මාතලේ දිස්ත්‍රික් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි
– සමගි ජන බලවේගය
රුපියල් පන්දහසේ දීමනාව සහ වියලි ආධාර ඔබේ ප්‍රදේශයේ ජනතාවට සාධාරණ ලෙස ලැබුණාද?
ඒ ඒ ග්‍රාමසේවක මහත්මයා සහ සමෘද්ධි නියාමක මහත්වරු මත තමයි මේ ආධාර බෙදීම් තීරණය වෙලා තිබුණේ. හැම වසමකම ඒ හරි ආකාරයෙන් බෙදුණාද කියලා ප්‍රශ්නයක් මතුවෙලා තියෙනවා. ලග්ගල ප්‍රදේශයේ මොරගහකන්ද ව්‍යාපෘතිය නිසා අවතැන් වුණ අය සිටින ප්‍රදේශවලින් වම් ඉවුරට එක විදියටත් දකුණු ඉවුරට තවත් විදියකටත් ආධාර ලැබිලා තියෙනවා. වියලි සලාකය හම්බවෙන නිසා රුපියල් පන්දහස ලැබුණේ නැති අය ඉන්නවා. වියළි සලාකය ලැබිලා රුපියල් පන්දහස ලැබුණ අයත් ඉන්නවා. ඒ විදියේ පරස්පරතාවන් තැන් තැන්වල තියෙනවා.
ගොවිතැන් කරන්න අවශ්‍ය පොහොර තිබෙනවාද?
නැහැ, මිනිස්සුන්ට කලින් නොමිලේ දෙනවා කියපු ප්‍රමාණයවත් හරි ආකාරයෙන් ලැබෙන්නේ නැහැ. මේ වෙනකොට පොහොර සල්ලි දීලා ගන්නවාත් නැහැ. මේක ලොකු ප්‍රශ්නයක් වෙලා. කොවිඞ් 19 වසංගත අනතුර තවම තියෙනවා. ආණ්ඩුව මේ වන විට අත්‍යව්‍ය සේවාවලට වැඩ කරන්න පුළුවන් කියලා නිවේදනය කරලා තියෙනවා. ඒ අතරම ඇඳිරි නීතියත් තියෙනවා. හැමෝම ඉන්නේ තුෂ්නිම්භූත වෙලා. මේ වෙනකොට මිනිස්සු හැමෝම එළියට බැහැලා.
අපි දන්නවා රටක් දීර්ඝ කාලීන වහන්න බැහැ කියලා. අපි ඒක පිළිගන්නවා. ආණ්ඩුව ජනතාවට ආදරෙයි නම් ඇත්ත කියන්න ඕනෑ. සිද්ධවෙන දේවල් ගැන මිනිසුන්ව දැනුවත් කරන්න ඕනෑ. මේ විදියේ අනතුරක් තියෙනවා, රට අරින්නේ ආර්ථිකය කඩාවැටෙන නිසා. දැන් සිද්ධවෙන්න ඕනෑ මෙන්න මේ දේවල් කියලා මිනිසුන් එක්ක සාකච්ඡාවකට එන්න ඕනෑ. දිනපතා රටේ ඇත්ත තත්වය ජනතාවට ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. දැනටමත් රෝගීන් නවසීයකට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් ඉන්නවා. ඒත් මාධ්‍ය වාර්තාවලදී රෝගීන් සංඛ්‍යාවට වඩා වෙනත් දේවල්වලට තමයි වැඩි ඉඩක් දෙන්නේ. දැන් මිනිසුන්ට වසංගතය අමතක වෙන තැනට තමයි මාධ්‍ය වාර්තා සිද්ධවෙන්නේ. දැන් සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත්වෙනවා. වෛරසයේ පැතිරීම සාමාන්‍යකරණ්‍ය වුණොත් ආපහු වර්ධනය වීමේ අවදානමක් තියෙනවා.
එසේ නොවී, අවදානම ගැන ජනතාවට හරි අවබෝධයක් දෙන්න ඕනෑ, හරි සංවාදයක් කරන්න ඕනෑ. පීසීආර් පරීක්ෂණ කරන්න අවස්ථාව තව පුළුල් කරගන්න ඕනෑ. දවසකට පරීක්ෂණ ගොඩක් කළාට ඒවා ගැනත් තොරතුරු ප්‍රමාණවත් නෑ.
වසංගතය පැතිරීම ගැන ආණ්ඩුවේ මැදිහත්වීම ගැන හිතන්නේ මොකක්ද?
සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය, මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන් හා ත්‍රිවිධ හමුදාව වසංගතය පැතිරෙන්න නොදී සෑහෙන සේවයක් කළා. ඒත් ආණ්ඩුවේ ඇතැම් තීන්දු නිසා පැතිරුණා. දැන් නාවික හමුදාවේ කඳවුරු ගණනාවක් වහලා. හරියට ඒ සෙබළුන්ව පරීක්ෂාවට ලක් කිරීමට ආණ්ඩුව අසමත් වුණා. යුද හමුදාවේ සෙබළුන් අතරේ පැතිරුණා නම් දැඩි ප්‍රශ්නයක් වෙන්න ඉඩ තිබුණා.
වසංගතය වළක්වාගගන්න අවස්ථාවක් තිබුණු බව හිතනවාද?
පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රිපාල සිරිසේනට වළක්වාගත හැකිව තිබුණු බව පුළුල් සාකච්ඡාවකට ලක්වුණා. ඒ පිළිබඳ තේරීම් කාරක සභාවේ වාර්තාවෙනුත් ඒ බව කීවා. ඒත් ද`ඩුවම් වින්දේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම්වරයා සහ පොලිස්පතිවරයා. දැන් මෛත්‍රිපාල සිරිසේන ආණ්ඩු බලය තියෙන සන්ධානයේ සභාපතිවරයා. කොවිඞ්-19 ලංකාව ඇතුළේ පැතිරෙන්න නොදී වළක්වාගන්නත් ආණ්ඩුව අසමත් වුණා. පිටරටින් එන අයව නිරෝධායනය කළේ නැහැ. තනි ගුවන් තොටුපොළකින් රට ඇතුළට වසංගතය ඇතුළුවීම වළක්වන්න බැරිවුණා. මුලින්ම නිරෝධායනය ගැන විපක්ෂ නායකතුමා පාර්ලිමේන්තුවේදී ඇහුවාම ආණ්ඩුවේ අය විහිළු කළා. යුද්ධය කරපු අපට වසංගතය කජ්ජක්ද කියලා සමහරු ඇහුවා. රෝගීන් 28 දෙනෙක් හිටපු වෙලාවේ රට වහන්න කියලා කීවාම, යුද්ධෙන් මීට වඩා මැරෙනකොටත් රට වැහුවෙ නැහැ කියලා ජනාධිපතිතුමා හිනාවෙවී කිව්වා. සමහරු කිව්වා ඩෙංගුවලින් මීට වඩා මැරුණා කියලා. වහසිබස් දොඩමින් වසංගතය සුළු කොට තැකුවා. ඡන්දය පවත්වලා බලය ලබාගැනීමේ උමතුවෙන් වැඩ කළා මිසක්, ආණ්ඩුවට සැලැස්මක් තිබුණේ නෑ. ඇඳිරි නීතිය අයින් කරනවා කියලා පැය ගාණක් යනකොට ආයෙත් ඇඳිරි නීතිය දැම්මා. කිහිප වතාවක් ඇඳිරි නීතිය ඉවත් කරන දවස වෙනස් කළා. චීන මායිමේ තිබුණු රටවල් පවා වසංගතයට එන්න නොදී වළක්වාගත්තා. දූපතක් වන ලංකාව අසමත් වුණා.
දැන් ආණ්ඩුව ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරනවා. ඒ අතරේ ෆෙඩරල් රෙජිස්ටර් වෙබ් අඩවියේ ජනාධිපතිවරයාගේ පුරවැසිභාවය ඉවත් කරගැනීම ආවේ ජනාධිපතිවරණයෙන් මාස තුනකට පස්සේ. ඒ කියන්නේ දැන් ජනාධිපතිවරයා තමන්ගේ පුරවැසිභාවය පිළිබඳව පවා ජනතාව රවටා ඇති බව තහවුරු වෙනවා. ඒ කාලේ අපේ ආණ්ඩුවේ හිටපු සමහර අය ඔවුන් එක්ක ඞීල් දාගෙන පුරවැසිභාවය වගේ ප්‍රශ්න මතුවෙන්න ඉඩ දුන්නෙ නෑ. ජනාධිපතිවරයාත් ඇතුළු ඇතැම් අයට එරෙහිව තිබුණු නඩු යටපත් කළා. ඒ අය අතරින් සමහරු දැන් ආණ්ඩුවේ. තවත් පිරිසක් දෙපැත්තම සමබර කරගෙන ඉන්නවා.
ඔබේ ප්‍රදේශයේ ජනතාව ඡන්දය පැවැත්වීමට එකඟද?
වසංගතය මැද්දේ ඡන්දයක් තියන්න ඕනෑ බව කියන්නේ ආණ්ඩුව නියෝජනය කරන අය විතරයි. අපිට තවමත් සීයට සීයක් සහතික වෙන්න බැහැ. වෛරසය ව්‍යාප්ත වීම නතර වුණා කියලා ඡන්දය තියන්න පසුබිම හැදෙන්නේ නැහැ. සෞඛ්‍යාරක්ෂිත විදියට ඡන්දයක් පැවැත්වීමට පහසුකම් නැති බව ජනතාව දන්නවා. මගේ අවබෝධයේ හැටියට සෑහෙන පිරිසක් ඡන්දය දාන්න එන එකක් නෑ. සතොස පෝලිමයි ඡන්ද පෝලිමයි එකක් නෙවෙයි. බඩගින්න නිසා, එහෙම නැත්නම් ගෙදර දරුවන්ව බඩගින්නෙ තියන්න බැරි හින්දා මිනිස්සු කෑම ගන්න පෝලිමේ ඉන්නවා. ආධාරයක් බෙදුවොත් පෝලිමේ ඉඳලා ඒක ගන්නවා. ඒත් ඡන්දය දාන්නට අවදානමක් අරගෙන ඇවිත්, මීටරයක් දුරින් පෝලිමේ හිටගෙන ඉන්න එකක් නෑ. මේ ගැන අසංවේදීව සමහර නායකයන් ඡන්දයක් ඉල්ලලා කෑගහනවා. කෑගහන අයට ඕනෑ බලය විතරයි. අනෙක් පැත්තෙන් ඡන්දය ගණන් කරන අයත් මේ රටේ පුරවැසියන්. රාජ්‍ය සේවකයන්. තමන්ගේ මෙහෙයුම්වලට ගිය නාවික හමුදාව ආරක්ෂා නොකරපු ආණ්ඩුව ඒ රාජ්‍ය සේවකයන්ව ආරක්ෂා කරන්නේ කොහොමද.
පාර්ලිමේන්තුව ඉල්ලන්නේ ඔබ ඇතුළු මුල් වරට පත්වූ මන්ත්‍රිවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප ලබාගැනීමට බව චෝදනා එල්ලවෙනවා නේද?
අපි ආණ්ඩුට ඕනෑ නම් අත්සන් කරලා දෙන්නම්, අපිට විශ්‍රාම වැටුප් ඕනෑ නැහැ කියලා. පාර්ලිමේණ්තුව රැුස් වෙන දවස්වලට දෙන කෑම එකවත් අපිට එපා. අපි ආණ්ඩුවෙණ් ඉල්ලන්නේ පාර්ලිමේන්තුව රැස්කරන්න කියලා විතරයි. අපේ ගමේ මිනිසුන්ට තියෙන ප්‍රශ්න ගැන කතාකරන්න අපට වේදිකාවක් ඕනෑ. අපේ ගමේ මිනිසුත් ඇතුළු රටේම මිනිසුන්ගෙ සල්ලිවලට ආණ්ඩුව කරන්නේ මොකක්ද කියලා දැනගන්න ඕනෑ. ඒ වගේම අපේ ගමේ මිනිසුන්ගේ සල්ලි වියදම් කිරීමට ආණ්ඩුවට අනුමැතිය දෙන්න ඕනෑ.
මේ වෙනකොට සමහර රජයේ සේවයන්ගේ දිනෙක් වැටුප් කැපීම් සිදු කරනවා. ඒ ගැන කතාකරන්න අපට ඉඩක් ඕනෑ. සමහර තැන්වලින් වාර්තා වෙන්නේ කැමැත්ත පවා නොගෙන වැටුප් කපාගෙන කියලා. මිනිස්සු ජීවත්වෙන්නේ බොහෝම අමාරුවෙන්. හැම කෙනෙක්ම වගේ බැංකුවලට ණයයි. සමහරුන්ගේ ණය කපාහැරලා. එහෙම ජීවත්වෙන මිනිසුන්ගෙ වැටුප් කපාහැරීම අසාධාරණයි. කැබිනට් මණ්ඩලයේ ඇමතිවරුන්ගේ වැටුප් පරිත්‍යාග නොකරන්නේ ඇයි. ඇඳිරි නීතිය තිබියදී පවා ඉන්ධන නාස්ති කරමින් වාහන පිරිවරාගෙන ඔවුන් ගමන් කරන්නේ ඇයි. රාජ්‍ය සේවකයන්ගේ පඩිය කපන වෙලාවේ තමන්ගේ වරප්‍රසාදවලට සීමා පනවා නොගන්නේ ඇයි කියලා අපි අහනවා.
