාව සකස් කරගෙන, සාමූහිකත්වය තහවුරු කරගැනීම යහපත්ය.
රමිත්ගේ අනාගතය
මහනුවර දිස්ත්‍රික්කයේ මනාප ඡන්දවලින් කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල මන්ත්‍රීවරයා පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත් වූ බව හැබෑය. ඔහුට ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යධුරය ජනාධිපතිවරයා පිරිනැමූ බව හැබෑය. ඔහුගේ පුත් රමිත් රඹුක්වැල්ල ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ පුටුවකින් මතුව සිටී. ඔහුගේ සමාජ මාධ්‍ය ගිණුම්වල සඳහන් වන ආකාරයට ඔහු දැන් ජනමාධ්‍ය අමාත්‍ය කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලගේ පෞද්ගලික ලේකම්වරයාය.
2016දී ඔහු ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් ජාත්‍යන්තර විස්සයි විස්ස තරග දෙකකට ක්‍රීඩා කර එක් කඩුල්ලක් දවාගෙන ලකුණු 19ක් රැස් කරගත්තේය. 2018 මාර්තු මාසයේදී බීමත්ව රිය පැදවීමේ චෝදනා මත ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. ඒ අතර ඔහු ක්‍රීඩාවෙන් සමුගත් බවක්ද ප්‍රකාශ වී නැත. දැන් ඔහු දෙමළ සංගම් ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ ක්‍රීඩා කරමින් සිටින අතර 2020 ජනවාරි මාසයේදීද තරගවලට සහභාගී වී තිබුණි. ‘දක්ෂතා පෙන්වුවොත්’ ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායමට නැවත එක්වීමේ අවස්ථාව 29 හැවිරිදි ඔහුට ඇත. එය සිදු නොවුණත්, ඔහුගේ අනාගතය පැහැදිලිය.
‘ජාත්‍යන්තර මෝටර් රථ ධාවන ශූරී ඩිලන්ත මාලගමුව මහතා ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේදී මා සමඟ විශේෂ සාකච්ඡාවක නිරතවිණි. ජාත්‍යන්තර මෝටර් රථ ධාවන තරඟාවලියක මාධ්‍ය කාර්යභාරය පිළිබඳ මෙහිදී සාකච්ඡා කෙරිණි.’ රඹුක්වැල්ල සිය ඉන්ස්ටර්ග්‍රෑම් ගිණුමේ ඡායාරූපයක් සමඟ එලෙස පළ කර තිබුණේ ඒ අතරේය. පෞද්ගලික ලේකම්වරයා ලෙස පියාගේ අමාත්‍යාංශයෙහි කටයුතු කිරීමේ අවස්ථාව ඔහුට ඇත.
ඔහු ගැන වචනයක් ලියා තැබුවේ, මේ මාවතෙහි යන ඔහුගේ අනාගතය කොතැනටදැයි පැහැදිලි නිසාය.■
