සමගි ජන බලවේගයෙන් මහමැතිවරණයට ඉදිරිපත්වන එජාප සාමාජිකයන් 54 දෙනෙකු එම පක්ෂයෙන් නෙරපීමට ජුලි 28 දින රැස් වූ එහි කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලය තීරණය කර ඇත.
ඊට අමතරව සමගි ජන බලවේගයට සහාය දක්වන පළාත් පාලන මන්ත්‍රීවරුන් 61 දෙනෙකු පක්ෂයෙන් නෙරපීමටද තීරණය කර ඇත.
එමෙන්ම සමගි ජන බලවේගයෙන් ඡන්දය ඉල්ලන තවත් පිරිසක් ගැන තීන්දු ඉදිරියේදී ගැනීමට නියමිත බවද එජාපය සඳහන් කරයි.
මෙම තීරණය එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහගේ අන්තිම තුරුම්පුව බව සමගි ජන බලවේගය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් සඳහන් කරයි. එහි ලේකම් රංජිත් මද්දුමබණ්ඩාර පවසා ඇත්තේ එජාපයෙන් නෙරපීමට නියමිත පළාත් පාලන මන්ත්‍රීවරුන්ට අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට සහාය ලබාදෙන බවයි. එමෙන්ම ජනතාව තෝරාපත් කළ මන්ත්‍රීධුර එජාපයට අහෝසි කළ නොහැකි බවද ඔහු කියා ඇත.
ඔහුගේ කීමේ කිසිදු සත්‍යයක් නැත. පළාත් පාලන ඡන්දයේදී වේවා, පළාත් සභා ඡන්දයේදී වේවා, මහමැතිවරණයේදී වේවා ජනතාව ඡන්දය දෙන්නේ පක්ෂයකටය. එම පක්ෂයෙන් කැමති කිහිපදෙනෙකුට මනාපය පළකිරීම ව්‍යතිරේකයකි. එය අනිවාර්ය නොමැතිවා මෙන්ම ඡන්දයද නොවේ.
යම් අයෙකු වෙනත් පක්ෂයකට ගිය විට එම පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය මෙන්ම එම පක්ෂය වෙනුවෙන් දැරූ මන්ත්‍රීධුරයද අහෝසි කිරීමද සිදුවිය යුත්තකි.
එකවර පක්ෂ දෙකක සිටිය හැකිද යන කාරණය මතුවන්නේ දේශපාලන පක්ෂ සන්ධානයක් හෝ පක්ෂයක් යටතේ වෙනත් පක්ෂ තරග කරන අවස්ථාවලදී පමණය. ඊට අදාළ ගිවිසුම් හා එකඟතා එම පක්ෂ අතරේ මෙන්ම මැතිවරණ කොමිසමට කරන අවස්ථාද තිබේ.
එහෙත් සමගි ජන බලවේගයේ එජාපය සාමාජික පක්ෂයක් නොවන නිසා එහි සාමාජිකත්වය ගත් අයට තවදුරටත් අපි එජාප සාමාජිකයෝ යැයි කිව නොහැකිය.
පක්ෂයක් ඇතුළේ කල්ලි කණ්ඩායම් ඇති කරගැනීම, බල අරගල සිදුකිරීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතියක් වුවත්, වෙනත් පක්ෂයකට ගිය විට එම අයිතිය අහෝසි වේ.
පක්ෂයකට හෝ ඕනෑම සංවිධානයකට විනයක් අවශ්‍යය. නැතිනම් එය පවත්වාගැනීමට අසීරු වනවා පමණක් නොව විනාශයටද හේතු වේ.
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට සිදුවූයේද එයය. මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු පිරිස පාර්ලිමේන්තුව තුළ පක්ෂයේ තීරණයට පිටින් වෙනම කණ්ඩායමක් ලෙස කටයුතු කිරීමේදීද පියවර ගත්තේ නැත. ඉන්පසු ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ නිර්මාණය කර එහි සාමාජිකත්වය ගැනීමේදීද පියවර ගත්තේ නැත. පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත් වූ පක්ෂය හැරදා වෙනත් පක්ෂයක සාමාජිකත්වය ගැනීම තුළින් මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු පිරිසේ මන්ත්‍රීධුර අහෝසි වීමේ අනතුරක් ආ අවස්ථාවේ එයද පක්ෂ නායක මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ආරක්ෂා කළේය. එහි අවසන් ප්‍රතිඵලය ලෙස අප දකින්නේ නැත්තටම නැති වූ ශ්‍රීලනිපයක් පමණය.
එදා මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු පිරිසට ශ්‍රීලනිපය විනය පියවර ගත්තේ නම් සමහරවිට එම මන්ත්‍රීධුර සඳහා වෙනත් පිරිසක් තේරී පත්වී ඔවුන් යම් පදනමක් සහිතව අද ශ්‍රීලනිපයට ශක්තියක් වීමට ඉඩ තිබුණි.
තමන් අලුත් දේශපාලන ගමනක් යනවා නම් හිටපු පක්ෂයේ වරප්‍රසාද අත්හැරීමේ සදාචාරයක් මෙන්ම අවංකකමක්ද යමෙකුට තිබිය යුතුය. පොහොට්ටුවට ගිය ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන්ද සමගි ජන බලවේගයට ගිය එජාප සාමාජිකයන්ද පෙන්නුවේ එම සදාචාරය හා අවංකකම ඔවුන්ට නැති බවය.
එදා ශ්‍රීලනිපයට ගැනීමට බැරි වූ විනය පියවර අද එජාපය ගෙන ඇත. ඒ අනුව වත්මන් ශ්‍රීලනිපයට වඩා එජාපයට යම් කොන්දක් තිබී ඇත. වැදගත් වන්නේ සෑම පක්ෂයක්ම එවැන්නක් පවත්වාගෙන යෑමය.■
