‘දෙදහස්නවයේ අගෝස්තු මාසයේදී ප‍්‍රගීත් පළවෙනි වතාවට පැහැරගෙන යනවා. පැහැරගෙන ගිහින් ඊට පහුවෙනිදා උදේ මුදාහරිනවා. දෙදහස් දහයේ ජනවාරි විසිහතර වැනිදා නැවත ප‍්‍රගීත් පැහැරගෙන ගිහින් අතුරුදහන් කළා. දෙදහස් පහළොව වෙනකම් ඒ දේවල් කළේ කවුද කියලා අපි දැනගෙන හිටියේ නැහැ.‘
මේ අදහස් පළකර තිබුණේ දෙසැම්බර් 31 වැනිදා කොළඹ ජාතික පුස්තකාලයේ පැවති මාධ්‍ය හමුවකදී අතුරුදහන් කරන ලද මාධ්‍යවේදී ප‍්‍රගීත් එක්නැළිගොඩගේ බිරිඳ වන සන්ධ්‍යා එක්නැළිගොඩයි.
ඇය එහිදී ප‍්‍රගීත්ගේ මාධ්‍ය කටයුතු ගැන තවත් හෙළිදරව්වක් කර තිබුණි.
‘ඒ වෙනකොට තිබුණ දේශපාලන තත්වය ගැනත්, රටේ හොරකම් ¥ෂණ ගැනත්, රාජපක්ෂලා ගැනත් ඔහු ලියලා තිබුණා. මෙයට අමතරව ඔහු රසායන අවි පිළිබඳ ලිපියක් පළකළා. ඒ පිළිබඳ විවිධ කණ්ඩායම් දැනුවත් කළා.
ඒ හැරෙන්න ප‍්‍රගීත් කාටවත් මඩ ගැහුවේ නැහැ. ප‍්‍රගීත් පළමුවරට පැහැරගැනීමට එම රසායනික අවි කතාව බොහෝ විට පාදක වෙන්න ඇති කියා මා විශ්වාස කරනවා. පළමු වතාවේ ප‍්‍රගීත් මුදාහැරිය එම කණ්ඩායම තමයි දෙදහස් දහයේ ජනවාරි විසිහතරවැනිදා ප‍්‍රගීත් පැහැරගෙන අතුරුදහන් කළා කියලා විමර්ශන මගින් හෙළිදරව් වෙලා තියෙන්නේ.‘
එම මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදී සන්ධ්‍යා එක්නැළිගොඩ වැඩිදුරටත් ඉල්ලා තිබෙන්නේ ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් කිරීමේ අපරාධය සම්බන්ධයෙන් දැනට හඳුනාගෙන සිටින යුද හමුදා බුද්ධි අංශ සාමාජිකයන් නිදහස් නොකරන ලෙසත් එම අපරාධය වසන් කරන්නට ඉඩ නොතබන ලෙසත්ය. එසේම අධිකරණ ක‍්‍රියාදාමයට ඇඟිලි නොගසන ලෙසද, සත්‍ය හා යුක්තිය ඉටු කරන ලෙසද ඇය රජයෙන් ඉල්ලා තිබුණි.
එම මාධ්‍ය හමුවේදී සන්ධ්‍යා එක්නැළිගොඩ තවදුරටත් කියා ඇත්තේ ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩගේ අතුරුදන්වීමත් සමග පාඨලී චම්පික රණවක සම්බන්ධ නොකරන ලෙසය. ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගැනීම මෙහෙයවූයේ කවුද කියා අද රටම දන්නා බවත් මෙතෙක් හෙළි නොවූ සත්‍යය එය බවත් ඇය එහිදී කියා ඇත.
සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩගේ කතාවේ ඇති වැදගත්ම කොටස වන්නේ ‘මෙතෙක් හෙළිනොවූ සත්‍යය’ යන එම කොටසය. මේ වනවිට යළි කථාබහට ලක්වන සවුදි අරාබි මාධ්‍යවේදී ජමාල් කෂෝගිගේ ඝාතනය සම්බන්ධයෙන්ද මෙතෙක් නිල වශයෙන් එළිනොවූ එම සත්‍යය ගැන කතාබහ කරන්නට ලෝකයම පටන්ගෙන තිබේ. ඒ මාධ්‍යවේදී ජමාල් කෂෝගිගේ ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් සවුදි අරාබි අධිකරණය පැවැත්වුවා යැයි කියන ලබන රහසිගත නඩු විභාගයේදී එම ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් පස් දෙනෙකුට මරණ දඬුවම ලබාදීමේ සිද්ධිය ආශ‍්‍රිතවය. සැකකරුවන් වූ ඉතිරි හය දෙනාගෙන් තිදෙනෙකුට සිර දඬුවම් ලබාදී ඇති අතර අනෙක් තිදෙනා නිදහස් කර තිබේ.
ලෝකය ප‍්‍රශ්න කරන්නේ එම ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් මරණ දඬුවම් ලැබූ පස්දෙනාට හෝ සිරදඬුවම් ලැබූ තිදෙනාට හෝ නිදහස් කරන ලද තිදෙනාට මාධ්‍යවේදී ජමාල් කෂෝගි ඝාතනයට ලක් කිරීමේ පෞද්ගලික වුවමනාවක් තිබුණාද යන්නය. ඔවුන් කිසිවෙකුට එවැනි වුවමනාවක් නොතිබූ බවට සැකයක් නැත.
ජමාල් කෂෝගි තුර්කියේ ඉස්තාන්බුල් නුවර පිහිටි සවුදි අරාබි කොන්සියුලර් කාර්යාලය වෙත පැමිණෙන බව සවුදි අරාබි රජය පෙර සිටම දැන සිටියේය. කෂෝගි කොන්සියුලර් කාර්යාලයට ගියේ ඔහුට ලබාදුන් දිනයේදීය. ඒ වනවිටත් සවුදි රජය විශේෂ ගුවන් යානයකින් විශේෂ කණ්ඩායමක් කොන්සියුලර් කාර්යාලයට එවා තිබුණි. දැන් සවුදි රජය කියන්නේ එම කණ්ඩායම තුර්කියට යැව්වේ ජමාල් කෂෝගි නිරුපද්‍රිතව සවුදි අරාබියට රැුගෙන ඒමට බවය. ඝාතන උපදෙසක් ඔවුන් ලබා නොදුන් බවය. ඒ අනුව දැන් වරද ඇත්තේ අණ දුන් අයගේ නොව අණ අනුව ක‍්‍රියාකළ අයගේය.
ජමාල් කෂෝගි සවුදියෙන් පිට ජීවත්වූයේ එහි ඔහුට ආරක්ෂාවක් නැති නිසාය. ඔහුගේ විවේචනයට ලක්වූයේ සවුදි රජ පවුලය. විශේෂයෙන් මොහොමඞ් බින් සල්මාන් කුමරුය. සවුදියෙන් තුර්කියේ ඉස්තාන්බුල් නගරයට විශේෂ ගුවන්යානයේ ගිය පිරිස සල්මාන් කුමරු යටතේ කටයුතු කළ පිරිසක්ය. එහෙත් සල්මාන් කුමරුට සැකකරුවකු ලෙස හෝ සවුදි අධිකරණයේ චෝදනාවක් නැත. නඩු විභාගයේදී අනෙකුත් සැකකරුවන් සල්මාන් කුමරු ගැන කීවාද නොකීවාද කියා කවුරුවත් දන්නේ නැත.
දැන් අපට නැවතත් මාධ්‍යවේදී ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ සිද්ධිය දෙසට ආ හැකිය. ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ 2009 අගෝස්තු මාසයේදී පළමුවර පැහැරගෙන ගොස් මුදාහැරීම සම්බන්ධයෙනුත් 2010 ජනවාරි 24 දින පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම (මරණයට පත්කිරීම* සම්බන්ධයෙනුත් නීතිපතිවරයා අධිචෝදනා ගොනුකළ මහාධිකරණ නඩු දෙකක් පවතී. පළමු පැහැරගැනීම සම්බන්ධයෙන් හෝමාගම මහාධිකරණයේත්, දෙවන පැහැරගැනීම සම්බන්ධයෙන් කොළඹ ස්ථීර ත‍්‍රිපුද්ගල මහාධිකරණයේත් එම නඩු දෙක පවතී. මේ නඩු දෙකේම අධිචෝදනා ලබා සිටින්නේ ගිරිතලේ සන්නද්ධ බුද්ධි අංශ කඳවුරේ සේවය කළ යුද හමුදා බුද්ධි අංශ ප‍්‍රධානීන් ඇතුළු සාමාජිකයෝය.
පළමු පැහැරගැනීමේ නඩුවේ අධිචෝදනාලාභීන් වන්නේ ලූතිනන් කර්නල් ෂම්මි කුමාරරත්න, ලූතිනන් කර්නල් ප‍්‍රබෝධ සිරිවර්ධන, ආර්.එම්.ජී.කේ. රාජපක්ෂ නොහොත් නාදන්, වඩුගෙදර විගී ප‍්‍රියන්ත ඩිලන්ජන් උපසේන නොහොත් සුරේෂ්, සෙනෙවිරත්න මුදියන්සේලාගේ රවීන්ද්‍ර රූපසේන නොහොත් රංජි, එම්.පී.ජේ.ඩබ්.එස්.කේ. උළුගෙදර හා එස්.ඒ. හේමචන්ද්‍ර පෙරේරා යන හත් දෙනාය.
දෙවන පැහැර ගැනීමේ අධිචෝදනාලාභීන් වන්නේ ලූතිනන් කර්නල් ෂම්මි කුමාරරත්න, ආර්.එම්.ජී.කේ. රාජපක්ෂ නොහොත් නාදන්, වඩුගෙදර විගී ප‍්‍රියන්ත ඩිලන්ජන් උපසේන නොහොත් සුරේෂ්, සෙනෙවිරත්න මුදියන්සේලාගේ රවීන්ද්‍ර රූපසේන නොහොත් රංජි, යාපා මුදියන්සේලාගේ චමින්ද කුමාර අබේරත්න, සෙනෙවිරත්න මුදියන්සේලාගේ කනිෂ්ක ගුණරත්න, අයියසාමි බාලසුබ‍්‍රමනියම්, දංගහ ගමරාළලාගේ තරංග ප‍්‍රසාද් ගමගේ හා තෙල්ගේ එරංග රදීෂ් පිරිස් යන බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් හා සාමාජිකයන් නවදෙනාය.
ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගැනීමේ හා අතුරුදහන් කිරීමේ අවස්ථා දෙකට සම්බන්ධ කණ්ඩායමේ වෙනස්කම් ඇත්තේ බුද්ධි අංශ සාමාජිකයන් කිහිපදෙනෙකුගේ පමණි. මේ කිසිදු බුද්ධි අංශ සාමාජිකයෙකුට ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ සමඟ කිසිදු පෞද්ගලික තරහක් හෝ කෝන්තරයක් තිබී නැති බවට සැකයක් නැත. ඒ නිසාම ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ඝාතනය කිරීමේ වුවමනාවක්ද ඔවුන්ට ඇතිවන්නට ඉඩක් නැත.
දැනට නීතිපතිවරයා මහාධිකරණ හමුවේ අධිචෝදනා එල්ලකර ඇති ත‍්‍රිවිධ හමුදා සාමාජිකයන්ට එරෙහි අනෙක් නඩු වන රතුපස්වල ජල විරෝධතාවයේදී වෙඩි තබා පුද්ගලයන් ඝාතනය කිරීම හා තරුණයන් 5 දෙනෙකු ඇතුළු පුද්ගලයන් 11 දෙනෙකු ඝාතනය කිරීමේ නඩුවල කථා ප‍්‍රගීත් එක්නැළිගොඩ ඝාතනයේ කථාවට වඩා වෙනස්ය.
රතුපස්වලදීත් එම මහජන විරෝධතාව වෙඩි තබා මර්දනය කිරීමට ඉහළ අණක් ලැබුණා විය හැකිය. එහෙත් තරුණයන් 5 දෙනෙකු ඇතුළු පුද්ගලයන් 11 දෙනෙකු කප්පම් ලබාගැනීම සඳහා පැහැරගෙන ගොස් මරා දැමීම එවැනි ඉහළ අණකින් සිදුවූවක් නොවූවත්, එදා පැවති පැහැරගැනීමේ සංස්කෘතිය තුළම සිදුවු දෙයක් බව පැහැදිලිය. එමෙන්ම එම පැහරගැනීම් ගැන දැන දැනම හෝ දැනගත් පසු අපරාධකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමට ආධාර අනුබල දුන් අයද එම අපරාධයේම සහායකයන් බවට විවාදයක් නැත.
සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ දෙසැම්බර් 31 මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදී පැවසූ ලෙසම ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන යෑම හා අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධ නඩුවල සාක්ෂිකරුවන්ට බලපෑම් එල්ල නොවී, අධිකරණයට බලපෑම් එල්ල නොවී එම නඩු සන්ධ්‍යාටත් ඇගේ පුතුන් දෙදෙනාටත් යුක්තිය ඉටු කිරීම වෙනුවෙන් විසඳුණහොත් ජමාල් කෂෝගි ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් මෙන් ලෝකයාද ශ‍්‍රී ලාංකිකයන්ද ඇසිය හැකි ප‍්‍රශ්නයක් තිබේ. ඒ ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කරන්නට අණ දුන්නේ කවුද යන්නය.
