ජනාධිපති නීතිඥ
ශ‍්‍රීනාත් පෙරේරා
මේ වනවිට නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු නම් පුද්ගලයෙකු ප‍්‍රමුඛ කණ්ඩායමක් මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට අපේක්ෂකයෙකු ලෙස ඉදිරිපත්වෙන බව කියමින් මහජන මුදල් බැංකු ගිණුමකට එකතු කරමින් සිටියි. ඔහුගේ දැන්වීම් පුවත්පත්වල පවා පළ කර ඇත. නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු පවසන්නේ තමන් මීළඟ ජනාධිපතිවරණයෙන් තේරී පත්වී පැය 24ක් ඇතුලත නව ව්‍යවස්ථාවකට අත්සන් තබා එය නිත්‍යානුකූල කරන බවයි. ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ අවම දැනුමක් ඇති අයෙකුට පවා එය කිසිදා කළ නොහැක්කක් බව වැටහෙයි. එහෙත් ඔහුගේ ප‍්‍රකාශ විශ්වාස කරමින් නාගානන්ද කොඩිතුවක්කුට මුදල් ලබාදෙන පුද්ගලයන්ද සිටියි. මේ ඒ පිළිබඳව ජනාධිපති නීතිඥ ශ‍්‍රීනාත් පෙරේරා අප සමඟ කළ සංවාදයකි.
නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගන්නට හදන ක‍්‍රමවේදය සම්පූර්ණයෙන්ම දැන් පවතින ව්‍යවස්ථාවට පටහැණියි. ඒත් ඔවුන් කියන්නේ 1972 ජනරජ ව්‍යවස්ථාව සම්මත කළේත් මේ වගේම ඡුන්දයකින් පසුව, ඊට කලින් තිබුණු ව්‍යවස්ථාවේ විධිවිධානවලට පටහැනිව, ඔවුන් දැන් කරන්නේත් ඒ වගේම ක‍්‍රියාවක් කියලයි. ඒ ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?
මේ අවස්ථා දෙක අතරේ කොහෙත්ම සමානතාවයක් නැහැ. 1972 දී වුණේ සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් ක‍්‍රියාවලියක්. එහිදී සිද්ධවුණේ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකින් පස්සේ තුනෙන් දෙකක බලයක් ලබපු මහජන නියෝජිතයන් පිරිසක් දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡුා කරලා නව ව්‍යවස්ථාවක් හදාගැනීමයි. ඒකට ව්‍යවස්ථා සම්පාදක සභාවක් බිහිකළා. ඒ අය තමයි ව්‍යවස්ථාව අනුමත කරගත්තේ. ඒකට හේතුවුණේ ඊට කලින් තිබුණු 1948 ව්‍යවස්ථාව බි‍්‍රතාන්‍යයන් හදපු ව්‍යවස්ථාවක් වීම. මෙතැන සිද්ධවෙන්නේ එහෙම දෙයක් නෙවෙයි. දැන් පවතින ව්‍යවස්ථාව බි‍්‍රතාන්‍යයන් හදලා දුන්නු ව්‍යවස්ථාවක් නෙවෙයි.
නාගනන්ද කොඩිතුවක්කුට ඕනෑ විදියට ඇවිල්ලා, මහජනතාවගේ අනුමැතියෙන් දැන් ක‍්‍රියාත්මක වන ව්‍යවස්ථාව අහෝසි කරලා තමන්ම ලියාගත්තු ව්‍යවස්ථාවක් කියන ලියැවිල්ලකට අත්සන් තැබීම ගැනයි ඔහු කතා කරන්නේ. ඒ කියන්නේ ඔහු තනිවම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගන්නවා. එහෙම ව්‍යවස්ථාවක් නිත්‍යානුකූල වෙන්නේ නැහැ. කවුරුත් ඒක පිළිගත යුතු නැහැ. නාගානන්ද කියන්නේ කවදාවත් කරන්න බැරි සම්පූර්ණයෙන් ව්‍යවස්ථා විරෝධී කතාවක්. එහෙම වැඩක් කළොත් අලූත් ජනාධිපතිවරයා අත්සන් කළ, තේරුමක් නැති ලියැවිල්ලක් පමණක් වේවි.
මේ විදියකට ජනාධිපතිවරණ ජයග‍්‍රහණයකින් ඉබේම ව්‍යවස්ථාවක් නිත්‍යානුකූල වෙන ක‍්‍රමයක් ලෝකයේ හෝ ලංකාවේ තිබුණානම් මොනවා වේවිද?
එහෙම වුණොත් විය හැකි දේවල් ගැන මට ඔහුගෙන් අහන්නට ප‍්‍රශ්න කිහිපයක් තියෙනවා. පළවැනිම ප‍්‍රශ්නය මේකයි. ඔහු වැරදීමකින් හෝ ජනාධිපතිවරණය ජයගත්තායැයි හිතමු. පැය 24ක් ඇතුලත අලූත් ව්‍යවස්ථාවකට ඔහු අත්සන් කළ බව කියලා හිතමු. ඒ සිද්ධියෙන් පස්සේ කවුරුහරි ඡුන්ද පෙත්සමක් ශේෂ්ඨාධිකරණයට හෝ වෙනත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරලා නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු ඡුන්දයේදී ¥ෂණයක් වංචාවක් කළ බව ඔප්පු වුණොත් මොකද කරන්නේ. ඒ අනුව ඔහුගේ පත්වීම නීතිවිරෝධීයි. එතකොට අපි මේ ව්‍යවස්ථාව ඉන්පස්සේ පිළිගන්නවාද නැද්ද. නීතිවිරෝධී ජනාධිපතිවරයෙකුගේ ව්‍යවස්ථාව පිළිගන්න පුලූවන්ද බැරිද. ඒ ප‍්‍රශ්නයට ඔහු උත්තර දෙන්න ඕනෑ. මම ජනාධිපති වුණාම පරණ ව්‍යවස්ථාව අවලංගු වෙන බවයි ඔහු කියන්නේ. ඒ අනුව ඇත්තටම ඔය කියන විදියට ව්‍යවස්ථා සම්මත කරගන්න පුලූවන්කමක් ලංකාවේ තියෙනවානම්, පරණ ව්‍යවස්ථාව නැතිවෙනවා. ඒ නිසා ඇත්තටම කිව්වොත් ඡුන්ද ¥ෂණයක් සිද්ධවුණොත් ඒක ප‍්‍රශ්න කරන්න ආයතනයකුත් නෑ. අධිකරණයකුත් නැහැ. එතකොට මිනිස්සුන්ට ඔහු අලූත් ආයතනයක් හදනතුරු ඒ ඡුන්ද ¥ෂණයට විරුද්ධව නීතිය ඉදිරියටත් නොයා ඉන්න සිද්ධවෙන බවා ඉඩ තියෙනවා. ඒ අනුව ¥ෂිත ක‍්‍රමයකට මහජනතාවගේ අනුමැතිය නැතිවම වුණත් නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගන්න පුලූවන් වෙනවා.
දෙවැනි කාරණාව මොකක්ද?
දෙවැනි කාරණාව තමයි ඔය කියන විදියට ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කරන්න ක‍්‍රමයක් තියෙනවා නම් මින් ඉදිරියට අවුරුදු පහෙන් පහට ජනාධිපතිවරු බලයට පත්වෙද්දී අලූත් ව්‍යවස්ථා සම්මත කරන්න පටන්ගත්තොත් මොනවා වේවිද කියන එක. දැනටත් එහෙම ක‍්‍රමයක් තියෙනවානම් මීට කලින් ජනාධිපතිවරු බලයට පත්වෙද්දී අලූත් ව්‍යවස්ථා එක්ක ජනාධිපතිවරණවලට ඉදිරිපත් නොවුණේ ඇයිද කියන එක. මිනිස්සු මේ වගේ වෙලාවලදී ඡුන්දය දෙන්නේ ව්‍යවස්ථාව කියවලා බලලා නෙවෙයි. ඒක විග‍්‍රහ කරලා නෙවෙයි. පැය ගණන් ව්‍යවස්ථාව ගැන වාද විවාද කරලා නෙවෙයි. මිනිස්සු ඡුන්දය දෙන්නේ ඒ වෙලාවේ හිතට දැනෙන හැටියට. ඒ නිසා මින් ඉදිරියට අලූත් ව්‍යවස්ථා එක්ක ජනාධිපතිවරණවලට එන මිනිස්සු මොනවගේ ව්‍යවස්ථා ලංකාවට හදාවිද දන්නේ නැහැ. එහෙම වුණොත් සමහරවිට ඉදිරි කාලයේ බිහිවෙන ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෝ හංගපු වගන්තිවලින් ජීවිත කාලයටම ජනාධිපති වෙන්න පුලූවන් විදියේ ව්‍යවස්ථා සම්මත කරගන්නත් උත්සාහ ගනීවි.
තෙවැනි ප‍්‍රශ්නයකුත් තියෙනවා නේද?
ඔව්. ඔහු කියන්නේ ජනාධිපතිවරණය ජනමතවිචාරණයක් හැටියට කටයුතු කරන බව. ඒ කියන්නේ මහජනතාවගේ සීයට 50ට වැඩි අනුමැතියක් ව්‍යවස්ථාවට ලබාගන්නට පුලූවන් ජනමතවිචාරණයක් හැටියට මේක පාවිච්චි කරන බව. ඒත් ලංකාවේ ජනාධිපතිවරු පත්වෙන්නේ ජනමතවිචාරණ ක‍්‍රමයට නෙවෙයි. මෙතෙක් පත්වුණ ජනාධිපතිවරුන් හැමෝටම සීයට 50ට වඩා ඡුන්ද තිබුණු බව ඇත්ත. ඒත් සමහරවිට කිසිම ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් සීයට 50 නොගන්නත් ඉඩ තියෙනවා. අපි අනුමාන කරමු නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු ඡුන්ද සීයට 45ක් ගත්තා කියලා. ඉන්පස්සේ දෙවැනි මනාප ගණන් කිරීමෙන් පස්සේ ඔහුට රටේ සීයට 50ක් නැතිවම ජනාධිපති වෙන්න ලැබුණා කියලා හිතමු. එහෙම වුණොත් ඔහුගේ ව්‍යවස්ථාව සම්මත වුණා කියලා සලකන්නේ කොහොමද. එහෙනම් රටේ මිනිස්සුන්ගෙන් සීයට 45ක් විතරක් කැමැත්ත දක්වා තිබියදී, ඉතිරි සීයට 65ම අකැමති බව දන්වා තිබියදී අලූත් ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත වෙනවාද.
ඔහුට අපේක්ෂකත්වයට ඉදිරිපත් වෙන්නත් බාධා තියෙනවා නේද?
ජනාධිපතිවරණයකට තරග කරන්න නම් එක්කෝ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙකු විය යුතුයි. නැතිනම් ලියාපදිංචි දේශපාලන පක්ෂයක අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් විය යුතුයි. ඔහු කිසිදා පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙකු වෙලා නැහැ. මගේ දැනුමේ හැටියට අද වෙනතෙක් ඔහුට ලියාපදිංචි දේශපාලන පක්ෂයකුත් නැහැ. එහෙම තිබියදී තමයි ඔහු තමන්ගේ පෞද්ගලික ගිණුමට කෝටි ගණනක් එකතු කරමින් ඉන්නේ. මේ තරම් මුදල් එකතු කරද්දී ඔහු අඩු තරමේ කියන්න ඕනෑ තමන් ඉදිරිපත් වෙන්නේ මොන පක්ෂයෙන්ද කියලාවත්. එසේ නැතිව අවසානයේදී ඔහුට ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන්න බැරිවුණොත් මොනවා වේවිද. ඒ විතරක් නෙවෙයි තවත් ගැටලූවක් ඔහුට තියෙනවා.
ඒ මොකක්ද?
මා වැරදිනම් කාට හෝ ඉදිරිපත් වී එය නිවැරදි කළ හැකියි. ඒත් මම දන්නා විදියට ඔහු ද්විත්ව පුරවැසියෙක්. ඔහුගේ පවුලේ අය තවමත් එංගලන්තයේයි ජීවත්වෙන්නේ. ඔහු බි‍්‍රතාන්‍යයේ ද්විත්ව පුරවැසිභාවය ඉවත් කරගත්තාද නැද්ද කියන එක ගැන මහජනතාව දැනුවත් කිරීම ඔහුගේ වගකීමක්. වර්ථමාන ව්‍යවස්ථාව යටතේ ද්විත්ව පුරවැසියෙක්ට ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් විය නොහැකියි. ඒ අනුව ඔහු ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වීමට සුදුසු නැති කෙනෙක් බව තහවුරු වුණොත් මොකද වෙන්නේ. ඔහු පෞද්ගලික ගිණුමට එකතු කළ සල්ලි නැවත බෙදාදෙනවාද.
අනෙක් අතට ලංකාවේ මෙතෙක් කාලයක් ලංකාවට ගැලපෙන නව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ගැන ඉහළම මට්ටමේ දියුණු සාකච්ඡුා සිද්ධවෙලා තියෙනවා නේද? ඒ සාකච්ඡුාවලට කිසිම දායකත්වයක් නොදුන් කෙනෙක් එක්වරම කඩාවැදී අලූත්ම ව්‍යවස්ථාවක් ගැන කතාකිරීම ප‍්‍රශ්නයක් නේද?
අපි උදාහරණයක් ගමු. ඔහු කියන විදියට පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත‍්‍රීධූර සංඛ්‍යාව 60 දක්වා සීමා කරන්නයි ඔහු බලාපොරොත්තු වෙන්නේ. මට ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනවා. ඔහු හරියටම 60 කියන අංකය තීන්දු කළේ කොහොමද. මේ සංඛ්‍යාව 60ක් විය යුතුයි කියලා ඔහුට හිතුණේ කොහොමද. ඇයි මේ සංඛ්‍යාව 70 නොවුණේ. මන්ත්රීවරුන් 70ක් හිටියොත් නරකද. නැත්නම් මන්ත‍්‍රීධූර සංඛ්‍යාව තවත් සීමා කරලා මන්ත‍්‍රීධූර 45කට සීමා නොකළේ ඇයි. මම දන්නේ නැහැ. සමහරවිට ඔහුට හීනෙන් දෙවි කෙනෙක් ඇවිත් කීවාද දන්නේ නැහැ. නාගානන්ද දරුව, 60 කියන්නේ හොඳ අංකයක් කියලා. නැත්නම් මාසයට දවස් 30ක් තියෙන නිසා ඒක දෙනෙක් වැඩිකරලා මන්ත‍්‍රීධූර සංඛ්‍යාව 60ක් කළාද කියලා දන්නේ නැහැ. මොකද කොපමණ කල්පනා කළත් පාර්ලිමේන්තුවක මන්ත‍්‍රීධූර සංඛ්‍යාව 60ක් විය යුත්තේ ඇයිද කියන ප‍්‍රශ්නයට මට පිළිතුරක් ලැබුණේ නැහැ.
ලංකාවේ ආසන 165ට එක් ආසනයකින් එක් මන්ත‍්‍රීධූරය ගානේ නියෝජනය කරමින් පාර්ලිමේන්තුවට 165 දෙනෙක්ව පත් කරනවා කිවානම් පිළිගැනීමේ හැකියාවක් තියෙනවා. ඒත් 60 දෙනෙක් පත් කරන්නේ කොහොමද, කොහෙන්ද කියලා මට තේරෙන්නේ නැහැ. අනෙක් අතට ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුව, ශේෂ්ඨාධිකරණය, ජනාධිපති වගේ තනතුරු කිහිපයක් ගැන විතරක් කෙටියෙන් හඳුන්වන ලියවිල්ලක් නෙවෙයි. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් කියන්නේ ඊට වඩා බොහෝ ගැඹුරු කාරණයක්. සැලකිල්ලට ගත යුතු කාරණා සිය ගණනක් තියෙනවා.
ඇත්තටම ඔහු සම්මත කරනවායැයි කියන අලූත් ව්‍යවස්ථාවෙන් දැනට පවතින පාර්ලිමේන්තුව හා ශේස්ඨාධිකරණය අහෝසි කරන බව කීවාම, ඒ ආයතන දෙක ඔහුගේ තීරණය ප‍්‍රතික්ෂේප කළොත් ලොකු අවුලක් ඇතිවෙනවා නේද?
ඒක තමයි මම කලිනුත් ඉස්මතු කළේ. ඒ ආයතන ඇතුලූ සියලූ දේ අහෝසි කරන්න ඔහුට බලයක් දුන්නේ කවුද. මේක මිනිස්සු නන්නත්තාර වෙලා ඉන්න වෙලාවක මිනිස්සු කැමතියි විවිධ දේවල් අහන්න. ඒ අහන්න කැමති හැමදේම ඇත්තටම කරන්න බැහැ. ඒත් නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු සහ ඔහුගේ සහචරයන් කරන්නේ මේ දේවල් කරන්න පුලූවන්ද බැරිද කියන කාරණය පැත්තකින් තියලා මිනිස්සු අහන්න කැමති දේවල් ගෙඩිපිටින් දෙඩවීමයි. සාමාන්‍ය මිනිස්සු නන්නත්තාර වෙලා ඉන්න හැටියට මේ දේවල් පිළිගන්න එක පුදුමයක් නෙවෙයි. මට තියෙන පුදුමය තමයි වෘත්තිකයන් පවා නාගනන්දට රැුවටිලා ඉන්න එක. මම හිතුවේ අඩු තරමේ එංගලන්තය, ඕස්ටේ‍්‍රලියාව වගේ රටවලට ගිහිල්ලා ඉන්න ලාංකිකයන් බුද්ධිමත් ඇති කියලා. බලද්දී ඒ අයත් මෙහේ ඉන්න කට්ටිය වගේමයි. x
