ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය
ඔබ කල්පනා කරන ආකාරයට ඉදිරි ජනාධිපතිවරණ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේදී කළයුතු දේ මොකක්ද?
අපි 2015 ඉඳලා ප්රජාතන්ත්රවාදය සහ සමාජ සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් කරන්න පටන්ගත්ත වැඩපිළිවෙළ තවදුරටත් ගෙනයන එක තමයි කරන්න තියෙන්නේ. විශේෂයෙන්ම අපි හදාගත්ත ඉලක්කයක් තමයි දේශපාලන සංස්කෘතියේ යම්කිසි වෙනසක් කරගැනීම. ඒත් ඒක තමයි පහුගිය අවුරුදු හතරහමාර ඇතුළේ සම්පූර්ණ කරන්න බැරිවුණ ඉලක්කය. මේ මැතිවරණයේදී ඒකට ප‍්‍රමුඛතාවක් දෙන්න ඕනෑ. 2015 දී ආරම්භ කරපු වැඩසටහන තව පියවරක් හරි ඉදිරියට ගෙනයන්න පුළුවන් තත්වයන් ඇති කරගන්න ඕනෑ.
එහිදී ඔබ වැඩිපුර අවධානය යොමු කරන්නේ මැතිවරණය ජයගන්නේ කවුද කියන කාරණයටත් වඩා මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණ ව්‍යාපෘතියේදී ඉදිරිපත් කරන අදහස්වලටද?
ප‍්‍රචාරණ ව්‍යාපාරයේදී සමාජගත කරන අදහස් ඉතාම වැදගත් වෙනවා. මම අදහස් කරන්නේ නැහැ අපි නැවත 2015ට ගිහින් එදා කළ දේම කළ යුතු බව. මොකද ඒ තත්වය දැන් වෙනස් වෙලා. 2015 දී අපි කරපු දෙයක් තියෙනවා. අපි යම් අත්හදා බැලීමක් කළා ඒකේ සීමාවලූත් අප හඳුනාගෙන තියෙනවා. එහෙත් අපි ආරම්භ කරපු වෙනස අදටත් වලංගුයි. ඉතින්, එදා කළ දෙයින් පාඩමක් ඉගෙනගෙන ඒ වෙනස තවදුරටත් සමාජගත කරමින්, ඒක කරන්නේ කොහොමද කියන එක තමයි වැදගත් වෙන්නේ.
එහෙත් මැතිවරණයක් ජයගන්න ඕනෑ කවුදැයි නිශ්චිතව පෙන්වාදෙමින් මැතිවරණ ව්‍යාපාරයකට දායකත්වය සැපයීමත් වැදගත් නේද?
දිනන්න ඕනෑ කවුද කියනවාට වඩා මට නම් ප‍්‍රධාන කඳවුරු දෙකෙන් ඇහෙන්නේ පරදවන්න ඕනෑ කවුද කියලා කතාවක්. හරිම ඍණාත්මක විදියටයි එවැනි අයගේ ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපෘතිය යන්නේ. දේශපාලනිකව යම් දර්ශනයක් දිනවනවා වෙනුවට පරදවන්න ඕනෑ අය ගැනයි කතාකිරීම ධනාත්මක වැඩපිළිවෙළක් විදියට මම දකින්නේ නැහැ. එය ඒ කඳවුරුවල ඉන්න නායකයන්ගේ දුර්වලතාව පෙන්නුම් කරන කැම්පේන් එකක්. දැන් කියන්නේ අහවලා ආවොත් සිංහල ඡුන්ද කැඩෙනවාලූ. තවත් කෙනෙක්ට ඡුන්දය දුන්නොත් ගෝඨා දිනනවාලූ. එය හරිම ඍණාත්මකයි. ප‍්‍රධාන පක්ෂ දෙකෙන් හරි මතවාදයක්වත් දැන් ඉදිරිපත් කරන්නේ නැහැ. කතාකරන දේවල්වල වුණත් මොනවාහරි දෙනවා කියලා පොරොන්දු දෙනවා මිසක්, වෙනසක් වෙනුවෙන් කිසිම දෙයක් කියන්නේ නැහැ. බොහොම ඍණාත්මක කැම්පේන් එකක් තමයි මම දකින්නේ.
ප‍්‍රතිපත්තියක් ඉදිරිපත් නොකර අනෙකාව විවේචනය කරනවා..
මම නම් පෞද්ගලිකව විශ්වාස කරන විදියට ප‍්‍රතිපත්තියක් ඉදිරිපත් කරන්නේ ජාතික ජන බලවේගයෙන්. අනෙක් දෙපැත්තෙන්ම එහෙම වැඩපිළිවෙළක් මට පේන්නේ නැහැ. එක්කෝ අනෙකාව විවේචනය කරනවා. නැත්නම් පුද්ගලයාව ප‍්‍රවර්ධනය කරනවා. කිසිම වැඩපිළිවෙළක් නැහැ. සමාජය වෙනස් කිරීමේ බලාපොරොත්තුවක් පෙනෙන්නේ නැහැ.
ලංකාවේ ප‍්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ කාලයක් තිස්සේම තමන් කෙරෙහි විශ්වාසයෙන් හෝ අනුරාගෙයන් ඡුන්ද නොලැබෙනු ඇතැයි සිතමින්දෝ, ප‍්‍රතිවාදී පිළේ අඩුපාඩු පෙන්වීමට උත්සාහ කරනවා නේද?
මම නම් හිතන්නේ දැන් එවැනි ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපාරයක් ගෙනයෑමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ අපේක්ෂකයන්ගේ දුර්වලතා. ඒ දෙපැත්තෙන්ම දාන්න පුළුවන් දුර්වලම අපේක්ෂකයන් දෙදෙනා තමයි මේ ඇවිල්ලා ඉන්නේ. ඒ නිසා එයාලාව ඉදිරියට දැමීමෙන් ලොකු දෙයක් කරන්න බැහැ. ඒ දෙන්නාව හංගමින්, එයාලාව ආරක්ෂා කරමින් තමයි ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපෘතිය කරන්න වෙන්නෙ. අපේක්ෂකයාගේ ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රවර්ධනය නොකර වෙන යමක් තමයි කියන්න වෙන්නේ.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පැහැදිලිවම ඒකාධිපතිවාදය පිළිගන්නා පසුබිමක, ඔහුව පරාජය කරනු පිණිස දැනට ඉන්න ප‍්‍රධාන ප‍්‍රතිවාදී අපේක්ෂකයා වන සජිත් පේ‍්‍රමදාසට සහාය දීම අත්‍යවශ්‍ය බවට ප‍්‍රබල තර්කයක් තියෙනවා…
අපි 2015 දී මාර අවදානමක් අරගෙන හරිම අමාරු තත්වයන් උඩ තමයි වෙනසකට මැදිහත් වුණේ. ඒ වෙනස කරලා නැවත වතාවක් ගෝඨාභය බලයට ඒවි කියලා බයක් ඇතිවීම ගැන මට නම් තරහක් එනවා. අවුරුදු හතරකට පස්සේ අප නැවත ගෝඨා බලයට පත්වීම ගැන කතාකරනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂට නැවත ඡුන්දය ඉල්ලන්න පුළුවන් තත්වයක් ඇතිවුණේ පහුගිය අවුරුදු හතරහමාර ඇතුළේ සිද්ධවුණ වැරදි හින්දා. ඒක සම්පූර්ණයෙන්ම අමතක කරලා දාලා අපි නැවත ගෝඨාභය රාජපක්ෂව පැරදවීම ගැන කතාකරනවා.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පරාජය කළ යුතු අපේක්ෂකයෙක් බව බැහැර කළ හැකි තර්කයක්ද?
ඔවුන් කිසිවක් නොකර ඉඳලා, නැවතත් අපට පවරනවා ගෝඨාභයව පැරදවීමේ රාජකාරිය. ජනතාව මත පටවනවා ඔහුගේ අවදානම. අපි 2015 දී දැඟලූවේ අපරාධකරුවන්, ¥ෂිතයන් හා බලය අවභාවිත කරපු අය සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්න ඕනෑ කියලයි. නැවත ¥ෂණ සිදු නොවිය යුතු බව කියලයි. ජනාධිපති ක‍්‍රමය පවා අහෝසි කරන්න ඕනෑ කියලයි. ඉතින් නැවතත් ජනාධිපතිවරණයකදී අපරාධ චූදිතයෙක්ව පරාජය කරන්නැයි ජනතාවට කීම අසාධාරණයිනේ. අපි පරාජය කරන්න ඕනෑ බව කියලා එකතු වුණත්, අන්තිමේදී ඉලක්ක වෙන්නේ දේශපාලන නායකයන් නෙවෙයි. මතවාදීව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ එක්ක හැප්පුණ මිනිස්සුන්ට තමයි ඒක දරාගන්න වෙන්නේ. මට තියෙන ලොකුම ප‍්‍රශ්නය මේකයි. නැවත යූඇන්පීය ජයගත්තත් 2024 දී නැවත මතුනොවේවි කියලා අපට තියෙන සහතිකය මොකක්ද. ඒ නිසා මම මෙවර වැඩ කරන්නේ ඔය කඳවුරු දෙකම අමතක කරලයි. එයාලා ගැන මට කිසිම විශ්වාසයක් හෝ බලාපොරොත්තුවක් නැහැ. මට නම් ඔවුන් එක්ක කිසිවක් කරන්න බැහැ.
ගෝඨාභය ජයගත්තොත්..
මම හිතන්නේ ඒක අපට ජනාධිපතිවරණයෙන්ම සියල්ල වෙනස් කරන්න බැහැ. ඉතාමත්ම ඉක්මනින් මහමැතිවරණයක් පවත්වනු ඇතැයි විශ්වාස කරන්න පුළුවන්. මම කල්පනා කරන්නේ ඒ මැතිවරණ දෙකම එකිනෙකට සම්බන්ධ කරලායි. පාර්ලිමේන්තුවත් ශක්තිමත් කරන්න වෙනවා. අපේ ප‍්‍රතිපත්ති ඉදිරියට ගෙනයන්න නම් ඒක ශක්තිමත් කරන්න ඕනෑ. ජනාධිපතිවරණයේදී මොන ප‍්‍රතිඵලය ආවත්, අපි දිනාගත්ත දේවල් තියෙනවා නම් ඒක ආරක්ෂා කරන්න පුළුවන් පාර්ලිමේන්තුවේදී. ඒ නිසා මගේ ප‍්‍රධානම ඉලක්කය වෙන්නේ මහමැතිවරණය. මම විශ්වාස කරන්නේ නැහැ ජනාධිපතිවරණය අවසන් වෙලා එන මාස කිහිපය ඇතුළේ කාටවත් ලොකු දෙයක් කරන්න පුළුවන් වේවි කියලා. ජනාධිපතිවරණය ලොකුවට ඉස්මතු කිරීමෙන් අපි දීර්ඝකාලීනව කළ යුතු දේවල්වලින් ඈත් කරනවා. මම විශ්වාස කරන්නේ නැහැ මේ ප‍්‍රශ්නවලට කෙටිකාලීන විසඳුමක් තියෙනවාය කියලා.
ඇමෙරිකාවේ සිවිල් අයිතිවාසිකම් ව්‍යාපාරය, එංගලන්තයේ උත්කෘෂ්ඨ විප්ලවය, ප‍්‍රංශ විප්ලවය වගේ අවස්ථාවල එක මැතිවරණයකින් හෝ එක් නිශ්චිත කැරලිකාරී මොහොතකින් සියල්ල වෙනස් වුණේ නැහැ. එය ජයග‍්‍රහණයන් හා පරාජයන් ඔස්සේ පුරවැසියන්ගේ ආත්මයට කාවැදුණු වෙනස්කම් සහිත සටන් බවට පත්වුණා. ඔබේ අදහස පදනම් වෙන්නේ ඒ සංකල්පය මතද?
ඒක ඇත්ත. ඒවා එකපාරම අත්පත් කරගන්න පුළුවන් දේවල් නෙවෙයි. අපේ අවධානය යොමු වෙන්න ඕනෑ අවසාන වශයෙන් බලාපොරොත්තු වෙන ඉලක්කයටයි. ඒක වෙනුවෙන් තමයි අරගල කරන්න වෙන්නේ. ප‍්‍රංශ විප්ලවය ඇතුළු හැම විප්ලවයේදීම ප‍්‍රතිවිප්ලවයකට මුහුණදෙන්න සිද්ධවෙනවා. ඒවාත් පසු කරගෙන අපට යන්න සිද්ධවෙනවා.
ඒ අනුව ඉදිරියේදීත් ප්රජාතන්ත්රවාදය වෙනුවෙන් මහපාරට පැමිණීමට සූදානමින් සිටින 2015 මැතිවරණ ව්‍යාපාරයෙන් මුවාත් වූ, මිනිස් අයිතිවාසිකම්, ජාතික සමගිය, දියුණු දේශපාලන සංස්කෘතිය, ප්රජාතන්ත්රවාදය හා යහපාලනය විශ්වාස කරන පුරවැසි කොට්ඨාසයක් ලංකාවේ ඉන්නවා නේද?
මට නම් සම්පූර්ණයෙන්ම අපේ මිනිස්සු ගැන විශ්වාසය තියෙනවා. ඒක මට 2015 දී හොඳටම තහවුරු වුණා. අපේ ඡුන්දදායකයන් අතරින් සැලකිය යුතු කොටසක් දේශපාලනිකයි. ඡුන්දදායකයන් ගැන අපට මොන විවේචන තිබුණත්, ඒ අය අතරේ හොඳ පිරිසක් ඉන්නවා. ඒ අය මත විශ්වාසය තියාගෙනයි අපට යන්න පුළුවන්. අපට මේ වෙලාවේ තියෙන්නේ හරිම අමාරු කටයුත්තක්. මේක දිග ගමනක්. මේකට කෙටි පාරවල් නැහැ. ඒ හින්දා ඒක ටිකක් යන්න ඕනෑ දෙයක්. කෙටි පාරවල්වල යන්න ගිහින් තමයි අපි වැරදි පැතිවලට හැරෙන්නේ.
කෙසේ වෙතත් ඒ පුරවැසි කොට්ඨාසය එක්ව කටයුතු කරනවා වෙනුවට මේ වෙද්දී ඒකාධිපතිවාදය, පවුල්වාදය හා ජාතිවාදය පැරදවීම සඳහා සජිත් පේ‍්‍රමදාස දිනවීමත් විකල්ප බලවේගය ලෙස ජාතික ජන බලවේගය ශක්තිමත් කිරීමත් යන වැඩපිළිවෙළවල්වලට බෙදී ඉන්නවා නේද?
ඒක ඇත්ත. ජාතික ජන බලවේගයේ අධ්‍යාපනය පිළිබඳ ප‍්‍රතිපත්තිය එළිදැක්වූ මොහොතේ අනුර කුමාර දිසානායක කීව දෙයක් තියෙනවා. මම හිතන්නේ ඒක ඇත්ත. මිනිස්සුන්ට වෙනසක් ඕනෑ බව තේරිලා තියෙනවා. ඒ නිසා තමයි මේ තරම් අපේක්ෂකයන් පවා ඉන්නේ. ප‍්‍රධාන බලවේගවලට විකල්පයක් ඕනෑ බව මිනිස්සු දන්නවා. බොහෝ අයට වෙනසක් ඕනෑ. ඒත් තවම අපට බැරිවෙලා තියෙන්නේ වෙනස මොකක්ද කියලා සමාජය තුළ පැහැදිලි එකඟතාවක් ඇති කරන්නයි. ඒ නිසයි බෙදීමක් තියෙන්නේ. කොහොම වුණත් වෙනසක් අපේක්ෂා කරන අය යම්කිසි එකඟතාවක් හදාගන්නේ කොහොමද කියන එක තමයි අපට තියෙන අභියෝගය. එක වේදිකාවක් හදාගන්නට බැරිවීම අපේත් අසාර්ථකභාවයක් විය හැකියි.
කෙසේ වෙතත් මෙලෙස මාර්ග දෙකක ගමන් කරන දෙපාර්ශ්වයේම යම් සැබෑ අරමුණක් ඇතිව අවංක වුවමනාවකින් ඒ මාර්ගවල ගමන් කරන අය ඉන්නවා. ඒ දෙපැත්තටම ගමන් කළ අය බොහෝ දේවල් කැප කරලායි ඒ ව්‍යාපාරවල නිරත වෙන්නේ. ඒ නිසා දීර්ඝකාලීනව ලංකාව වෙනස් කරන්නට නම් මේ මොහොතේ අනෙක් කණ්ඩායම ගත් තීරණය කෙරෙහි ගරු කරමින්, ඉදිරියේදී සහයෝගයෙන් වැඩකිරීමේ අවශ්‍යතාවක් තියෙනවා නේද?
යම් දුරකට තියෙනවා. ඒකයි මම කීවේ මම නම් අපේ මිනිස්සු ගැන ලොකු විශ්වාසයක් තියෙන බව. ඒ අය වෙනස් තැන්වල හිටියත් ඔවුන්ට යම් අදහසක් තියෙනවා. ගැටලූව තියෙන්නේ මිනිස්සුන්ගේ නෙවෙයි, අපේ නායකයන්ගේ. කවුරු හරි මිනිස්සුන්ට විශ්වාස කළ හැකි වෙනසක් හරියට ඉදිරිපත් කළොත් අපේ මිනිස්සු ඒකට එකඟ වෙනවා. එහෙම වැඩපිළිවෙළක් ඉදිරිපත් නොවීම ගැන අපි හැමෝම වගකියන්න ඕනෑ. ඒ හින්දා තමයි අපි ඇහුම්කන් දෙන්න ඕනෑ. එකිනෙකා කෙරෙහි විවෘතව කරන සාකච්ඡුාවක් හරහා තමයි මොනවා හරි දෙයක් ගොඩනඟාගන්න ඕනෑ බව මම නම් හිතන්නේ.
