අපේ අසල්වැසි සිනමා කර්මාන්තය වන්නේ දෙමළ සිනමා කර්මාන්තයයි. ගෙවුණු දශකයේදී ශ‍්‍රී ලංකාවේ පේ‍්‍රක්ෂකයන් වැඩි වැඩියෙන් දෙමළ සිනමාව ප‍්‍රමුඛව දකුණු ඉන්දීය සිනමාව රසවිඳින්නට යොමුවූ බව පැහැදිලි කරුණකි. මේ වෙද්දී ප‍්‍රධානම රූපවාහිනී නාලිකා සියල්ලම පාහේ දෙමළ චිත‍්‍රපටි සිංහල උපසිරැුසි සහිතව නිතර විකාශය කරයි. ගෙවුණු දශකයේදී දෙමළ සිනමාවේද වෙනස්කම් රැුසක් සිදුවිය. මේ එම වෙනස්කම් පිළිබඳව ප‍්‍රවීණ දෙමළ චිත‍්‍රපටි විචාරක භාරද්වාජ් රංගන්ගේ මෙහෙයවීමෙන් සිදුකළ වටමේස සම්මුඛ සාකච්ඡුාවෙන් උපුටාගත් කොටස් කිහිපයකි. ප‍්‍රකට චිත‍්‍රපටි අධ්‍යක්ෂවරුන් වන ආර්. පාර්තිබන්, ගෞතම් වාසුදේව් මෙනන්, වෙට්ටි‍්‍රිමාරන්, ලක්ෂ්මි රාමක‍්‍රිෂ්ණන්, චෙලියාන්, රත්න කුමාර් යන අධ්‍යක්ෂවරුන් සහභාගි වූහ.
අපගේ සිනමාව ගැන උනන්දු වන අයෙකුටද එම සාකච්ඡුාවෙන් ගත හැකි දේ බොහෝය.
රංගන්: පසුගිය දශකයේ ඉතා විශේෂ යැයි හිතන කාරණා මොනවාද?
පාර්තිබන් : කාර්තික් සුබ්බුරාජ්. පටන්ගත්තේ ‘පීසා’ චිත‍්‍රපටියෙන්. දැන් බොහෝ අධ්‍යක්ෂවරුන් කෙටි චිත‍්‍රපටි කරලා, ඉන්පස්සේ නිෂ්පාදකයෙකු හොයාගෙන දීර්ඝ චිත‍්‍රපටියක වැඩ පටන්ගන්නවා. පීසා චිත‍්‍රපටිය එළිදැක්වීමෙන් බොහෝ සහාය අධ්‍යක්ෂවරුන්ට බලාපොරොත්තුවක් ලැබුණා.
චෙලියාන්: දැන් සිනමාහලට ගිහින් චිත‍්‍රපටියක් අත්දැකීමක් ලෙස විඳීමේ පිස්සුව අඩුවෙමින් යනවා. මොකද අන්තර්ජාල වේදිකා පැමිණීමත් එක්ක සිනමා මාධ්‍යයෙහි තිබුණු රසය වෙනත් වේදිකාවලින් ලබන්න පුළුවන්. ඩිජිටල් වේදිකා දියුණු වෙද්දී ස්වාධීන සිනමාව ඒ මාධ්‍ය වෙත යොමුවෙනවා. ඕනෑ දෙයක් කරන්න නිදහස තියෙනවාය කියන හැඟීම වර්ධනය වෙලා. ¥රකථනයෙන් හෝ ලැප්ටොප්වලින් නිර්මාණ බලන්න පුළුවන්.
ලක්ෂ්මි: කාන්තා චරිත ගොඩක් අඩුවූ බව මම හිතනවා. දැන් නම් තත්වය ටිකක් හොඳයි. ඇතැම් චිත‍්‍රපටිවලදී ඒ මාතෘකාව ගැන කතාකළ අන්දම ගැන තමයි බියක් තියෙන්නේ. ඒ චිත‍්‍රපටිවලට එවැනි මාතෘකා ගෙන එන්නේ වෙන අරමුණකින් වෙන්න පුළුවන්. එහෙත් එහි ප‍්‍රතිඵලය ඊට වඩා වෙනස් විය හැකියි. අනෙක් කාරණාව තමයි හිංසනය. මම කාන්තාවකගේ දෘෂ්ටියෙන් මෙය බලන්නේ. මිනිස්සු ඒ හිංසනය රසවිඳිනවා.
වෙට්ටි‍්‍ර‍්‍රිමාරන්: සිනමාව මියැදෙන කලාවක්. එය මම හැම තැනකදීම කියනවා. සිනමාව රසවිඳින ක‍්‍රමය වසර ගණනාවක් තිස්සේ වෙනස් වුණා. අද සිනමාහලේදී චිත‍්‍රපටි නැරඹීමේ අත්දැකීම වෙනස් වෙලා. හොලිවුඞ්වලදී පවා ඔවුන් සුපිරි වීරයන්ගේ චිත‍්‍රපටි, සාමාන්‍ය ජීවිතයට එහා ගිය දැවැන්ත චිත‍්‍රපටි තමයි කරන්නේ. එහිම වෙනස් තත්වයක් තමයි අද අපි අත්දකින්නේ. චිත‍්‍රපටියකට හෝල් නැති බව සමහරු කියනවා. ඒ අතරේ ජනප‍්‍රිය නළු විජේ රඟපාන ‘බිගිල්’ වැනි චිත‍්‍රපටියක් තමිල්නාඩුවේදි පමණක් කෝටි 147ක් ඉපැයූ බව කියනවා. රැුජිණිකාන්ත්, විජේ, අජිත් කුමාර් වැනි අයගේ චිත‍්‍රපටි ඒ මුදල උපයනවා.
ඒ මොහොතේම අන්තර්ජාලයෙන් වීඩියෝ නැරඹීමට ඇති වේදිකා වර්ධනය වෙනවා. මට හැෙඟනවා මෙය තිර රචකයන්ගේ ස්වර්ණමය යුගය කියලා. එක් යුගයක තෝල්ස්තෝයි හා ඩිකන්ස් වැනි නවකථාකරුවෙක් පිටු දෙදාහක් පමණ ලීවා වගේ, මේ යුගයේ තිර රචකයන්ට වස්තුබීජ තියෙනවා නම්, අවස්ථාව තියෙනවා නම්, ඉඳගෙන ලියන්නට ඉවසීම තියෙනවා නම් ඕනෑම දෙයක් ලියන්න පුළුවන්. ඔබ කොටස් මාලා දහයක් ලීවත් එය හොඳ තත්වයේ තියෙනවා නම් නරඹන්නට පේ‍්‍රක්ෂකයන් සූදානම්. පළවැනි වතාවට රචකයන්ගේ අතට සිනමාත්මක කලාව ඇවිල්ලා තියෙනවා. ඉදිරියේදී සිනමා තරු දහපහළොස් දෙනෙක් රඟපාන චිත‍්‍රපටි සිනමාහල්වල දුවයි. ඒ වටේට අධ්‍යක්ෂවරු තිහක් හතළිහක් බිහිවේවි. අපි වගේ අධ්‍යක්ෂවරුන්ට අන්තර්ජාල වේදිකාවල වැඩ කරන්න ලැබේවි. කෙසේ වෙතත් තවම අපේ කලාපයේ මෙය ප‍්‍රාථමික වේදිකාවක්. උතුරු ඉන්දියාවේ සහ ඇමෙරිකාවේ අන්තර්ජාලය දැවැන්ත ලෙස වර්ධනය වෙලා තියෙනවා. ඇමෙරිනුවන් සති අන්තයක කරන්නේ බියර්, පීසා සහ නෙට්ෆ්ලික්ස් තමයි. එය ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ කොටසක් බවට පත්වෙලා.
රංගන්: ගෞතම්, වෙබ් කතාමාලාවක් කළ දකුණු ඉන්දියාවේ පළවැනි ඉදිරිපෙළ අධ්‍යක්ෂවරයා ඔබ. ( 2019 වර්ෂයේ ක්වීන් නම් වෙබ් කතාමාලාව නිෂ්පාදනය කළේ ගෞතම් මෙනන්ය. * අන්තර්ජාල වේදිකාව ගැන හිතන්නේ මොකක්ද?
ගෞතම් මෙනන්: අපි කලින් දැවැන්ත වීරයන් වෙනුවෙන් තමයි චිත‍්‍රපටි ලියමින් හිටියේ. එහෙත් දැන් ඒ තත්වය වෙනස් වෙමින් පවතින බව මම හිතනවා. මම නෙට්ෆ්ලික්ස් හෝ ඇමසන් වෙත පිටපතක් අරගෙන ගියොත්, ඔවුන් හීරෝ කවුද කියලා අහන්නේම නැහැ. ඔවුන්ට පිටපතේ තිබෙන කතාවයි වැදගත් වෙන්නේ. මට මේ අවකාශයට යන්න ලැබීම නිදහස ලැබීමක් වගෙයි. කලෙක මම ඕනෑ චිත‍්‍රපටියක් සිනමාහලේදී බැලූ කෙනෙක්. එහෙත් පසුගිය අවුරුද්දක් තිස්සේම මම සිනමාහලකට ගියේම නැහැ. මාටින් ස්කෝසිසි ආදි ලොව දැවැන්ත සිනමාකරුවන් පවා අන්තර්ජාල වේදිකාවට එනවා. දැන් රසිකයන් සිනමාහලට යන්න තමයි මන්දෝත්සාහී වෙන්නේ. ගෙදර ඉඳලා බලන්න ලැබෙනවා නම් ඔවුන් බලනවා. දැන් රැුල්ල යැයි මම හිතන්නේ ඒක.
රංගන්: තරු වෙනුවෙන් තමයි අපි චිත‍්‍රපටි ලීවේ කියලා ගෞතම් කීවා. එහෙත් ගෙවුණු දශකය නවක තරු බිහිවූ යුගයක් නෙවෙයි. විජේ, අජිත්, ධනුෂ් වගේ අය මීට පෙර දශකවල බිහිවූ තරු. තවමත් තරු වැජඹෙන බව හිතන්නේ ඇයි?
වෙට්ටි‍්‍ර‍්‍රිමාරන්: තරු බිහිවුණාම ඔවුන් අවකාශය ඩැහැගන්නවා. දැවැන්ත ව්‍යාපාරයක් ඔවුන් වටා ගොඩනැගෙනවා. ඒ නිසයි අලූත් තරු බිහි නොවෙන්නේ. කෙසේවෙතත් සුපිරි තරු ඉන්න චිත‍්‍රපටිවලදී පවා අපට නිර්මාණාත්මක වෙනස්කම් කරන්න පුළුවන්. ‘වේට්ටයාඩු විලයාඩු’ චිත‍්‍රපටියේදී ගෞතම් මෙනන් වෙනස් විදියේ ගීතයක් නිර්මාණය කළා. ඇත්තටම ගෞතම් මෙනන්ගේ චිත‍්‍රපටිවලින් ගීතවල රිද්මය, ගීත රූපරාමු චිත‍්‍රපටියේදී පාවිච්චි කරන විදිය ආදිය වෙනස් වුණා. එහෙත් අපි සුපිරි තරුවලට ලියන නිසාම එක් සීමාවක හිතන්න වෙනවා.
ගෞතම්: ඇත්තටම වේට්ටයාඩු විලයාඩු වෙනුවෙන් කමල් සර්ව කැමති කරවාගන්න මට මාස අටක් ගතවුණා. මොකද මූලික අදහසට ඔහු කැමති වුණේ නැහැ. කොහොම වුණත් වේට්ටයාඩු විලයාඩු පිටපත ඔහු අන්තිම මොහොත වෙන තුරුම කියෙව්වේ නැහැ. ඒ නිසා මට නිදහසේ වැඬේ කරන්න ලැබුණා. එහෙත් ‘යෙන්නයි අරින්දාල්’ කරද්දී මට අජිත් කුමාර්ගෙන් අහවල් විදියේ දෙබස් මගේ චිත‍්‍රපටිවල එන්නෙ නෑ, ඒවා වෙනස් කරන්න කියලා ඉල්ලීම් ආවා. ඇත්තටම සමහර වෙනස්කම් අපට නිදහසේ කරන්න පුළුවන්. ඒත් තවත් දේවල් ඔවුන්ගේ දැවැන්ත ගතිය, දේශපාලන අනාගතය වගේ කාරණා ගැන හිතලයි ලියන්න වෙන්නේ.
රංගන්: මේ වෙද්දී බොලිවුඩයේ ආයුෂ්මාන් කුරානා වෙනම චිත‍්‍රපටි රටාවක රඟපානවා, මලයාලම් සංස්කෘතියේ නිවින් පෝලි හා ෆාහාද් ෆසීල් වගේ අතිශය ජනප‍්‍රිය නළුවෝ වීරත්වය නැති පුංචි චිත‍්‍රපටිවල චරිත රඟපානවා. තවමත් මෙහේ නළුවන්ට දැවැන්ත වෙන්න ඕනෑද?
ලක්ෂ්මි: මම හිතන්නේ දැන් තරුණයන් හරිම දියුණු විදියට හිතනවා. ඔවුන් මේ වෙද්දී ප‍්‍රමිති මට්ටම ටිකෙන් ටික ඉහළට ඔසවනවා. හින්දි සිනමාවේ පවා පිටපත් වශයෙන් හා තාක්ෂණික වශයෙන් ප‍්‍රමිතිය ඉහළට යමින් තිබෙනවා. මම හිතෙනවා කාලයක් එක්ක දැවැන්ත තරු බිහිවීමේ ලක්ෂණය නැතිවේවි කියලා. අපි ටිකෙන් ටික අපව යාවත්කාලීන කරගනිමින් ඉහළට යන්න ඕනෑ.
පාර්තිබන්: දැවැන්ත සිනමාතරු බිහිවූ පසුව ඔවුන් ඒ සුපිරි තරු මට්ටමෙන් බිමට බහින්නේ නැහැ. රැුජිණිකාන්ත්ට දැන් අධ්‍යක්ෂවරයෙක් ‘මුල්ලූම් මලරුම්’ චිත‍්‍රපටියේ රඟපාන්නැයි කීවොත් ඔහු රඟපාන්නේ නැහැ. දැන් ඉන්න වීරයන් හතරපස්දෙනාට පහළට බහින්න ඕනෑ නැහැ. ‘අසුරන්’ වගේ ඍණාත්මක නමක් එක්ක ධනුෂ් ඒ චිත‍්‍රපටිය තෝරාගත් බව කියනවා. එහෙත් අසුරන් පසුපස හිටපු අධ්‍යක්ෂවරයා වෙට්ටි‍්‍ර‍්‍රිමාරන්. ඇත්තටම ඒ කතාවම ඒ වගේ නමක් සහිත පිටපතක් නවකයෙක් දුන්නොත් ඔහු රඟපාන්නේ නෑ. වේට්ටයාඩු විලයාඩු පවා වෙනස් විදියක චිත‍්‍රපටියක් වුණාට එය වීරයා වෙනුවෙනුයි කරන්නේ.
රංගන්: ධනුෂ් වෙනම චරිතයක් බව හිතෙනවා. ඔහු කරන සමහර දේවල් වෙන කිසිම සුපිරි නළුවෙක් කරන්නේ නැහැ. අසුරන් චිත‍්‍රපටියේම ඔහු ගමේ ඉන්න සියලූදෙනාගේම දෙපා මුල වැටෙන දර්ශනයක රඟපානවා.
පාර්තිබන්: ඔහු ඉතා විශිෂ්ට ලෙස රඟපාන බව ඇත්ත. එහෙත් අසුරන් චිත‍්‍රපටියේ අවසාන වෙද්දී දහදෙනෙක්ට තනියම ගහන දර්ශනවල ඉන්න නිසා තමයි දෙපාමුල වැටෙන දර්ශනයක රඟපාන්නේ. කෙසේ වෙතත් බුද්ධිය අතින් ධනුෂ් අතිශය ඉදිරියෙන් ඉන්නවා.
ගෞතම්: ඇත්තටම පේ‍්‍රක්ෂකයන් එන්නේ ධනුෂ් කලින් චිත‍්‍රපටියේදී මෙච්චර පිරිසකට පහරදුන්නාය කියන එක හිසේ තියාගෙනයි. අපි චිත‍්‍රපටියක් ලියන්නේ ධනුෂ් කලින් චිත‍්‍රපටියෙදී මෙච්චර පිරිසකට ගැහුවා, දැන් පේ‍්‍රක්ෂකයා මගේ චිත‍්‍රපටියෙනුත් ඒක බලාපොරොත්තු වෙනවාය කියන හැඟීමෙන්. ඇත්තටම මේ අය විශිෂ්ට නළුවන් මිස දස දෙනෙක්ට පහරදෙන අය නෙවෙයි කියලා හිතන තැනට පේ‍්‍රක්ෂකයන්ගේ මනස වෙනස් කරන්න ඕනෑ. වෙට්ටි‍්‍රිමාරන් සහ ධනුෂ් අතර සම්බන්ධය විශේෂ තත්වයක්. වෙට්ටි‍්‍ර‍්‍රි කියන ඕනෑ දෙයක් ධනුෂ් කරනවා. ඒත් ඒක හැම තැනකටම පොදු ලක්ෂණයක් නෙවෙයි.
චෙලියාන්: මම චිත‍්‍රපටිය හදනකොට හිතුවේ, මේක සිනමාහල්වලට එන්නේ නැහැ කියලයි. ආවත් එක දවසක්වත් දුවන්නේ නැහැ කියන හැඟීම මට තිබුණා. තව වසර දහයක් යද්දී සිනමාහලෙන් එළියට සිනමාව ගේන්න ඕනෑ බව මම හිතන්නේ. දෙමළ සිනමාවෙහි වෙනස් දේවල් කරන අය ඉන්නවා. ඔවුන්ගේ නිර්මාණ සිනමාහල්වලටම නිකුත් කරන්න ඕනෑ ඇයි. එයින් එළියේ ලෝකයක් තියෙනවා. අපි සිනමාහල් ගැනම හිතනකොට වීරයන් එනවා, නිෂ්පාදකවරුන් එනවා, බෙදාහරින්නන් එනවා. ඔවුන් නැති සිනමාවක් ගැන අපි හිතන්න ඕනෑ.
කුමාර්: ‘ආඩයි’ චිත‍්‍රපටිය වාණිජමය හැඩයකට කරන්නයි මම උත්සාහ කළේ. ආඩයි කියන නමේ ඉඳන්ම ජනප‍්‍රිය හැඩයට තමයි කළේ. සමහර දේවල් එකතු කළේ නිෂ්පාදකවරයාව සතුටු කරන්න. එහෙත් චිත‍්‍රපටිය අන්තර්ජාලයෙන් නරඹද්දී බොහෝ අය ඒ වාණිජමය ලක්ෂණ ගැන අකැමැත්ත පළකරන බව මම දකිනවා. ඔවුන් එය චිත‍්‍රපටියක් විදියටයි නරඹන්නේ.
සිනමාහල්වලදී බලන්න බැරිවුණ හොඳ චිත‍්‍රපටි අන්තර්ජාලයෙන් බලන්න ඔවුන් කැමතියි.
වෙට්ටි‍්‍රමාරන්: අපි දෙමළ සිනමාව ගැන ලක්ෂණයක් තේරුම් ගන්න ඕනෑ. මම එය දකින්නේ ආශීර්වාදයක් විදියට. මලයාලම්, තෙලිඟු සිනමා සංස්කෘතීන්ගේ පවා ජනප‍්‍රිය සිනමාවට සමාන්තර කලාත්මක පේ‍්‍රක්ෂාගාරයක් වෙනම ඉන්නවා. එහෙත් දෙමළ සිනමාවේ එහෙම තත්වයක් නැහැ. අපට තියෙන්නේ එකම එක පේ‍්‍රක්ෂාගාරයක්. ‘බාෂා’ බලපු, ‘බිගිල්’ බලපු පේ‍්‍රක්ෂාගාරයම තමයි කලාත්මක චිත‍්‍රපටියක් වුණත් බලන්නේ. ඒ නිසා සිනමාවේ අන්ත දෙක අතර සමබරතාවක් තියාගන්න අපට සිද්ධවෙනවා. ඒ නිසයි මම ‘විසාරනෛ’ හදනකොට කීවේ මේක සාර්ථකව දිව්වොත් දෙමළ පේ‍්‍රක්ෂාගාරය ලෝකයේ ප‍්‍රගතිශීලීම ප‍්‍රධාන ධාරාවේ පේ‍්‍රක්ෂාගාරය වන බව. අපි හැමදේම දෙන්නේ ප‍්‍රධාන ධාරාවේ පේ‍්‍රක්ෂාගාරයට. ඒ නිසාම අපි මැද තැනකින් පටන්ගන්නේ. අපට සත්‍යජිත් රේ, රිද්විග් ඝටක් කළා වගේ වැඩ කරන්න බෑ. එවැනි නිර්මාණ වෙනුවෙන් අපට පේ‍්‍රක්ෂාගාරයක් නෑ. අපි හැදුණේ වෙනස් සිනමා සංස්කෘතියක.
පාර්තිබන්: මම සිනමාහල්වල චිත‍්‍රපටි බලමින් හැදුණු කෙනෙක්. මගේ චිත‍්‍රපටි කවුරුහරි ෆෝන්වලින් බැලූවාට මට දැනුණේ නැහැ. සිනමාහල්වල මිනිස්සු බලනකොට තමයි ඒක මට දැනෙන්නේ. ‘හවුස්ෆුල්’ වගේ චිත‍්‍රපටි කළාම කාක්කෙක්වත් සිනමාහලට ආවේ නැති තරම්. ඒත් ගෙවුණු දශකයේ මේක වෙනස් වුණා. මම ‘ඔත්ත සෙරප්පු’ කරනකොට ඒ චිත‍්‍රපටියේ එකම දර්ශනතලයක්, එකම නළුවෙක් හැර වෙන කිසිම දෙයක් බලන්න නැති බව මම කලින්ම කීවා. ඒත් ඇත්තටම ඒ චිත‍්‍රපටිය බලන්න මිනිස්සු ආවා. මගේ චිත‍්‍රපටිය සති පහක් දිව්වා. ගලවන්න වුණේ ලොකු වියදමක් කරපු චිත‍්‍රපටි ආපු හින්දා. ඒ ඔක්කෝම ඉවරවෙලා නෙට්ෆ්ලික්ස් එකට චිත‍්‍රපටිය දැම්මාම මට පුදුම සන්තෝසයක් දැනුණා. ඇත්තටම කෝටි සීයක් එකතු කරන්න තරම් පේ‍්‍රක්ෂකයන් පිරිසක් ඒක බැලූවා. මට කෝටි සීය ලැබුණෙ නැතිවා විතරයි. ලෝකෙ විවිධ තැන්වල පේ‍්‍රක්ෂකයන් මේක බැලූවා.
වෙට්ටි‍්‍ර‍්‍රමාරන්: ඇත්තටම දැන් සිනමා රසිකයන්ට භාෂාව වැඩක් නැහැ. ඕනෑ භාෂාවක්, ඕනෑ සංස්කෘතියක් නියෝජනය කරන චිත‍්‍රපටියක් බලන්න පුළුවන්. දෙමළෙන් කරන චිත‍්‍රපටියකට ඉංග‍්‍රීසි උපසිරැුසි දැම්මාම ලෝකයේ ඕනෑ කොණක ඉන්න කෙනෙක් නිර්මාණය හොඳ නම් බලනවා. දැන් දේශසීමා නෑ. මොරොක්කෝ හරි කොහේ හරි ඉන්න කෙනෙක් ඔත්ත සෙරප්පු බලන්නේ ඒ නිසා.
- අධ්‍යක්ෂවරුන්ගේ චිත‍්‍රපටි
- ආර්. පාර්තිබන්: පුදිය පාදයි, හවුස්ෆුල්, ඉවන්, කුඩයික්කුල් මලයි, ඔත්ත සෙරප්පු (කිහිපයක් පමණි.*
- ගෞතම් වාසුදේව් මෙනන්: මින්නල්, කාකා කාකා, වාරනම් ආයිරම්, වේට්ටයාඩු විලයාඩු, යෙන්නයි අරින්දාල්, එනයි නොකි පායුම් තොටා (කිහිපයක් පමණි.*
- වෙට්ටි‍්‍රමාරන්: පොල්ලාදවන්, ආඩුකාලම්, විසරනයි, වඩ චෙන්නායි, අසුරන්
- ලක්ෂ්මි රාමක‍්‍රිෂ්ණන්: ආරෝහනම්, අම්මනි, හවුස් ඕනර්
- චෙලියාන්: කල්ලූරි, පරදේසි, ටූ ලෙට්
- රත්න කුමාර්: ආඩයි
