මෙවර මහා මැතිවරණයෙන් ඓතිහාසික ජයග්‍රහණයක් ලැබූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා අගමැති ධුරයේ දිවුරුම් දීම සඳහා තෝරාගත්තේ කැලණි රජ මහා විහාරයයි. එය ඉතාම නිවැරදි හා යුක්ති යුක්ත තෝරාගැනීමකි. මන්ද මෙරට නූතන ඉතිහාසයේ නොවු විරූ තරම් දැවැන්ත හා රමණීය ප්‍රබන්ධයකට මුල් බිමද මෙම පන්සල වීමයි. එනම්, 2019 ජනපතිවරණයට සතියකට පෙර එළි දුටු නාග ලොවින් ධාතු ගෙනඒමේ කතා පුවතයි.
කැලණි රජ මහා විහාරයේ විහාරාධිපති හිමි නමට අනුව කථාව මෙසේයි. ‘දැනට අවුරුදු තුනක පමණ කාලයක සිට නාග ලෝකයෙන් ධාතුන් වහන්සේලා කැලණිය විහාරස්ථානයට පරිත්‍යාග කරන බව දැනගන්නට යෙදුණා. පසුගිය වෙසක් පෝය දවසේ ඒ දේ ලැබෙන බව ස්ථිර වශයෙන් සඳහන් වුණා. නමුත් ලැබුණේ නැහැ. පසුගිය සතියේ දැනගන්නට ලැබුණා ධාතුන් වහන්සේලා අපිට 9 වැනිදා ලැබෙනවා කියලා. … මීට පෙර දුටුගැමුණු රජ්ජුරුවෝ රුවන්වැලි සෑය නිර්මාණය කළායින් පස්සේ ධාතු පුණ්‍යෝත්සවයට රහතන් වහන්සේ නමක් නාග ලෝකයට ගිහිල්ලා ධාතුන් වහන්සේලා ලබාගෙන ඇවිල්ලා තැන්පත් කළා කියලා සඳහන් වෙනවා. මේ අතර අනුසංගයක් තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා. 2020 වර්ෂය වන විට අපිට හොඳ නායකත්වයක් ලැබිලා හොඳ දේශයක් ගොඩනගන්න අවකාශ ලැබෙනවා කියන පණිවුඩය ඒ සමග අපට ලැබුණා.’ (දෙරණ, 12.11.2019)
නාග ලෝකයෙන් ධාතු ලැබුණු කතාවට මෙරට මුද්‍රිත හා විද්‍යුත් ජනමාධ්‍යයන්ගෙන් මෙන්ම අන්තරාජාලයෙන්ද උපරිම ප්‍රචාරයක් ලැබිණි. ධාතු වන්දනාවේ එන සැදැහැවතුන්ට නෙළුම් මල් පොහොට්ටුව බැගින් දීමට කැලණි පන්සල පියවර ගැනීම තුළින් ධාතු ආගමන කථාවේ දේශපාලන පරමාර්ථයන් පැහැදිලිව දෘශ්‍යමාන විය.
ධාතු ආගමන කථාව ජනපතිවරණයෙන් පසු මඳින් මඳ මැකී ගියේය. මේ වන විට එය මාධ්‍ය තුළින් මෙන්ම සමාජ කතිකාවෙන්ද මුළුමනින්ම අතුරුදහන්ව ඇත්තේ ඓතිහාසික ගොඩනැගිල්ලක් ඩෝසර් කිරීම පිළිබඳව චෝදනා ලැබ සිටින කුරූණෑගල නගරාධිපතිවරයා අතුරුදහන්ව ඇති ආකාරයටමය.
අගමැති ධුරයේ දිවුරුම් දීමට පෙර මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා හෝ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා නාග ලොවෙන් ගෙන ආ ධාතු වන්දනා කළාදැයි අපි නොදනිමු. මන්ද උත්සවය පිළිබඳව වූ වාර්තාවල එවැන්නක් සොයා ගැනීමට නොහැකි බැවිනි.
නාග ලෝකයෙන් ධාතු ගෙන ආ කථාවේ උපත හා විපත තුළින් පැහැදිලි වනුයේ අවිද්‍යාව හා ඒ හා සබැඳුණු මූඪ විශ්වාසයන් දේශපාලන අවි බවට පත්වන ආකාරයයි. බුදු දහම විකෘති කොට ජනතාව අතර අන්ධ භක්තිය ප්‍රචලිත කිරීමත් එම අන්ධ භක්තිය තම පක්‍ෂ හා පුද්ගල දේශපාලන අරමුණු ඉටුකර ගැනීමට භාවිත කිරීමත් ලංකාවට අලුත් නොවේ. නමුත් මෙම කූටෝපක්‍රමයන් ඉතාමත් බහුල හා සාර්ථක ලෙස භාවිත වූ මැතිවරණ සටන 2019 ජනපතිවරණය විය හැක.
2020 මහා මැතිවරණයේදී මෙවැනි උපක්‍රම භාවිත නොවූවාම නොවේ. උදාහරණයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට තුනෙන්-දෙකේ බලයක් දීම මහා කුසලයක් ලෙස ඇතැම් භික්‍ෂූන් ප්‍රකාශ කළ බව මාධ්‍ය වාර්තාවල දැක්විණි. ‘ජනාධිපතිට ඔහුගේ ගමන යාම සඳහා තුනෙන් -දෙකේ බලයක් සහිත අන්තවාදීන් ජාතිවාදීන් නොමැති පාර්ලිමේන්තු බලයක් ලබා දිය යුතු බවත්.. එසේ කළහොත් ඒ පින්කමට දායක වූයේ යැයි මරණ මංචකයේදී සැනසීමක් ලැබීමට හැකි වනු ඇති’ බවත් ආචාර්ය මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමියන් පොදු ජන පෙරමුණේ ජන හමුවකදී දේශනා කළේ පක්‍ෂ දේශපාලනය වෙනුවෙන් බුදුදහම කෙතරම් නම් අපයෝජනය වන්නේද යන්න පැහැදිලි කරමිනි. (උපුටාගැනීම, ලංකාසීනිව්ස්, 02.05.2020)
බුදු දහම දේශපාලන අවියක් බවට පත්කර ගැනීම 2019 ජනපතිවරණයේදී තරම් මෙවර සිදු නොවූයේ නාමයෝජනා කටේදීම, ඇතෙක් බරට වූ ත්‍යාගයක් රාජපක්‍ෂවරුන්ට ප්‍රදානය කිරීමට රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාත් සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාත් උත්සුක වූ බැවිනි. එනම්, ප්‍රධාන විපක්‍ෂය වූ එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය දෙකඩ කිරීමයි.
අලියාගේ හිස ගසා දමා රාජපක්‍ෂවරුන්ට
තුනෙන්-දෙකේ බලයක් ලබාදීම
අතිශයින්ම තීරණාත්මකව මහා මැතිවරණයක කඩඉමේදී එජාපය දෙකඩ කිරීම නොකළ යුත්තක් බවත්, එයින් වාසි ලබනුයේ අන් කිසිවකු නොව රාජපක්‍ෂවරුන් බවත් දෙක් පන්තියේ ළමයකුට වුවද වැටහෙන සරල සත්‍යයන්ය. නමුත් එජාප නායකයාටත් නියෝජ්‍ය නායකයාටත් මෙම කරුණ වැදගත් වූයේ නැත. පක්‍ෂය මරා දමා හෝ නායකත්වය තමන්ට ලබාගැනීම මේ දෙදෙනාගේම ඒකායන අරමුණ විය. මේ තත්වය යටතේ රාජපක්‍ෂවරුන් තම පොදු සතුරා බව පිල් දෙකටම අමතක විය. එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය එක්සත් බවත්, සමගි ජන බලවේගය සමගියත් පසෙක ලා එකිනෙකා විවේචනය කිරීමට හා එකිනෙකාගේ කකුලෙන් ඇදීමට ප්‍රමුඛතාව දුන්නෝය. පසමිතුරු නොවූ ප්‍රතිවිරෝධයක් පසමිතුරු ප්‍රතිවිරෝධයක් ලෙස සලකා කටයුතු කිරීම රාජපක්‍ෂ පාලනයට තුනෙන්-දෙකේ බලයකට දොර විවර කිරීමක් විය. තම නායකයන්ගේ ක්‍රියාකාරිත්වයෙන් කලකිරුණු පාක්‍ෂිකයන්, සැලකිය යුතු ප්‍රතිශතයක්, ‘උනුත් එපා, මුනුත් එපා’ යයි තීන්දු කරමින් එක්කෝ ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටියෝය. නැතහොත් ඡන්දය අවලංගු කළෝය.
2020 මහා මැතිවරණයෙන් ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණ වලංගු ඡන්දවලින් 59.1%ක් ලබා වාර්තාගත ජයක් උරුම කර ගත්තේය. නමුත් වඩා වැදගත් කාරණය නම් 2019 ජනපතිවරණය හා සසඳන විට 2020 පොදු ජන පෙරමුණ ලැබූ ඡන්ද සංඛ්‍යාව ඡන්ද 70,065කින් පහත වැටී තිබීමයි. 2019දී ඡන්ද මිලියන 6.92ක් දිනාගත් පොදු ජන පෙරමුණ 2020 මහා මැතිවරණයේදී ලබාගත්තේ ඡන්ද මිලියන 6.85කි.
2019දී වලංගු ඡන්දවලින් 52.3%ක් දිනාගත් පොදු ජන පෙරමුණට 2020දී එම ප්‍රතිශතය 59.1% දක්වා වැඩි කර ගැනීමට හැකිවූයේ එහි ඡන්ද පදනම හෝ ජනප්‍රියතාව ඉහළ ගිය නිසා නොව, තම නායකයන්ගේ කුලල් කා ගැනීමෙන් දුර්මුඛ වූ එක්සත් ජාතික පාක්‍ෂිකයන් හා ඡන්දදායකයන් සැලකිය යුතු ප්‍රතිශතයක් ඡන්දය වර්ජනය කිරීම නිසාය. මෙම ඡන්ද වර්ජනය සිදු නොවූවා නම් පොදු ජන පෙරමුණට මෙවර හිමිවනු ඇත්තේ තුනෙන්-දෙකේ බලයක් නොව සාමාන්‍ය බහුතරයක් පමණි.
එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය හා සමගි ජන බලවේගය අතර ගැටුමත්, නායකත්වය සඳහා හා පක්‍ෂයට හිමිවූ එකම මන්ත්‍රී ධුරය සඳහා එජාපය තුළ ඇති ගැටුමත් පවතින තාක් කල් රාජපක්‍ෂවරුන්ට තම න්‍යාය පත්‍රය ක්‍රියාත්මක කිරීම ඉතාමත් පහසු වනු ඇත.
බැසිල් රාජපක්‍ෂ මහතා හිරු නාලිකාවට කළ ප්‍රකාශයට අනුව මෙම න්‍යාය පත්‍රයේ ඉහළින්ම ඇත්තේ 19වන සංශෝධනය අහෝසි කිරීමත්, නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කිරීමත්ය. 1978 ව්‍යවස්ථාව මෙන් ‘අන්ඩ දාන්න, වෙනස් වෙන්නේ නැති ස්ථිරසාර’ වයවස්ථාවක් අවශ්‍ය බව රාජපක්‍ෂ මහතා කියයි.
ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණ යනු වචනයේ පරිසමාප්ත අර්තථයන්ම රාජපක්‍ෂ පවුලේ පක්‍ෂයයි. මෙවර මහා මැතිවරණයෙන් මෙය මැනවින්ම පැහැදිලි විය. උදාහරණයක් ලෙස මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ වැඩිම මනාප ලබාගැනීම සඳහා ඩලස් අලහප්පෙරුම හා නිපුණ රණවක අතර පොරයක් වූ බව නොරහසකි. පිල් දෙකේ සාමාජිකයන් අතර ප්‍රචණ්ඩ ගැටුම් පවා මැතිවරණ ව්‍යාපාරය අතරතුර සිදුවිය.
ඩලස් අලහප්පෙරුම යනු දශක ගණනාවක් මන්ත්‍රී-ඇමති ධුර දැරූ දේශපාලනඥයෙකි. නිපුණ රණවක යනු දේශපාලන නවකයෙකි. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට තරග කිරීම සඳහා ඔහුට තිබූ මූලිකම සුදුසුකම ඔහු රාජපක්‍ෂ පවුලේ බාල සොහොවිරියගේ පුතකු වීමයි, හෙවත් රාජපක්‍ෂ සොහොයුරන්ගේ බෑණා කෙනකු වීමයි.
ඩලස් අලහප්පෙරුම හා නිපුණ රණවක අතර ඇතිවූ මනාප පොරයෙන් ජ්‍යෙෂ්ඨයා පරදවා නවකයා ජයගත්තේය. පොදු ජන පෙරමුණ තුළ ඉදිරියට යාමටත් ජනප්‍රිය වීමටත් වඩාත්ම අවශ්‍ය වනුයේ අත්දැකීම් හෝ හැකියාව නොව රාජපක්‍ෂ ඥාතිත්වය බව නිපුණ රණවක ඔප්පු කළේය.
තමන්ගේ පවුලට ගැළපෙන ආකාරයට පක්‍ෂයක් නිර්මාණය කිරීමේ කටයුත්ත සාර්ථකව නිම කළ රාජපක්‍ෂවරුන් දැන් සැරසෙනුයේ තමන්ගේ පවුලට ගැළපෙන ව්‍යවස්ථාවක් බිහි කිරීමටය. රනිල්-සජිත් ගැටුම නිසා රාජපක්‍ෂවාදී ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරවා ගැනීමට අවශ්‍ය තුනෙන්-දෙකේ බලයක් පොදු ජන පෙරමුණට ලැබී තිබේ. ලංකාව පෙරටත් වඩා දෘඪ හා සම්පූර්ණ රාජපක්‍ෂ රාජ්‍යයක් බවට පත්කිරීමටත් රටේ නායකත්වය අනියමින් රාජපක්‍ෂ පවුලේ පරවේණියක් බවට පත්කිරීමටත් දොර විවරව ඇත.
ගෝලීය වසංගත තත්වයක් තුළ ඉතාමත් ප්‍රශස්ත අන්දමින් මහා මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට ලංකාවට හැකිවූයේ ප්‍රධාන වශයෙන්ම ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසමේ මගපෙන්වීම හා ක්‍රියාකාරිත්වය හේතුවෙනි. මෙරට කාර්යක්‍ෂම හා කාර්යශූර එකම සංවිධානය හමුදාව බවට ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පාලනය විසින් ප්‍රචලිත කෙරෙමින් පවතින මතය හුදු මිථ්‍යාවක් බවත් ඉතාමත් අසීරු අභියෝගයකට වුවද සාර්ථකව මුහුණ දීමට මෙරට සිවිල් පරිපාලනය සමත් බවත් ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම කථාවෙන් නොව ක්‍රියාවෙන් ඔප්පු කළේය.
රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ නව ව්‍යවස්ථාව කවර ස්වරූපයක් ගත්තද එහි මුල්ම ගොදුරක් වනු ඇත්තේ ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම ප්‍රමුඛ අනෙකුත් කොමිෂන් සභාවල ස්වාධීනත්වයයි. මැතිවරණ දිනය තීරණය කිරීමේ සිට මැතිවරණයට අදාළ තීන්දු තීරණ සියල්ල ගැනීමේ බලය යළිත් පාලකයන්ට ලබාදීම නව ව්‍යවස්ථාව තුළින් සිදුවනු නොඅනුමානය.
රාජපක්‍ෂ පාලනය කුරුණෑගල පුරපතිවරයා සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාකරන අයුරින් පෙනීයන්නේ නව ව්‍යවස්ථාවක් තුළ නිතිපති දෙපාර්තමේන්තුවත් අධිකරණයත් මුළුමනින්ම පාලකයන්ගේ අවි බවට පත්වීමට ඇති ඉඩකඩයි.
පොදු ජන පෙරමුණට තුනෙන් -දෙකේ පාර්ලිමේන්තු බලයක් තිබුණද ඡන්ද පදනම අනුව සලකා බලන කල ඔවුන්ට තුනෙන් -දෙකේ සහායක් රට තුළ නොමැත. තම පවුලට ගැළපෙන, තම පවුලේ වත්මන් හා අනාගත බලය රැකීම අරමුණ කරගත් නව ව්‍යවස්ථාවක් ඔවුන් ගෙන ආවොත් එය ජනමත විමසුමකදී පරාජය කිරීමට තවමත් හැකියාවක් ඇත. රාජපක්‍ෂවරුන්ට ඡන්දය දුන් සියල්ලන්ම ඔවුන්ගේ පදයට නටන රාජපක්‍ෂවාදීහු නොවෙති. ශ්‍රීලනිප ඡන්ද මෙන්ම පාවෙන ඡන්දද සැලකිය යුතු ප්‍රතිශතයක් ඊට අයත්ය. අධිකරණය හා සිවිල් පරිපාලනය සතු සීමිත නිදහසද අහිමි කොට ලංකාව එක පවුලක දඩබිමක් හා කෙළිබිමක් බවට පත්කිරිමට සැකසෙන ව්‍යවස්ථාවක් පිළිබඳව සමාජය දැනුවත් කොට ඊට එරෙහිව ජන මතයක් ගොඩනැගීමට තවමත් ඉඩකඩක් තිබේ. නව ව්‍යවස්ථාවක් පාර්ලිමේන්තුවෙන් අනුමත වුවද ජනමත විමසුමකින් එය පරාජය කිරිමට තවමත් හැකියාවක් ඇත. මෙම අරගලයට උරදීමට ජවිපෙට තනිවම නොහැක. ඒ සඳහා එජාපයේ හා සමගි ජන බලවේගයේ උපරිම දායකත්වයද අවශ්‍යය. මෙම දායකත්වය ලැබීමට නම් අලියාගේ හිසත් කඳත් එක්කර යළිත් එය ප්‍රකෘතිමත් කළ යුතුය.
එජාපයේ බෙදීම නිසා රාජපක්‍ෂවරුන්ට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් -දෙකක් ලැබුණි. අවනීතිය නීතිය කරන අකටයුතුකම් යුතුකම් කරන රාජපක්‍ෂ උවමනාවන් වෙනුවෙන්ම සැකසුණු ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත වීම ජනමත විචාරණයකින් පරාජය කිරීමට අවශ්‍ය මූලික කොන්දේසියක් වනුයේ අලියාගේ නායකත්වය සඳහා වූ බල අරගලය නිමා කොට විපක්‍ෂයේ සියලු පක්‍ෂ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සුරැකීමේ අරමුණ වටා ගොනු කිරීමයි. එය කළ යුතු, කළ හැකි කාර්යයකි.
ජන විඥානය ප්‍රකෘතිමත් කිරීම
නීල් ඩි ග්‍රාස් ටයිසන් යනු ලොව ප්‍රමුඛ විද්‍යාඥයෙකි.. කළු -ඇමරිකානු මහාචාර්යවරයකු වූ ඔහු 2016 ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප්ගේ ජනපතිවරණ ජයග්‍රහණය පිළිබඳව කළ ප්‍රකාශයක් අද ලංකාවට අතිශයින්ම අදාළය. ට්‍රම්ප්-විරෝධීන්ගේ වගකීම නම්, ඇමරිකානු ජනතාවට යළි නුවණ ලබාදීම බව ඒ ප්‍රකාශයයි.
2016 සිට මේ දක්වා ට්‍රම්ප්-විරෝධී ඇමරිකානුවෝ විවිධ ක්‍රමවලින් ට්‍රම්ප් පිළිබඳ සත්‍යය ඇමරිකානු ඡන්දදායකයා වෙත ගෙනයාමට කටයුතු කළහ. 2016දී ඩිමෝක්‍රටික් පක්‍ෂය ලැබු පරාජය 2018දී ජයග්‍රහණයක් දක්වා පරිවර්තනය කිරීමට හැකිවූයේ මේ මහජන මතය වෙනස් කිරීමේ උත්සාහයන් හරහාය.
ලංකාවේ අප ඉදිරියේ ඇති ප්‍රධාන අභියෝගයද එයයි.
මහා මැතිවරණයෙන් පොදු ජන පෙරමුණ විශිෂ්ට ජයක් ලැබූ බව පිළිගන්නා අතරම එම ජයග්‍රහණය තුළ ඇති යථාර්ථයද අප අමතක නොකළ යුතුය. 2019 ජනපතිවරණයේ සිට 2020 මහා මැතිවරණය දක්වාවූ කාලය තුළ සංඛ්‍යාත්මක වශයෙන් තම ඡන්ද පදනම වැඩි කර ගැනීමට රාජපක්‍ෂවරුන් සමත්ව නොමැත. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනපතිවරයාගේ පාලනය ගැන හටගත් ප්‍රසාදය තුළින් පොදු ජන පෙරමුණේ ඡන්ද පදනම විශාල ලෙස පුළුල්ව ඇති බවට රාජපක්‍ෂ පිල ගෙනයන ප්‍රචාරය හුදෙක් මිථ්‍යාවකි. ගතවූ මාස 7 තුළ රාජපක්‍ෂවරුන්ට ඇති ජනතා සහාය වැඩිවී නොමැත. සිදුවී ඇත්තේ විපක්‍ෂයට ඇති ජනතා සහාය අඩුවීමයි. ඊට හේතුව රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ හොඳකම නොව එජාපය තුළ වූ කුලල් කාගැනීමයි.
රාජපක්‍ෂවරුන් මේ බව නොදන්නවා නොවේ. ඔවුන් හැකි ඉක්මනින් 19වන සංශෝධනය අහෝසි කොට නව ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන ඒමට කටයුතු කරනුයේ විපක්‍ෂයේ කුලල් කාගැනීම් නිසා ජනමත විමසුම ජයගැනීම පහසු වන බැවිනි.
ඒ සමගම තමන් සතු විධායක බලය හා පාර්ලිමේන්තු බලය භාවිත කරමින් ජනතාවට සත්‍යය හෙළිකිරීමේ මාර්ග හැකිතාක් අවහිර කිරීමට ඔවුන් ඉදිරියේදී කටයුතු කරනු නියතය.
ජනතාවට ඇත්ත සැඟවීමේ කටයුත්ත රාජපක්‍ෂවරුන් දැනටමත් ක්‍රියාත්මක කොට ඇත. මෙරට බිහිවූ දක්‍ෂතම පොලිස් නිලධාරියකු වන ශානි අබේසේකර මහතාට අත්ව ඇති ඉරණම මෙයට කදිම උදාහරණයකි. බොරු සාක්‍ෂි ගෙතුවේයැයි චෝදනා කරමින් ශානි අබේසේකර මහතා අත්අඩංගුවට ගැනුණේ ජුලි මස 31 වැනිදාය. ඊට දින කිහිපයකට පසු උපපොලිස් පරීක්‍ෂක සුගත් මොහාන් මෙන්ඩිස් මහතා අත්අඩංගුවට ගැනුණේ ඔහු බොරු සාක්‍ෂි ගෙතීමට අබේසේකර මහතාට උදව් කළේය යන චෝදනාව මතය.
මෙන්ඩිස් මහතා අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළ විට ඔහු ප්‍රකාශයක් කරමින් කියාසිටියේ ශානි අබේසේකර මහතාට එරෙහිව බොරු ප්‍රකාශයක් කරන්නැයි කොළඹ අපරාධ පරීක්‍ෂණ කොට්ඨාසය තමන්ට බලකළ බවත්, තමන් එසේ කිරීම ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ නිසා තමන් අත්අඩංගුවට ගත් බවත්ය.
මෙම පුවත මුලින්ම වාර්තා කළ ඬේලිමිරර් වෙබ් අඩවිය ඉතාමත් ටික වේලාවකින් එම පුවත මකා දැමුවේ නිදහස් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ඒ වන විටත් මතුව තිබූ නොනිල බාධාවන් පිළිබඳව ඉඟිකරමිනි. මේ නොනිල බාධා ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ නිල බාධාවන් බවට පත්වනු නොඅනුමානය. උදාහරණයක් ලෙස උසස් තනතුරු හොබවන පුද්ගලයන්ට අපහාස කරන පුවත් සමාජ මාධ්‍යවල පළවීම නතර කරන නීති ගෙන එන බවට ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශය 2010 ජනවාරියේදී ප්‍රකාශ කළේය. මැතිවරණ විජයග්‍රහණය භාවිත කරමින් මෙවැනි මර්දනකාරී නීති රීති කඩිනමින් ගෙනඒමට රාජපක්‍ෂ පාලනය කටයුතු කිරීම අපේක්‍ෂා කළ යුතුය.
ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට, පාලකයන් විවේචනය කිරීමට ඇති ඉඩකඩ ශීඝ්‍රයෙන් ඇහිරෙනු ඇත. ජීවිත තර්ජනවල සිට බොරු නඩු පැටලවීම වැනි විවිධ උපක්‍රම භාවිත කරමින් රාජපක්‍ෂ විරෝධීන් නිහඬ හා අක්‍රිය කිරීම ශීඝ්‍රයෙන් සිදුවනු නියතය. විශේෂයෙන්ම සිංහල මාධ්‍යයෙන් රාජපක්‍ෂවරුන් හා ඔවුන්ගේ පැවිදි අනුගාමිකයන් විවේචනය කිරීමට ඉතිරිව තිබෙන ඉතා සීමිත ඉඩකඩද ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ මුළුමනින්ම පාහේ හැකිලී යාමේ අවදානමක් තිබේ.
රනිල්-සජිත් අවුල විසඳී එජාපය එක්සත් වුවහොත්, විපක්‍ෂයේ සියලු පක්‍ෂ පොදු අභියෝගයට මුහුණ දීමට එක පිලකට ගොනු වුවහොත් මේ සියලු බාධක මැද වුවද රාජපක්‍ෂ ව්‍යවස්ථාව ජනමත විමසුමකින් පරාජය කිරීමට තවමත් යම් ඉඩකඩක් ඇත.
මහා මැතිවරණ පරාජය ජනමත විමසුම් ජයක් දක්වා පරිවර්තනය කිරීම තවමත් අපට කළ හැකි, අප කළ යුතු කාර්යයකි. ඊට අප යොමුවිය යුත්තේ හෙට හෝ අනිද්දා නොව අද සිටමය. මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵලවලින් අපේක්‍ෂා භංගත්වයට පත්ව සිටින රාජපක්‍ෂ-විරෝධී ජනතාවට නව බලාපොරොත්තුවක් ජනිත කිරීමත් පොදු පෙරමුණට කතිරය ගැසුවද රාජපක්‍ෂ ගැත්තන් නොවූ 10%ක් පමණ වූ ඡන්දදායකයන් එළැඹෙන ව්‍යවස්ථාමය උවදුර පිළිබඳ දැනුවත් කිරීමත්, වහ වහාම කළ යුතුය. මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵලවලින් පිළිබිඹු වන ජන රැල්ල යළි හැරවිය හැක්කේ එතැනිනි.■
