එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ආශු මාරසිංහ
එක්සත් ජාතික පක්ෂය අභ්‍යන්තරයේ අර්බුදයක් තිබෙන බව පෙනෙනවා. මේ වෙද්දී තත්වය කොහොමද?
අපි නම් එය අර්බුදයක් ලෙස දකින්නේ නැහැ. ඊටත් වඩා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී දේශපාලන පක්ෂයක තීරණාත්මක අවස්ථාවක් ලෙස දැකිය හැකියි. එක්සත් ජාතික පක්ෂය කියන්නේ සෑමවිටම සංවාදවලට ලක්වෙලා ඉදිරියට යන ප‍්‍රශ්නයක්. අපි පක්ෂයේ අනාගතය සහ ඉදිරි වැඩකටයුතු කරන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන නිතිපතා සාකච්ඡුා කරනවා. අපි තියෙන අභියෝගයත් නිවැරදිවම අනාගතයට මුහුණදෙන්නේ කොහොමද කියන එක. අපි ඒකට සාර්ථකව මුහුණදෙනවා. පක්ෂයේ කිසිම අර්බුදයක් නැහැ. බෙදීමකුත් නැහැ. විවිධ මතවාද තියෙනවා.
මේ සංවාදය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතාගේ දේශපාලන ගමනේ තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයක් ලෙසත් සැලකිය හැකියි නේද?
එතුමා මේ පක්ෂයට විශාල කාර්යභාරයක් කළ නායකයා. එතුමා මේ දවල්වල අප සමඟ පැහැදිලිිව කියනවා දිගටම තනතුරේ රැුඳී ඉන්නේ නැති බව. නුදුරේදීම නායකත්වයෙන් ඉවත්වෙන්න තමන් සූදානම් බව ඔහු කියා තිබෙනවා. එතුමා කියන්නේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරුන් විදියට අපට නායකයෙක් පත් කරන්න කියලයි. ඊට පස්සේ පක්ෂය ඉදිරියට ගෙනයෑම ගැන නිසි සැලසුමක් සකස් කරගන්න කියලයි. ඒ සැලසුම්වලට ළඟාවෙන විදිය විධිමත්ව ඉදිරිපත් කරන්න කියලයි. පක්ෂයේ ඉදිරි ගමන ගැන වැඩපිළිවෙළක් ගැන එතුමාටත් සැලසුමක් තිබෙනවා. ඒ ගැන නිසි එකඟතාවක් ඇතිවුණාට පස්සේ එතුමා අයින්වෙන්න ලෑස්තියි.
පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාගේ පරාජයට හේතු ඊළඟ මහමැතිවරණයට කලින් හදාගන්න බලාපොරොත්තු වෙනවාද?
අපි මේ පරාජය පිළිබඳ විශ්ලේෂණාත්මක සංවාදයක් කළා. එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ පක්ෂ නායකයන්ගේ සාමාජිකත්වයෙන් ඒ ගැන කතාකළා. අපි තවදුරටත් පැරදුණේ ඇයිද කියන එක විග‍්‍රහ කරලා බලන්න ඕනෑ. ඇත්තටම ඒ හේතු සලකලා බලලා තමයි ඉදිරි සැලසුම් සියල්ල සූදානම් කරන්න ඕනෑ.
මම විශ්වාස කරන්නේ පක්ෂයේ සියලූදෙනා එකතුවෙලා ඉදිරි මැතිවරණය ජයග‍්‍රහණය කරන්න ඕනෑ බව. පක්ෂයේ නායකයා හෝ නායකයන් වෙතට අවධානය යොමුකිරීම වෙනුවට පක්ෂයේ මහජන නියෝජිතයන් වෙත අවධානය යොමු කරන්න ඕනෑ බව.
ජනාධිපතිවරණයේදී තත්වය මීට වඩා වෙනස්. එහිදී නිශ්චිත ජාතික නායකත්වයක් ගැන අවධානය යොමුවෙනවා. රටම එක් මැතිවරණ කොට්ඨාසයක් බවට පත්වෙනවා. මහමැතිවරණය ඊට වඩා වෙනස්. එතැනදී තීරණය කරන්නේ පාර්ලිමේන්තුවට පත් වෙන්නේ කවුද කියන එකයි. ඒ අනුව මහමැතිවරණයේ ප‍්‍රතිඵලයට එක් එක් ආසන සංවිධායකවරුන් වැඩකළ විදියත් බලපානවා. ඒ ඒ ප‍්‍රදේශවල නායකයන්ට තිබෙන ජනතා කැමැත්ත ආදි කාරණාත් බලපානවා. ඒ නිසා අපි සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් සැලසුමක් හදාගන්න ඕනෑ.
මූලිකම අභියෝගය තියෙන්නේ දැනට ඉන්න පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරුන් ඊළඟ පාර්ලිමේන්තුවට පත්කරගැනීම. ජනාධිපතිවරණ පරාජය ගැන කාටවත් ඇඟිල්ල දිගු කරන්න බෑ. අපි අපටම ඇඟිල්ල දිගු කරන්න ඕනෑ. ඒ පරාජය ගැන ස්වයං විවේචනයක් ඕනෑ. ඒ සඳහා අපි නිහතමානී වෙන්න ඕනෑ. අනෙකා තමන්ව පැරැුද්¥ බව කියන්න ඕනෑ නැහැ. තමන්ගේ වැරැුද්ද නිවැරදි කරගන්නයි ඕනෑ. සියලූදෙනා කොන්දේසි විරහිතව වැරදි නිවැරදි කරගන්න ඕනෑ. අපට දැන් මන්ත‍්‍රීධූර 107ක් තියෙනවා. අපේ වැරදි හදාගත්තේ නැත්නම් ඒ ප‍්‍රමාණය අඩුවේවි. මම නම් විශ්වාස කරන්නේ අපට මන්ත‍්‍රීධුර ප‍්‍රමාණය රැුකගන්න පුළුවන් බව. ඒ සඳහා අපට ලැබුණු ඡුන්ද ප‍්‍රමාණයේ ලොකු වෙනසක් කරන්න ඕනෑ. ඒකට ස්වයං විවේචනයක් ඕනෑ. යම් දැඩි තීන්දු තීරණ ගන්න වෙනවා. විශේෂයෙන්ම පක්ෂයට හානිකර ප‍්‍රකාශ කළ අය ගැන තීන්දු ගන්න වෙනවා. පක්ෂයේ විනය ආරක්ෂා කරන්න වෙනවා.
ජනාධිපතිවරණයේදී පොදුජන පෙරමුණ ජාතික ආරක්ෂාව පෙරමුණේ තබාගත් ප‍්‍රතිපත්තියක් ඉදිරිපත් කළා. ඔවුන්ට අරමුණක් තිබුණු බව පෙනුණා. එහෙත් එජාපයේ ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපාරයට නිශ්චිත අරමුණක් තිබුණාද?
අපට අරමුණක් තිබුණා. අපි ඒ අරමුණු ගැන දීර්ඝ වශයෙන් සාකච්ඡුා කරලා තිබුණා. උදාහරණයකට අධ්‍යාපනය ගැන විස්තර සහිතව සාකච්ඡුා කරලා තිබුණේ අපේ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශයේ විතරයි.
එස්.ටී.ඊ.එම්. විෂයන් හෙවත් විද්‍යාව, තාක්ෂණය, ඉංජිනේරු සහ ගණිත විෂයන් සංවර්ධනය කිරීම ගැන විස්තර කළේ අපේ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශයෙන්. දැක්මක් තිබුණේ අපේ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශයට. ඒ අතින් අපි ඉහළින් හිටියා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශනයේ අඩුපාඩු සහ වැරදි ප‍්‍රතිපත්ති ගොඩක් තිබුණා. එහෙත් මෙවර මැතිවරණයේදී තීන්දුව ලැබුණේ ඒ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශ සහ අරමුණු මත නොවෙයි. මේක සහරාන් වෙනස් කළ ඡුන්දයක්. සහරාන්ලාගේ ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් පස්සේ ජාතික ආරක්ෂාවටත් වඩා සිංහල බෞද්ධකම මත ගොඩනැඟුණු ඡුන්දයක්. රටම බෞද්ධ කඳවුර හා බෞද්ධ විරෝධී කඳවුර කියලා කඳවුරු දෙකකට බෙදිලා තිබුණා. ඒක අපට තදින්ම බලපෑවා. එවැනි තත්වයකදී අපි කටයුතු කළ යුතුව තිබුණේ ඉතාම ප‍්‍රවේශමෙන්. අපට බැහැ ස්වාමීන් වහන්සේලාගේ අවවාද අනුශාසනා නැතිව යන්න. බෞද්ධයන්ව බියට පත්කරලා ඉදිරියට යන්න බැහැ. විශේෂයෙන්ම ලංකාවේ මැතිවරණයක් කරද්දී ත‍්‍රිවිධ රත්නයේ ආශීර්වාදය ගන්න ඕනෑ. ත‍්‍රිවිධ රත්නයක් නැති බව කීම අපේ නායකයන් කරපු වැරැුද්දක්. අපි ඇතැම් ප‍්‍රකාශවලින් සිංහල බෞද්ධ පදනමට හානි කරගත්තා. අපට මැතිවරණයේදී අහිමි වුණේ ලක්ෂ හයහමාරක ඡුන්ද ප‍්‍රමාණයක් විතරයි. ඒ ඡුන්ද අහිමිවුණේ මේ වගේ ප‍්‍රකාශවලින් බෞද්ධයන්ව බියට පත්කළ නිසයි.
කෙසේ වෙතත් යම්කිසි ආගමක් මුල් කරගත් මැතිවරණ ව්‍යාපාරයක් සිද්ධවෙද්දී, විරුද්ධ පක්ෂයක් එයට ශක්තිමත්ව ප‍්‍රතිචාර දැක්විය යුතුයි. එජාපය එවැනි ශක්තිමත් ප‍්‍රතිචාරයක් දැක්වූ බව හිතුවාද?
අපේ පැත්තෙන් ඉදිරිපත් කළ සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාත් හොඳ බෞද්ධයෙක්. ඔහු පන්සල්වලට උදව් කරලා තියෙන ප‍්‍රමාණය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාටත් වඩා වැඩියි. පේ‍්‍රමදාස මහතා විශාල වශයෙන් පන්සල් ආශ‍්‍රිතව වැඩකටයුතු කරලා තිබුණා. මෙතැන පුද්ගල සාධකවලට වඩා වෙනත් ප‍්‍රශ්නයක් තිබුණා. අපෙන් තවත් බෞද්ධයෙක් මැතිවරණයට දානවාද කියන එක නෙවෙයි ප‍්‍රශ්නය. අපේ යම් අය කළ ප‍්‍රකාශවලින් යම් දෙදරීමක් සිද්ධවුණා. ඒ සඳහා ප‍්‍රධානම සාධකයක් වුණේ රන්ජන් රාමනායක මහතා කළ ප‍්‍රකාශය.
ඔහු එහි බරපතළකම තේරුම් ගත්තාද කියලා මම දන්නේ නැහැ. තමන්ට ආගමක් නැති බවත් ඔහු කියනවා. ආගමක් අදහන්නේ නැති කෙනෙක් මෙවැනි කතාවක් කීම වැරදියි. එක්සත් ජාතික පක්ෂය වෙනුවෙන් හා එජාපයට ආදරය කරන සියලූදෙනා වෙනුවෙන් මම ඒ ප‍්‍රකාශය ගැන ජාතියෙන් සමාව ඉල්ලා සිටිනවා. ඒ ප‍්‍රකාශ ගැන බෞද්ධයන් විදියට අපි කනගාටුවට පත්වෙනවා. ඒවා ඉතාමත් අසෝබන ප‍්‍රකාශ බව අප අමුතුවෙන් කිව යුතු නැහැ. ඒවා සම්බන්ධයෙන් ක්ෂණික පියවර නොගැනීමෙන් අපෙනුත් ලොකු වරදක් වුණා. දැන්වත් ඒවා ගැන දඬුවම් කළ යුතුයි. පක්ෂයක් විදියට ඒවා සම්බන්ධයෙන් විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගනීවි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා.
එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අභ්‍යන්තර කාරණා නිසා රටේ විපක්ෂයේ කාර්යභාරය මඟහැරිලා තිබෙන බව පෙනෙනවාද?
එහෙම ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ. විපක්ෂය හැටියට අපි අපේ කාර්යභාරය කරනවා. පසුගිය කාලසීමාවේත් අපි ආණ්ඩුවේ යම් දේවල් විවේචනය කරලා තියෙනවා. ස්විස් තානාපති කාර්යාලයේ කාන්තාව පැහැරගැනීමේ සිද්ධිය ඉතා බරපතළයි. ඒ සිද්ධිය නිසා අපට බියක් ඇතිවෙනවා ඉදිරි අනාගතයේ අපටත් එවැනි තත්වයක් උද්ගත වේවිද කියලා. තානාපති කාර්යාලවලත් එහෙම වෙනවා නම් අපේ ආරක්ෂාවට මොනවා වේවිද. අපටත් දැඩි බයක් දැනෙනවා. ඒත් ඒවාට බයවෙලා මාධ්‍යවලට කතාකරන එකවත්, විපක්ෂ කාර්යභාරයවත් නවත්වන්නේ නැහැ. ජනතාවට වගකියන විපක්ෂයක් හැටියට සිදුවන අකටයුතුකම් ගැන අපි කතාකරනවා.
ආණ්ඩුව හොඳ දේවල් කරනවා නම් අපි අගය කරනවා. කුහක වෙන්නේ නැහැ. ආණ්ඩුව නියෝජනය කරන්නේ ජනමතය. අපි එයට ඉඩදීලා තියෙනවා. එහෙත් ඒ ජනාධිපතිවරයාට ලැබුණු ජනමතය. ඒ ජනමතයට අනුව නෙවෙයි පාර්ලිමේන්තුව තියෙන්නේ.
වත්මන් ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමෙන් පසුව ශානි අබේසේකර, නිශාන්ත සිල්වා වැනි නිලධාරීන්ට මුහුණදෙන්නට සිදුවූ අත්දැකීම් ගැන විපක්ෂයේ හඬ ප‍්‍රමාණවත්ද?
පසුගිය සතිය තුළ මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවලදීත් අපි ශානි අබේසේකර මහතා හා නිශාන්ත සිල්වා සම්බන්ධයෙන් ප‍්‍රකාශ නිකුත් කළා. ශානි අබේසේකර කියන්නේ ලංකාවේ ඉන්න ෂර්ලොක් හෝම්ස් බවයි අපි එහිදී පෙන්වාදුන්නේ. අය අතිශයෝක්තියක් නොවෙයි. ෂර්ලොක් හෝම්ස් නම් එංගලන්තයේ රහස් පරීක්ෂකයෙක් ගැන අපි කොතෙකුත් කතාකරනවා. එවැනිම තීක්ෂ්ණ බුද්ධියක් තිබුණු රහස් පරීක්ෂකයෙක් තමයි ශානි අබේසේකර. ඔහුගේ හපන්කම් ගැන බොහෝ අය දන්නේ අඩුවෙන්. ඇත්තටම ශානි අබේසේකර කියන නම කීවාම මතක් වෙන්නේ රහස් පොලීසිය. ඔහුගේ හපන්කම්වලට ආණ්ඩු භේදයක් තිබුණේ නැහැ. වසර විස්සක පමණ කාලයක් තිස්සේ ඔහු සේවය කරලා තියෙනවා. එවැනි නිලධාරියෙක්ට දෙන්න පුළුවන් පහළම තනතුර තමයි පෞද්ගලික සහායක තනතුර.
එවැනි පත්වීමකට ස්වාධීන පොලිස් කොමිසමෙන් අනුමැතිය ලැබුණේ කොහොමද කියන එක ප‍්‍රශ්නයක්. ඇත්තටම තවත් අවුරුදු විස්සක් තිහක් යනවා ශානි අබේසේකර වැනි රහස් පරීක්ෂකයෙක් හදාගන්නට. 21 වැනිදා ප‍්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් තේරීම් කාරක සභාවට ඔහු ගෙන්නුවා. එම කමිටුවේ සාමාජිකයෙක් විදියට මටත් ඔහු සමඟ සාකච්ඡුා කරන්න අවස්ථාව ලැබුණා. මම එතැනදීත් දැක්කේ එතුමාගේ දක්ෂතාව හා අත්දැකීම්. ඒ වගේ නිලධාරීන්ට වෙන හිරිහැර ගැන සමාජය අවධානය යොමු කරන්න ඕනෑ.
ආණ්ඩුවට හිතවත් පුද්ගලයන් කියන්නේ ශානි අබේසේකර මහතා යහපාලන ආණ්ඩුවේ දේශපාලන වුවමනා ඉටු කරන්න ගිහින් අමාරුවේ වැටුණා කියලා නේද?
එවැනි ප‍්‍රකාශ මම පිළිගන්නේ නැහැ. ශානි අබේසේකර මහතා පක්ෂ පාට භේදයකින් තොරව රහස් පොලිස් සේවයේ හිටපු නිලධාරියෙක්. ඔහු කිසිම අවස්ථාවක ආණ්ඩුවේ වුවමනාවට වැඩ කළේ නැහැ. අපි ඔහුට කිසිවක් සඳහා බලපෑම් කළෙත් නැහැ. අපි ස්වාධීනව අධිකරණය, පොලීසිය වැනි ආයතනවලට කටයුතු කරන්න ඉඩ සලසලා තිබුණා. පරීක්ෂණ සිද්ධවුණේ ඒ අනුව. ඉදිරියටත් අපි ඒ ආයතනවලට හදලා දුන්න ස්වාධීනත්වය ආරක්ෂා වේවි කියලා හිතනවා.
රටේ නිදහස, ප්රජාතන්ත්රවාදය පිළිබඳ අවදානමක් ඇතැයි හිතනවාද?
ඒ ගැන බියක් තියෙනවා. ස්විස් තානාපති කාර්යාලයේ සිදුවීමෙන් පසුව රට තුළ ලොකු චකිතයක් තියෙනවා. ප්රජාතන්ත්රවාදය උල්ලංඝනය වේවිද. මිනිසුන් ඝාතනය කරයිද කියන බිය ඇතිවෙලා තියෙනවා. අපේ ආණ්ඩුව බලයෙන් පහවෙලා දින දහයක් පහළොවක් ඇතුළත බිය දැනිලා. අප මේ දකින්නේ මහමැතිවරණයක් ළඟ තිබියදී තත්වය. මේ තත්වය මහමැතිවරණයකින් පස්සේ කොතැනට ගමන් කරනු ඇතිද කියලා විශ්වාසයක් නැහැ. වැරදිලාවත් දැනට ආණ්ඩුවේ ඉන්න කණ්ඩායමට දැවැන්ත ජයග‍්‍රහණයක් ලැබුණොත් ජනතාවට කොහොම සලකයිද කියන බය තියෙනවා. ඒ බයට අපි බයයි. ජනතාව වෙනුවෙන් අපි මුහුණදෙන්න ඕනෑ. අපි බයේ පලායන්නේ නැහැ. අපේ කටවල් වහන්න බැහැ. දිගටම කතාකරනවා. ඉදිරියේදී බලාපොරොත්තු වෙනවා කතාකිරීමේ නිදහසට වැටකඩුලූ බඳින්නේ නැතිවේවි කියලා.
රටේ අධිකාරීවාදයක් ස්ථාපිත වුණොත්, ඒකට විපක්ෂයේ දුර්වලතාවත් ප‍්‍රබල ලෙස බලපානවා..
ප්රජාතන්ත්රවාදය, ස්වාධීන අධිකරණයට ගැටලූවක් වේවිද කියන බය දැන් රටේ තියෙනවා. විපක්ෂය විදියට අපි එයට ප‍්‍රබලව මුහුණදෙනවා. අපිව මර්දනය කරයි කියලා බයෙන් ඉන්නේ නැහැ. ඇතැම්විට අපට එරෙහිව දේශපාලන පළිගැනීම් සිද්ධවේවි. සමාජයක් විදියට ඒවා ප‍්‍රතික්ෂේප කරන්න ඕනෑ. කොයි ආණ්ඩුව ආවත් දේශපාලන පළිගැනීම් සිදුනොවෙන්න ඕනෑ. වැරදි කරපු අයට දඬුවම් කරන්න ඕනෑ බව ඇත්ත. එහෙත් දැන් සිද්දවෙන්නේ ඒක නෙවෙයි. දේශපාලන කරළියේ කරපු ප‍්‍රකාශවලට එරෙහිව නීතිය අවියක් විදියට පාවිච්චි කිරීම. ඒක බරපතළ තත්වයක්. මැතිවරණ වේදිකාවල මතුවෙන අදහස් සලකන්න ඕනෑ දේශපාලනික විවේචන හා අදහස් විදියට. එවැනි ප‍්‍රකාශවලට නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්න පටන්ගත්තොත් හැම දේශපාලනඥයාටම එරෙහිව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්න වේවි. අපේ ආණ්ඩුවේ හිටපු නායකයන්ට එරෙහිව ¥ෂණ වංචා චෝදනා තිබෙනවා නම් නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්න. අපි එයට සූදානම්. ඒ ගැන කිසිම විරෝධයක් නැහැ. එහෙත් දේශපාලන පළිගැනීම් සිද්ධවෙනවා නම් අපි ඒකට විරුද්ධයි.
