ශ්රීලංකා පොදුජන පෙරමුණ තම ජනාධිපතිවරණ ව්යාපාරය නිල වශයෙන් දියත්කොට ඇත. එහි ජනාධිපති අපේක්ෂකයා ගෝඨාභය රාජපක්ෂය. ශ්රීලනිප සහ පොදු ජන එක්සත් පෙරමුණු මන්ත්රීවරයකු ලෙස මෙතෙක් නාමිකව පෙනීසිටි මහින්ද රාජපක්ෂ, පොදු ජන පෙරමුණේ නායකයා ලෙසද දැන් ප්රසිද්ධියේ ප්රකාශයට පත්කොට තිබේ. ජනාධිපති සිරිසේන නායකත්වය දෙන ශ්රීලනිපය දේශපාලන වශයෙන් දියවී යෑමේ තවත් තීරණාත්මක අවස්ථාවක්ද ඒ සමගම ආරම්භ වී තිබේ.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වය ප්රකාශ කිරීමෙන් ඔහුගේ ආධාරකරුවන් හෝ පොහොට්ටු පක්ෂය අපේක්ෂා කළ තරම් උද්යෝගයක් හෝ කලබලයක් රටේ ඇතිකෙළේ නැත. එය තවත් දේශපාලන සිදුවීමක් පමණක් වී ඇති බව පෙනේ. කිහිප දෙනකු සමග කතා කිරීමෙන් මට පෙනුණ දෙයක් නම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට ඇති මහජන ප්රතිචාරය උද්යෝගයෙන් තොර, ප්රවේශම්කාරී එකක්ය යන්නයි. පසුගිය අවුරුද්දක පමණ කාලය තුළ ඔහු ගැන ගොඩනගා තිබුණු මාධ්ය ප්රචාරය නිසාම, මහජනයා ඔහු ගැන දක්වන්නේ සංශයවාදී ප්රතිචාරයක් වීමට හොඳටම ඉඩ තිබේ.
රනිල්ගේ උපහාස රසය
මේ අතර, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වය, තමන් වෙත පෙර නොතිබුණු දේශපාලන උපහාසයක් නිර්මාණය කරගැනීමට අගමැති රනිල්ටද අවස්ථාව ලබාදී ඇත. තම සහෝදරයා ටර්මිනේටර් කෙනකුයැයි බැසිල් රාජපක්ෂ කළ හැඳින්වීමට උපහාසාත්මක ලෙස ප්රතිචාර දක්වමින් ‘ලංකාවේ ජනතාවට කම්මුතුකාරයකු අවශ්ය නැතැ’යි අගමැතිවරයා කියා ඇත. ‘කම්මුතුකාරයා’ යනු ගෝඨාභයගේ දේශපාලන චරිතය හැඳින්වීමට ඇති වඩාත් ගැළපෙන වචනයකි. ඔහු ලංකාවේ අමාරුවෙන් හෝ දිගටම පවතින ප්රජාතන්ත්රවාදය, මානව අයිතිවාසිකම්, සුළු ජන අයිතිවාසිකම්, පුරවැසි නිදහස යන බොහොමයක කම්මුතුකාරයකු වන බවට පොරොන්දු වී සිටින්නෙකි. නිරායුධ, අහිංසක පුරවැසියන් ඉදිරියේ ඔහුට දේශීය ආර්නෝල්ඞ් ශ්වාසිනෙගර් කෙනකු වීමද දුෂ්කර නොවනු ඇත.
‘කිරෙන් බැද්දත් තෙලෙන් බැද්දත් කොබෙයියා කොබෙයියාමය’ යන ගැමි පිරුළද රනිල් මේ දිනවල ගෝඨාභය ගැන පාවිච්චි කරයි. එය වනාහි රාජපක්ෂ පවුලේ දේශපාලන වශයෙන් වැරදි හදාගැනීමට ඇති නොහැකියාව සහ නොසූදානම ගැන එජාපය පැත්තෙන් මෙතෙක් ආ හොඳම අලංකාරෝක්ති ප්රකාශයයි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ගැන දේශපාලන වශයෙන් මතවාදී ප්රහාරයක් දියත් කිරීමට එජාපයේ රනිල් පාර්ශ්වය මෙන්ම සජිත් පාර්ශ්වයද ඉදිරිපත් වී තිබේ. සජිත් පාර්ශ්වයේ ප්රධානියකු වන මුදල් ඇමති මංගල සමරවීර නිකුත්කර ඇති ප්රකාශය, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ව්යාපෘතිය ගැන මෙතෙක් කර ඇති ඉතාම ප්රබල සහ කර්කශ විවේචනයද වෙයි.
එජාපයේ ප්රශ්න
මේ අතර එජාපය පිළිබඳව ප්රධාන ප්රශ්න දෙකක් දැනට මතු වී තිබේ. පළමුවැන්න, එජාපය ගෝඨාභය සහ රාජපක්ෂ කඳවුර සමග පවත්වාගෙන යන ඇත්ත සම්බන්ධය කුමක්ද යන්නයි. දෙවැන්න, දැනට පවතින ජනාධිපති අපේක්ෂක පොරය, රාජපක්ෂ කඳවුරට වාසි නොවන පරිදි සාමකාමී ලෙස විසඳාගැනීමට, රනිල් සහ සජිත් පාර්ශ්ව දෙකට හැකිවනු ඇද්ද යන්නයි. මේ ප්රශ්න දෙකටම ලැබෙන පිළිතුරු ළඟ එන ජනාධිපතිවරණය වටා හැඩ ගැසෙන ලංකාවේ දේශපාලන අනාගතයේ ගමන්මග තීරණය කිරීමට බෙහෙවින් හේතුවනු ඇති බවද පෙනේ.
පළමුවැනි ප්රශ්නය ගැන සිතීමේදී, එජාපයේ රනිල් පාර්ශ්වය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මෙන්ම රාජපක්ෂ කඳවුරද සමග ගෙනගිය සහ ගෙනයන මිත්ර සම්බන්ධතා පිළිබඳ පසුගිය කාලයේ ආ මාධ්ය වාර්තාවලින් යෝජනා වන දේ අමතක කළ නොහැකිය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂට අලූත් ශ්රී ලංකා පාස්පෝට් බලපත්රයක් ලබාදීමට වජිර් අබේවර්ධන සහ සාගල රත්නායක යන ඇමතිවරුන් කර ඇති අසාමාන්ය උදව් ගැන ඇති මාධ්ය වාර්තා ඇත්ත නම්, තම ද්විත්ව පුරවැසිභාවයේ රහස සහ ව්යාජ කතාන්දරය ආරක්ෂා කරගැනීමට ගෝඨාභයට, රනිල් පාර්ශ්වය දක්වා ඇත්තේ ඍජු උදව්වකි. එය වනාහි ගෝඨාභයගේ ද්විත්ව-පුරවැසිභාවය අතහැරීමේ උපක්රමික ආඛ්යානයේම කොටසක් වන්නට හොඳටම ඉඩ තිබේ. දැනට තිබෙන තත්ත්වය නිරීක්ෂණය කරන කෙනකුට අනුමාන කළ හැකි දෙයක් නම් තම අමෙරිකානු පුරවැසිභාවය පිළිබඳ කරුණ ගුප්ත රහසක් ලෙස පවත්වාගැනීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ උපායික සැලැස්මේ කොටසක්ය යන්නයි. ඔහුගේ ජනාධිපති අපේක්ෂක ඉල්ලූම් පත්රයට නීතිමය අභියෝගයක් ඇති නොකරන දේශපාලන වාතාවරණයක්ද, භීතියක්ද රටේ ඇති කිරීම, ගෝඨාභයගේ මෙම උපායික ක්රියාමාර්ගයේ කොටසක්ද වන බව පෙනේ. එජාපයේ රනිල් පාර්ශ්වය මෙම ක්රියාවලියේම හවුල්කාරයන් නොවන බව ඔප්පු වන තුරු, අගමැති රනිල් අලූතෙන් ලබාගෙන තිබෙන, දේශපාලන උපහාසයට ඇති සමත්කමේ ඒ තරම් දේශපාලන අර්ථයක් නොතිබෙනු ඇත.
දෙවැනි ප්රශ්නය වන, එජාපයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා කව්ද යන්න සාමකාමීව විසඳාගැනීමට රනිල් සහ සජිත් පාර්ශ්ව දෙකට හැකිවන්නේද නැද්ද යන්නට පැහැදිලි පිළිතුරක් තවමත් නැත. තමන්ගේ දේශපාලන පසමිතුරුතා මහජනතාව ඉදිරියේ වසාගැනීමට අප රටේ දේශපාලනඥයන් සතු අසාමාන්ය හැකියාව ප්රදර්ශනය කරමින් රනිල් සහ සජිත්, සජිත්ගේ නිවාස විවෘත කිරීමේ උත්සව සභාවල එකට සිනාසෙමින් සිටියත්, එම දෙදෙනා දැනට පැටලී සිටින්නේ, දේශපාලන පක්ෂයක් හැටියට එජාපයේ අනාගතය මෙන්ම ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේ ප්රතිඵලයද නිර්ණය කිරීමට හේතුවන මහා බල අරගලයකය. දැනට පෙනෙන හැටියට නම් එජාපයේ අභ්යන්තර බලතුලනය සජිත්ට වාසි වන පරිදි තීරණාත්මක ලෙස වෙනස්වී තිබේ. ඒ බව පිළිගැනීමට රනිල් පාර්ශ්වය සූදානම්ද නැද්ද යන්න තවමත් පැහැදිලි නැත.
රනිල් සහ සජිත් අතර ඇති අභ්යන්තර බල අරගලය අද ඊයේ ඇතිවූවක් නොවේ. එය අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ පවතින්නකි. එම බල අරගලය තියුණු වූ සෑම අවස්ථාවකම, සජිත් කොන්කර දමා තම නායකත්වය ආරක්ෂා කර ගැනීමට රනිල් සමත්විය. එහෙත් මෙවර, එජාපයේ නායකත්වය සජිත් අතට මාරුවුවහොත්, ජනාධිපතිවරණයේදී එජාපයේ ඉරණම වනු ඇත්තේ කුමක්ද? ගෝඨාභය සහ රනිල් ප්රධාන අපේක්ෂකයන් වන ජනාධිපතිවරණයකදී, ගෝඨාභයට පහසු ජයක් ලැබෙනු ඇත යන්න දැනට බොහෝ දෙනා දරන අනුමානයයි. එජාපය දෙකඩ වීමට ඉඩ ඇතැ’යි සමහරු කියති. දෙකඩ නොවුණත් සජිත් පාර්ශ්වය, රනිල් වෙනුවෙන් මහන්සිවී ඡුන්ද ව්යාපාරයට සහභාගි නොවීමට බොහෝ විට ඉඩ තිබේ.
සුළු ජන ඡන්ද
මේ අතර එජාපයේ ජනාදිපති අපේක්ෂකයා ලෙස රනිල් හෝ සජිත් හෝ ඉදිරියට පැමිණියත්, ඒ කවුරුන් හෝ මුහුණ දෙන අභියෝගයක් වන්නේ, ගෝඨාභය පරාජය කිරීමේ පොදු පෙරමුණක් ගොඩනැගීමට හැකිවන්නේද යන්නයි. දැනට රටේ තිබෙන තත්ත්වය අනුව, ජනාධිපතිවරණයේදී ඡුන්දදායක චර්යාවේ ප්රධාන ප්රවණතාව වන්නට ඉඩ තිබෙන්නේ, සිංහල සමාජයේ බහුතර සහාය ගෝඨාභයට ලැබීමත්, දෙමළ හා මුස්ලිම් සමාජවල අතීරණාත්මක තත්ත්වයක් ඇතිවීමත්ය. සිංහල සමාජයේ බහුතර ඡුන්දයෙන් පමණක් ජනාධිපතිවරණය ජය ගැනීම පහසු කාර්යයක් නොවන බව රාජපක්ෂ කඳවුරද දනියි. එහෙත්, රාජපක්ෂ කඳවුරේ අපේක්ෂකයකුට සුළු ජන ප්රජාවගේ බහුතර සහායක් ලැබීමේ සහතිකයක් දැනට නැත. එම සහතිකය අලූතෙන් ලබාගැනීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂටද හැකිකමක් නැත. එහෙත්, සුළුජන බහුතරයේ සහාය කිසිදු එජාප අපේක්ෂකයකුට ලැබෙන බවටද සහතිකයක් දැනට නැත. එජාපය ඇතුළේ ඇති නායකත්ව බල අරගලයට සහභාගිවීමට සුළුජන ප්රජාව නියෝජනය කරන පක්ෂද පැහැදිලිව ප්රතික්ෂෙප කර ඇත.
රාජපක්ෂට විකල්පයක්?
මේ පසුබිම තුළ, ජනාධිපති අපේක්ෂක සටනින් ජය ගැනීමට සජිත් සමත් වුවත්, ඔහු ඉදිරියේ ඇති අභියෝගය සුළුපටු එකක් නොවේ. ජනාධිපතිවරණයෙන් ජයගන්නට නම්, ඔහු කළ යුත්තේ, ගෝඨාභයට රාජපක්ෂවාදී විකල්පයක්, එනම් ‘බලගතු පාලකයා’ යන විකල්පය වීම නොවේ. රාජපක්ෂ ව්යාපෘතියටම කොළ පාට කමිසයක් හැඳගෙන ඉරිරිපත්වීම නොවේ. මංගල සමරවීර ගෝඨාභයගේ ව්යාපෘතිය ගැන ඊයේ පෙරේදා ඉදිරිපත් කළ දැඩි විවේචනය පදනම් කොටගත්, ලිබරල්වාදී සහ ප්රජාතන්ත්ර්රවාදී විකල්පයක් ලෙස ඉදිරිපත් වීමය. ඒ සඳහා පුළුල් බහුවාර්ගික සහ ප්රජාතන්ත්රවාදී පෙරමුණක් අලූතෙන් ගොඩනැගීමය.
එවැනි පුළුල් සහ ගැඹුරු දේශපාලන දැක්මක් තමන්ට තිබෙන බවක් සජිත් පේ්රමදාස මහතා තවමත් ප්රදර්ශනය කර නැත. එබැවින් ඉදිරි මාස දෙක තුන තුළ මංගල සමරවීර වැනි සජිත් සමග සිටින දේශපාලන වශයෙන් ප්රබුද්ධ කොටස්වලට සිදුවනු ඇත්තේ සජිත් පේ්රමදාස ප්රජාතන්ත්රවාදියකු සහ ලිබරල් ප්රජාතන්ත්රවාදියකු ලෙස නැවත නිර්මාණය කිරීමයි. ඔහු වටා අලූත් ප්රජාතන්ත්රවාදී රැුල්ලක් නිර්මාණය කිරීමයි. මෙහිදී ඇති දේශපාලන සරදම නම් මෙම ප්රජාතන්ත්රවාදී රැුල්ල ගොඩනැගිය යුතුව තිබෙන්නේ පවතින ආණ්ඩුවට විරුද්ධව නොව, විරුද්ධ පක්ෂ අපේක්ෂකයාට විරුද්ධව යන්නයි.
මේ අතර ජවිපෙ අපේක්ෂකයා අනුර කුමාර මහතා වීමට බොහෝ විට ඉඩ තිබෙන බව පෙනේ. මෙවර ජනාධිපතිවරණ සටනේදී ජවිපෙහි මූලික මූලෝපායික ඉලක්කය වී තිබෙන්නේ, පක්ෂය ගොඩනැගීම සහ පක්ෂයේ ඡුන්ද පදනම ශක්තිමත් කරගැනීම බව පෙනේ. ඒ මගින් පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී වඩා යහපත් ප්රතිඵල ඇතිකර ගැනීමට හැකිවනු ඇත යන කරුණ ජවිපෙහි මූලෝපායික ගණන් බැලීම තුළ තිබෙන බව පෙනේ. ජවිපෙ අපේක්ෂා කරන බව පෙනෙන්නේ, තම ඡුන්ද ප්රමාණය මිලියනයක් ඉක්මවා යා හැකි බවයි. ජවිපෙ නොවන අයගේ අදහස එය ලක්ෂ 7ක් පමණ විය හැකි බවයි. ප්රධාන පක්ෂ සහ අපේක්ෂකයන් ගැන ජනතාව කලකිරී සිටින පසුබිමක, අනුරට ලැබෙන මධ්යම පන්තික සහ සුළු ජන ප්රජා ඡුන්දය වැඩිවීමේ ප්රවණතාවක් දැනට තිබේ. විද්යාත්මක මහජන මත සමීක්ෂණ සිදු නොකරන අප රටේ, මැතිවරණයේ සංඛ්යාලේඛනමය ප්රවණතා ගැන අනාවැකි කීම දුෂ්කරය. ඒ හැරත්, තමන් ඡුන්දය දෙන්නේ කාටද යන්න නාඳුනන අයට ප්රකාශ කිරීමට ඡුන්දදායකයන් අකැමැති සහ භීතිය දක්වන ලංකාව සහ ඉන්දියාව වැනි රටවල පූර්ව-මැතිවරණ ජනමත විමසීම් යනු විශ්වාසය තැබිය නොහැකි ව්යායාමයන්ය. එබැවින් පූර්ව මැතිවරණ මහජන මත විමසීම් සිදුකිරීම, අප රටේ විශ්වවිද්යාලවල සිටින ප්රෝඩාකාර පර්යේෂණ ප්රජාවගේ වෘත්තියක්ද වී තිබේ. එය වෙනම කතාකළ යුතු තේමාවකි.
ප්රහේලිකාව
ජවිපෙ අනුර කුමාර මහතා ලක්ෂ 7ක් ඡුන්ද ලබාගන්නේ නම් ඒවා අතිබහුතරය රාජපක්ෂ විරෝධී ඡුන්ද වීමට බොහෝ විට ඉඩ තිබේ. එයින් ඇතිවිය හැකි දේහපාලන පලවිපාක ගැන නොසලකා හැරීමට ජවිපෙ නායනකත්වය මෙවර තිරීණය කර ඇති බවද පෙනේ. රාජපක්ෂ සහෝදරවරුන්ගේ මර්දනකාරී පාලන තන්ත්රයක් යටතේ තමන්ට වඩා වාසිදායක දේශපාලන මාවතක් විවෘත වනු ඇතැයි ජවිපෙ නායකත්වය මූලෝපායික වශයෙන් සිතන්නේද යන්න ගැනද තවමත් පැහැදිලි නැත. ජවිපෙ ඉදිරියේ තිබෙන්නේද විසඳීමට පහසු නැති ප්රහේලිකාවකි. මෙය වනාහි දුර්වල වෙමින් සිටින ප්රජාතන්ත්රවාදී බලවේග ලෝකය මට්ටමෙන් මුහුණ දෙන ප්රහේලිකාවක්ද වෙයි. ප්රහේලිකාවේ ගොදුරක් වීම හැර එයින් එළියට එන්නේ කෙසේදැයි සිතීමට මෙම බලවේගවලට දේශපාලන සහ බුද්ධිමය වශයෙන් නොහැකි වීමද, වර්තමාන ප්රජාතන්ත්රවාදී ප්රහේලිකාව එනම් ාැපදජර්ජහ ච්ර්ාදං එක, පුනර්-නිර්මාණය කිරීමේ සාධකයකි. x
