පසුගිය මාර්තු මාසයෙන් පසුව චීනයේ සිට ලංකාවට පැමිණි පුද්ගලයන් රජයේ නිරෝධායන ක්‍රියාවලියට යොමු කර නොමැති බවත්, ස්වයං නිරෝධායනයට යොමුවෙන ලෙස උපදෙස් ලබාදීම පමණක් කර ඇති බවත් වාර්තා වෙයි.
මාර්තු මාසයේ සිට ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතිකයන් ගුවන් තොටුපළේදී චීන භාෂාවෙන් පත්‍රිකාවක් පිරවීමට යොමුකර තිබුණු අතර, ඔවුන් රජයේ නිරෝධායන කඳවුරුවලට යොමුකර තිබුණේ නැත.
විශේෂයෙන්ම චීනයේ සිට පැමිණ ශ්‍රී ලංකාවේ ව්‍යාපෘතිවල රැකියාවල යෙදෙන පුද්ගලයන්ද නිරෝධායනය සඳහා යොමු නොකර ස්වයං නිරෝධායනය සඳහා යවා තිබේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ රජය සහ චීන රජය අතර ඇති සම්බන්ධතා ගැන අමුතුවෙන් පැහැදිලි කළ යුතු නැත. එවැනි පසුබිමක චීනයේ සිට ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතිකයන්ට විශේෂ සැලකීමක් කරමින්, ඔවුන් නිරෝධායනයට ලක් නොකර නිදහස් කළාද යන්න සොයාබැලීමට වටින කාරණයකි. අද වන තුරුම චීනය කොවිඞ්-19 වසංගතයෙන් සම්පූර්ණයෙන් නිදහස් වී නොමැති නිසා චීනයෙන් රෝගය පැමිණීමේ අවදානම පහව ගොස් නැත.
චීන ජාතිකයන් කී දෙනෙකු නිරෝධායනයට ලක් කළාදැයි හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක බි්‍රගේඩියර් චන්දන වික්‍රමසිංහගෙන් විමසූ විට ඔහු ප්‍රකාශ කළේ ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතික ශ්‍රමිකයන් සාමාන්‍යයෙන් ඔවුන් රැකියාවල යෙදෙන වැඩබිම්වලදී ස්වයං නිරෝධායනයට ලක් වන බවයි. සාමාන්‍යයෙන් විදේශ රටවල සිට පැමිණෙන පුද්ගලයන් තානාපති කාර්යාලවල අධීක්ෂණය යටතේ කළමනාකරණය කරනු ලැබූ බවත් චීන තානාපති කාර්යාලයද ඒ අනුව චීන ජාතිකයන් පිළිබඳව කටයුතු කළ බවත් ඔහු කීය.
ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයෙන් ලොව සියලු රටවල කොවිඞ්-19 වසංගත තත්වය ශ්‍රේණිගතකිරීම් හතරක් යටතේ දක්වයි. රෝගීන් වාර්තා නොවූ, රෝගීන් එක් අයෙකු හෝ කිහිපදෙනෙකු පමණක් සිටින, රෝගීන් පොකුරු ලෙස සිටින සහ සමාජය පුරා රෝගය පැතිර ගිය රටවල් ලෙස එම ශ්‍රේණිගතකිරීම් සරල බසින් හැඳින්විය හැකිය.
ශ්‍රී ලංකාව අයත් වන්නේ තෙවැනි ශ්‍රේණිගතකිරීමටය. භයානක තත්වය වන්නේ සිව්වැනි ශ්‍රේණිගතකිරීමය.
මෙසේය. යම් රටක සිටින රෝගීන් එක් අයෙකුගෙන් තවත් අයෙකුට රෝගය බෝවුණේ කෙසේද යන්න දාමගත කළ හැකි රටවල් තෙවැනි ශ්‍රේණිගතකිරීම්වලට අයත් වෙයි. ඒ අනුව සිය ගණනක් රෝගීන් සිටියත්, ඒ රෝගීන් කවුද, ඔවුන්ට රෝගය ආවේ කොතැනින්ද, ඔවුන් ආශ්‍රය කළේ කවුරුන්ද යන විස්තර දාමයක් ලෙස සකස් කරගැනීමේ හැකියාව ශ්‍රී ලංකාවට ඇත.
ඇමෙරිකාව වැනි රටවල එවැනි හැකියාවක් නැත. දාමයක් ලෙස සකසාගැනීමේ කිසිම හැකියාවක් නොමැතිව, රෝගීන් විශාල වශයෙන් සමාජයෙන් මතුවීම සිව්වැනි ශ්‍රේණිගත කිරීමෙහි ලක්ෂණයයි.
ශ්‍රී ලංකාව නොයා යුත්තේ එම සිව්වැනි ශ්‍රේණිගත කිරීමටය. එසේ සිව්වැනි ශ්‍රේණිගත කිරීමට ඇතුළත් නොවන්නට නම්, රෝගය ඇතැයි සැක කළ හැකි සියලුදෙනාම සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ නිරීක්ෂණය යටතේ තබාගත යුතුය. සැකසහිත පුද්ගලයන් නිරීක්ෂණය යටතේ සිටිය යුත්තේ ඒ නිසාය.
අප්‍රේල් 15 වැනිදා පළමු වතාවට නිරෝධායන දාමයට පිටින් රෝගියෙකු හමුවූ බව සෞඛ්‍ය ඇමතිනි පවිත්‍රා වන්නිආරච්චි ප්‍රකාශ කර තිබුණි. ඒ ඉන්දියාවේ සිට පැමිණි කාන්තාවකි. දාමයට පිටින් හමුවුණේ එක් රොගියෙකු පමණක් නම්, ඒ පිළිබඳව කරුණු සොයා ගොස් රෝගියාගේ ඉතිහාසය හඳුනාගැනීම පහසුය. එහෙත් මෙවැනි දාමයට පිට රෝගීන් වැඩි වැඩියෙන් හමුවුණොත් ශ්‍රී ලංකාවත් සිව්වැනි ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලට එක්වනු ඇත. තත්වය භයානක වනු ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ රෝගීන් දාමය හඳුනාගැනීමේ ක්‍රියාවලියෙහි වීරයන් යුද හමුදාව සහ බුද්ධි අංශ යැයි බොහෝ අය සිතනවාට සැක නැත. එහෙත් ඇත්තෙන්ම ග්‍රාමීය මට්ටමෙන් කටයුතු කරන මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන් සහ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරීවරුන් හෙවත් එම්ඕඑච් නිලධාරීන් දාමය හඳුනාගැනීමේදී විශාල කාර්යභාරයක් කර ඇත. ඔවුන් එම ක්‍රියාවලියේ සැබෑ වීරයන්ය. විදේශ රටවල සිට පැමිණි ශ්‍රී ලාංකිකයන් මෙන්ම විදේශිකයන්ද එම නිලධාරීන්ගේ ලැයිස්තුවල සිටිය යුතුය. ඔවුන්ගේ අධීක්ෂණයට ලක් කළ යුතුය.
ශ්‍රී ලංකාව තෙවැනි ශ්‍රේණිගතකිරීම්වලට අයත් වුණත්, සිව්වැනි ශ්‍රේණිගතකිරීම්වලට නොයනු ඇතැයි සහතික විය නොහැකිය. ඒ අවදානම ගැන හැමවිටම සිහියේ තබාගත යුතුය. මේ මොහොතේ මැතිවරණ ක්‍රියාවලියක් අනවශ්‍ය බව කියන්නේත් ඒ නිසාය. ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතිකයන් නිසි පරිදි නිරෝධායනයට යොමු කළාද යන්න දැනගැනීම වැදගත් වන්නේත් ඒ නිසාය.
චීන අලුත් අවුරුද්ද යෙදී තිබුණේ 2020 පෙබරවාරි 12 වැනිදාටය. කොවිඞ්-19 වසංගතය නිසා චීන අලුත් අවුරුද්ද සමරන්නට චීන ජාතිකයන්ට හැකියාව ලැබුණේ නැත. කෙසේ වෙතත් අලුත් අවුරුද්ද වෙනුවෙන් රටවල් ගණනාවක සිටි චීන ශ්‍රමිකයන් බොහෝදෙනෙකු නැවත චීනය වෙත ගොස් තිබුණි. ශ්‍රී ලංකාවේද ව්‍යාපෘති ගණනාවක සේවය කරන චීන ශ්‍රමිකයන් සිය ගණනක් අලුත් අවුරුද්ද වෙනුවෙන් චීනයට ගොස් තිබුණි. කොවිඞ්-19 වසංගත තත්වය ක්‍රමයෙන් අඩු වන විට චීනයේ සිටි ශ්‍රමිකයන් නැවත තමන් රැකියා කරමින් සිටි රටවලට පිටත් විය.
ඬේලි මිරර් පුවත්පතේ පෙබරවාරි 21 වැනිදා පළවූ වාර්තාවක සඳහන් වුණේ කොළඹ පෝට් සිටියේ සේවය කරන චීන කම්කරුවන් 200ක් පමණ ඒ වන විටත් නැවත පැමිණ නොසිටි බවය. චීන ශ්‍රමිකයෝ 800 දෙනෙක් පමණ පෝට් සිටි ව්‍යාපෘතියෙහි සේවය කරති.
ඊට අමතරව නෙළුම් කුලුන ව්‍යාපෘතියෙහි සේවය කළ චීන කම්කරුවන් 100 දෙනෙකු පමණ ප්‍රමාද වී ඇතැයි එම ලිපියෙහිම සඳහන්ව තිබුණි.
ඉහත කී ව්‍යාපෘති දෙකට අමතරව මධ්‍යම අධිවේගී මාර්ගය, පොළොන්නරුව වකුගඩු රෝහල, මොරගහකන්ද ව්‍යාපෘතිය ආදි ව්‍යාපෘති ගණනාවක චීන ජාතිකයෝ සේවය කරති.
හම්බන්තොට මර්චන්ට් පෝට් හෝලිඩින්ස් කම්පැණි ලිමිටඞ් සමාගම යටතේ හම්බන්තොට වරායෙහි සේවය කරන චීන ජාතිකයෝද සිටිති.
එම සමාගම් යටතේ ලබාදුන් නවාතැන්වල එම ශ්‍රමිකයන් නවාතැන් ගෙන සිටින අතර, ඇතැම් තැන්වල චීන ජාතිකයන් සඳහාම නිවාස සමඟ නිර්මාණය කළ ගම්මාන ඇත.
ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ සිටින චීන ජාතිකයන් සංඛ්‍යාව නිශ්චිතවම කිව නොහැකි වුණත්, දහස් ගණනක් සිටින බව කිව හැකිය.
ඒ අනුව ලංකාවේ චීන ශ්‍රමිකයන්ගේ සෞඛ්‍යය මෙන්ම ඔවුන් සමග ගැටෙන ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගේ සෞඛ්‍යය පිළිබඳවත් වගකිව යුත්තේ චීන තානාපති කාර්යාලය නොව ශ්‍රී ලංකාවේ රජය බව සිහිපත් කළ යුතුය. ඒ නිසා පසුගිය කාලයේ ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතිකයන්ට විශේෂයෙන් සැලකීම මේ දෙපාර්ශ්වයම අවදානමට විවෘත කිරීමක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.
