මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවේ සභාපතිනි ආචාර්ය දීපිකා උඩගම සැප්තැම්බර් මස 01 වැනිදා සිට සිය ධුරයෙන් ඉවත්වන බව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට දැනුම් දී ඇත.
එම ඉල්ලා අස්වීම වත්මන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ අවසන් රැස්වීමේදී අනුමත කර ඇත. ඇගේ ඉල්ලා අස්වීම ගැන අදහස් දක්වමින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ සභාපති හිටපු කථානායක කරු ජයසූරිය මාධ්‍යයට කියා ඇත්තේ ලෝකයේ හොඳම මානව හිමිකම් කොමිසමක් බවට ශ්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිසම පත් කරන්නට ඇය සමත් වූ බවය.
ශ්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිසමේ විෂය ක්ෂේත්‍රය පුළුල් කිරීමට ඇය සමත් වූවාය. ලැබෙන පැමිණිලි විභාග කිරීමත්, ඒ ගැන තීන්දු තීරණ දීමත් යන සුපුරුදු ක්‍රියාපටිපාටියෙන් ඈ ඔබ්බට ගියාය.
පැමිණිල්ලක් ලැබුණත් නැතත් මානව හිමිකම්වලට අදාළ යමක් රට තුළ සිදුවූයේ නම් හා සිදුවීමට නියමිතව තිබුණේ නම් ඇය ඒ ගැන නොපැකිළව අදහස් පළකළාය. ඉනුත් නොනැවතී වගකිව යුතු බලධාරීන්ට හා බලධාරී ආයතනවලට සිය මතය ලිඛිතවම දැන්වූවාය. බාහිර සමාජය සංවිධාන කළ මානව හිමිකම්වලට අදාළ සභාවලට ගොස් ඈ සිය අදහස් පලකළාය.
ඇගේ මෙම ඉවත්වීම රටේ මානව හිමිකම් විෂය සම්බන්ධයෙන් පිරවිය නොහැකි අඩුවකි. ඇය ඉල්ලා අස්වූවත් නොවූවත් තේරී පත්වී ඇති නව පාර්ලිමේන්තුව මගින් පත්වෙන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවකින් ඇය වැනි පිරිස් නැවත මානව හිමිකම් කොමිසමට පත් නොකරන බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.
මෙම අලුත් තත්වය තුළ 19වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය යටතේ පිහිටුවා ඇති අනෙකුත් ස්වාධීන ආයතනවලට බොහෝවිට පත්විය හැක්කේද දේශපාලන හෙංචයියන්ය. නැතිනම් එම ආයතන නිල වශයෙන්ම අහෝසි කිරීම හෝ දේශපාලන බලයට යටත් ආයතන බවට පත්විය හැකිය.
බලහත්කාරයෙන් පුද්ගලයන් අතුරුදන් කිරීම අපරාධ වරදක් බවට ශ්‍රී ලංකාවේ නීතියට ඇතුළත් කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා වෘත්තීය ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ සංගමය ගෙනගිය අරගලයේදී පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කළ පක්ෂවල සහාය ඊට ලබාගැනීම සඳහා පැවැත්වූ සංවාදයට පැමිණ ඇය නොපැකිළව අදහස් දැක්වූ අයුරු ලියුම්කරුගේ මතකයේ රැඳී ඇත.
හෙට දින එම නීතියත්, අතුරුදන්වූවන්ගේ කාර්යාලය වැනි පසුගිය ආණ්ඩු කාලයේ ඇතිකරන ලද මානව හිමිකම් ආරක්ෂා කිරීමේ නීති හා යාන්ත්‍රණවලට කුමක් සිදුවේද යන අනතුර අතිවිශාල ජනතා කැමැත්තක ආශීර්වාදය තුළ මතුවී ඇත. ■
එවන් කලක ආචාර්ය දීපිකා උඩගම වැනි අයගේ අගය තව තවත් ඉස්මතු වී දැනෙනු ඇත. ■
කනගාටුයි