රටට අසාධාරණයක් වන ආකාරයට කිසියම් ජාත්‍යන්තර ආයතනයක් හෝ සංවිධානයක් දිගින් දිගටම කටයුතු කරන්නේ නම් ඒවාහි සාමාජිකත්වයෙන් ශ්‍රී ලංකාව ඉවත් කරගැනීමට තමන් කිසිවිටකත් පසුබට වන්නේ නැතැයි ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැයි 19 වැනිදා පැවති යුද ජයග්‍රහණ සැමරුම් උත්සවයේදී ප්‍රකාශ කළේය.
ලෝකයේ බලවත් යැයි හඳුන්වන රටවල නායකයන් පවා තමන්ගේ රටේ රණවිරුවන්ට විරුද්ධව කිසිදු ක්‍රියාමාර්ගයක් ගැනීමට ඉඩ නොදෙන බව ප්‍රකාශ කරන බවද ශ්‍රී ලංකාව වැනි කුඩා රටක මේ තරම් කැප කිරීම් කළ රණවිරුවන් අනවශ්‍ය පරිදි පීඩනයට පත්කිරීමට තමා කිසිවිටකත් ඉඩ දෙන්නේ නැති බවද එම උත්සවයේදී ජනාධිපතිවරයා අවධාරණය කර ඇත.
ජනාධිපතිවරයා එම කතාවේදී නොකියා කියා ඇත්තේ එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලය ගැන බව පැහැදිලිය. ජනාධිපතිවරයා කියන රණවිරුවන්ගේ යුද අපරාධ පිළිබඳ චෝදනාවත් ඇත්තේ එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලය හමුවේය.
මෙවර පැවති මානව හිමිකම් කවුන්සිල සැසිවාරයේදී පසුගිය යුද්ධයේදී වගවීම සම්බන්ධයෙන් සම අනුග්‍රාහකත්වයෙන් ඉදිරිපත්වී තිබූ යෝජනාවෙන් ශ්‍රී ලංකාව ඉවත්වන බව ප්‍රකාශ කළේ මහත් උජාරුවෙනි. ශ්‍රී ලංකාව ඉවත් වූවා කියා එම යෝජනාව ඉවත් වූයේ නැත.
එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසම යනු එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අයත් සියලුම රටවල් බැඳී සිටින ආයතනයකි. එම කොමිසම සඳහා පමණක් වෙන වෙනම සාමාජිකත්වය ලබා ගැනීමක් සිදු කරන්නේ නැත.
එක්සත් ජාතීන්ගේ ආර්ථික හා සමාජ කවුන්සිලය වසර තුනකට වරක් මෙම කොමිසමේ ක්‍රියාකාරීත්වය පවත්වා ගැනීම සඳහා සාමාජිකයන් 53 දෙනෙකු පත් කරනු ලබයි. ඒ ලෝකයේ කලාපවලට සාමාජික පංගු වෙන් කරමින්ය. එම සාමාජිකත්වය වසර තුනකට වරක් මාරුවීම සිදුවේ. ශ්‍රී ලංකාවද අවස්ථා කිහිපයකදී එම රටවල් 53 අතරට තේරී පත්වී තිබේ.
ස්විට්සර්ලන්තයේ ජිනීවා නුවර වාර්ෂිකව පැවැත්වෙන මානව හිමිකම් සැසිවාරය එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ සියලුම රටවලට අදාල එකකි. ඊට රාජ්‍ය නියෝජිතයෝද, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන නියෝජිතයෝද, මානව හිමිකම් ආරක්ෂකයෝද සහභාගි වෙති.
ඒ නිසා ජනාධිපතිවරයා කියන ලෙස මානව හිමිකම් කොමිසමට විරුද්ධ නම් ලංකාව ඉවත් විය යුත්තේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයෙනි. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය යනු රාජ්‍යයන්ගේ එකතුවකි. එම රාජ්‍යයක් යනු ශිෂ්ටත්වයේ සලකුණකි. ඊට නීතිරීති, මිනිස් අයිතිවාසිකම් ආදී සියලු දේ අයිති වේ. ශ්‍රී ලංකාව එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයෙන් ඉවත්වීම යනු රාජ්‍යයෙන් නැවත ගෝත්‍රිකත්වය කරා පියනැගීමකි. එය අශිෂ්ටත්වයට පසුබෑමක් මිස වෙනකක් නොවේ.
එමෙන්ම එසේ කිරීමද රටක් වශයෙන් ශ්‍රී ලංකාවට තබා ලෝකයේ වෙන කිසිදු රටකවත් ලෙහෙසි නැත. මන්ද එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය හා බැඳුණු ජාත්‍යන්තර කම්කරු සංවිධානය, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල වැනි ඒ ඒ රටවල සමාජ ආර්ථික, අධ්‍යාපන, සෞඛ්‍ය හා අනෙකුත් අවශ්‍යතා සඳහා පිහිටුවා ඇති ආයතන හා සංවිධානවලින්ද රටක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට ඉවත්වීමට සිදුවන නිසාය.
ඒ නිසා ජනාධිපතිවරයාගේ එම කතාවේ හරය ශ්‍රී ලංකාව ශිෂ්ටත්වයෙන් අශිෂ්ටත්වයට ඇදදැමීමක් පමණක් නොව රටේ ජනතාව අගාධයට තල්ලු කිරීමක්ද වන්නේය.
