මරණ දඬුවම ලංකා දන්ඩ නීති සංග්‍රහයෙන් ඉවත් කිරිම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර ඇති පෞද්ගලික මන්ත්‍රීවරයකුගේ පනත් කෙටුම්පත ආන්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්තාවට අනුකූල බවට ප්‍රකාශයක් කරන්නැයි’යි ඉල්ලා මහාචාර්ය කමිනා ගුණරත්න, අගෝස්තු 7 වැනිදා හේ්‍රෂ්ටාදිකරණයට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කර ඇත.
මෙම පනත් කෙටුම්පතෙහි කිසිදු වගන්තියක් ආණ්ඩුක්‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැනි නොවන බවද, කෙටුම්පත ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තීන්ට අනුකූලව සකසා ඇති බවද ඇගේ පේතසමේ කියැවෙයි. මෙම පනත් කෙටුම්පත මඟින් මූලික අයිතිවාසිකම් සහ ජීවත්වීමේ අයිතිය තහවුරු වන බවත්, ශ්‍රී ලංකාව අත්සන් කර ඇති සිවිල්, දේශපාලන හා මානව හිමිකම් සඳහා වන ප්‍රඥප්තියට එය අනුකූල බවත් මහාචාර්ය කමිනා ගුණරත්න කියයි. ‘මරණ දඬුවම පැනවීම මිනිසාට ඇති ජීවත්වීමේ මූලික අයිතිවාසිකම් අහෝසි කිරීමක් බැවින් එය මිනිස් ජීවිතය හෑල්ලූවට ලක්කිරීමක්ද වේ.’
කමිනා ගුනරත්න මහත්මියගේ මෙම පෙත්සම ශ්‍රේස්ටාදිකරණයට ඉදිරිපත් වන්නේ. එම පනත් කෙටුම්පත නීතියට පටහැණියැයි නීතිපතිවරයා තමාට දැනුම් දී ඇති බව ජනාධිපතිවරයා, අගෝස්තු 5වැනිදා ප්‍රසිද්දියේ ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසුවය.
පළමුව කිවයුත්තේ ීනිතපතිවරයාගේ අදහස් බැඳාිම් ඇතිකරන ආකාරයේ ඒවා නොවන බවයි. ඔහු ජනාධිපතිගේත් රජයේත් ආණ්ඩුවේත් ණීති උපදේශකවරයාය. ඔහු කියන දේ රියන්නටත් වරදින්නටත් පුළුවන.
පෙ1ද්ගලික මන්ත්‍රීවරයකුගේ පනත් කෙටුම්පතක් නීතියක් බවයට පත්වන්නට කිසිම බාදාවක් ලංකාවේ නීතියේ නැත. කරු ජයසූරිය මහතා, පසුගිය ආණ්ඩු කාලයේ තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය පිලිබඳා පනත් කෙතටුම්පතක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කෙල්, පෞද්ගලික මන්ත්‍රීවරයකුගේ පනත් කෙටුම්පතක් හැමිටියටය. සාමාන්‍ය පනත් කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් කෙරෙන ආකාරයට වඩා කාර්ය පටිපාටිමය වශයෙන් වෙනස්කමක් ඇතත්. එවැනි නීතියක් පාර්ලිමේන්තුවෙන් සම්මත වූ පසු කිසිදු වෙනසක් නැතිව නීතියක්මය. එහෙත්, සිදුවන එකම දේ නම්. පෞද්ගලපික මන්ත්‍රීවරයකු විසින් ඉදිරිපත් කෙරෙන නිසා, එයට සම්මතවීමට අවශ්‍ය චන්ද ප්‍රමාණය පාරු්ලිමේන්තුවේදි ලබාගැනීම දුෂ්කර කාරණයක් විය හැකි වීමය. එහෙත්. මරණ දඬුවම අහෝසි කිරීමට පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරඇති පනත් කෙටුම්පතට සම්පූර්නයෙන්ම ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ සහයෝගය ලැබෙන නිසා, එනම් ආන්ඩුවේ අනුදැනුම මත ඉදිරිපත් කොට තිබෙන නිසා. ඊට අවශ්‍ය සාමාන්‍ය බහුතර ඡන්දයෙන් එය පාර්ලගිමේන්තුවේදී පහසුවෙන්ම සම්මත කර ගත හැකිය.
ජනාධිපතිවරයා එක එක බාල්දි පෙරලන්නේ මෙසේ පනත් කෙටුම්පත නීතියක් හැටියට පහසුවෙන් සම්මත කරගත හැකි බව පෙනෙන නිසාත්. එය සම්මත වුණොත්. තමන්ගේ ‘මනුෂ්‍ය ඝාතන ප්‍රතිපත්තිය’ ක5ියාත්මක කරගත නොහෙන නිසාත්ය.
මේ ැඅවුරුද්ද අවසානයේ දේශපාලන වශයෙන් අතුගෑවී යන්නට නියමිත ජනාදිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, ගෙදර යන්නට කලින් කවුරු කාව හෝ එල්ලා මරා දමා යෑමේ විනාශකාරී චේතනාවෙන්ම සිටින බව පෙනේ. සමාජය වෙනුවෙන් තමාට කල හැකි මහත්ම සේය නම් එලෙස කිසිවකු රඑල්ලා දැමීම බව ඔහුගේ කල්පනාවයි. එහෙත්. එසේ එල්ලා මැරිය යුත්තේ ඇයිදැයි ඔහු කිසිම තැනක තර්කානුකූලව පැහැදිලි කර නැත. මේ සම්බන්දයෙන් පෙබරවාරි 6 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවේදි කල අදහස් දැක්විමේදීද මරාදැමිම සාදාරණය කරන කිසිම පදනම් සහිත එකම තර්කයක්වත් ඔහු ගෙනආවේ නැත.
‘අද මරණීය දණ්ඩනය බොහෝ රටවල ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඇමරිකාව, සිංගප්පූරුව වැනි රටවලත් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඇතැම් රටවල විදුලි පුටුව ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඇතැම් රටවල එන්නත් කිරීම් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මේ තිබෙන ආර්ථික හා සමාජ බලවේගයන් තුළ ඇතිවන යහපත් පැත්ත වගේම වඩාත් විහිදී යන අයහපත් පැත්ත තුළ සමාජය විනයගරුක සමාජයක් කරන්න, නීතිගරුක සමාජයක් කරන්න, හොඳ රටක් කරන්න, තද නීතිරීති ක්‍රියාත්මක වීම අවශ්‍යයි. අපි බෞද්ධ, හින්දු, කතෝලික, ක්‍රිස්තියානි, ඉස්ලාම්, දර්ශනයන් තුළ ආධ්‍යාත්මික සමාජයක් ගොඩනගන්න විශාල කැපකිරීමක් කරනවා. රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය තුළ ඒ කටයුතු කරනවා. නමුත් ආධ්‍යාත්මික දර්ශනයන් වගේම නීති රීති ශක්තිමත් කිරීම ඉතාමත් අවශ්‍යයි. ඒ නිසා තමයි මම තීරණය කළේ මරණීය දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කළ යුතුයි කියලා.’ යැයි ජනාධිපතිවරයා පාඑර්ලිමේන්තුවේදී කිවේය. මේ එකම තැනකවත්, මරන දඬුවම සාදාරණය කරන්නට. මිනිසුන් මරාදැමිම සාදාරනය කරන්නට සෑහෙන තර්කයක් තිබේද? නැත.
එහෙත්, මරණ දඬුවමෙහි ඇති භයානකකම, නිස්සාරභාවය, ප්‍රතිඵල රහිත බව, අයිතිවාසිකම් විරෝධීබව පැහැදිලි කරන්නට ඕනෑ තරම් සාධාරණ තර්ක තිබේ. මිනිසුන් ඒලා මැරීමේ තමාගේ ජනඝාතන ප්‍රතිපත්තිය ක්‍රියාත්මක කිරීමට අපෙර අඩු ගනනේ. තමා වටා සිටින අපfාද්ශකයන් ලවා, මරණ දඬුවම සාදාරණය කරන තඑර්ක ටිකත්වත් සමාජය ඉදිරියට ගෙනෙන්ට ජනාධිපතිවරයා අසමත්ව තිබේ. පසුගිය දිනෙක ජාතික රූපවාහිනියේ පැවැති මරණ දඬුවම පිළිබඳ සාකච්චාවකදී, ජනාධිපති කාර්යාලයෙන් එවනු ලැබූ සාමාජිකයා මුලු කාලය තුළදීම මරන දඬුවම සාධාරණද නැද්ද යන්න ගැන වචනයක්වත් නොකීමට පරෙස්සම් වූ අතර, මරණ දඬුවම පිළිබඳා කතාවනක් ජනාදිපතිවරයා කිව්වේ. සමාජය තුල මත්ද/නව්‍ය ගැන අලුත් සංවාදයක් ඇතිකිරිමටයැයි කියන අමුතු තර්කයක් පමණක් ඉිදිරපත් කෙලේය.
දැන් පාර්ලිාමේන්තුවට මරන දඬුවම අහෝසි කිරීමට, අතිතයටත්බ බලපාන පරිදි නීතිය සංශෝදනය කිරීමට පනත් කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කොට තිබේ. ඒ බන්දුලාල් වාරියගොඩ මන්ත්‍රීවරයා විසිනි. එය නිති විරෝධී පනත් කෙටුම්පතක් නම්. කිසිවකු කල යුත්තේ, ඨඉ එරෙහිව හේ්‍රස්ටාදිකරණය ඉදිරියට යෑමයි. ගොස්. පනත් කෙටුම්පත ආන්ඩුක්‍රම වයවස්තාවට පටහැනියැයි තර්ක කිරිමයි. එවිට එම තර්කවල වැදගත්කම සලකා බලා ශ්‍රේස්ටාදිකරණය ඒ පිලිබඳ තීරණඛයක් කතානායකවරයා වෙත දන්වා එවනු ඇත. එසේ නොවී, නවීතිපතිවරයාද පනත් කෙටුම්පත වැරදියැයි කීවායැයි මතයක් සමාජගලත කිරීමෙන් තමාගෙරැ් ජනගාතක චින්තනය ජනාදිපතිවරයාගෙන් නැවත නැවතත් රඑලිදරව් වනවා මිස අන් දෙයක් සිදුනොවේ.
පසුගියදා අනුරාධපුරයේදී මරණ දඬුවමට සියයට අනුපහක මහජන කැමැත්තක් ලැබුනු බවට ජනාධිපබතිවරයා කීමේන කලේද, මහජනතාවගෙන් ඇත්ත වසංකර සිය අපරාධ චේතනාව ඉදිරියට දැමීමය. එරන්ටර්ප්‍රයිසස් ශ්‍රී ලංකා ප්‍රදර්ශනය අනුරුදපුරfාය් පැවැති අවස්තාවේ ජනාධිපති කාර්යාලයේ දෙදෙනකු එහි තැනෙක සිටගෙන එන එන අයට මරණ දඬුවම සම්බන්දයෙන් තමන්ගේ අදහස ප්‍රකාශ කරන්නටයැයි ඇඟිලි සලකුනු තබන යන්ත්‍රයක් පෙන්වා කළ ප්‍රෝඩාව එහි ආගිය පිරිස මැනැවින් දන්නාව ඇත. ඒ බොරුව පදනම් කරගනිමින් ජනාදිපතිවරයා රටේ මහජනතාව බහුතරයක් මරන දඬුවම අනුමත කර ඇතැ’යි දැන් පාරම්බායි.
මරණ දඬුවම අහිෂ්ට, විනාශකාරී, නැවත හැරවිය ෙනාහැකි අපරාදයක් බව නැවත නැවත කියද්දීත් මේ ජනාධිපතිවරයා කිසිවකු මරාදමා ලේ ම ඉල්ලන පහත් තත්ත්වයකට වැටී ඇත්තේ ඇයි? නමින් මෛත්‍රී වුණත්, අභ්‍යන්තරික වශයෙන් ඔහුගේ වෛරී ප්‍රකෘතිය ඉස්මතු වීම නිසාද?■
■ තිවංක සපරමාදු
