නියෝජ්ය අමාත්ය කරුණාරත්න පරණවිතාන
ජාතික හෙළ උරුමයේ සභාපති
එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා දෙසට සමාජයේ ලොකු අවධානයක් යොමුවෙලා තියෙනවා. ඒ ගැන ජාතික හෙළ උරුමයේ අදහස මොකක්ද?
අපේ අදහස ප්රධාන වශයෙන් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා කවුද කියන එකට වඩා අපේ අරමුණ මොකක්ද කියන එක ගැනයි. ප්රජාතන්ත්රවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින දේශපාලන කඳවුර ශක්තිමත්ව හදාගන්න ඕනෑ බව අපි දැඩිව විශ්වාස කරනවා. ඒ සඳහා මුලින්ම ශක්තිමත් සන්ධානයක් හදාගන්න ඕනෑ. අපට ප්රතිවිරුද්ධ පිලෙන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට පවුල්වාදී, රාජාණ්ඩුවාදී, ෆැසිස්ට්වාදී පවුලකින් අපේක්ෂකයෙක් එන්න නියමිතයි. ඒ පැත්තේ බොහෝ අය වලව්වට හුණු ගාන්න ලෑස්ති වෙමින් ඉන්නවා.
ඒ කඳවුරේ ශක්තිය අවතක්සේරු කළ යුතු නැහැ. පවුලක් වටේ එකතුවෙනවාට වඩා සන්ධානයක් හදාගැනීම අසීරු කටයුත්තක්. දැනට එක්සත් ජාතික පෙරමුණ විදියට දැනට එකතුවෙලා ඉන්න පක්ෂ වලින් අලූත් සන්ධානයක් අගෝස්තු 05 වැනිදා ප්රකාශයට පත්කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ජාතික ප්රජාතන්ත්රවාදී පෙරමුණ තමයි ඒ සන්ධානය. අපේ මේ මොහොතේ ඉලක්කය තමයි හැකි තරම් ශක්තිමත් ලෙස ඒ සන්ධානය හදාගැනීම. ඉන්පස්සේ අපි හොයාබලන්න ඕනෑ වැඩපිළිවෙල මොකක්ද කියලා. 2015 වගේ නෙවෙයි 2020 කියන්නේ. ආණ්ඩු විරෝධී අනුරාගයක් අපේ කඳවුරට නැහැ. අපි ආණ්ඩුවේ හිටපු කණ්ඩායම විදියට අපේ පැත්තට අවාසි වැඩියි. අනෙක් පාර්ශ්වයට විපක්ෂය වීමේ වාසිය තියෙනවා. මේ වෙද්දී ගෝලීය වශයෙන් ප්රශ්න රැුසක් තියෙනවා. ඒවා 2015ට වඩා වෙනස් විදියට වර්ධනය වෙලා තියෙනවා. ඒ වගේම පාරිසරික වශයෙනුත් ලෝක මට්ටමෙන් මුහුණදෙන ප්රශ්න තියෙනවා. දැන් රට මුහුණදෙන ප්රශ්න හරිම අලූත්. ඒවාට නවීන පිළිතුරු හොයන්න ඕනෑ. ඒ පිළිතුරු සංගත ප්රතිපත්ති වලින් විසඳන්න ඕනෑ. ඒ සියල්ල ගැන කල්පනා කරලයි ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයාව තීන්දු කරන්න ඕනෑ.
එහෙත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ කණ්ඩායම් දැනටමත් අපේක්ෂකයා ගැන තීන්දු අරන් නේද?
තවම අපේක්ෂකයා කවුද කියන එක ගැන අවසන් තීන්දුවක් අරගෙන නැහැ. එක්සත් ජාතික පක්ෂය තමයි අපේ පෙරමුණේ සිටින විශාලම තනි පක්ෂය. ඔවුන් අපේක්ෂකත්වය තමන්ගේ පක්ෂයට දෙන්න ඕනෑ කියලා ඉල්ලනවානම් ඒක සාධාරණයි. ඔවුන් සමඟ ජනප්රිය නායකයන් බොහෝදෙනෙකු ඉන්නවා. ඒත් ඒ ගැන අවසන් තීන්දුව ගැනීම එජාපය තනිව කරනවානම් එතැන ගැටලූවක් තියෙනවා. සන්ධානයේ එකඟත්වය ඇතිව තමයි ඒ කටයුත්ත කරන්න ඕනෑ. යූඇන්පීය තනියෙන්ම අපේක්ෂකයා ගැන තීන්දු ගන්නවානම් සන්ධානයක් ඕනෑ නැහැනේ.
අපේක්ෂකයාව තීන්දු කරගැනීමේ ක්රියාවලිය ගැන අදහස මොකක්ද?
අපි අදහස් අතර එකඟතා ඇති කරගත යුතුයි. දැනට එකඟ වෙල තියෙන ආකාරයට තල තුනකදී එකඟතා ඇති කරගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙනවා. මුලින්ම අපි නව සන්ධානයක් ගොඩනඟාගැනීම, එයට සුදුසු ව්යවස්ථාවක් හදාගැනීම, ඒවායේ තනතුරු හා ආකෘතිය ආදී කාරණා ගැන එකඟතාවයක් ඇති කරගන්න ඕනෑ. ඉන්පසුව ඒ සන්ධානයේ ප්රතිපත්ති මාලාව හා ඒවා ක්රියාත්මක කරන ආකාරය ගැන එකඟතාවයක් ඇති කරගන්න ඕනෑ. තුන්වැනියට තමයි ඒ ප්රතිපත්තිවලට නායකත්වය දෙන අපේක්ෂකයා කවුද කියලා තීන්දු කරන්න ඕනෑ වෙන්නේ. තනි පක්ෂයක මතයට විතරක් ඉඩ දීලා හරියන්නේ නැහැ.
මේ වෙලාවේ ඔබේ පෙරමුණෙන් ඉදිරිපත් වෙන අපේක්ෂකයා කවුරු වුණත්, ඔහු රට මුහුණදී තිබෙන ප්රශ්නවලට විසඳුම් සොයන්න තරම් ධාරිතාවක් තියෙන කෙනෙක් විය යුතු බව හිතනවාද?
ඒක ඇත්ත. මේ වෙද්දී ඇවිල්ලා තියෙන ප්රශ්න හරිම බරපතලයි. ජාතික ආරක්ෂාව ගැන ප්රශ්නයක් තියෙනවා. ජාතික සමඟිය ගැන ප්රශ්න තියෙනවා. අපි මේ වෙද්දී මුහුණදෙන ලොකුම ප්රශ්නයක් තමයි ආදායම පිළිබඳ ප්රශ්නය. රට ආර්ථික වශයෙන් දුර්වල වෙලා තියෙනවා. අපි වියදම් කරන්න හරිම කැමති ජාතියක්. වියදම් කරන්නම අපි ලොකු ණය බරකට මුහුණදීලා තියෙනවා. තවදුරටත් ඒ මාර්ගයේ ගියොත් රට බංකොලොත් වේවි. මම කලින් සිහිපත් කරපු පරිසර ප්රශ්න තියෙනවා. මේවාට මුහුණදෙන්න ඕනෑ. ඒ විතරක් නෙවෙයි. අපේ රටේ සංස්කෘතික ගැටලූ බොහොමයක් තියෙනවා. දැන්වත් ඒ ගැටලූවලට නවීකාරක උත්තර සපයන්න ඕනෑ. ඒ වෙනුවෙන් ජනප්රියවාදයෙන් මිදිලා කල්පනා කරන්න ඕනෑ. දියුණු න්යායපත්රයක් තියෙන්න ඕනෑ. ඒ විතරක් නෙවෙයි, සමහර ප්රශ්න ගැන කෙළින් කතාකරන්න තරම් නිර්භීත වෙන්න ඕනෑ. මිනිස්සුන්ට තේරුම් කරලා දෙන්න ඕනෑ අර ජනප්රිය විසඳුම්වලින් මේ ප්රශ්න විසඳන්න බැරි විත්තිය. කොටින්ම කීවොත් ලොකු සමාජ ඉංජිනේරු කාර්යභාරයක් කරන්න තියෙනවා. ඒක කරන්න පුලූවන් ධාරිතාවක් තියෙන්න ඕනෑ.
ඒ අනුව ඔබේ පෙරමුණ හදනවායැයි කියන සන්ධානයේ ප්රතිපත්ති ඉදිරියට ගෙනයන අපේක්ෂකයෙක් විය යුතුයි නේද?
අනිවාර්යයෙන්ම සන්ධානය හා අපේක්ෂකයාට තියෙන්න ඕනෑ එකම ප්රතිපත්තියක්. සන්ධානයේ ප්රතිපත්ති වටහාගැනීමේ හැකියාවක් අපේක්ෂකයාට තියෙන්න ඕනෑ. එයට බුද්ධිමය ගැඹුරක් තියෙන්න ඕනෑ. ඒ දෙක විතරක් මදි. ජනතාව අතර ආදරණීය නායකයෙක් විදියට ඒ කටයුත්ත ඉදිරියට ගෙනයෑමේ හැකියාවකුත් තියෙන්න ඕනෑ.
පියාගේ නම මත පුතාව අපේක්ෂකයා ලෙස තෝරාගැනීමේ යෝජනා ගැන අදහස මොකක්ද?
පවුල්වාදය අවශ්යම නැහැ. අපේ සන්ධානයට ඒවා ගැලපෙන්නේ නැහැ. යටහත් වැසියන්ව බලාපොරොත්තුවෙන වැඩවසම් සමාජයක් ඕනෑ නැහැ. වහලෙක් වෙනුවට සංස්කෘතික පුරවැසියෙක් බිහිකරන්න ඕනෑ. ඒ කටයුත්ත සඳහා ජනාධිපතිවරණය අවස්ථාවක් කරගන්න ඕනෑ.
එක්සත් ජාතික පක්ෂයට පිටින් සුදුසු අපේක්ෂකයෙක්ව තෝරාගැනීම ගැන අදහස මොකක්ද?
ඇත්තටම ජාතික හෙළ උරුමය පොඩි පක්ෂයක් වුණාට, අපේ පක්ෂයේ නායකයා වන චම්පික රණවක කියන්නේ දේශපාලන දැවැන්තයෙක්. ඔහු කලාතුරකින් පහළ වෙන ජාතියේ දුර්ලභ දේශපාලන නායකයෙක්. එයාට ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා බවට පත්වෙන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනවානම් මම හරිම සතුටු වෙනවා. එහෙත් ඒක මගේ පෞද්ගලික අදහස. අපේක්ෂකයා කවුද කියන එක ගැන අපේ කඳවුර තුළ නිරෝගී සාකච්ඡුාවක් විය යුතුයි.
එහෙම වෙන එක රටටත් හොඳයි. ඒ නිසා අපි අපේක්ෂකත්වය ගැන පුද්ගලවාදීව හෝ කඳවුරුවාදීව බලන්නේ නැහැ. අපි විවෘතව මේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ඒ නිසා තමයි අපි චම්පික රණවක කියන නම අපේක්ෂක පෝලිමට දාලා නටන්නේ නැතිව බලාගෙන ඉන්නේ. ඕනෑනම් සමාජ මාධ්යවල ප්රචාරක කටයුතු කරමින්, ප්රවෘත්ති සමාජගත කරමින් අපටත් ඔය අපේක්ෂක පෝළිමට සම්බන්ධ වෙන්න පුලූවන්කම තියෙනවානේ. අපේ රටේ පුරවැසියන්ට ඔය අපේක්ෂක නැටුම් දැකලා ඇතිවෙලයි තියෙන්නේ. ඊට වඩා දියුණු විදියට අපි මේ ගැන කල්පනා කරන්න ඕනෑ.
රනිල් වික්රමසිංහව ඊළඟ අපේක්ෂකයා ලෙස තෝරාගැනීම ගැන තියෙන යෝජනාව ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?
දැන් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ පරණ නායකයන් අලූත් පරම්පරාවට ඉඩ දෙන්න ඕනෑ යුගයක්. රනිල් වික්රමසිංහ මැතිතුමා දීර්ඝ දේශපාලන අත්දැකීම් තිබෙන නායකයෙක්. මම හිතන්නේ එතුමා ගෞරවණීය විදියට අලූත් නායකයෙකුට ඉඩකඩ විවෘත කරලා දේවි. ඊළඟ පරම්පරාවට නායකත්වය බාරදේවි. මම දන්න විදියට ඒ බව එතුමා තැන් කිහිපයක කියලාත් තියෙනවා. කොහොම වුණත් එතුමාගේ යුතුකම තමයි අවුරුදු විස්සකට වැඩි කාලයක් නායකත්වයේ සිටි කෙනෙකු විදියට මේ කඳවුර විනාශයකට යන්න නොදීම. විරුද්ධ පාර්ශවය වගේ ඒකාධිපති, පවුල්වාදී කඳවුරකට නොදී ප්රජාතන්ත්රවාදය අගය කරන ජනතාවගේ කඳවුරක් ලෙස අපේ දේශපාලන කඳවුර පවත්වාගෙන යෑමට අවශ්ය වැඩපිළිවෙල සැකසීම එතුමාගේ වගකීම.
අනෙක් යෝජනාව තමයි සජිත් පේ්රමදාස. ඒ ගැන අදහස මොකක්ද?
අමාත්ය සජිත් පේ්රමදාස එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ජනප්රිය චරිතයක්. නියෝජ්ය නායකයා විදියට ඔහු වටේට විශාල කණ්ඩායමක් එකතු වෙලා ඉන්නවා. එය බැහැර කළ යුතු නැහැ. සාම්ප්රදායික එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් ඉල්ලන්නේ සජිත් පේ්රමදාසව. එය අපට පැහැදිළිව පෙනෙන්නට තියෙනවා. එහෙත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට තනි පක්ෂයක් විදියට මොන තරම් ඡුන්ද තියෙනවාද. ඔවුන්ට තනි පක්ෂයක් විදියට ලක්ෂ 30ක් පමණයි ඡුන්ද තියෙන්නේ. එය පැහැදිළිව දකින්න තිබුණා. ජනාධිපතිවරණයක් දිනන්නට ලක්ෂ 65කට වඩා ගන්න ඕනෑ. එතකොට ඔවුන් එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන්ගෙන් එහාට එකට එකක් ඡුන්ද හොයන්නට ඕනෑ. දැන් තියෙන ප්රශ්නය තමයි සජිත් පේ්රමදාස ඇමතිතුමාට එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් නොවන ඉතිරි අය අතරේත් ජනප්රියත්වයක් තියෙනවාද කියන එක. සජිත් පේ්රමදාස ගැන අපට ප්රශ්නයක් නැහැ. එතුමාට විරුද්ධ බව අපි කියන්නේ නැහැ. අහවලාම ඡුන්දයට එන්න ඕනෑ බව කියන්නේ නැහැ. අපි සන්ධානයක් ගොඩනැඟුවාම අපේක්ෂත්වයට සුදුසුම කෙනෙක් විදියට ඔහුගේ නමත් යෝජනා වේවි. ඔහුට තිබෙන ප්රධානම සාධකය විදියට එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ඔහුට තිබෙන ජනප්රියත්වය සැලකිල්ලට ගන්න පුලූවන්.
සජිත් පේ්රමදාස පැහැදිළිවම කන්සර්වේටිව් අදහස් තියෙන ජාතිකවාදී නායකයෙක්. එහෙත් දැන් ඔහු පසුපස සිටින මංගල සමරවීර, හර්ෂ ද සිල්වා, ඉරාන් වික්රමරත්න වැනි අය ලිබරල් අදහස්වලට මුල් තැන දුන් අය. එජාපයේ මේ අන්ත දෙක එකට එක්වීම ගැන අදහස මොකක්ද?
මම හිතන විදියට ඔබ නම් වලින් සඳහන් කරපු නායකයෝ කල්පනා කරන්නේ ඡුන්ද දිනන්නේ කොහොමද කියලයි. ඡුන්දයක් දිනන්න පුලූවන් ජනප්රිය අපේක්ෂකයෝ කවුද කියලා කල්පනා කරන්නේ. ඒකේ වැරැුද්දක් මම දකින්නේ නැහැ. ඒත් අපි මේ වෙලාවේ කරන්න ඕනෑ මොනවාහරි කරලා ඡුන්දයක් දිනන එකද කියන ප්රශ්නය මතු කළ යුතුයි. කොහොමහරි ඡුන්දය දිනන එක මදි. රටක් දිනවන්නේ කොහොමද, එයට සුදුසුම කෙනා කවුද කියන එකයි වැදගත් වෙන්නේ.
ඡන්ද ජයගැනීම නම් ඔබේ කණ්ඩායම 2015දීත් කළා. ඒත් ඒකෙන් වැඩක් වුණ බව හිතනවාද?
ඒක තමයි මම කියන්නේ. ඡුන්ද දිනන එක නෙවෙයි වැඬේ. රටේ අනාගත පරම්පරාව දිනවන එකයි වැඬේ. ඡුන්දයක් දිනවලා මොකද කරන්නේ. මම ජනාධිපති, මම අහවල් දේ කරනවා කිය කියා අවුරුදු පහක් කයිවාරු ගහන අපේක්ෂකයන්ව ඉදිරි ඡුන්දවලටත් දානවාද නැද්ද කියන එක ගැන අපි කල්පනා කරන්න ඕනෑ. ඒවා එක්ක තීන්දු තීරණ ගන්න ඕනෑ. මම කලිනුත් කීව අදියර තුන අනුව මුලින් සන්ධානය ගොඩනඟා, ප්රතිපත්ති තීන්දු කොට, අපේක්ෂකයා ගැන තීන්දුවක් අරගෙන ජනාධිපතිවරණ ප්රචාරණයට ගියොත් අපේක්ෂකයා කවුරුන් වුණත් ඔය ගැටලූව මතු නොවේවි කියලා අපි කල්පනා කරනවා.
කොහොමහරි ඡන්දය දිනලා නම් වැඩක් නැති බව මම ආයෙමත් අවධාරණය කරනවා. මැක්ස් වෙබර් කියන දාර්ශනිකයා ‘පොලිටික්ස් ඈස් අ වොකේෂන්’ කියන රචනාවෙදී අහනවා වගේ අපි බලය වෙනුවෙන් තරග කරන්නේ ඇයිද කියන ප්රශ්නය අහන්න ඕනෑ. මම පෞද්ගලිකව කතාකළත් පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට ආවේ කොහොමහරි ඡුන්දය දිනලා පාර්ලිමේන්තු යන්න නෙවෙයි. ජාතික හෙළ උරුමය මැතිවරණවලට ආවේත් ඒ වෙනුවෙන් නෙවෙයි. අපි මේ රට යහපත් තැනක් කරන හැටි කල්පනා කරනවා.
මැතිවරණ ව්යාපාරයේදී අපේක්ෂකයා කතාකරන්නේ සමාජය ඉදිරියට ගෙනයන දෙයක්ද, පසුපසට ඇදගෙන යන දෙයක්ද කියන එක පවා රටේ අනාගතයට වැදගත් කාරණයක් නේද?
ඒක ඇත්ත. දැන් ඉස්සර වගේ ලාභ ජනප්රියභාවය ඡුන්ද දිනන්නට පාවිච්චි කරන්න පුලූවන් උපක්රමයක් නොවන බවත් අපි යළිත් සිහියට නඟාගන්න ඕනෑ. බොරු කියලා, ඇට අටේ පොරොන්දු දීලා ඡුන්ද දිනන්න බැහැ. අසූ ගණන්වල දේශපාලන අදහස්වලින් ජනාධිපතිවරණ දිනන්න බැහැ. ඒවායින් ඡුන්දය එකතුවේවි කියලා හිතන එක මෝඩකමක්. අපි දේශපාලන පෙරමුණක් විදියට ඒ තරම් ආපස්සට යා යුතු නැහැ. ඒ ක්රමවලින් කවුරුන් හෝ මේ යුගයේදී බලයට ආවත් කරන්න වෙන්නේ තමන්වම හෙළිදරව් කරගෙන විහිළුකාරයන් බවට පත්වෙන්නයි. ඒ විදියට දේශපාලඥයන් බලයට ඇවිත් ජෝකර්ලා වෙන හැටි අපි මෑත කාලයේ ඕනෑ තරම් දැකලා තියෙනවානේ. රටේ ප්රශ්න මොනවාද, ඒවා විසඳන්නේ කොහොමද කියලා නොදැන ඡුන්දවලින් දිනලා, තමන්ගේ උපන්ගෙයි ගොබ්බකම රටටම පෙන්වපු අය ඉන්නවානේ. ඒවා දැකලා අපි පාඩම් ඉගෙනගන්න ඕනෑ.
ඒ අනුව ඔබ යෝජනා කරන්නේ අලූත් සන්ධානයේ ප්රතිපත්ති පිළිගන්නා කෙනෙක්ව අපේක්ෂකයා කිරීම වඩා සුදුසු ක්රමවේදය බවද?
ඔව්. අපි පැහැදිළිවම කියන්නේ ඒක. ඒ ප්රතිපත්තිය බාරගන්න ඕනෑ. ඇරියස් කවර් කරන්න ජනාධිපති වෙලා වැඩක් නැහැනේ. මනෝරාජික සිහින ඉටු කරගන්න ජනාධිපති වෙලා වැඩක් නැහැනේ. විද්යාත්මක ආණ්ඩුකරණයක් කරන්න පුලූවන් වෙන්න ඕනෑ. දැන් දේශපාලනය ලේසි නැහැ. ලෝකයත් හරිම දියුණුයි. තාක්ෂණය, සන්නිවේදනය දියුණුයි. ඒකත් එක්ක යන්න පුලූවන් වෙන්න ඕනෑ.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂය පවා මරණ දඬුවමට විරුද්ධ බව කියද්දී ඊටත් වඩා පසුගාමී ආකල්ප ප්රවර්ධනය කරන්නට උත්සාහ ගත්තොත්, ඔබේ පෙරමුණේ මූලික ඡුන්ද පදනම එයින් ඈත්වෙන්න ඉඩ තියෙනවා…
අන්න ඒක තමයි කියන්නේ. ලෝකය අවබෝධ කරගන්න ඕනෑ කියලා මම කීවේ ඒකයි. මරණ දඬුවම නැවත ගෙන එන්න ඕනෑ බව ජනාධිපතිවරයා කීවේ තමන්ගේ පුද්ගලික මතයක් විදියට. ඔහු තමන්ගේ වුවමනාවට ඒක ක්රියාත්මක කරන්න උත්සාහ කළා. ඒකට පොඩි පිරිසක් කැමැත්ත දැක්වුවාම ඒක ජනප්රිය මතයක් කියලා හිතලා ඒක පස්සේ එල්ලෙන එක රටේ නායකත්වය බාරගන්න කාට වුණත් ගැලපෙන්නේ නැහැ.