‘ලංකාවීව්ස්‘ වෙබ් අඩවිය Slavoj Zizek: “ගෝලීය කොමියුනිස්ට්වාදයද නැතිනම් කැළෑ නීතියද? කොරෝනා වයිරසය, අපට තීරණ ගැනීමට බල කරයි.” යන මාතෘකාවෙන් දැක්‌වූ අදහස්වල සම්පූර්ණ සිංහල අනුවාදයක් පල කරලා තිබුනා. මේ සංවාදයේදී, මේ අර්බුධකාරී තත්වයෙන් මිදීමට ‘පුනර්ජීවනය කල කොමියුනිස්ට් වාදයක’ අවශ්‍යතාව ජිජැක් මතු කරනවා. ඒ සඳහා තමා ‘කොමියුනිස්ට් වාදය’ යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද යන්න පහදා දීමට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ප්‍රධාන වෛද්‍ය ටෙඩ්‍රොස් ඇඩනම් ගෙබ්‍රේසස් ව ජිජැක් උපුටා දක්වනවා.
”මෙම වසංගතය මැඩලිය හැකි වන්නේ සාමුහික, සම්බන්ධීකරණය කළ සහ විස්තීර්ණ එළඹුමක් කෙරෙහි සියලුම රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණ යෙදවුවහොත් පමණි…
..එවැනි විස්තීර්ණ වූ එළඹුමක් තනි රාජ්‍යයන්හි යාන්ත්‍රණයකට ඔබ්බෙන් ඉලක්ක කළ යුතු බව කෙනෙකුට පැවසිය හැකිය: රාජ්‍යයේ පාලනයෙන් පරිබාහිරව ජනතාව ඇතුළත්වන ශක්තිමත් සහ කාර්යක්ෂම ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධීකරණයක් සහ අනුග්‍රහයක් ඊට අවශ්‍ය වනු ඇත.
ශ්වසනාබාධ හේතුවෙන් දහස් ගණනක් රෝහල්ගත කෙරෙන අවස්ථාවකදී, ශ්වසන යන්ත්‍ර සූත්‍ර වැඩි ගණනක් අවශ්‍ය වනු ඇත. ඒවා සපයාගැනීමට, යුද්ධයක් ඇති වී දහස් ගණන් ආයුධ අවශ්‍ය වන විට මැදිහත් වෙන ආකාරයෙන්ම, රාජ්‍යය ඍජුවම ඊට මැදිහත් විය යුතුය. එහිදී අනෙක් රාජ්‍යයන්ගේ සහයෝගීතාව මත විශ්වාසය තැබිය යුතුය. මිලිටරි ක්‍රියාදාමයකදී මෙන් තොරතුරු හුවමාරු කරගත යුතුය. සැලසුම් සම්පූර්ණයෙන් සම්බන්ධීකරණය කරගත යුතුය. මෙය, අද දවසට අවශ්‍යවන “කොමියුනිස්ට්වාදය” ලෙස මම අදහස් කරමි. එසේ නොවන්නේ නම්, විල් හටන් පවසන ආකාරයට: “මේ වනවිට, නියාමනය නොවන, අර්බුදකාරී තත්වයන්ට මගපාදන ආකාරයේ නිදහස් වෙළෙඳපොළ ගෝලීයකරණයට අයත් එක් ආකාරයක් නිශ්චිත ලෙසම අවසන් වෙමින් පවතී. එහෙත්, අන්තර් රඳාපැවැත්ම සහ සාක්ෂ්‍ය මත පදනම් වන සාමූහික ක්‍රියාකාරිත්වය ඔසවා තබන තවත් ආකාරයක් උත්පාද වෙමින් පවතී.” කියලා ඔහු කියා සිටිනවා.
“කොරෝනා වයිරස් වසංගතය විසින් සංඥා කරන්නේ හුදෙක්ම වෙළෙඳපොළ ගෝලීයකරණයේ සීමාව පමණක් නොවේ.” තම සම්මුඛ සාකච්චාවේ දී ජිජැක් කියන්නේ “පූර්ණ රාජ්‍ය ස්වාධිපත්‍ය අවධාරනය කරන, ජාතිකවාදී ජනප්‍රියවාදයේ මරණීය සීමාවන්ද එයින් සංඥා කෙරේ: ‘ඇමෙරිකාව පළමුවෙන්! යන අදහස අවසානය. (වෙනත් රටක් ගැනද එසේමය) මන්ද යත්, දැන් අමෙරිකාව රැකගත හැක්කේ ගෝලීය සම්බන්ධීකරණයක් සහ සහයෝගීතාවයකින් පමණකි……මා මෙහිදී මනෝරාජිකවාදියකු නොවේ, ජනයා අතර පරමාදර්ශී සහයෝගිතාවක් වෙනුවෙන් මම ආයාචනා නොකරමි. ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ ලෙස, අප එකිනෙකාගේ පැවැත්ම වෙනුවෙන් ගෝලීය සහයෝගිතාව සහ සාමූහිකත්වය කෙතරම් වැදගත්ද යන්න වර්තමාන අර්බුදය මගින් පෙන්වා දී ඇත. එසේම කළ හැකි එකම තාර්කික සහ ආත්මකේන්ද්‍රීය ක්‍රියාව එය බවත් එහිදී පෙන්වා දෙනු ලැබ ඇත. එසේම එය හුදෙක් කොරොනා වයිරස් ගැන කාරණයක්ද නොවේ. “ කියලයි. ( උපුටා ගැනීම ලංකාවීව්ස් වෙබ් අඩවියෙන් )
ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ මුලින්ම කොරෝනා වයිරස් රෝගියෙකු වාර්තා වුනේ නිව්යෝර්ක් නුවරින්. දැනට වැඩිම රෝගීන් සංඛ්‍යාවක් වාර්තා වන්නේත් නිව්යෝර්ක් ප්‍රාන්තයෙන්. නිව්යෝර්ක් ප්‍රාන්තයේ ආණ්ඩුකාර ඇන්ඩ්රු කුමෝ සමඟ නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් වෙබ් අඩවිය කල සාක්ච්චාවක් මාර්තු 18 වෙනිදා පොඩ්කාස්ට් වුනා.
මාධ්‍යවේදියා ඔහුගෙන් අහනවා “ මම ඇහුවා ඔබ කියනවා අප දැන් ඉන්නේ යුධ පෙරමුණක කියා. එහෙම නම් යුද්ධයේ කොයි අවස්ථාවේද නිව්යෝර්ක් පවතින්නේ. ?” කියලා.
ආණ්ඩුකාරයා කියනවා “ අප තවමත් සතුරා දකින්නේ ඈත ක්ෂිතිජයේ. සතුරා ඉතා වේගයෙන් අප කරා එනවා. ඒත් අප තවමත් අපගේ ආරක්ෂක බලඇණි ස්ථාන ගතකර නැහැ. “ කියලා.
වැඩි දුරටත් තත්වය විස්තර කරමින් ඔහු කියනවා
“සතුරා අප කරා එන වේගය ට අනුව අපට එල්ලවන ප්‍රහාරයේ උච්චම අවස්ථාවට තව තියෙන්නේ දවස් 45 ක් තරම් කාලයක්. මේ කාලය තුල අපගේ ආරක්ෂාව සකසා ගන්න ඕනේ. මොකක්ද ආරක්ෂාව? යුද්ධයේ තුවාල කරුවන් රැකබලා ගන්න, සතුරාට පහර දෙන්න පුළුවන් සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධතියක්. ඒත් අපට ඒවා නැහැ. මේ උච්ච අවස්ථාවේ අපට රෝහල් ඇඳන් 110,000 ක් ඕන වෙනවා. ඒත් අපට තියෙන්නේ 50,000 යි. ICU ඇඳන් 37,000 ක් ඕන වෙනවා. අපට තියෙන්නේ 3000 යි. “ කියලා.
සතුරාගේ ආගමනය නවත්තන්න අප මෙතෙක් ගත් ක්‍රියාමාර්ග ඵල දරා නැති බව ආණ්ඩුකාර කුමෝ කියනවා. මොනවාද ඒ මෙතෙක් ඵල නොදැරූ ක්‍රියාමාර්ග කියලා මාධ්‍යකරුවා අහනකොට ඔහු දෙන්නේ මේ උත්තරේ.
“පරීක්ෂණ කිරීම තමයි පළමු පියවර. ඒ මගින් සතුරාගේ ආගමනය පමා කරන්න බලාපොරොත්තු වුණා. ඒක හරිගියේ නැහැ.සතුරා එමින් සටිනවා. සාමාන්‍ය සමාජ දුරස්ථ කිරීම් පටන්ගත්තා. ස්වේච්චාවෙන් ව්‍යාපාර, වැඩකටයුතු ගෙදර ඉඳන් කරන්න වගේ. ඒකෙනුත් වෙනසක් වුනේ නැහැ. අප මොනවා කලත් රෝගී සංඛ්‍යාව දවසින් දවස වැඩිවෙන්න පටන් ගත්තා. මේ ඉලක්කම් ඉහල යනකොට අපට සිදුවුනා විශාල වශයෙන් බලපෑම් කලහැකි යැයි සිතෙන ක්‍රියාමාර්ග වලට යන්න. බාර්, රෙස්ටුරන්ට්ස්, ජිම්, පාසල් වසා දමන්න. හෙදි සේවක සේවිකාවන් වගේ අත්‍යාවශ්‍ය සේවාවල යෙදෙන අයගේ ළමයින් රැකබලාගනීමේ පහසුකම් සපයන්න. ඊළඟට ජනරාශි එකතුවන සියලු ක්‍රියාකාරකම් ව්‍යාපාර අනිවාර්යයෙන් වසා දමන්නට නියෝග කරන්න. “
මාධ්‍යකරු අහනවා “බාර් සහ රෙස්ටුරන්ට්ස් වහනවා කියන්නේ ඩොලර් බිලියන ගණනක් අහිමි කරවන තීන්දුවක්. දස දහස් ගණනකගේ රැකියා අහිමි කරවන තීන්දුවක්. … එය ආර්ථිකයේ විශාල පදාසයක්. ඔබ කොහොමද ඒ තීරණය සාධාරණීකරණය කරන්නේ.. ?” කියලා. ඊට දෙන පිළිතුර තමයි..
”අප දැන් ඉන්නේ කීදෙනෙක් ජීවත් වෙනවාද කීදෙනෙක් මැරෙනවාද කියන තීරණාත්මක තීන්දුව අභිමුව. එතනයි අප ඉන්නේ. රෙස්ටුරන්ට් සහ බාර් වසා දැමීම හරහා මේ උවදුර පැතිරීම වලකන්න පුළුවන්. විෂබීජය ඉතා වේගයෙන් පැතිරෙනවා. කැස්සෙන් කිඹිසුමෙන් විතරක් නෙවෙයි. සමහර අධ්‍යයන පෙන්වා දෙන විදියට මතුපිටක් මත මේ වයිරසය දවස් දෙක තුනක් වුනත් පවතින්න පුළුවන්. “
පාලනයකින් තොරව රෝගීන් වැඩිවෙන එක නවතා නොගතහොත්, වෛද්‍ය පහසුකම් නැතිව මියයන සංඛ්‍යාව පාලනය කරන්න බැරි බවයි ආණ්ඩුකාර වරයා පවසන්නේ.
දැඩි පාලිත තත්වයක් යටතේ හෝ චීනය කොරෝනා පාලනය කරගන ඇති බව සත්‍යයක්. මේ සටහන ලියන ( මාර්තු 19 ) දා, කොරෝනා වයිරස ව්‍යාප්තිය ඇරඹුණු දා සිට එකම අලුත් රෝගියෙක් වාර්තා නොවුණු පැය විසි හතරක් පසුකල බව චීනය වාර්තා කළා. ඒත් චීනයේ එහෙම වෙනකොට ඉතාලිය එක දිනක් තුල වූ වැඩිම මරණ සංඛ්‍යාව වන මරණ 475 ක් වාර්තා කලා.
මේ සටහන ලිවීම අවසන් කරන අද මුළු ලංකාවටම ඇඳිරි නීතිය. ලෝක තත්වයත් මීට වෙනස් නැහැ. එහෙම නැතුව මේ වගේ තත්වයක් කළමණා කරගන්න කරන්න බැහැ. නිව්යෝර්ක් ආණ්ඩුකාරය කිවුවා වගේ, ජිජැක් කියනවා වගේ මේ තත්වයට මුහුණ දෙන්න වෙන්නේ යුද්ධයකට මුහුණ දෙනවා වගෙයි. කොයිතරම් අඩුපාඩුකම් මැද්දේ වුනත් අපේ සෞඛ්‍ය සේවයේ තත්වය පැසසිය යුතුයි. ඇඳන් 500 ක් තියෙන තැනකට ලෙඩ්ඩු 5000 ක් ආවොත් ජීවත් කරන්න තෝරාගන්නේ කවුද කියලා තීරණයක් ගන්න වෙන තැනකට තල්ලු වෙන එකක් නැහැ. එහෙම තත්වයක දී ඉදිරිපත් වෙන්න හැඟීමක් තියෙන ප්‍රජාවක් අපට ඉන්නවා. නිරෝධායන මධ්‍යස්ථාන ඉදිකිරීම සඳහා තමන්ගේ පුද්ගලික ගෙවල් දේපොළ දෙන්න සුදානම් මිනිසුන් පිරිසක් ඉන්නවා. ඇඳිරි නීතිය අස්සේ වීදිවල බඩගින්නේ ඉන්න අයට කෑම වේලක් දෙන පොලිස් නිලධාරීන් දැක්කා. රෝහල් සේවක සේවිකාවන් සඳහා මුඛ ආවරණ මහණ අය දැක්කා.
ලංකාවේ කොරෝනා පැතිරුණේ මෝඩ කමට ලෙඩේ සඟවාගන තම නෑදෑ හිතමිතුරන් අතර ගැවසෙන්න ගිහින් තමයි. ඒත් ඒ මෝඩකම අස්සේ අවතක්සේරු කල නොහැකි මනුස්සකමකුත් තියෙනවා. අනතුරකදී තම හිතෙශිවන්තයින් තනි කරන්න හිත දෙන්නේ නැති. ඒවා අගය කලයුතු වටිනාකම්.
