ජනාධිපතිවරණයේදී ඡන්දය ප්රකාශ කිරීමට පුත්තලම සිට මන්නාරම සිලාවතුර ප්රදේශයට පුද්ගලයන් ප්රවාහනය කරමින් සිටි ලංගම බස් රථයකට නොවැම්බර් 15 වන දින මධ්යම රාත්රියේ තන්තිරිමලේ බෝගොඩ සපත්තු පාලම අසලදී කිසියම් පිරිසක් ගල් ගසා වෙඩි ප්රහාරයක් එල්ල කර තිබුණි. මේ පිරිස පසුදින ඡන්දය භාවිත කිරීමේ අරමුණෙන් ඊට පෙර දින සිලාවතුර ප්රදේශයට යමින් සිටි පුද්ගලයෝය. එම පහර දීම සම්බන්ධයෙන් පැමිණිල්ලක් ද සෙට්ටිකුලම පොලිසියට කර තිබුණු අතර එම පැමිණිල්ල තන්තිරිමලේ පොලිසියට යොමු කර තිබුණි.
අදාල පහර දීම සිදු වු ස්ථානය අසළ පොලිසිය කළ ස්ථාන පරීක්ෂාවකදී පෙනී ගොස් ඇත්තේ සිවිල් ආරක්ෂකයන් සිටින කුටියක් ද ඊට නුදුරින් තිබී ඇති බවයි. කෙසේ වෙතත් සිවිල් ආරක්ෂක නිලධාරීන් එම සිදුවීම දුටුවාද, එයට මැදිහත් වුණාද යන්න පිළිබඳ පැහැදිලි තොරතුරු නැත. එම සිද්ධියට සැකපිට සටහන ලියැවෙන මොහොත තෙක් කිසිම පුද්ගලයෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ නැත.
මෙය සිලාවතුරේ ඡන්දදායකයන්ට මුහුණදෙන්නට සිදුවූ එකම අමිහිරි අත්දැකීම නොවේ. ඡන්දය පැවති 16 වැනිදා මන්නාරම සිලාවතුර ප්රදේශයේදී තම ඡන්දය ප්රකාශ කර නැවත පුත්තලම දක්වා බස් රථයකින් පැමිණි පිරිසකට එදිනම මැදවච්ච්ය යකාවැව ප්රදේශයේදී ගල් මුල් ප්රහාරයක් එල්ල වී තිබේ. එය සාපේක්ෂව සුළු ප්රහාරයකි.
ඊට අමතරව පුත්තමේ සිට සිලාවතුර ප්රදේශයේ ඡුන්දය දැමීම සඳහා පුද්ගලයන් ප්රවාහනය කළ තවත් බස්රථ 5 ක් එදිනම පුත්තලම බලා යන අතරතුර අනුරාධපුර සෙල්ලකන්දල් ප්රදේශයේදී කිසියම් පිරිසක් අතරමගදී නතර කර තිබුණි. මෙලෙස බස්රථ නතර කළ පිරිස් තර්ජනාත්මකව පවසා ඇත්තේ ප්රදේශ දෙකකදි ඡුන්දය භාවිත කිරීමට අවස්ථාව දිය නොහැකි බවයි. කෙසේ වෙතත් බස්රථවලින් යමින් සිටි පුද්ගලයන් ප්රදේශ දෙකක පුද්ගලයන් බව සහතික කරන්නට කරුණු නැත. මේ සිදුවීම් අතරින් වඩා බරපතළ ලෙස සැලකිය යුත්තේ මුල් ප්රහාරයයි.
මුල් ප්රහාරය සම්බන්ධයෙන් පොලිස් මාධ්ය ඒකකය නිවේදනයක් නිකුත් කර තිබුණි. එල්ලවූ එම ප්රහාරයෙන් වයස අවුරුදු 55 ක් හා 56 ක් වූ කාන්තාවන් දෙදෙනකු තුවාල ලබා මැදවච්චිය රෝහලට ඇතුළත් කෙරුණු බව එහි සඳහන්ව තිබුණි.
මුල් ප්රහාරයට ලක්වූ බස් රථයේ රියදුරු නිමල් පේ්රමකුමාර මාධ්ය වෙත ප්රකාශ කළේ ප්රහාරය එල්ල කිරීමත් සමඟ බස් රථය නතර නොකර තමන් ධාවනය කළ බවයි. තමන් පොලීසියක් සොයමින් ගිය බව ඔහු කියා තිබුණි. ඒ අනුව දරුණු තුවාලවලට ලක් නොවී බසයේ සිටි පුද්ගලයන්ට ආරක්ෂා වීමට හැකිවී තිබුණි.
මෙම පුරවැසියන් ඡුන්දය පාවිච්චි කිරීමට යමින් සිටියේ අනවසරයෙන් නොවේ. යුද්ධයෙන් අවතැන් වී සිටින පුද්ගලයන්ට ඡුන්දය භාවිත කිරීමට තමන් උපන් ගම්බිම්වලට පැමිණ තම ඡුන්දය භාවිත කළ හැකි බවට මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව අවසරයක් ලබා දී තිබුණි. ඒ නිසාම යුද්ධයෙන් අවතැන් වු පුද්ගලයන් තම ඡුන්දය ප්රකාශ කිරීමට තම ගම්බිම්වලට පැමිණ ඇත. අතීතයේදී එම පුද්ගලයන් ඡුන්දය පාවිච්චි කර තිබුණේ වෙනත් ප්රදේශවල පදිංචිකරුවන් ලෙස නොව, අවතැන් පුද්ගලයන් ලෙසය. ඒ නිසා ඔවුන් ස්ථීර ලිපිනයෙන් ඡන්ද අයිතිය ලබාගත් පසුව තවත් තැනක ඡුන්ද අයිතියක් හිමිවන්නේ නැත.
මුල් පහරදීම පිළිබඳ සිද්ධිය ආරංචි වී මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයෙකු වන මහාචාර්ය රත්නජීවන් හුල් තන්තිරිමලේ පොලිසියට ¥රකථන ඇමතුමක් ලබාදී සිදුවීම ගැන අසා ඇත. එහිදී පොලීසියේ නිලධාරීන් පවසා ඇත්තේ බස් රථයේ සිටි පුද්ගලයන්ගෙන් සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් කට උත්තරයක් ලබා ගෙන ඔවුන් යවන බවය. ඒ අනුව බසයේ සිටි පුද්ගලයන්ට ඡුන්දය පාවිච්චි කිරීමට අවස්ථාව ලැබී ඇත.
මහාචාර්යවරයා පවසා ඇත්තේ ආරක්ෂාව පිලිබඳව ප්රශ්නයක් ඇත්නම් තමන්ට දැනුම් දෙන ලෙසත් තමන්ගේ ආරක්ෂාවට සිටිනා පොලිස් නිලධාරීන් සමඟ එම බස් රථ ඉදිරියෙන් ගමන් කරමින් එම බස් රථවල සිටින පුද්ගලයන් ආරක්ෂාකාරීව පුත්තලමට රැුගෙන යාහැකි බවත්ය. ඒ අනුව මැතිවරණ කොමිසමේ ඍජු මැදිහත්වීම මෙම සිදුවීමට ලැබී තිබුණි. මැතිවරණ කොමිසම ඡුන්ද දෙකක් පාවිච්චි කිරීමක් ගැන කිසිවක් කියා තිබුණේ නැත.
ඒ අතර එම පහරදීම වූ ස්ථානයට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී සනත් නිශාන්ත ගොස් තිබුණි.
ඔහු එතැනදී මාධ්ය වෙත කියා තිබුණේ එම පිරිස ඡුන්දය ස්ථාන දෙකක ලියාපදිංචි කර ඇති බවය. වැඩිදුරටත් ඔහු කියා තිබුණේ රිෂාඞ් බදියුදීන් මහතාගේ ලේකම්වරයා ලක්ෂ 93 ක මුදලක් ශ්රී ලංකා ගමනාගමන මණ්ඩලයට මේ ප්රවාහන කටයුතු වෙනුවෙන් ගෙවා ඇති බවය. මේ කිසිදු චෝදනාවක් පදනම් සහගත දැයි සොයා බැලීමකින් තොරව මාධ්යවලින් ප්රසිද්ධ කර තිබුණි.
කෙසේ වෙතත් මෙම පුද්ගලයන්ට ඡුන්ද දෙකක් ඇතැයි තහවුරු කරන්නට කිසිවෙකු උත්සාහ කර තිබුණේ නැත. එවැනි චෝදනාවක් තිබේ නම් කළ යුත්තේ පහරදීම නොව ඒ ගැන පැමිණිලි කිරීමය. එවැනි පැමිණිලි කර තිබුණේත් නැත. එවැනි පසුබිමක නින්දිත ප්රහාරයක් අනුමත කරන අන්දමේ ප්රකාශයක් කිරීම ගැන සනත් නිශාන්ත මන්ත්රීවරයා හෙළාදැකිය යුතුය.
ඇත්තෙන්ම මෙම පුරවැසියන් යුද්ධය සමයේදී සිලාවතුර ප්රදේශයෙන් අවතැන්ව පුත්තලමට විල්පත්තු වනාන්තරය මැද්දෙන් පළායන්නට සිදුවූ පුද්ගලයන්ය. ඔවුන්ව නැවත පදිංචි කිරීමේ වැදගත් කටයුත්ත ආරම්භ කර තිබුණේ මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව යටතේ බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාගේ මැදිහත්වීමෙන්ය. බොහෝ දෙනෙකුට තමන්ගේ මුල් ගම්මානය හෙවත් සිලාවතුර ප්රදේශයේ ඡුන්ද අයිතිය ලැබී තිබුණේද ඒ කාලයේය. එදා මෙදාතුර ඔවුන් ඡුන්ද දෙකක් පාවිච්චි කළ බව චෝදනා කරනවා නම්, ඒ ගැන මැදිහත් වෙන්නට ඕනෑ තරම් කාලය තිබුණි. ඇත්තෙන්ම මේ පහරදීම සැලකිය යුත්තේ මැතිවරණයේ ඡුන්ද ප්රකාශ කිරීම් සිදුවෙමින් තිබියදී වැරදි මතයක් සමාජගත කිරීමට කළ දෙයක් ලෙසය. මේ පහරදීම් පිළිබඳ වෙබ් අඩවි ඇතුළු සමාජ මාධ්ය වාර්තා කර තිබුණේත් නින්දිත ආකාරයටය.
ඇත්තෙන්ම බස්රථ විශාල ප්රමාණයකින් එම අවතැන් ජනතව පුත්තලමේ සිට මන්නාරමට ප්රවාහනය කර තිබුණි. බොහෝ දෙනෙකු ගැටලූ ගණනාවක් නිසා තවමත් සිලාවතුර, මරිච්චිකට්ටු ආදි ප්රදේශවල ස්ථීර පදිංචිය ලබා නැත. ලොකුම ගැටලූව වන්නේ සිලාවතුර තවමත් විශාල පිරිසක් පදිංචිව සිටින ආර්ථිකයක් සඳහා සූදානම් නැති ප්රදේශයක් වීමයි. ලියුම්කාරිය වාර ගණනාවක්ම ඒ ප්රදේශවලට ගමන්කොට ඇත. ඒ ප්රදේශවල පදිංචිකරුවන්ගේ අත්දැකීම් ගැන අසා ඇත. ඔවුන්ට ඇතින ප්රධානම ගැටලූව වන්නේ සිලාවතුරේ ස්ථීර පදිංචිය ලැබුණොත් ඔවුන්ට රැුකියා ආදිය සොයාගැනීමට තරම් ආර්ථික පසුබිමක් සිලාවතුරේ නොතිබීමයි. ඔවුන් තවම පුත්තලමේ අවතැන්ව ඉන්නේ ඒ නිසාය. ‘අහදියන්‘ හෙවත් අනාථයා යනුවෙන් පුත්තලමේ ප්රදේශවාසීන් කොන් කරන පසුබිමක පවා ඔවුන්ට තවමත් පුත්තලමේ ඉන්නට සිදුවී ඇත්තේ ඒ නිසාය.
ඒ අනුව වත්මන් ආණ්ඩුව හෝ සිලාවතුර ප්රදේශයට ආර්ථික පදනමක් නිර්මාණය කරගන්නට සුදුසු ව්යාපෘති ආරම්භ කිරීමට මැදිහත්වීම වටී. සිලාවතුර ප්රදේශයේ ඡුන්දදායකයන්ට පහරදුන් අය සහ ඒ පිළිබඳව සමාජ මාධ්යවල ප්රචාර සිදුකළ අය දෙස බලද්දී පෙනී යන්නේ සිලාවතුරේ ජනතාව පොදුජන පෙරමුණට විරුද්ධව ඡුන්දය දෙනු ඇතැයි පූර්ව නිගමනයක සියලූදෙනා සිටි බවය. සිලාවතුරේ පදිංචිකරුවන්ට සරණාගත තත්වයෙන් මිදී තමන්ගේම ජීවිතයක් තමන්ගේ ගම්මානවල ආරම්භ කරන්නට පසුබිම හැදුවොත් ඒ පූර්ව නිගමනය වෙනස් කරගන්නට පවා හැකිවනු ඇත. ඒ නිසා මේ පහරදීම් යහපත් වෙනසක් කරා සංඥා නිකුත් කරන අවස්ථාවක් ලෙස වුව සැලකිය හැක.
යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේදී සිලාවතුරේ වැසියන්ට ආර්ථික ශක්තිය ලබාදීම සඳහා ව්යාපෘති කිහිපයක්ම යෝජනා වී තිබුණි. එහෙත් කිසිවක් හරිහැටි කරගන්නට නොහැකි වූ යහපාලන ආණ්ඩුව ඒවා ක්රියාත්මක කිරීමේදී අසමත් විය.
යෝජිත එක් ව්යාපෘතියක් වන්නේ විල්පත්තුව වනාන්තරයට සංචාරකයන් ඇතුළුකිරීමේ දොරටුවක් මරිච්චිකට්ටු ප්රදේශයේ ඉදිකිරීමයි. එසේ වුවහොත් දිවයිනේ උතුරු ප්රදේශයෙනුත්, රජරට ප්රදේශවලිනුත් පැමිණෙන දේශීය සංචාරකයන්ට විල්පත්තු වනාන්තරය නැරඹීම සඳහා දොරටුවක් ඒ ප්රදේශවල විවෘත වනු ඇත. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව සමයේම ඒ ප්රදේශවල මාර්ග මරිච්චිකට්ටුව දක්වාම නිර්මාණය කර තිබීම යහපත් තත්වයකි. දැන් පලාලි ගුවන්තොටුපොලද තිබෙන නිසා විල්පත්තුව නැරඹීමට සිලාවතුර පැත්තෙන් එන සංචාරකයන් ප්රමාණය වැඩි කරගත හැකිය.
යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේ තිබුණු අනෙක් ප්රධාන යෝජනාව වන්නේ ලංකාවටම ආර්ථික නිධානයක් විය හැකි මුතු කර්මාන්තය විද්යාත්මක පදනමක් මත පරිසරයද ආරක්ෂා කරගනිමින් නැවත පටන්ගැනීමයි. සිලාවතුර එක් කලෙක ලෝකයේ ප්රසිද්ධම මුතු කණින ස්ථානයක් ලෙස පැවතුණි. එහෙත් මුතු පර විනාශ වීමෙන් ඒ තත්වය වෙනස් විය. ප්රවීණයන් පවසන අන්දමට දැන් නැවතත් ඒ ප්රදේශවල මුතුපර වැඞී ඇත. විද්යාත්මකව ඒවා ආරක්ෂා කරන අතරම මුතු කිමිදීම නැවත පටන්ගත හැකිය.
නිසියාකාරව ඒ ප්රදේශවාසීන් වෙනුවෙන් පියවර ගතහොත්, අවතැන් වූ ඒ මිනිසුන් ගැන දුර්මත නැති කර දමන්නට නායකත්වය දුනහොත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා වෙත ඒ මිනිසුන්ගේ හිත දිනාගැනීම අසීරු නොවේ. ඒ මිනිසුන් මහා ජනවාර්ගික හේතු හෝ ජාතිවාදී හේතු මත ඡුන්දය පාවිච්චි කරන මිනිස්සු නොවෙති. තමන්ගේ ජීවිත ගැටගසාගැනීමේ මූලික වුවමනාව මත ඡුන්දය පාවිච්චි කරන මිනිස්සුය. තමන්ට ජනාධිපතිවරණයේදී ඡුන්දය නොදුන් උදවියට තමන් හා එකතු වෙන්නයි ආරාධනා කළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාට, ඒ මිනිසුන් එකතු කරගැනීම සඳහා ඉදිරියේදී පියවර ගැනීම අසීරු කටයුත්තක් නොවේ. මේ මිනිසුන් ගැන ව්යාජ චෝදනා එල්ලකරන පිරිස් පහුගිය කාලයේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ මැතිවරණ ව්යාපාරයට සම්බන්ධ වී කටයුතු කරන බව දකින්නට ලැබුණි. මේ ආණ්ඩුව සිලාවතුරේ වැසියන් ශක්තිමත් කිරීමට කටයුතු කළහොත් කිසිම ජාතිවාදියෙකු එයට එරෙහි නොවනු ඇත. මැතිවරණයට පෙර දවසේ සිදුවූ අමිහිරි අත්දැකීම, යහපත් වෙනසක් සඳහා මුල් පියවරක් ලෙස හැරවීමේ හැකියාව ඇත්තේ වත්මන් ආණ්ඩුවටය.
