සුනිල් හඳුන්නෙත්ති – ජාතික ජන බලවේගය
මාතරින් දිනන්න බැරිවුණොත්, ජාතික ලැයිස්තුවෙන් යන්නේ නැති බව ඔබ කීවා. පාර්ලිමේන්තුවට යන්න බැරිවුණොත්, ඉන් එහා දේශපාලන අනාගතය ගැන අදහසක් තිබුණාද?
ඇත්තටම මම මැතිවරණයට කලින් මගෙන් අහපු ප්‍රශ්නයකට උත්තර දීමක් කළේ. පැරදුණොත් ජාතික ලැයිස්තුවෙන් යනවාද කියලා ප්‍රශ්නයක් මගෙන් ඇහුවා. මම ඒ ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙමින් පැරදුණොත් ජාතික ලැයිස්තුවෙන් යන්නේ නැති බව නිශ්චිතව කීවා. එහෙත් පරදිනවාය කියන පූර්ව අදහසක අපි හිටියේ නැහැ. අපි දිනනවා කියන අදහසේ හිටියේ.
එහෙත් පාර්ලිමේන්තුවට යෑමට නොහැකි වූ පසුබිමක, ඉදිරි දේශපාලනය ගැන සැලසුමක් තියෙනවාද?
අලුතෙන් කරන්න දෙයක් නැහැ. අපි කොහොමත් කරන්නේ දේශපාලනය. දේශපාලනය කරනවා කියන්නේ පාර්ලිමේන්තු යන එක නෙවෙයි. අනෙක පාර්ලිමේන්තු යන්න බලාගෙනම දේශපාලනය කරන අය නෙවෙයි අපි. සමහර අය දේශපාලනය කරන්නේම පාර්ලිමේන්තු යන්න එන්න බලාගෙන. පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න බලාගෙන. සමහර හැදී වැඩෙන්නෙත් පාර්ලිමේන්තුව දිහා බලාගෙන. ඒත් අපි දේශපාලනයට යොමු වුණේ පාර්ලිමේන්තුවට යන්න නෙවෙයි. අපි විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ඉවත්වුණේත් පාර්ලිමේන්තුවට හරි පළාත් සභාවට යනවා කියලා හිතලා නෙවෙයි. මේ සමාජ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න, මේ සමාජයේ මිනිසුන් වෙනුවෙන් යහපත් රටක් හදන්න අපි පාර්ලිමේන්තුවට යන්න හිතුවා. පාර්ලිමේන්තුව කියන්නේ ඒ කටයුත්ත කරන්නට තියෙන එක තැනක් විතරයි. අපි මීට කලිනුත් පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිට දේශපාලනය කළා. මින් ඉදිරියටත් කරනවා.
පාර්ලිමේන්තුව නැති පසුබිමක දේශපාලනය සඳහා පාවිච්චි කරන්නේ මොනවගේ වේදිකාද?
වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරය තියෙනවා. ගොවිජන ව්‍යාපාරය තියෙනවා. විවිධාකාර ජනකොටස් අතරේ අයිතිවාසිකම් සහ වෘත්තිය සංවිධාන තියෙනවා. විද්වත් සංවිධාන තියෙනවා. අපට ජනතාව අතරේ දේශපාලනය කරන්නට තියෙනවා. පාර්ලිමේන්තුව කියන කොටුවට සීමා වෙලා ඉන්නකොට තමයි හිතෙන්නේ, අනේ දැන් අපි මොනවාද කරන්නේ කියලා.
ඒ අර්ථයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට යන්න නොහැකිවීම ගැන තැවෙන්නට දෙයක් නැහැ..
දැන් සමහරු අහනවා අපි දේශපාලන අත්හැරලා යයි. රට යයි. වෙන රස්සාවක් හොයාගනීවි කියලා. අපට එහෙම කිසිම අදහසක් නැහැ. අලුතෙන් සැලසුම් හදන්නත් නෑ. අපේ පක්ෂය අපට දේශපාලනය උගන්වලා තියෙනවා. අපි දේශපාලනය ඉගෙනගෙන තියෙනවා. ඒක පාර්ලිමේන්තු දේශපාලනයට වඩා එහා එකක්. දේශපාලනය කියන වචනයම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීකමට වඩා ටිකක් වැඩි එකක්. අද පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධුරයක් කියන සංකල්පය යම් සීමාවක තියෙනවා. එහෙත්, දේශපාලනය කිරීම කියන්නේ එයට වඩා උසස් තැනක තියෙන දෙයක්.
මාතරින් ලැබුණු ඡන්ද ප්‍රමාණය ගැන සෑහීමට පත්වෙනවාද?
මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ මැතිවරණයේ ප්‍රතිඵලයත්, රටේ පොදු මැතිවරණ ප්‍රතිඵලයත් සැලකුවාම අපට පොදුවේ ලොකු ඇගයීමක් තියෙන බව මා හිතනවා. මාතරින් මන්ත්‍රීධුරයක් මොණරාගලට මන්ත්‍රිධුරයක් ගැලවිලා ගියා. ඒ මන්ත්‍රීධුරය තිබුණානම් අපට මේ ඡන්ද ප්‍රමාණයත් මන්ත්‍රීධුරයක් ගන්න ප්‍රමාණවත්. මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ දේශපාලන බලතුලනයත් අපට අවාසි විදියට බලපෑවා.
සමගි ජන බලවේගයට ලැබුණු ඡන්ද ප්‍රතිශතය අඩු නිසා, මන්ත්‍රීධුර බෙදීමේදී අසමතුලිත තත්වයක් ඇතිවුණා නේද?
ඔව්, එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ හිටපු ප්‍රබලම දේශපාලන නායකයන් මැතිවරණ දේශපාලනයෙන් ඉවත්වෙලා හිටියා. මංගල සමරවීර, සාගල රත්නායක වගේ අය ඡන්ද ඉල්ලුවේ නෑ. ඒ නිසා එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන්ගෙන් විශාල ඡන්ද ප්‍රමාණයක් පොදුජන පෙරමුණට එකතු වෙනවා. පොදුජන පෙරමුණේ අය බලයට හා මුදලට ගිය අය. එතකොට ඒකත් විශාල ප්‍රබල සාධකයක් වුණා.
පොදුජන පෙරමුණේ පවා සමහර පැරණි නායකන්ට ඡන්ද අඩුවෙලා, නොසිතූ අය ඉහළට ආවා නේද?
ඔව්, පාර්ලිමේන්තුවේ හිටපු තුන්හතරදෙනෙක් මේ මැතිවරණයේදී පරාජය වුණා. ඔවුන්ගේ ලැයිස්තුවේ පාර්ලිමේන්තුවට එනු ඇතැයි නොහිටපු දෙන්නෙක් ඉදිරියට ආවා. ඒකට හේතු සාධක බැලුවාම ධනය හා බලය අංක එක වෙලා තියෙනවා. අපට මදි වුණේ මන්ත්‍රීධුරය ගන්නට අවශ්‍ය ඡන්ද කිහිපයක් විතරයි. එහෙම බැරිවුණ පමණින්, අපට ඡන්දය දුන් අයගේ අඩුවක් වෙන්නේ නැති බව මා හිතන්නේ.
ලංකාවේ වැඩිම වියදමක් දරපු ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයකුත් මාතර තිබුණා නේද?
ඔව්, එහෙම ප්‍රචාරයක් තිබුණා. ඒ නිසයි මා කීවේ, බලය සහ ධනය කියන තනි වචන දෙකට හිරවෙච්ච ඡන්දයක් තිබුණේ. ඡන්ද විකිණෙන තත්වයක් තිබුණා. එහෙම පසුබිමක තැපැල් ඡන්දවලින් දෙවැනි තැනට ආ එක ජයග්‍රහණයක්. අනෙකුත් දිස්ත්‍රික්කවලට සාපේක්ෂව ඡන්ද ප්‍රමාණයේ වර්ධනයක් තියෙන එක හොඳ දෙයක්. ජනාධිපතිවරණයේ ප්‍රතිඵලයත් එක්ක සාපේක්ෂව කල්පනා කළොත් ඡන්ද දහතුන්දාහක වර්ධනයක් තියෙනවා. එහෙම බැලුවාම හොඳ ඇගයීමක් තියෙනවා. ඡන්දදායකයන් බුද්ධිත්ව, උගත් ලෙස, කල්පනාකාරීව ඡන්දය පාවිච්චි කරලා තියෙනවා.
ජවිපෙ ඡන්ද ප්‍රමාණයත් අඩුවෙලා නේද?
දිස්ත්‍රික්ක කිහිපයකම ඉතා සුළු ප්‍රමාණයෙන් මන්ත්‍රීධුර මඟහැරුණා. දේශපාලනයේ ඡන්ද සංඛ්‍යාව ප්‍රතිශත අනුව බෙදෙනකොට මේ වෙලාවේ දේශපාලන අවාසනාව අපි අතෙයි තිබුණේ. උදාහරණයක් ලෙස හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ ඡන්ද හත්සිය ගණනකින් මදි වුණේ. ගාල්ල දිස්ත්‍රික්කයේත් යාන්තමින් මඟහැරුණේ. කළුතර ප්‍රතිශතය සම්පූර්ණ වෙන්නට ඉතා සුළු ඡන්ද සංඛ්‍යාවක් විතරයි මදි වුණේ. ඒ මන්ත්‍රීධුර එකක් දෙකක් එකතු වුණානම් හරි. ජාතික ලැයිස්තුවේ ඡන්ද හාරලක්ෂ හතළිස්පන්දාහට ලැබුණේ එක මන්ත්‍රීධුරයයි. අපේ ජනබල පක්ෂයේ ඡන්ද හැටදහසකට විතර ලැබුණේත් එක මන්ත්‍රීධුරයක්. අපට ජාතික ලැයිස්තුවෙන්වත් තව මන්ත්‍රීධුරයක් ලැබුණානම් හරි. තව ඡන්ද පහළොස්දාහක් විතර නිශ්චිත තැන්වලට වැදුණානම් අපට තව මන්ත්‍රීධුර පහක් හයක් එන්න තිබුණා. එහෙම වුණානම් මේ මැතිවරණය විග්‍රහ කරන්න වෙන්නේ මෙහෙම නෙවෙයි.
විද්‍යුත්, මුද්‍රිත හා සමාජ මාධ්‍යවල ප්‍රචාරයට මුදල් තිබුණේ නැතිද?
මැතිවරණ දේශපාලනයේ මුදල් යෙදවීමේ ප්‍රමාණය මත ජයග්‍රහණය තීන්දු වෙන අලුත් ප්‍රවණතාවක් තියෙනවා. විද්‍යුත්, මුද්‍රිත හා සමාජ මාධ්‍යවල ප්‍රචාරය විතරක් නෙවෙයි මම කියන්නේ. ඡන්ද මිලදී ගන්න කොච්චර මුදල් වියදම් කරන්න පුළුවන්ද, අන්න ඒ තරමට ඡන්ද ගන්න පුළුවන් කියන තැනට පත්වෙලා තියෙනවා. ඡන්දයක් දේශපාලන හේතු මත කරන දේකට වඩා ගනුදෙනුවක් වෙලා. මුදල් යොදවන්න පුළුවන් ප්‍රමාණයට තමයි ඡන්ද ලැබෙන්නේ. ඒකත් අපි වගේ දේශපාලන ව්‍යාපාරයකට බාධකයක්. අපි ප්‍රතිපත්ති, ජනතාව දැනුවත් කිරීම් මත ඡන්දය එකතු කරන දේශපාලනයක් අපි කරන්නේ. අපට ඡන්දය ලැබෙන්නේ ජනතාවට උපරිම දැනුම ලබාදෙන මත. ඒක ලෙහෙසි පහසු කටයුත්තක් නෙවෙයි. සමහරුන් කරන දේ කියලා ඡන්දය ගන්නවා. ඇත්තටම කරන දේ කියනවා නෙවෙයි, කරන දේ මුදල්වලින් මවලා පෙන්වනවා. එහෙත් අපි කරපු දේ කියලා ඡන්දය ඉල්ලනවා.
ආණ්ඩුවට ලැබුණු විශාල බලය නිසා ඔවුන් දූෂණ වංචාවලට යොමුවීමේ ඉඩක් තියෙන බවත් සමහරුන් කීවා නේද?
ඇත්තටම දැන් පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළේ අපට කරන්න තියෙන වැඩකොටස සීමිතයි. තුනෙන් දෙකේ බලයක් සහිත ආණ්ඩුවක් යටතේ තමයි වැඩ කරන්න වෙන්නේ. ජනතාව බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැහැ ඔයාලා තුනෙන් දෙක අරන් හොරකම් කරන්න කියලා. ජනතාව කැමති නැහැනේ හොරකමට. ජනතාව හොරකම අනුමත කරමින් ඡන්දය පාවිච්චි කරනවාය කියන උපකල්පනයට මා එකඟ නෑ. ජනතාව බලාපොරොත්තු වෙනවා ඇති, තුනෙන් දෙකක බලයක් අරගෙන දූෂණය, වංචාව නැතිව, විනයානුකූලව පාලනය ගෙනයාවි කියලා. ආණ්ඩුවේ වගකීම තමයි ඒ ජනතා අපේක්ෂා ඉටු කරන එක. ඒ අනුව ආණ්ඩුව වැඩ කරන්න ඕනෑ. ප්‍රායෝගිකව ආණ්ඩුව ඒ වගකීම ඉටුකරයිද නොකරයිද කියන එක වෙනම මාතෘකාවක්. පාර්ලිමේන්තුව අභ්‍යන්තරයේ වැඩකොටස සීමිත වුණත්, පාර්ලිමේන්තුවෙන් එළියේ අපට වගකීමක් තියෙනවා.
ආයතනවල තියෙන ගිනුම්, ආයතනවල මූල්‍යමය කටයුතු, ආයතන ප්‍රධානීන් ප්‍රශ්න කිරීම ආදී ලෙස රාජ්‍ය මූල්‍යයට අදාල කරුණු නිරීක්ෂණය කරලා ඔබට තියෙන අත්දැකීම් පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිට යෙදවිය හැකියි නේද?
පාර්ලිමේන්තුවේදී අපි ලබපු අත්දැකීම් සහ දැනුම අහක යන්නේ නැහැනේ. දූෂණ විරෝධී හඬ වැනි සංවිධානවල අපි ක්‍රියාත්මක වෙනවා. සිවිල් සමාජයෙහි නාස්තියට දූෂණයට එරෙහි මතවාදය ශක්තිමත් කිරීමේ වගකීමක් තියෙනවා. ඒවායේ අපට ක්‍රියාකාරී විය හැකියි. ඒ වගේම පුරවැසියන් එක්ක හදාගත් නොයෙකුත් දූෂණ විරෝධී සංවිධාන තියෙනවා. ඒවායේ අපට වැඩ කරන්න පුළුවන්. පෙරළුණ පිට හොඳයි වගේ අදහසක ඉඳන් කීවොත්, අපට දැන් පාර්ලිමේන්තුවට යොදවපු කාලය ඉතිරිවෙනවා කියලා කල්පනා කරන්නත් පුළුවන්. අපට කරන්න වැඩ නැතිව නෙවෙයි.
මගනැගුම, ශ්‍රී ලංකන් ආදී සාමාන්‍යයෙන් ගෙන්වන්න අසීරු රජයේ සමාගම් ප්‍රධානීන් කෝප් කමිටුවට ගෙන්වා ප්‍රශ්න කිරීමට ඔබ සමත් වුණා. දැන් ඒවා නවතීවිද?
ආණ්ඩුව යන මාවත අනුව තමයි ඒක තීරණය වෙන්නේ. එවැනි ආයතන ගෙන්වීම පමණක් නෙවෙයි, කෝප් කමිටුව සජීවීව විකාශය කිරීම ලොකු බලපෑමක් වුණා. ලංකා ඉතිහාසයේ පළවැනි වතාවට තමයි කෝප් කමිටුව වගේ ආයතනයක් සජීවීව විකාශය කළේ. ඒවා ඉදිරියට කරගෙන යනවාද කියන එක ප්‍රශ්නයක්. ආණ්ඩුව ඒ ගැන තීන්දු කරන්න ඕනෑ. මා හිතන විදියට ආණ්ඩුවට ඒක නතර කරන්න බෑ. ආණ්ඩුවට ඡන්දය දුන්නාට ලංකාවේ ජනතාව කිසිසේත්ම ඒක නවත්වනවාට එකඟ නැහැ. අපි ගොඩනැගූ ලොකු සම්ප්‍රදායක් තියෙනවා. තවත් උදාහරණයක් විදියට, යම් ඇමතිවරයෙක් යටතේ තියෙන ආයතනයක් කෝප් කමිටුවට කැඳෙව්වොත් අපි අදාල ඇමතිවරයාව රැස්වීමට සහභාගී කර නොගෙන එළියෙන් තැබූ බව සිහිපත් කරන්න පුළුවන්. කමිටුවේ සාමාජිකයෙක් වුණත් ඔහුට සහභාගී වෙන්නට ඉඩ දුන්නේ නැහැ. ඒ සම්ප්‍රදායන් දිගටම පවත්වාගෙන යන්න පුළුවන්ද කියන ප්‍රශ්නය තියෙනවා.
ආණ්ඩුව බලය අවභාවිත කරමින්, මිනිසුන්ගේ අයිතිවාසිකම් කඩකරන තත්වයක් ඇතිවුණොත් එයට එරෙහිව අරගල කිරීමේ වගකීමක් ජාතික ජන බලවේගයට තියෙනවා නේද?
මිනිස්සු ඡන්දය දුන්නේ අරගල කරන්න බලාගෙන නෙවෙයි. අපි ඒ පැත්තෙන් හිතන්න ඕනෑ නැහැ. අරගල එන්න තරම් අවස්ථාවක් මේ ආණ්ඩුවෙන් විවර නොකරයි කියන පදනමේ ඉඳලයි ඡන්දයේදී මිනිසුන් ඡන්දය දුන්නේ. අරගල නැත කියන විශ්වාසය මත ගෝඨාභයට රට බාරදීලා තියෙනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂට රට දීලා, තමන්ට අරගල බාරගෙන නෑ ජනතාව. ජනතාව පීඩාවට පත් නොකරන පාලනයක් ඔවුන් අපේක්ෂා කරනවා. කාර්යක්ෂම පාලනයක් අපේක්ෂා කරනවා. ඒ ජනතා බලාපොරොත්තු ගැන දැන් අපි වචනයක් කියන්න ඕනෑ නැහැ. ජනතාවට අරගල කරන්න සිද්ධවෙන තත්වයක් ඇතිවුණොත්, ඒ ගැන ආණ්ඩුව වගකියන්න ඕනෑ.■
