ප‍්‍රශ්නයක් යනු විසඳුමක් අවශ්‍ය කරන දෙයකි. සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යයෙකුට තුවාලය ප‍්‍රශ්නයකි. එහෙත් හිඟන්නෙකුට එය ප‍්‍රශ්නයක් නොවේ. මෙය, විශේෂයෙන් හිටපු පාලකයන් සම්බන්ධයෙන් දක්නට ලැබේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යනු, පසුගිය රජයේ මහ පරිමාණ ¥ෂණ සහ අපරාධ චෝදනාවන්ට ලක්ව ඇති තැනැත්තෙකි. ඔහුගේ දැන් සිරිත වන්නේ, තමාට අදාළ යම් අපරාධයක් හෝ ¥ෂණයක් ගැන නිසි පරීක්ෂණ පැවැත්වීමට ඉඩ හැරීම නොව, නිසි පරීක්ෂණ පැවැත්වීම මොන ආකාරයකින් හෝ වැළැක්වීමයි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එල්ල වී ඇති චෝදනා කිසිවක් මේ දක්වා අධිකරණයක් ඉදිරියේ අවසානාත්මක පරීක්ෂණයකට ලක්ව නොමැත. හේතුව, විවිධ හේතු යටතේ, එවැනි නඩුවක් අවසානය දක්වා ඇසීම පමණක් නොව, නඩුවක් විමසීම ආරම්භ කිරීම පවා ගෝඨාභය විසින් අධිකරණය හරහාම වළක්වාගෙන ඇති බැවිනි. ඔහුට අදාළව මතු වී ඇති වැරදි සම්බන්ධයෙන් තමා නිවැරදි බව ගෝඨාභය හොඳකාරවම දන්නේ නම් ඔහු කළ යුතුව ඇත්තේ හැකි ඉක්මණින් ඒ පිළිබඳ නඩු විමසා තමන්ගේ නිර්දෝෂී භාවය ඔප්පු කර ගැනීමයි.
අපරාධකරුවෙකු හෝ වෙනත් වැරදිකරුවෙකු තමන්ගේ අපරාධය හෝ වරද පිළිබඳ නඩුවක් විමසීමට කැමතිද නැද්ද යන ප‍්‍රශ්නයට මුහුණදුන්නොත් නොවැරදීම තෝරාගනු ඇත්තේ නඩුවක් වැටීමෙන් වැළැකී සිටීමට කැමැත්තක් දක්වන බව අපි කවුරුත් දනිමු. මන්ද යත්, නඩුවක් විභාග කෙරුණොත් තමා වැරදිකරු වී දඬුවම් විඳීමට සිදුවන බව අපරාධකරුවා හෝ වරදකරුවා දන්නා නිසා ය. ඒ නිසා, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් මෙතෙක් එල්ල වී ඇති සියලූ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් තමා වැරදිකරුවෙකු වීමට හොඳටම ඉඩ ඇති බව ගෝඨාභයම විශ්වාස කරන බව, මෙසේ විවිධ හේතු දක්වමින් නඩුවලට මුහුණදීම මගගැර යාම හරහා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින්ම මේ වන විට ඔප්පු කරමින් සිටින බව අපට සිතාගත හැකිය. මේ නිසා, ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකට ඔහු ඉදිරිපත් වන්නේ නම්, ඔහු සම්බන්ධයෙන් මේ රටේ ජනතාව දැනුවත් කළ යුතුව ඇති මූලික ප‍්‍රශ්නය වන්නේ, මේ දක්වා තමා අපරාධකරුවෙකු නොවන බව හෝ අහිංසකයෙකු වන බව ඔප්පු කිරීම ඔහු විසින්ම වළක්වමින් සිටින බව ජනතාවට කියාදීමයි. බුද්ධිමත් සහ මධ්‍යස්ථ ජනතාව ඔහුගේ ‘තරම’ එවිට තේරුම් ගනු ඇත.
අනිත් පැත්තෙන් ඒ ගැන අපි මෙසේ සිතමු. තමා පිළිබඳ එසේ නඩු ඇසීම විවිධ අවසරයන් යටතේ තමා වළක්වන්නේ, තමා වරදක් හෝ අපරාධයක් කර ඇති නිසා නොව, තමාගේ නිර්දෝෂී භාවය ඔප්පු කිරීමට තරම් අධිකරණයේ අපක්ෂපාතීත්වය පිළිබඳ විශ්වාසයක් තමා තුළ නැති නිසා බව ගෝඨාභය සමහරවිට කිව හැකිය. ඇත්තෙන්ම, එවැනි හේතුවක් නිසාත්, කෙනෙකු අධිකරණයට මුහුණදීමට සාධාරණ අකමැත්තක් දැක්විය හැකිය. මිනිසුන් බොහෝ ප‍්‍රශ්න ‘ගොඩින් බේරා ගැනීමට බලන’ එක හේතුවක් එයයි. එවැනි තත්වයක් ඇති වන්නේ, අධිකරණයක විනිසුරුවරුන්ගේ විශේෂ පක්ෂපාතීත්වයන් සහ අගතීන් නිසා පමණක් නොව, පවතින අධිකරණ පද්ධතිය තුළ ‘නඩු කීම’, බලවන්තයන්ට සහ ධනවන්තයන්ට වඩාත් වාසිසහගත වන අන්දමේ නැමියාවකට යට විය හැකි බව, සාමාන්‍යයෙන් කවුරුත් දන්නා නිසා ය.
උදාහරණයක් වශයෙන්, රටේ සිටින විශිෂ්ඨ ගණයේ නීතිඥයෙකුගේ සේවාව ලබා ගැනීමට ධනපතියෙකුට හෝ බලපුළුවන්කාරයෙකුට මිස වෙන කෙනෙකුට පහසුවෙන් කළ හැකි දෙයක් නොවේ. එහෙත් මේ කියන කිසි දුෂ්කරතාවක් හෝ අපහසුතාවක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් නැති බව අපි කවුරුත් දනිමු. ඔහුට ධනය තිබේ. එසේම, ආණ්ඩුවේ සෘජු පාර්ශ්වකරුවෙකු නොවුණත්, වක‍්‍රාකාරයෙන් එන දේශපාලනික සහ ආයතනික බලයකුත් ඔහුට තිබේ. ඒ නිසා, ගෝඨාභයගේ කුකුස පවතිනු ඇත්තේ වෙනත් වියහැකියාවක් සම්බන්ධයෙන් විය යුතුය. එනම්, අදාළ වැරදි සම්බන්ධයෙන්, කුමන තත්වයක් යටතේ වුවත්, තමා වැරදිකරුවෙකු වීමේ ඉතා විශාල ඉඩප‍්‍රස්ථාවක් ඇති බවට ඔහු තුළ තිබිය හැකි සැකයයි. එසේ නොමැතිව, ඉහතින් කී පරිදි, එනම් යම් කාරණයක් අධිකරණමය වශයෙන් විමර්ශනය කිරීම අරභයා අධිකරණයේ සාධාරණත්වයක් හෝ අපක්ෂපාතීත්වයක් ගැන ඔහුට සැකයක් ඇත්නම්, මෙසේ නඩු කල් දමා ගැනීම සඳහා එම අධිකරණය කෙරෙහිම ඔහු විශ්වාසය තබන්නේ කෙසේද යන ප‍්‍රශ්නය අප ඉදිරියේ මතුවෙයි. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, ඔහු මේ වන විට ඔප්පු කරමින් සිටින්නේ, නඩුවකට අදාළ තාක්ෂණික කරුණු, එනම් නෛතික උප්පරවැට්ටි සහ පටිපාටිමය වෙට්ටු දමා නීතියෙන් ගැලවී සිටීම සඳහා පමණක් අපේ අධිකරණය තමාගේ ප‍්‍රයෝජනයට ගත හැකි බවක් ඔහු විශ්වාස කරන බව නොවේද? මෙය, සමස්ථ අධිකරණ පද්ධතියටම ඔහු කරන අවමානයක් සහ අපහාසයක් වන බව කිව යුතුය.
වෙනත් බොහෝ දේවල් සහ පුද්ගලයන් සම්බන්ධයෙන්, මීට වෙනස් තලයක ක‍්‍රියාත්මක වන්නේත් මීට සමාන නියාමයකි. උදාහරණයක් වශයෙන්, ගැහැනුන්ගේ පැලෝපීය නාලය සම්බන්ධයෙන් අතුරලියේ රතන භික්ෂුවගේ ක‍්‍රියාකලාපය ගන්න. දොස්තර මොහොමඞ් ෂාෆිට එරෙහිව කළ යුතු වෛද්‍ය පරීක්ෂණවලට මේ භික්ෂුව ඇතුළු කොටස් තරයේ විරුද්ධ වූහ. ඊළඟට, රහස් පොලීසිය තමන්ගේ පරීක්ෂණ හරහා සොයාගත් කරුණු අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමත් මේ භික්ෂුව විවේචනය කෙළේය. රහස් පොලීසිය අධිකරණය වෙත කරුණු හෙළිදරව් කිරීම දෙස ‘රටම බලා සිටින’ බවට, රහස් පොලීසියේ සහකාර පොලිස් අධිකාරීවරයෙකුට වක‍්‍රාකාරයෙන් තර්ජනය කිරීමට පවා මේ භික්ෂුව පෙළැඹුණි.
එහිදී සිදුවුණේත්, ගෝඨාභය වර්ගයේම ක‍්‍රමයකි. වෛද්‍ය ෂාෆිට එරෙහිව වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක අපරාධයක් පිළිබඳ චෝදනාවක් තිබේ. එහෙත් අතුරලියේ රතන භික්ෂුව කියන්නේ, වෛද්‍ය පරීක්ෂණවලින් හෝ පොලිස් පරීක්ෂණවලින් එම අපරාධය සනාථ කර ගත යුතු නැති බවයි. ගෝඨාභයත්, අතුරලියේ රතන භික්ෂුවත් මෙහිදී දෙයාකාරයකින් එක සමාන ය. එනම්, කායික විද්‍යාවට අනුව, පිළිගත් විද්‍යාත්මක දත්ත මත පදනම් වූ පරීක්ෂණ ක‍්‍රමවේද හරහා සාපරාධීත්වය පිළිබඳ අවසාන විනිශ්චයකට එළැඹීම රතන භික්ෂුව ප‍්‍රතික්ෂේප කරන අතර, අපරාධ විද්‍යාවට අනුව තර්කානුකූල නෛතික විනිශ්චයකට අධිකරණය පැමිණෙනු දැකීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ප‍්‍රතික්ෂේප කරන බවයි. මේ දෙන්නාටම අවශ්‍ය කරන්නේ, අදාළ ප‍්‍රශ්නය අවසානාත්මක වශයෙන් විනිශ්චයකට භාජනය කිරීම නොව, හැකි තාක් කාලයක්, තමන්ගේ අස්ථිර සහ බොල් ආස්ථානයන් ආරක්ෂා කර ගැනීමයි. තමා ‘තවම අධිකරණයක් ඉදිරියේ වැරදිකරුවෙකු වී නැති’ බව, අඩු වශයෙන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණය දක්වාවත් කීමට ඇති හැකියාව රැුක ගැනීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ අභිප‍්‍රාය වී තිබේ. රතන භික්ෂුව, බෞද්ධ භික්ෂුවකට සහ බෞද්ධ චීවරයකට නොගැලපෙන තමාගේ නිරුවත සහ බොරුව විද්‍යාත්මකව ඔප්පු වීම, අඩු වශයෙන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණය දක්වාවත් වළක්වා ගැනීම සිය අභිප‍්‍රාය කරගෙන තිබේ.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සිය අභිමතාර්ථය ඉෂ්ට කර ගැනීම සඳහා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය පාවිච්චියට ගැනීමට බලන අතර, අතුරලියේ රතන භික්ෂුව ස්වකීය අපේක්ෂාව ඉෂ්ට කර ගැනීමට මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයක් පාවිච්චි කිරීමට බැලූවේය. එහිදී, කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයෙකු, කුරුණෑගල ප‍්‍රදේශය භාර නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයෙකු සහ කුරුණෑගල මහේස්ත‍්‍රාත්වරයෙකු ඇතුලූ පිරිසක් ඔහුගේ උදව්වට සිටියහ.
අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව දොස්තර ෂාෆිට එරෙහිව නැගුණු චෝදනා හැම පැත්තකින්ම විභාග කර බැලූවේය. ඒ කෙසේද? මුලින්ම, කාන්තාවන් 147 දෙනෙකුගේ පැමිණිලි සටහන් කර ගැනුණි. ඔවුන්ගේ ප‍්‍රධාන පැමිණිල්ල වුණේ, දොස්තර ෂාෆි විසින් මේ කාන්තාවන්ගේ කලින් දරු ප‍්‍රසූතියකදී කරන ලද සිසේරියන් සැත්කමකින් පසු නැවත දරුවන් ලැබීමේ හැකියාව තමන්ට නොලැබී ගොස් ඇති බවයි. එසේ සිදුවන්ට ඇත්තේ, කලින් දරු ප‍්‍රසූතියේ සිසේරියන් සැත්කම කිරීමේදී දොස්තර ෂාෆි තමන්ගේ පැලෝපීය නාලයට හානියක් කළ නිසා විය හැකි බව මේ කාන්තාවන්ගේ පැමිණිලිවලින් කියැවිණ. ඉතිං, මේ කාන්තාවන්ට සිසේරියන් සැත්කම කිරීමේදී දොස්තර ෂාෆි සමග සේවයේ යෙදී සිටි වෛද්‍යවරුන් 47 දෙනෙකුගේ ප‍්‍රකාශ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ලබා ගත්තේය. කුරුණෑගල රෝහලේ හෙදියන් 71 දෙනෙකුගේ ප‍්‍රකාශ ලබාගත්තේය. එම රෝහලේ සුළු සේවක කාර්ය මණ්ඩලයේ 18 දෙනෙකුගේ ප‍්‍රකාශ ලබාගත්තේය. වෛද්‍යවරුන් 47 දෙනාගෙන් 45 දෙනෙකුම දොස්තර ෂාෆිට විරුද්ධ පැමිණිල්ල (පැලෝපීය නාලය අවහිර කිරීම හෝ හානි කිරීම* සිදුවිය නොහැක්කක් බවට සාක්ෂි දැරූහ. එක් වෛද්‍යවරියක් පමණක් කියා සිටියේ එවැනි පැමිණිල්ලක් ගැන වෙනත් අය කතා කරනු තමාට ඇසී ඇති බවක් පමණි. අනිත් වෛද්‍යවරයා කියා සිටියේ, සැත්කමක් සිද්ධ කරන අතරවාරයේ අනිත් පුද්ගලයන්ව විවිධ කාර්යයන් සඳහා ශල්‍යාගාරයෙන් පිට කර යැවීමට දොස්තර ෂාෆි කටයුතු කරන බව තමන් නිරීක්ෂණය කර ඇති බවයි. එහෙත් ඉතිරි වෛද්‍යවරුන් 45 දෙනාගෙන් හෝ හෙදියන් 71 දෙනාගෙන් හෝ සුළු සේවකයන් 18 දෙනාගෙන් කිසිවෙකු හෝ ඊට සාක්ෂි දැරුවේ නැත. අවසාන වශයෙන් වෛද්‍යවරුන් කියා සිටියේ, කාන්තාවන් කරන පැමිණිල්ලේ සත්‍යාසත්‍යතාව පරීක්ෂා කිරීම සඳහා ඇති එකම ක‍්‍රමය වන්නේ වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකට එම කාන්තාවන්ව භාජනය කිරීම බවයි.
එම පරීක්ෂණයේ ස්වභාවය පැහැදිලි කර ගැනීමට කුරුණෑගල මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා කැඳවූයේ එම රෝහලේ අධ්‍යක්ෂවරයා වන දන්ත වෛද්‍යවරයෙකි. මේ කියන පරීක්ෂණය නිසා කාන්තාවන් මියයාමටත් ඉඩ ඇති බව දන්ත වෛද්‍යවරයා උසාවියට කියා සිටි නිසා ඔහුගේ කතාවේ සත්‍යාසත්‍යතාව පිරිසිඳ දැන ගැනීම සඳහා ප‍්‍රසව සහ නාරිරෝග විශේෂඥයන් පිරිසකගේ ප‍්‍රකාශ ලබා ගැනීමට අපරාධ විමර්ශය දෙපාර්තමේන්තුව පියවර ගත්තේය. ඒ කාන්තා රෝග විශේෂඥවරු සියලූ දෙනාම, දන්ත වෛද්‍යවරයාගේ මතය එකහෙලා ප‍්‍රතික්ෂේප කළෝය. ඊට අමතරව, රජයේ ශික්ෂණ රෝහල් 12 ක සහ පෞද්ගලික රෝහල් 4 ක, පසුගිය අවුරුදු 5 ක කාලයේ මෙවැනි සිසේරියන් සැත්කමට භාජනය වී ඇති කාන්තාවන් 10,000 ක් දෙනාගේ වාර්තා ඒ සම්බන්ධයෙන් ලබා ගැනුණි. ඒ අය අතරින් කාන්තාවන් 4 දෙනෙක් පමණක් මේ පරීක්ෂණයට භාජනය වීමෙන් පසු ‘හුස්ම ගැනීමේ අපහසුවකට පත්ව සිටි’ බව කීහ. එයින් කිසි කාන්තාවක් මේ පරීක්ෂණය නිසා මියගොස් නැත.
දැන්, කාන්තා රෝග සහ වෛද්‍ය පරීක්ෂණ පිළිබඳව දන්ත වෛද්‍යවරයෙකුගේ උපදෙස් ලබා ගැනීමට මහේස්ත‍්‍රාත්වරයෙකු තීරණය කෙළේ ඇයි? යම් අගතියක් නිසාම ය. ඒ බව මේ වන විට මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා විසින්ම ඔප්පු කොට තිබේ. ඒ, පොලීසියට ඉදිරිපත් කරන අධිකරණ වාර්තාවෙන් අර දන්ත වෛද්‍යවරයා අධිකරණය ඉදිරියේ කියා සිටි ප‍්‍රකාශය ඉවත් කොට ඉදිරිපත් කරන ලෙස රෝහලේ රෙජිස්ට‍්‍රාර්වරයාට සහ ලඝුලේඛිකාවට මේ මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා උපදෙස් දී තිබීමෙනි. මෙකී මහේස්ත‍්‍රාත්වරයාගේ බිරිඳ ඉහත කී දන්ත වෛද්‍යවරයා යටතේ එම රෝහලේ සේවය කරන්නියකි. දන්ත වෛද්‍යවරයා, විමල් වීරවංශගේ දේශපාලනික සගයෙකි.
මේ සිද්ධියට අදාළ කුරුණෑගල පොලීසිය සිදුකොට ඇති බලවත් අක‍්‍රමිකතා තවත් බොහොමයක් තිබේ. පොලීසියේ ¥ෂිත භාවය පිළිබඳ පොදු හැඟීමක් රටේ තිබුණත්, අධිකරණයක අපක්ෂපාතීභාවයක් ජනතාව අපේක්ෂා කරති. දන්ත වෛද්‍යවරයෙකු වූවත්, වෛද්‍ය වෘත්තියේ ගරුත්වයක් තිබිය යුතු බවත් ජනතාව සිතති. ඒ සියල්ලටම වඩා, සිවුරක සිල්වත් භාවයක් ජනතාව අපේක්ෂා කරති.
මේ ආණ්ඩුවේ නොයෙක් වැරදි තිබේ. පාලකයන්ගේ අමනෝඥකම් අනන්තවත් ය. එහෙත් ඔවුන් වෙනුවට රට පාලනය කිරීම ඊළඟ වාරයේදී තමන්ට භාරදෙන්නැයි කියන්නේ මෙවැනි පුද්ගලයන්ගේ දෘෂ්ටිවාදය දරන නායකත්වයකට බව අපට අමතක කළ හැකිද?
