සන්ඬේ ලීඩර් පුවත්පතේ හිටපු කර්තෘවරියක වන ෆ්‍රෙඞ්රිකා ජෑන්ස් මහත්මිය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාව කටයුතු කළ සමයේදී දරුණු තර්ජනයකට මුහුණදුන් කෙනෙකි. ඇය 2014දී ඔස්ලෝහි පැවති අන්තර්ජාතික සමුළුවකදී තමන්ගේ අත්දැකීම ගැන කතාකළාය. මේ එහිදී ඇය කළ කතාවේ සංක්ෂිප්තයයි.
‘ලංකාව මොනතරම් ලස්සන රටක් වුණත් ලංකාවේ සිද්ධවුන අපරාධ නිසා ඒ සුන්දරත්වය නැති වෙලා. ජනමාධ්‍යවේදීන්ට තමන්ගේ වෘත්තිය කිරීමට අවදානමක් ඇති අවදානම් රටවල් අතරින් මේ වන විට ලංකාව හතරවෙනි තැනට ඇවිත්. මහින්ද රාජපක්ෂ රජය යටතේ ලංකාවේ මාධ්‍යවේදීන් නවදෙනෙකු මරා දමලා තියෙනවා. ඒ මරා දාපු එක පුද්ගලයෙකුටවත් තවම සාධාරණයක් ඉටු වෙලා නැහැ.
මියගිය මාධ්‍යවේදීන් අතරින් එක් පුද්ගලයෙක් තමයි ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග. ලසන්ත මගේ ජ්‍යෙෂ්ඨයෙක්. 2009 ජනවාරි මාසයේ දි ලසන්ත ලීඩර් පුවත්පතේ රාජකාරිය සඳහා එන අතරමඟදී ඔහුව සාහසික ලෙස මරා දමා තිබුණා.
ලසන්ත තමයි සන්ඬේ ලීඩර් පුවත්පතේ ආරම්භක කර්තෘවරයා. ලසන්තව මරා දමන්න කලින් රාජපක්ෂ රෙජිමය ලසන්තට පහරදුන්නා. ඔහුගේ නිවසට පහර දුන්නා. ලසන්තට සහ මට අපි ලියන දේවල් නිසා උසාවි ගාණේ යන්න සිද්ධ වුණා.
ලීඩර් පුවත්පත වැඩිපුරම මහන්සි වුණේ ගවේෂණාත්මක මාධ්‍යකරණයේ යෙදෙන්න. අපිට පුවත්පත මුද්‍රණය කිරිමටත් විශාල මුදලක් වැය වුණා. ලීඩර් පුවත්පතට රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවෙන් නව වතාවක් පහර දීලා තියෙනවා. එයින් දෙවතාවක් ඔවුන් අපේ මුද්‍රණාලය ගිනි තිබ්බා.
ඒ යුගයේ මම සහ ලසන්ත දැක්කා රාජපක්ෂ රජය විවේචනය කර පුවත්පත්වල ලිපි පළ කරන මාධ්‍ය සගයන්ව පැහැරගෙන ගිහින් අමානුෂිකව පහරදෙන බව. අපි දැක්කා අපේ සගයන් මිය ගිය බව.
කීත් නොයාර් ඒ ආකාරයෙන් රාජපක්ෂවරුන්ව විවේචනය කළ නිසා පැහැරගෙන ගිහින් අමානුෂික විධියට පහරකෑ පුවත්පත් කර්තෘවරයෙක්. ඒ පහරදීම්වලින් පස්සේ කීත් හා ඔහුගේ පවුලේ අයට ලංකාව දාලා වෙන රටකට යන්න සිද්ධ වුණා.
(ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග ජනවාරි 8 ඝාතනය වීමෙන් පසු* 2009 මාර්තු 1 වැනි දින මම සන්ඬේ ලීඩර් පුවත්පතේ කර්තෘ විදියට වැඩ භාර ගත්තා. වැඩි දවසක් යන්න කලින් මට ලියුම්වලින් මරණ තර්ජන ආවා. ඒ ලියුම් ලියලා තිබුණේ රතු පාට පෑනකින්. සිංහලෙන්. ”බැල්ලි, අපි උඔව පෙති ගහනවා. උඹ ලියන එක නැවැත්තුවේ නැත්නම්” කියලා ඒ ලිපිවල ලියලා තිබුුණා.
ලසන්ත මිය යන්න සති කිහිපයකට කලින් ලසන්තටත් මේ විධියටම රතු පෑනෙන් ලියපු තර්ජනාත්මක ලිපි ලැබිලා තිබුණා. මොන තර්ජන ආවත් අපි ලියන එක නැවැත්තුවේ නැහැ. අපි විශ්වාස කළා රජයේ ¥ෂණ වංචා හෙළිදරව් කිරීමෙන් රටේ ජනතාවට අපි යහපතක් කරන බව, අපි විශ්වාස කළා මෙවැනි ¥ෂණ වංචා ජනතාව දැන ගැනීමෙන් පසුව ඔහුන්ගේ ආකල්ප වෙනස් කරන්න පුළුවන් වෙන බව.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ යුගයේ පත් කර තිබු ආරක්ෂක අමාත්‍යංශයේ ලේකම්වරයා. ඔහු මහින්ද රාජපක්ෂගේ සහෝදරයෙක්.
ලසන්ත ඒ වෙනකොට ගවේෂණාත්මක විශේෂාංග ලිපි මාලාවක් ලියුවා. ඒ ¥ෂණ වංචාවලට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්මයාත් යම් ආකාරයකින් සම්බන්ධ වුණා. ඒ නිසා ගෝඨාභය මහත්මයා අධිකරණයට ගිහින් අපිට එරෙහිව නඩු පවරලා අතුරු තහනම් නියෝගයක් ගත්තා. අපේ පුවත්පතේ පළ වන ලිපිවල ඔහුගේ නම භාවිත කිරීම වළක්වමින්. මේ සිද්ධිය වුණේ ලසන්ත මැරෙන්න මාස කිහිපයකට කලින්.
මම ලීඩර් පුවත්පතේ කර්තෘ හැටියට පත්වුණාට පස්සේ මට තමයි ඔහු එක්ක හැප්පෙන්න වුණේ. 2012 වසරේ ජුලි මාසේ දවසක මම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයාට ¥රකථනයෙන් කතා කළා. ඔහුට කතා කළේ මම ලියන විශේෂාංගයකට ඔහුගේ පාර්ශ්වයෙන් කරුණු විමසන්න. මගේ විශේෂාංගයට මූලික වුණේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා ස්විට්සර්ලන්තයේ ඉඳලා ඔහුගේ බිරිඳට සුරතල් බල්ලෙක් ගෙන්වන්න ගුවන් යානාවක් භාවිතා කරන්න උත්සාහ කළ බවට වූ චෝදනාව.
ඒ සුරතල් සතා ගෙන්වන්න ඔහු ශ‍්‍රීලංකන් එයාර්ලයින් ගුවන් සේවයේ ගුවන් යානා දෙකක වෙනස්කම් කරලා තිබුණා. ඔහු සැලසුම් කරලා තිබුණේ මිත‍්‍ර ගුවන් නියමුවෙක් පමණක් ස්විට්සර්ලන්තයට යවා බිරිඳට සුරතල් බල්ලාව ගෙනත් දෙන්න. එහි අතුරු ඵලයක් විධියට එදින ගුවන්ගත වෙන්න හිටපු මගීන් 59 දෙනකු යානයෙන් බස්සලා තිබුණා.
මම ඔහුට කතා කළේ මේ ගැන විමසන්න. එහෙත් ඔහු මට දිගටම කේන්තියෙන් කෑගැහුවා. ”උඹ ගූ කන ඊරියක් කියලා” ඔහු මට බැනවැදුණා. ඔහුගේ ඒ වචනවලට මම තිගැස්සුණා. මට තවම මතකයි ඒ සිද්ධිය. මම ඔහුට බොහෝ කාරුණිකව කතා කරලා කිව්වා ”රාජපක්ෂ මහත්තයා, මම හිතනවා ඔබ කියන්නේ මොනවාද කියලා දැනගෙන ඔබ කතා කරන්නේ” කියලා.
ඉන්පස්සේ ඔහු මට කිව්වේ, ‘ඔයයි, මමයි එකම උත්සවයකට සහභාගි වෙලා. මම එතන ඉන්න අයට කිව්වොත් මේ ඉන්නේ සන්ඬේ ලීඩර් පුවත්පතේ කර්තෘවරිය කියලා, ඒ උත්සවයේ ඉන්න සියයට අනූවක් අය ඔයාව මරනවාට කැමති වේවි’ කියලා.
මම ඒ විදියටම මගේ විශේෂාංගයේ ඔහු සමග සිදු කළ සංවාදය පළකළා. ඊට පසු සතියේ මගේ ලිපිය සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ හැම මාධ්‍යයක්ම ඔහු සමග සම්මුඛ සාකච්ඡුා කරලා තිබුණා.
ඔහු ඒ මාධ්‍යවලට කියලා තිබුණේ ”ඉතිං මොකද වෙන්නේ මම ඒ වගේ වචන පාවිච්චි කළාට” කියලයි. ඔහු ඇමරිකානු පුරවැසියෙක්. ඔහු ඒ සාකච්ඡුාවල කියලා තිබුණේ ”මේ විදියට තමයි ඇමරිකානු ජාතිකයන් කතා කරන්නේ” කියලා. මම මේ වෙනකොට ඇමරිකාවේ අවුරුදු දෙකක් ජීවත් වෙලා තියෙනවා. ඇමරිකාවේ අය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා එදා කතාකළා වගේ කතා කරන්නේ නැහැ. හැසිරෙන්නේත් නැහැ.
සිද්ධියෙන් මාස කිහිපයක් ඇතුළත සන්ඬේ ලීඩර් ආයතනය යම් කෙනෙක් මිලදී ගත්තා. නව පාලනාධිකාරිය මම ලියූ ලිපිය සම්බන්ධයෙන් සමාව අයදීමක් පළකරලා තිබුණා. කර්තෘ ධුරයෙන් මාව ඉවත් කළා.
ඒ සිද්ධියෙන් පස්සේත් ඊට කලිනුත් මම යන එන තැන්වලට එන නාඳුනන පුද්ගලයන් යතුරුපැදිවලින් මාව ලූහුබැන්දා. මට ¥රකථනවලින් තර්ජන ආවා. ඔවුන් දිගින් දිගටම කිවුවේ ඇයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂව ඉලක්ක කරගනිමින් ලිපි ලියන්නේ. ගෝඨාභය කියන්නේ යුද්ධය නැති කරපු වීරවරයෙක් කියලා.
මට සෑහෙන්න ජීවිත තර්ජන එල්ල වුණා. මම වීරයෙක් විදියට හිතන එක නවත්වලා අම්මා කෙනෙක් විදියට මගේ ළමයි ගැන කල්පනා කළා. 2012 වෙනකොටත් මටයි මගේ ළමයින්ටයි ඇමරිකාවේ වීසා ලැබිලා තිබුණේ. මම කවදාවත් හිතුවේ නැහැ මගේ රට දාලා බියගුල්ලෙක් වගේ වෙන රටකට යන්න. නමුත් මේ සිද්ධි නිසා තීරණය කළා ලංකාව දාලා යන්න. මගේ ලොකු පුතාට සෑහෙන්න කේන්ති ගිහින් හිටියේ. එයාට ලංකාව දාලා යන්න ඕනකමක් තිබුණේම නැහැ. නමුත් අපි ජීවිත කාලය පුරාවට ආදරය කරපු අයව දාලා, ලංකාව දාලා අපිට යන්න වුණා.’
හංසි මානවඩු
