‘මේක රේඩියෝ දෙකක විතර ගිය වැඩක්. මතක පද කියන්නේ. දැන් වීඩියෝ එක යූටියුබ් එකක් හරහා, වෙබ් එකක් හරහා බලන්න අවස්ථාව තියෙනවා. මයික් එකක් ඉස්සරහා කතාකරලා, කැමරා තුනහතරක් ඉස්සරහ කතාකරන එක සහ ඒකෙන් කලින් හැඟීම් දෙන්න පුළුවන්ද කියන එකත් ටිකක් ප්රශ්නයක් නේද? මොකද හිතන්නේ, පුළුවන් වෙයිද?’ ගැමුණු ජයන්ත වන්නිනායක විමසීය.
‘පුළුවන්.’ දිල්හානි ඒකනායක එසේ කියා සිනාසුණාය.
‘අක්කට පුළුවන් නම් මට පුළුවන්.’ ගැමුණු නැවත කීය. ‘මමත් දැන් අවුරුදු ගාණකින් මේ වැඬේ කරන්න පටන් අරන් තියෙන්නේ. මටත් තාම අග මුල ටිකක් හොයාගන්න බැහැ.’ එසේ කියන ගැමුණු සංවාදය නැවත ඉදිරියට ගෙනයන්නට පටන්ගත්තේය.
මේ මෑතකදී අන්තර්ජාලයට එකතු කළ, ගැමුණු ජයන්ත වන්නිනායක මෙහෙයවූ මතක පද වැඩසටහනක කොටසකි. Oneninayake වෙබ් අඩවියෙන් මතක පද වැඩසටහන නැරඹිය හැක. ගුවන්විදුලි වැඩසටහනක් ලෙස විකාශය වූ මතක පද, දැන් රූප මාධ්යයෙන්ද නැරඹිය හැක. අප ආදරය කරන, ගරු කරන පුද්ගලයන්ගේ මතක, අදහස්වලට ඇහුම්කන්දීම අපූරු රසයක් ලැබිය හැකි දෙයකි. දැන් ඇත්තේ, ඒ රසය මතු කරන්නට සමත් සංවාද වැඩසටහන්වල අඩුවකි.
එහෙත්, මතක පද වඩා සුදුසු හඬ මාධ්යයෙන්ය. ඉහත උපුටා දැක්වූ සංවාදයේදීත් ගැමුණු පෙන්වන චකිතය සැබෑ එකකි. ඇහුම්කන්දීමෙන් ලැබෙන රසය ඒ ආකාරයටම රූපයෙන් ලැබෙන්නේ නැති බව හැඟෙයි.
එහෙත් රාත්රියක මෙම වැඩසටහනට අනුග්රහය දක්වන අවන්හලේ පසුබිමක නිවුණු පරිසරයක් සකසමින්, රූපය හැකි තරම් සුමට එකක් කරන්නට ගැමුණුලා ගෙන ඇති උත්සාහය නිසා රූපය වුව ඒ සංවාද රසවිඳීමට මහා බාධාවක් නොවේ.
දැන් අන්තර්ජාලයේ විවිධාකාර සංවාද වැඩසටහන් දකින්නට ලැබෙයි. යූටියුබ් අවකාශයේ අලුත් වැඩක් ගැන කල්පනා කරන ඕනෑ කෙනෙකු ක්ෂණයෙන් යොමුවන්නේ සම්මුඛ සාකච්ඡා වෙතය. ඉරාජ් වීරරත්න වැනි කෙනෙකුගේ සිට හරේන්ද්ර ජයලාල් වැනි චරිත දක්වා විවිධාකාරයේ අය සංවාද වැඩසටහන් මෙහෙයවති. ඒ ඒ වැඩසටහන්වලට ආවේණික රසික ප්රජාවක්ද සිටිති. ළහිරු, චමුදිත, සුදා ආදි නොයෙකුත් නම්වලින් සම්මුඛ සාකච්ඡා මෙහෙවන්නන් අන්තර්ජාලයේදී දැකගත හැකිය. ඒ විවිධ වැඩසටහන් අතිශය ජනප්රිය ඒවාය. අන්තර්ජාලයට සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් එකතු කළ පසු ලක්ෂ දෙකතුනක් ඒ වැඩසටහනක් නරඹති.
ඒ තරම් පිරිසකගේ අවධානය දිනාගැනීම සඳහා එවැනි වැඩසටහනක යම් වේගයක් තිබිය යුතුය. වචන පටලවා, ආකර්ෂණයක් ඇදෙන අන්දමේ සිරස්තලයක් සම්මුඛ සාකච්ඡාවට එකතු කළ යුතුය. ආන්දෝලනාත්මක අදහස් සම්පත්දායකයාගෙන් මතු කරගත යුතුය. ආන්දෝලනාත්මක කාරණා කියමින්, අවධානය දිනාගන්නට සමත් චරිත පමණක් සාකච්ඡාවට ගෙන්වාගත යුතුය. ඒ නිසා එවැනි ඇතැම් සම්මුඛ සාකච්ඡාවල කෘත්රිම බවක් බැලූ බැල්මට ඇත. ඒවා නාට්ය රඟදැක්වීම් වැනිය. කිසිවෙකුගේ හිතේ ගැඹුරේ ඇති අදහස් මතුවෙන්නේ නැත. සාකච්ඡා මෙහෙයවන්නාද උත්සාහ කරන්නේ තමන්ගේ වැඩ පෙන්වන්නට මිසක් සංවාදයක් මතු කරන්නට නොවේ. ඒ නිසා අප මුලින් කී රසය ලබන්නට ඒ වැඩසටහන්වලින් නොහැක. ඒවායේ ඇත්තේ ව්යාජයකි.
ගැමුණු ජයන්ත වන්නිනායකගේ ‘මතක පද’ සංවාද වැඩසටහන නැවත අන්තර්ජාලයට එකතු වන්නේ ඒ අතරේය. ගැමුණු ලංකාවේ සිටින හොඳම සජීවී සම්මුඛ සාකච්ඡා මෙහෙයවන්නෙකි. සම්පත්දායකයා හා නිවීහැනහිල්ලේ කතාබහකට එක්වෙන්නට ගැමුණු දක්ෂය. ඔහුගේම භාෂාවෙන් කීවොත් ‘ඔළුවට සැපක් දීම’ ඔහු කරන සම්මුඛ සාකච්ඡාවක අරමුණය. සාහිත්යමය භාෂාවෙන් කීවොත්, සම්පත්දායකයාගේ හදවත නම් වීණාව ස්පර්ශ කරමින්, එය වාදනය කරන්නට ගැමුණු සමතෙකි.
එහෙත් මෙවැනි සංවාදවලට නරඹන්නන් හෝ අසන්නන් ලක්ෂ ගණන් එකතු වන්නේ නැත. ලංකාවේ පමණක් නොව, ලෝකයේ තත්වයත් එයමය.
උදාහරණයක් ලෙස ලැරී කිං ගැන කිව හැකිය. ලෝකයේ අතිශය ජනප්රිය සංවාද මෙහෙවන්නන් අතර ලැරී කිං අදටත් සංවාද කරන්නේ සම්පත්දායකයාගේ හිත ඇතුළට රිංගමිනි. ලැරී කිං කරන ඇතැම් සංවාද යූටියුබ් අවකාශයේ නරඹා ඇත්තේ දහසක් දෙදහසක් පමණකි. ඒවායේ නරඹන්නන් එකතු කරන වේගය නැත. එහෙත් ඇතැම් සංවාද මිලියන පහක් පමණ නරඹා ඇත. නීල් ඩිග්රේස් ටයිසන් නම් විද්යා ගවේෂකයා හා ලැරී කිං කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාව විශිෂ්ටම ගණයේ එකකි. ලැරී කිං කොරේ ටේලර්, ටයිලර් ද ක්රියේටර් වැනි වෙනස් චරිත සංවාදයට ලක් කළ අන්දම අපූරුය. හැට වසරක ඉතිහාසයේ, ඇතැම් පුද්ගලයන්ගේ හද පතුළේ ඇති හැඟීම් අවදි කරන්නට ලැරී කිං සමත් වූ අවස්ථා එමටය.
සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් කිරීම කලාවකි. මෑත දිනෙක චින්තන ධර්මදාස ඒ බව ලියා තිබුණේ මේ ආකාරයටය.
‘ඉන්ටවිව් එකක් කරනවා කියන්නෙ ආර්ට් එකක්. කෙනෙක් එක්ක හොද සාකච්ඡාවක් කරන්න හැමෝටම බෑ. ප්රශ්න ටිකක් අහලා උත්තර ගන්න එක නෙමෙයි සාකච්ඡාවක් කියන්නෙ. ඒක ඊට වඩා එකිනෙකා අතර ගොඩනැගෙන ලස්සන කෙමිස්ටි්ර එකක්. සමහර ඉන්ටවිව්ස්වලදි අපි වඩා නිදහස්. අපිවත් කලින් සිතාබලා නොතිබුණු ඉසව්වලට ඒවා අප අරන් යනවා. ඉතාම සජීවී හැඟීම් අත්දැකීම් අපෙන් මුදාහරිනවා. ඉන්ටවීව් එකක් හොඳ වෙන්නෙ ඒ ආරාධිතයා හොඳ නිසා නෙමෙයි. ඉන්ටවීව් එක කරන මනුස්සයා ආර්ට් එක දන්න හින්දා.’
ඕනෑ කෙනෙකු සාකච්ඡාවට අල්ලාගැනීමෙන් හොඳ සංවාදයක් කළ නොහැක. අනෙකාට ඇහුම්කන්දෙමින්, මතක හා අදහස් එක් වූ චාරිකාවක සම්පත්දායකයා රැගෙන යෑමට ඉවසීම, විනය, ඇහුම්කන්දීමේ ගුණය තිබිය යුතුය. අන්තර්ජාලයේ අප දකින සංවාද මෙහෙයවන්නන් බොහොමයකට නැත්තේ ඒ ඉවසීමය.■
