ගම්පහ රතුපස්වලදී පිරිසිදු වතුර ඉල්ලූ මහජනතාවට වෙඩි තබා තිදෙනකු ඝාතනය කිරීමත් විශාල පිරිසකට එලව එලවා පහරදී තුවාල කිරීමත් යන චෝදනා යටතේ යුදහමුදා බි්‍රගේඩියර්වරයකු හා තවත් හමුදා සෙබළුන් ගණනාවකට එරෙහිව පවරා ඇති නඩුව විභාග කිරීම සඳහා ත්‍රිපුද්ගල මහාධිකරණ විනිසුරු මඬුල්ලක් පත්කරන්නට අගවිනිසුරුවරයා තීරණය කර තිබේ. ඒ වාගේම, ඇවන්ගාඞ් ආයුධ වංචාව, ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කිරීම යන අපරාධ සම්බන්ධයෙන්ද තවත් ත්‍රිපුද්ගල විශේෂ මහාධිකරණ විනිශ්චයාසන දෙකක් පත්කිරීමට අගවිනිසුරුවරයා තීරණය කර තිබේ.
ඒ අතර, නිතිපතිවරයා වැඩ බලන පොලිස්පතිවරයාට දන්වා තිබෙන්නේ, තමා අපරාධ සම්බන්ධව ලිපි ගොනු ඉල්ලූ විට අසම්පූර්ණ ලිපි ගොනු එවීමෙන් වළකින ලෙසය. පසුගියදා නීතිපතිවරයා ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය, වසීම් තාජුදීන් ඝාතනය වැනි ප්‍රධාන අපරාධ පහක් සම්බන්ධයෙන් පරීක්‍ෂණවලට අදාළ ලිපිගොනු තමා වෙත එවන මෙන් අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට දැනුම් දුන් අතර, ඒ අනුව යවන ලද ගොනු අසම්පූර්ණ වීම නිසා, නීතිපතිවරයා නැවතත් එසේ අවවාද කරන්නට ඇතැ’යි සිතිය හැකිය.
මේ ලිපි ගොනු අසම්පූර්ණ ඇයිද යන්නට අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හෝ වැඩ බලන පොලිස්පතිවරයා දක්වන හේතු නිශ්චිතවම අප නොදන්නා නමුත්, ඒවා අසම්පූර්ණ වන්නට ඇති බලවත්ම හේතු, ඒ ගැන පසුගිය කාලයේ විමසීමෙන් සිටි අය හැටියට, අපට කිව හැකිය.
මේ කුප්‍රසිද්ධ අපරාධ එනම්, ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය, ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කිරීම, වසීම් තාජුදීන් ඝාතනය, කීත් නොයර් පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනයට තැත්දැරීම, තරුණ ශිෂ්‍යයන් පස්දෙනකු ඇතුළු එකොළොස් දෙනකු කප්පම් ලබාගැනීම සඳහා පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය වැනි අපරාධවල ප්‍රධාන ලක්‍ෂණය නම්, ඒවාට ආරක්‍ෂක හමුදාවල, එනම් යුද හමුදාවේ හා නාවික හමුදාවේ සෙබළ හා නිලධාරි කණ්ඩායම් සම්බන්ධ වී සිටීමය. මේ වන විට හෙළිවී ඇති කරුණු අනුව, ඒ සහභාගිත්වය ඉතාමත් පැහැදිලිය.
ශිෂයන් ඇතුළු එකොළොස් දෙනකු පැහැරගෙන ගොස් මරාදැමීම සම්බන්ධයෙන් නාවික හමුදාවේ ඉහළ නිලධාරීන්ගෙන් සමන්විත කණ්ඩායමක් වගකිවයුතු බවට කරුනු හෙළිවී ඇති අතර, ඒ එකොළොස් දෙනා පැහැරගෙන විත් රඳවා තබාගෙන මරණයට පත්කිරීමට පෙර, ඒ බව දැන සිටියදීත් ගලවාගැනීමට කටයුතු නොකිරීම ගැන හිටපු නාවික හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩටද චෝදනා එල්ලවී තිබේ. වර්තමාන ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී රවි විජේගුණරත්නට චෝදනා එල්ලවී ඇත්තේ ඒ අපරාධයට සම්බන්ධ ප්‍රධාන සැකකරුවකු සඟවා තබාගෙන ඔහුට රටින් පිටවීමට ආධාර අනුබල දුන්නේය යන්න මතයි. (රවි විජේගුණරත්නට මේ අවුරුද්ද අවසානය දක්වා ජනාධිපතිවරයා සේවා දිගුවක් දී ඇති අතර, වසන්ත කරන්නාගොඩ අද්මිරාල් ඔෆ් ද ෆ්ලීට් නමැති ඉහළම නිලයකට ජනාධිපතිවරයා විසින් පසුගියදා ඔසොවනු ලැබ තිබේ.)
ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ, ලසන්ත වික්‍රමතුංග, කීත් නොයර්, උපාලි තෙන්නකෝන් වින්දිතයන් වූ අපරාධවලට සම්බන්ධවී ඇත්තේ, කිසියම් එක් පුද්ගයකු හෝ කණ්ඩායමක් විසින් සැලසුම් සහගතව මෙහෙයවන ලද හමුදා ප්‍රහාරක කණ්ඩායම්ය. ප්‍රගීත් පැහැරගෙන ගොස් රැඳවූයේ ගිරිතලේ යුද හමුදා බුද්ධි අංශ කඳවුරේය. එහි භාර නිලධාරි කර්නල් ශම්මි කුමාරරත්න විසිනි. එහි රඳවාගෙන ප්‍රශ්න කිරීමෙන් පසු කඳවුරෙන් පිටතට හමුදා වාහනවලින්ම ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ගෙනගොස් මරාදමන ලද බව දැන් ඉතා පැහැදිලිය. ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනයට, කීත් නොයර් පැහැරගැනීමට හමුදා ප්‍රහාරක කණ්ඩායම පිටත් වුණේ මරදානේ ටි්‍රපොලි හමුදා කඳවුරෙනි.
දැන් මේ ලිපිගොනු අසම්පූර්ණ වන්නේ මන්ද?
ඒ අපරාධ පිළිබඳ පරීක්‍ෂණ, දීර්ඝ ලෙස විහිද ගොස්, එකම තැනකදී නැවතී ඇති නිසාය. එනම්, මේ ඝාතනවලට සම්බන්ධ හමුදා ඛණ්ඩ ස්ථානගතව සිටි හමුදා කඳවුරුවලින් ඔවුන්ගේ ගමන්බිමන්, පාවිච්චි කළ වාහන යනාදිය ගැන අවශ්‍ය තොරතුරු අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ලබා නොදීම නිසාය.
සෑම හමුදා කඳවුරකම, ඒ ඒ කඳවුරේ සෙබළුන් හා නිලධාරීන් යොදවන රාජකාරි, ගමන්බිමන් ආදිය ගැන දෛනිකව සටහන් කෙරෙන අතර, හමුදා කඳවුරට යන එන වාහන සියල්ලත්, ඒවා පිටත්ව ගියේ නම්, පැමිණියේ නම් ඒ කොහේටද, කොහි සිටද, ඒවායේ ගමනේ යෙදුණේ කවුද යනාදි සියලුම විස්තරත් ඒ දෛනික සටහන්වල ඇතුළත් වෙයි. මේ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන කරන නිලධාරීන් මුහුණදී සිටින වැදගත්ම ප්‍රශ්නය නම්, මේ තොරතුරු හමුදාව විසින් ලබා නොදීමයි. ඒ සම්බන්ධව අනේක වාරයක් ඒ විමර්ශන කෙරෙන අධිකරණවලට, හමුදාපතිවරුන්ට, ආරක්‍ෂක ඇමති-ජනාධිපති ඇතුළු සියලු පාර්ශ්වවලට අපරාධ විමර්ශකයන් විසින් දැනුම් දෙනු ලැබ ඇතත්, මේ වන තෙක් විවිධ හේතු දක්වමින් ඒවා හමුදා අංශ විසින ලබාදී නැත. සමහර විට එසේ ලබා නොදීමට හේතු හැටියට කියන්නේ ජාතික ආරක්‍ෂාවට එය තර්ජනයක් වන බවය. සමහර විට කියන්නේ, ඒ තොරතුරු සටහන් පොත් දැන් හමුදාව සතුව නැති බවය.
පසුගියදා විශ්‍රාම ගිය යුද හමුදාපති මහේෂ් සේනානායක, ධුරය බාරගන්නා විට කීවේ, රණවිරුවන් යනු මිනීමරුවන් නොවන බැවින්, මේ පරීක්‍ෂණ සඳහා තමාට දිය හැකි උපරිම සහාය දෙන බවයි. විවිධාකාර ප්‍රකාශ හරහා තමා මහා ප්‍රගතිශීලියකුයැ’යි පෙන්වුවත් ඔහුගේ ධුර කාලය අවසන්ව ගෙදර යන තුරුත්, ඒ වගකීම ඉටුකිරීමෙන් ඔහු මගහැර සිටියේය.
ඒ සියල්ලටම වඩා, ඒ තොරතුරු ලබාදීමට විශාලතම බාධාව කළේ ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනය. ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාගේ, නීතිය හා සාමය අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාගේ, පොලිස්පතිවරයාගේ, අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන්ගේ, හමුදාපතිවරුන්ගේ, යුද හමුදා බුද්ධි අංශයේ ප්‍රධානිගේ සහභාගිත්වයෙන් පැවැති රැස්වීමකදී, මේ තොරතුරු උසාවියටවත් ලබා නොදෙන ලෙස නියෝග කළේ ජනාධිපතිවරයාය. ඒ 2018 අගෝස්තු 28 වැනිදා ඔහුගේ පැජට් පාරේ නිවසේ පැවැති සාකච්ඡාවකදීය.
ජනාධිපති ආරක්‍ෂක ඇමතිය. සේනාධිනායකය. ඔහුම ඒ පරීක්‍ෂණවලට තොරතුරු ලබා නොදෙන ලෙස නියම කරන විට, හමුදාපතිවරු ඇතුළු වගකිවයුත්තෝ ඒ අණ නියම ලෙස පිළිපදිමින් තොරතුරු වසං කරමින් සිටිති. දැන් සිදුවෙමින් පවතින්නේ එයයි. හරි නම්, නීතිපතිවරයා ඒ ගැන ප්‍රශ්න කළ යුත්තේ වැඩ බලන පොලිස්පතිවරයාගෙන් නොවේ. ජනාධිපතිවරයාගෙනි.■
