පහුගිය දවස්වල සුන්දර ඇල්ල ගිනිගත්තා අපි දැක්කා. ඇල්ල රොක් කියන ප්‍රදේශය තමයි මෙහෙම ගිනි ගත්තේ. ඇල්ල වැල්ලවාය පාරේ 15 කණුව හරියෙන් තමයි මේ ගින්න පටන්ගත්තේ කියලා ගොඩාක් අය කියනවා. මේ ගින්නත් ස්භාවික ළැව්ගින්නක් එහෙම නෙවෙයි. මිනිස් ක්‍රියාකාරකමක්.
ඇල්ල
ඇල්ල කියන්නෙ මිහිදුම් සේළයක එතුණු කඳු පොකුරක්. මේකුළු ගැවසී ගත්ත සුළං කපොල්ලක්. මුහුදු මට්ටමේ ඉඳලා ඇල්ල මිටර් 1,041ක් උසට උසයි. අහසට අත දික්කරගෙන හැම වෙලාවෙම වළාකුළු අල්ලගෙන හීනියට හිරු කිරණ පෙරලා අරගෙන සිහිල්ම වෙන මේ පැත්ත තේ දල්ලට ප්‍රසිද්ධයි. රාවණා කතාන්දරවලටත් එහෙමම ප්‍රසිද්ධයි. රාවණා ගුහා, රාවණා ඇලි මෙහේ තියෙනවා. ඉතිං ඒ තමයි ඇල්ල. රාවණාගේ රාජ්‍යය කියලත් සමහරු කියනවා. කොහොම හරි සංස්කෘතික සංචාරයට, ත්‍රාසජනක සංචාරයට, පාරිසරික සංචාරයට ඇල්ල තරම් ඇල්ලක් තවත් නෑ. මුළු අවුරුද්ද පුරාවටම සෙල්සියස් අංශක 20ක විතර පැතිරුණු සිහිලසක් තමයි ඇල්ලෙ තිබෙන්නේ. ඉතිං මේ හේතු සේරම එක්ක සුද්දෝ අතරේ ඇල්ල හරිම ජනප්‍රියයි.
ජනප්‍රියත්වයට හේතු
ඇල්ල කියන්නේ පුංචි ගමක්. සුළං කපොළ්ලක පිහිටි ගමක්. හැම නිතරම හමන සරසරයට ඇට්ටර වුණ තේ ගස් දම්පාට දලු දෙනවා. ඒවා තමයි සුමියුරු සිලෝන් ටී.
අපි මුලින්ම ගිනි තැබීමක් ගැන කතා කළා. ඇල්ල රොක් කියන ප්‍රදේශය තමයි මේ ගින්දට හසුව විනාශ වුණේ. පූනාගල කඳු වැටිය අන්තිම වෙන හරියේ තමයි මේ ඇල්ල රොක් නැතිනම් ‘ඇල්ල ගල’ කන්ද පිහිටලා තියෙන්නේ. ෆයිනස් කැලේ මැද්දෑවෙන් කන්ද මුදුට මුදුනට සැරුවහම කඳු වටේට වටේට එක සුස්මට ඇස් දෙකෙන් ගිලින්න පුළුවන්. ඇල්ලට එන අය හැවෝම වගේ මේ කන්ද නගිනවා. අඩි 500ක් විතර උසට උසයි. ඕනිම නම් පැය තුනක් යයි නගින්න. ඒ අවට පරිසරය ගැන ඕනිවට වඩා මාන්දමික උනොත්!!
ඊළඟට මේ කන්දට නැග්ගාම එක හුස්මට පනින්න පුළුවන් පුංචි සිරීපාදයට. පුංචි ශ්‍රීපාද කඳු මුදුනටත් මහා ශ්‍රී පාදයට වගේ අංශ 360ක කුරුළු ඇසින් නරඹන්න පුළුවන් පුළුල් සීමාවක් තියෙනවා. ඉතිං මෙතනට එන ඕනිම කෙනෙකුට සූර්ය නමස්කාරය කරන්න පුළුවන්. මීදුම් දුමාරය වියැකුණාම ඈතින් ලස්සනට රාවණා ඇල්ල පේනවා. ඕනිනම් මෙතන ඉඳලා රාම සීතා කතාව ගැන කවි ලියන්න පුළුවන්. ඉතිං මෙතන ඉඳලත් ඇල්ල ටවුමට කිලෝමීටර් තුනක් නෑ.
ඇල්ල රොක් මැද හරියට වෙන්න තමයි රාවණා ගුහා තියෙන්නේ. මෙතනට ඇල්ල නගරයේ ඉඳලා කිලෝමීටර් 3ක් ඇති. මේවා ඉතිං හිතින් මැන්න දුරවල් වග මතක තියාගන්න. ටිකක් හැල්මේ නැග්ගොත් පැයක ගමනක්! ගුහාවට කඳු පාර පටං ගන්නේ පන්සලෙන්. වර්ග අඩි 1500කට වැඩි වපසරියක මේ ලෙන අස්සේ දකුණු පස අවසානයේ පටං ගන්න කොටසේ සැඟවුණු උමං 4ක් තිබෙනවා. හොඳ විදුලි පන්දමක් අරං ආවොත් නිසි මග පෙන්වීමක් එක්ක මේ උමංවල ටික දුරක් තලගොයි ලීලාවෙන් බඩගාන්න පුළුවන්.
ඊළඟට ඇල්ලට ආවොත් යන්න පුළුවන් රාවණා ඇල්ලට. අම්මෝ කඩාහැලෙන සවුන්දර්යයක විසිතුර විඳලා සිහිල් ජලයෙන් ඇඟ හොඳටෝම සිහිල් කරගෙනත් එන්න පුළුවන්. කාන්තාවෝ ඒම මේ ඇල්ලේ නෑවාම සීතාවෝ වගේ ලස්සන වෙනවලු!! රාවණා ඇල්ල බලන්න යනව නම් හොඳම කාලය තමයි ජනවාරි ඉඳලා අප්‍රේල් අතර වෙනකම්. හොඳට නාකියාගන්න, ඇහින් ලස්සන ලස්සන සමනල්ලු හොරකම් කරලා මතකයේ හංඟා ගන්න ඔන්න කියාපු කාලේ. ඇල්ල ටවුමෙන් වැල්ලවාය පැත්තට යන බස් එකකට නැග්ගනම් වැඬේ ගොඩ. ටක්ගාලා යන්න පුළුවන්.
ආරුක්කු පාලම
ඊළඟට මම කියන්නම් දෙමෝදර ආරුක්කු නවයේ ගල් පාලම ගැන. ඇල්ල කියපු ගමන් රූපමය මතකයේ මුල්ම චැප්ටර් එක තමයි මේ ආරුක්කු නවය. ඇල්ලට ජීවන හුස්ම පිඹින්නේ මේ පාලම. 1919දී තමයි මේ පාලම හදලා ඉවර කරන්නේ. අඩි 100ක් උස අඩි 400ක් දිග මේ පාලම අපි අතරේ ප්‍රසිද්ධ දෙමෝදර ‘අප්පුහාමි’ සිංහලයා කරපු නිර්මාණයක් විදිහට. උඩරට කෝච්චිපාර හදාගෙන ආපු සුද්දෝ මෙතන තරණය කරන්නේ කොහොමද කියලා හිත හිතා ඉන්නකොටනේ මේ අප්පුහාමි ගොයියා අදහස දුන්නා කියන්නේ. මේක එච්චර පිළිගන්න පුළුවන් කතාවක් නෙවෙයි. මොකද පාලම්, බෝක්කු, මාර්ග කියන මේ හැමතැනම ඉංජිනේරුමය තාක්ෂණයේ වෙහෙර විහාර සුද්දෝ ඒ කාලේ වෙනකොට ගිලලා හිටියේ. ඉතිං සුද්දන්ට මේ අග්ගලාව කජ්ජක්ද? එදා ඉඳලම අනුන්ගේ නිර්මාණ තමන්ගේ නමට ලියාගන්න කැත පුරුද්ද තිබිලා තියෙනවා. අනික තමයි දෙමෝදර දුම්රිය ස්ටේෂම සහ එතන රේල් පාර හදලා තියෙන ඉංජිනේරු තාක්ෂණය. අපි ඒකටත් ජටාවක් ගැටගැහුවනේ!!. හැබැයි මේ වගේ තොණ්ඩු තියෙන දුම්රිය මාර්ග සුද්දෝ මීට කලින් හදලා තියෙනවා. ඉන්දියාවේ ඩාර්ජිලීන් හිමාලයානු දුම්රිය මාර්ගය එක උදාහරණයක්. 1881දි විවෘත කරපු ඒ මාර්ගයේ රේල් ගැට 3ක් තිබෙනවා කියලා තමයි කියන්නේ. මෙතන තිබෙන්නේ ගණිතය. ඉංජිනේරු තාක්ෂණය. මධ්‍යම කඳුකරය වටේට වටේට රේල්පාර ගානට ගානට ඔතපු සුද්දන්ට මේක කජු කනවා වෙන්න ඇති. ඉතිං මේ ආරුක්කු පාලමයි දෙමෝදරයි බලන්න ඇල්ලට එන අය එනවමයි. තවම ඇල්ලට ගිහිං නැත්තං ඔන්න යන එකයි ඇත්තේ.
ඉතිං මිහිදුම් සේලයක එතිලා දෙව්ලොවට පාර කියන ඇල්ලට එන්න කොළඹ ඉඳලානම් කිලෝමීටර් 200ක් ගෙවන්න ඕනි. ඇල්ල තියෙන්නේ මුහුදු මට්ටමේ ඉඳලා මීටර් 1,041ක නැතිනම් අඩි 3,415ක උසක. කොළඹ ඉඳලා බදුල්ල පාරේ ඇවිත් බණ්ඩාරවෙලින් ඇල්ලට එන්න පුළුවන්. නැත්තං මොනරාගල වැල්ලවායෙන් ඇල්ල වැල්ලවාය පාරේ එන්න ඕනි. එහෙමත් නැත්තං කිලෝමීටර් 280ක් විතර ගෙවාගෙන උඩරට කෝච්චිපාරේ ඇවිත් ඇල්ලෙන් බහින්න ඕනි. ගොඩාක් සංචාරකයෝ ඇල්ලට එන්නේ කෝච්චියේ. ඒක වෙන රහක් තියෙන සංචරණයක්. ඉතිං රාවණා සීතා තියාගෙන හිටියයි කියන මේ අලකාපුරයට ඔබටත් එන්න පුළුවන්.■
