අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය සහ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය මැදිහත් වීමෙන් පාසල්වල 7 ශ්‍රේණියේ සිසුන්ට බෙදා හැර ඇති ‘හතේ අපේ පොත’ වහාම අවලංගු කළ යුතු බව මහාචාර්ය මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි දෙසැම්බර් 24 වන දින මාධ්‍ය හමුවකදී ප‍්‍රකාශ කර තිබුණි.
එහිදී මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි පවසා සිටියේ එම පොත එම වයසේ දරුවන්ට නොගැළපෙන බවයි. දරුවන්ගේ ගුණධර්මයන්ට බරපතළ ලෙස බලපෑම් එල්ල කරන අයුරින් මෙම පොත සකසා ඇති බව මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි ප‍්‍රකාශ කර තිබුණි. මේ අතර 2019 නොවැම්බර් 8 දිනැති ලිපියක් මගින් ‘හතේ අපේ පොත‘ දරුවන් අතර බෙදා හැරීමෙන් වළකින ලෙස අධ්‍යාපන ප‍්‍රකාශන කොමසාරිස් ඩබ්ලිව්.එම්. ජයන්ත වික‍්‍රමනායකගේ අත්සනින් යුත් ලිපියක් සියලූම විදුහල්පතිවරුන්ට යවා ඇත.
මෙම පොත ජාතික අධ්‍යාපන ආයතනයේ හා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ සහයෝගයෙන් අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය මුද්‍රණය කර ඇති එකකි. පාර්ලිමේන්තුවේ කාන්තාව හා ස්ත‍්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභාවද ඒ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කර තිබුණි. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ලිංගික සෞඛ්‍යය ගැන ඉහළම විද්වතුන්ගේ අධීක්ෂණයට එම පොත ලක්වී තිබුණි. එය මුලින්ම බෙදාහැර තිබුණේ බස්නාහිර පළාතේ නියමු ව්‍යාපෘතියක් ලෙසය.
මෙම පොත සකස් කර තිබුණේ ප‍්‍රජා වෛද්‍ය විශේෂඥ අසන්ති ප‍්‍රනාන්දු බලපිටිය මහත්මිය, වෛද්‍ය එස්.වී.ඒ. ගාමිණී සමරවික‍්‍රම හා වෛද්‍ය ජීවරංග ගුණසේකර යන විද්වතුන්ය.
පොතෙහි මූලික වශයෙන් ඇත්තේ වැඩිවියට පත්වෙද්දී සිරුරේ සිදුවන වෙනස්කම් තේරුම් ගැනීම, ප‍්‍රතිවිරුද්ධ ලිංගිකයන් ගැන ඇතිවන හැඟීම් අවබෝධ කරගැනීම, ඔසප් වීම පිළිබඳව අවබෝධ කරගැනීම, ස්වප්න මෝචනය ගැන අවබෝධ කරගැනීම, ස්වයං වින්දනය පිළිබඳව අවබෝධ කිරීම ආදි කාරණා මෙන්ම ලිංගික අතවර යනු මොනවාද යන්නත්, ඒවායින් ආරක්‍ෂාවීම හා ඒවාට විරුද්ධ වීම ගැනත් එම පොතෙහි ඇතුළත් වෙයි.
එහෙත් එම විද්වතුන් ගැන තඹේකට මායිම් නොකර, ලිංගික අධ්‍යාපනය ගැන මළපොතේ අකුරක් නොදත් අයකු මෙන් මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි කියා තිබුණේ එම පොතේ ඇති කරුණුවලින් දරුවන්ගේ මනස විකෘති වන බවය. එහෙත් එම පොත කියැවූ අයෙකුට හිසේ අවිද්‍යාව පුරවාගෙන නැතිනම් කිසිදු ගැටලූවක් පෙනෙන්නේ නැත. ඊටත් වඩා එම කෘතිය දරුවන් ආරක්ෂා කරගැනීමට වැදගත් වන එකක් බව පැහැදිලිිව පෙනෙන්නට ඇත. අනෙක් අතට එහි ඇත්තේ බරපතළ ලිංගික කාරණා නොවේ. එහි ඇත්තේ ලිංගිකත්වය නොතේරෙන කුඩා දරුවෙකුට, නව යොවුන් වයසට එළැඹෙද්දී ඇතිවෙන පොදු කුතුහලයට පිළිතුරුය. වයස අවුරුදු 12ක ළමයෙකුට තේරුම්ගත හැකි ආකාරයට මෙන්ම එම දරුවන්ගේ මනට විකෘති නොවන ආකාරයට ලිංගිකත්වය ගැන කියාදීමට එම කෘතිය ඉතා වැදගත් එකකි. එය මෑතකාලීන ලංකාවේ තිබුණු බරපතළ අඩුවක් සම්පූර්ණ කිරීමකි.
මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි ඇතුළු මෙම පොතට එරෙහිව කතාකරන සියලූදෙනා දැන් අහන්නේ තමන්ගේ පුතාට හෝ දියණිය සමඟ මෙවැනි සංවාදයක් කරනවාට මාපියන් කැමතිද කියාය. ඔවුන්ගේ මොළවලට නොතේරෙන්නේ වැඩිහිටියන් ඒ ගැන කතාකිරීමට ලැජ්ජාවක් දක්වන නිසාම පාසලෙන් මෙම කාරණා ගැන අධ්‍යාපනය ලබාදිය යුතු බවය.
එක්සත් ජාතීන්ගේ ජනගහන අරමුදලේ දත්ත අනුව ලංකාවේ දැරියන්ගෙන් සීයට 66ක් වැඩිවියට පැමිණෙන දිනය දක්වාම ඔසප් වීම යනු කුමක්දැයි නොදන්නා බව අපි මීට පෙරද ලියා ඇත්තෙමු. ලිංගිකත්වය ගැන ලංකාවේ දැනුම තියෙන්නේ එතරම් දුර්වල මට්ටමේය. ජන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්ත අනුව ලංකාවේ ගැබ්ගැනීම් අතරින් සීයට 4.6ක් නවයොවුන් වියේදී සිදුවන ගැබ්ගැනීම්ය. එමෙන්ම ලංකාවේ නවයොවුන් දරුදැරියන් කැමැත්තෙන් පොළඹවාගෙන ඔවුන් ලිංගික හිංසනයට ලක්කිරීමේ සිදුවීම් බොහෝ ඇත. එයට හේතුව ඒ දරුදැරියන්ට පාසලේදී ප‍්‍රමාණවත් ලිංගික අධ්‍යාපනයක් නොලැබීමයි. ලිංගිකත්වය ගැන ඔවුන් දන්නේ නැත. ඒ නිසා ඔවුන්ගේ සිත මෙන්ම සිරුරද ලිංගික වශයෙන් කුතුහලයෙන් පිරී ඇත. ඒ නිසාම වැඩිහිටියෙක්ට පහසුවෙන් ඒ දරුවන් රවටාගත හැක.
මෙවැනි පොතක් බෙදාහැරීම වෙනුවට ගුරුවරුන්ට ලිංගිකත්වය ගැන ඉගැන්වීම කළ නොහැක්කේ ගුරුවරුන්ගෙන් බහුතරයක් ලිංගිකත්වය ගැන විවෘතව කතාකිරීමට අකැමැත්තක් දැක්වීම නිසාය. පාසල් තුළදී සෞඛ්‍යය හා ශාරීරික අධ්‍යාපනය විෂය නිර්දේශයෙහි ලිංගිකත්වය පිළිබඳව පාඩම් තිබුණද ඒ පාඩමෙන් ප‍්‍රමාණවත් තරම් විවෘත ලෙස ලිංගිකත්වය ගැන කතා කිරීමක් පාසල තුළ සිදුවන්නේ නැත. ලිංගිකත්වය ගැන විෂය නිර්දේශයේ තිබුණත්, ඒ පාඩම්වල ඇති කරුණු විවෘත ලෙස කතාකරන්නට ගුරුවරුන් ලැජ්ජාවක් දැක්වීම ගැටලූවක්ව තිබුණි. අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ මැදිහත්වීමෙන් මෙවැනි පොතක් බෙදාහැරීමේ අවශ්‍යතාව ගැන සාකච්ඡුා කර තිබුණේ ඒ නිසාය.
මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි කිසිසේත්ම ලිංගික අධ්‍යාපනය ගැන ප‍්‍රමාණික විද්වතෙකු නොවන බව පැහැදිලිය. බෞද්ධ හිමිවරුන් හැම ක්ෂේත‍්‍රයේම විද්වතුන් ලෙස හැසිරෙන්නට පටන්ගැනීම ලංකාවේ අද පවතින දැවැන්ත ගැටලූවකි. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පවා දරුවන්ගේ විවිධ මට්ටම්වලට ගැළපෙන ලිංගික අධ්‍යාපනයේ ප‍්‍රමිතීන් ගැන සාකච්ඡුා කර ඇත. ලෝකයේ බොහෝ පසුගාමී ගෝත‍්‍රික රටවල් ආගමික පදනම මත සිටිමින් එම ප‍්‍රමිතීන් අනුව ලිංගික අධ්‍යාපනය දරුවන්ට ලබාදීම ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින් සිටී. කතෝලික ආගමික පදනමකින් ලිංගික අධ්‍යාපනයට එරෙහි වන අප‍්‍රිකානු රටවල්ද, ඉස්ලාම් පදනමකින් එයට එරෙහි වන මැදපෙරදිග ආගමික රාජ්‍යයන්ද එවැනි රටවල්ය. දැන් බෞද්ධාගම අල්ලාගෙන මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි ලංකාව ඇදගෙන යන්නට හදන්නේ ඒ රටවල් ගොඩටය.
ලිංගික අධ්‍යාපනයෙන් ඉගැන්විය යුතු ක්ෂේත‍්‍ර 7 යුනිසෙෆ් ආයතනය හඳුන්වා ඇත. තමන්ගේ ලිංගිකත්වය ගැන සහ ප‍්‍රතිවිරුද්ධ ලිංගිකත්වයන් ගැන ඉගෙනගැනීම පළවැනි ක්ෂේත‍්‍රයයි. ලිංගික වටිනාකම්, ලිංගික සංස්කෘතිය හා ලිංගික අයිතිවාසිකම් යනාදිය අවබෝධ කරගැනීම දෙවැනි ක්ෂේත‍්‍රයයි. තෙවැන්නේදී ලිංගිකත්වය අවබෝධ කරගැනීමට ඉගැන්වීම සිදුකළ යුතුය. ලිංගික හිංසනය හා ආරක්ෂිතව සිටීම හතරවැනි විෂය ක්ෂේත‍්‍රයයි. පස්වැනි ක්ෂේත‍්‍රය වන්නේ ලිංගික සෞඛ්‍යය හා යහපැවැත්මට අදාලව වර්ධනය කරගත යුතු වටිනාකම්ය. හයවැන්න වන්නේ මනුෂ්‍ය ශරීරය හා එහි වැඞීමය. හත්වැන්න වන්නේ ලිංගිකත්වය හා ලිංගික හැසිරීම් යන මාතෘකාවයි. ඉහත කී හත ශ්‍රේණිය එම අධ්‍යාපනය සඳහා මූලික පදනම සකසයි.
ලිංගික අධ්‍යාපනයෙන් සිදුවන්නේ දරුවන් වැරදි ලිංගික ක‍්‍රියාවලට පෙළඹීම නොවේ. එයට සම්පූර්ණ ප‍්‍රතිවිරුද්ධ කාරණාවක් බව මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි දන්නේ නැතිවා විය හැකිය. ලිංගික අධ්‍යාපනය ලබාදීමේ පළමු ඉලක්කය වන්නේ දරුවන් ලිංගික අත්හදාබැලීම් සඳහා යොමු නොකිරීමය. ඒ අනුව ලිංගික සම්බන්ධතාවක යෙදෙන වයස දරුවා තරුණ වියට පත්වන තුරු ප‍්‍රමාද කිරීම ලිංගික අධ්‍යාපනයෙහි පළමු අරමුණයි. එමෙන්ම ලිංගික සම්බන්ධතාවල යෙදෙන සහකරුවන් ප‍්‍රමාණය අවම කිරීමද එහි තවත් අරමුණකි. අවදානම් සහගත ලිංගික ක‍්‍රියාවල යෙදීම අවම කිරීමද එහි වැදගත්ම ප‍්‍රතිඵලයකි. ඒ සියල්ලට වඩා වැදගත් ප‍්‍රතිඵලය වන්නේ දරුවන් ලිංගික හිංසනයට ලක්වීමෙන් වැළැක්වීමය. ඉහත කී පොත සකසා ඇත්තේ එම අරමුණු ඉටු කරගැනීම සඳහාය.
ඇත්තෙන්ම දරුවන් අතට මෙවැනි පොතක් ලබාදීමට හේතු වී තිබුණේ ලංකාවේ එන්න එන්නම බරපතළ වෙමින් තිබුණු ළමා අපයෝජන පිළිබඳ තත්වයයි. 2010න් පසුව 2015 දක්වා පොලිස් ළමා හා කාන්තා කාර්යාංශයට වාර්තා වී ඇති කාන්තාවන්ට එරෙහි ලිංගික අපරාධ සංඛ්‍යාව 55ල000ට වැඩිය. ඒ අතරින් වයස අවුරුදු 16ට අඩු දැරියන්ට එරෙහිව වාර්තා වූ අපරාධ ගණන 6000කි. එහි ඇත්තේ පොලිස් ළමා හා කාන්තා කාර්යාංශයට ‘වාර්තා වූ’ අපරාධ ගණන පමණය. එමෙන්ම ඒවා දැරියන්ට එරෙහි අපරාධය. බොහෝවිට එවැනි අපරාධ පොලීසියට වාර්තා කරන තැනට පත්වෙන්නේ දරුණු ශාරීරික හිංසනයක් සිද්ධවූ අවස්ථාවකය. ඉහත කී වාර්තා අනුව වැඩිපුරම සටහන් වන්නේ වයස අවුරුදු 13 හා 16 අතර දැරියන්ට එරෙහි ලිංගික අපරාධ වේ. එම සිදුවීම් අතර පවුලේ සමීපතමයන් අතින් සිදුවූ අපයෝජන සිදුවීම් වැඩිය.
බෞද්ධ හිමිවරුන්ට හෝ ඒ හිමිවරුන්ගේ ප‍්‍රකාශ වාර්තා කරන මාධ්‍ය ආයතනවලට දරුවන් කීයක් ¥ෂණය වුණත් ගැටලූවක් නැති සෙයකි. එහෙත් ඒ හිමිවරුන්ගේ විවේචනයට නිතර ලක්වන පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගෙන් සමන්විත කාන්තාව හා ස්ත‍්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභාව මෙම තත්වය පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාවක් සකස් කර තිබුණි. එම කමිටුවේ ප‍්‍රධානත්වය ඉසිලූවේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රිනී තුසිතා විජේමාන්නය.
‘ළමා අපයෝජන හා සිදුවීම් පිළිබඳ අවධානය යොමුකළ කාරක සභාව, දරුවන් තුළ ලිංගික හා ප‍්‍රජනන සෞඛ්‍යය පිළිබඳ නිසි දැනුවත්භාවයක් නොමැතිකම මෙම ගැටලූවට බෙහෙවින් බලපා ඇති බවත්, ඒ සම්බන්ධ නිසි අධ්‍යාපනයක් දරුවන්ට ලබාදීමෙන් ඉහත ගැටලූව අවම කරගත හැකි බවත් හඳුනා ගන්නා ලදි.’ යනුවෙන් එම වාර්තාවෙහි පූර්විකාවේ සඳහන්ය. වැඩිදුරටත් එම වාර්තාවෙන් ලිංගික අධ්‍යාපනය ලබාදීමේ වැදගත්කම ගැන විස්තර කර තිබේ.
වාර්තාවේ ඇති භයානකම කරුණක් වන්නේ 2015 වර්ෂයේදී වාර්තා වූ එච්අයිවී ඒඞ්ස් රෝගීන් අතරින් 75 දෙනෙක්ම වයස අවුරුදු 15ට අඩු බවය.
මෙම කමිටුවේ නිර්දේශ මත එක්සත් ජාතීන්ගේ ජනගහන අරමුදලේ ආධාරද ඇතිව ලිංගික අධ්‍යාපනය සඳහා ගුරුවරුන් පුහුණු කිරීම සඳහා අත්පොතක් සකස් කිරීම මුලින්ම සිදුකර තිබුණි. 2018 අපේ‍්‍රල් 05 වැනිදා පැවති සමාලෝචන රැුස්වීමට සහභාගි වූ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ බී.පී. විතානගේ මහත්මිය හා රේණුකා පීරිස් මහත්මිය ‘හතේ අපේ පොත‘ සහ ‘දොළහේ අපේ පොත‘ නමින් ඒ ඒ මට්ටම්වලට ගැළපෙන අත්පොත් ඉදිරිපත් කර තිබුණි. දැන් ආන්දෝලනයට ලක්වී ඇත්තේ පළමු පොතය. එම පොත් විශේෂඥයන්ගේ නිරීක්ෂණයට ලක් කොට, අවශ්‍ය අනුමැතියට යටත් කර තිබුණි. ලිංගික අධ්‍යාපනය පිළිබඳ ව්‍යාපෘති සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ ජනගහන අරමුදලෙන් ආධාර ලබාගත යුතු බව යෝජනා කර තිබුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රිනී සුදර්ශනී ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ මහත්මියයි.
මෙම කාරක සභාවේ සිටි වත්මන් ආණ්ඩු පක්ෂයේ අනෙක් මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ නම් සඳහන් කර තැබිය හැකිය. ඒ අතර සුමේධා එම්. ජයසේන, පවිත‍්‍රාදේවී වන්නිආරච්චි, සුදර්ශනී ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ, ශ‍්‍රියානි විජේවික‍්‍රම, සිරිපාල ගම්ලත්, රොෂාන් රණසිංහ, ප‍්‍රසන්න රණවීර යන අය සිටිති. ඔය කියන අන්දමේ ගැටලූ මෙම පොත්පත්වල තිබුණා නම් මීට පෙර ඒ ගැන කතාකරන්නට අවස්ථාව තිබුණි.
ඇත්තෙන්ම ශ‍්‍රී ලංකාවේ ලිංගික අධ්‍යාපනය නිසි පරිදි සිදුවන්නේ නැත. ඉහත කී පොත පවා පසුගිය ආණ්ඩුව සමයේ විධිමත් ලිංගික අධ්‍යාපනයක් සඳහා ගත් මුල් පියවරක් පමණි. එහෙත් එම පොතේ ඇති කරුණු ඉගැන්වීමට ගුරුවරුන්ට නිසි පුහුණුවක් පවා ලබාදුන්නේ නැත.
අභයතිස්ස හිමි නොදන්නා තවත් කාරණයක් වෙයි. නෙදර්ලන්තය දරුවන් ගැබ්ගැනීම අඩුම රටකි. එයට රහස බෞද්ධ සංස්කෘතියක් නෙදර්ලන්තයේ තිබීම නොවේ. එයට හේතුව ඉහත කී පිළිගත් විද්‍යාත්මක ඉගැන්වීම් ක‍්‍රමවේද සඳහා විශේෂයෙන් පුහුණු කළ ගුරුවරුන් නෙදර්ලන්තයේ සිටීමය.
මොනවා කළත් දරුවන් ලිංගික කුතුහලය සංසිඳුවාගැනීමට උත්සාහ ගැනීම වැළැක්විය නොහැකිය. ඔවුන් ලිංගිකත්වය ගැන සෙවීමද නැවැත්විය හොහැකිය. මූලික වශයෙන් ඔවුන් වැඩිහිටි සාහිත්‍යයට යොමුවීම නැවැත්විය නොහැකිය. විවිධාකාර වෙබ් අඩවිවලට ගොස් ලිංගිකත්වය ඉගෙනගන්නට ඔවුන් උත්සාහ කරද්දී, ඒවායේ ඇති සීමාවක් නැති විකෘති ලිංගික හැසිරීම් පවා ඔවුන් අධ්‍යාපනය ලැබීමේ මාධ්‍යය බවට පත්කරගනියි. ඇතැම්විට අභයතිස්ස හිමි කැමති ඒ ක‍්‍රමයට දරුවන් ලිංගිකත්වය ඉගෙනගන්නවාට විය හැකිය. එහෙත් එය දරුවන්ගේ අනාගතයට ඉතා භයානක විය හැකිය. අභයතිස්ස හිමි මේ මාතෘකා ගැන විද්වතෙකු නොවන නිසා, ආණ්ඩුව කළ යුත්තේ මෙවැනි හිමිවරුන්ගේ ප‍්‍රකාශ වලට ප‍්‍රතිචාර දැක්වීම නොවේ. විද්වත් මතය අනුව කටයුතු කිරීමය.
පොතෙන් උපුටාගත් කොටසක්https://drive.google.com/file/d/1stP-ocC-6RVWmthIs41oxwgywb4sW0jN/view?fbclid=IwAR3Q0Qe84mPEdhjcnk0QjrxvSrS8kat-uPc32sZHhq4LDsIqweLrViWyXos
අපේ සිරුර අපිටම අයිති ඉතා වටින එකක්!
ඒක ආරක්ෂා කරගන්න එක කරන්න පුළුවන් අපිටම විතරයි.
අපේ ඇඟ අල්ලන්න, ලිංගික ප‍්‍රදේශ අතපත ගාන්න
කාටවත් ඉඩ දෙන්න එපා
එහෙම කරන්න යනවනම්
‘එපා! මම කැමති නෑ‘ කියන්න ඔයාලා නිර්භීත වෙන්න ඕනේ.
අකැමති බව කෙලින්ම කියන්න
එතනින් ඉක්මනට පිට වෙලා ආරක්ෂාකාරී තැනකට යන්න
එහෙම කරන්න අමාරු නම්, උදව් ඉල්ලලා කෑ ගහන්න
මේ සිද්ධිය ගැන ඉක්මනටම දෙමාපියන්ට හරි
විශ්වාසවන්ත වැඩිහිටියෙකුට හරි කියන්න
ඔයාලා දන්නවද
ගොඩක් වෙලාවට
මෙහෙම අතවර සිද්ධ කරන්නෙ
ඔයාලා දන්න කියන
ළඟිින් ඇසුරු කරන අයයි
ආස දේවල් තෑගි විදියට දීලා
බොරුවට වර්ණනා කරලා
නොයෙක් උපක‍්‍රමවලින්
ඔයාලත් එක්ක යාළු වෙලා
ඔයාලව වැරදි වැඩවලට
යොදාගන්න හදනවා.
මේවට ඔයාලා රැුවටෙන්න එපා.
හංසි මානවඩු
